Οδοιπορικό στον Εύξεινο Πόντο: Από τη Ρωσία με… αγάπη

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

18/7/2016

Με την άφιξή μου στο Batumi, το κομμάτι του παρευξείνιου οδοιπορικού στην Τουρκία λάμβανε τέλος και ταυτόχρονα ξεκινούσε αυτό της Γεωργίας, που αποδείχθηκε τελικά αρκετά πιο σύντομο απ’ ότι είχα σχεδιάσει. Αιτία στάθηκε η διακοπή της οδικής σύνδεσης Γεωργίας-Ρωσίας στον ορεινό άξονα του Καυκάσου λόγω κατολισθήσεων, πράγμα που με υποχρέωσε να πάρω ένα μικρό ferry που εκτελούσε το δρομολόγιο Batumi-Sochi.
Έτσι, πλέοντας για 14 ώρες τα ακυμάτιστα νερά του Εύξεινου Πόντου μ’ ένα μικρό σαπιοκάραβο, αποβιβάστηκα στο Sochi της Νότιας Ρωσίας. Αφού ολοκληρώθηκαν οι τελωνιακές διαδικασίες και το μαύρο Supra έβαλε επίσημα ρόδα στην χώρα του Πούτιν, η ηλεκτρονική πυξίδα ξεκίνησε να δείχνει επίμονα τον ρωσικά βορρά, και συγκεκριμένα την πρωτεύουσα Μόσχα. Περίπου 1.300 χιλιόμετρα με χώριζαν από την μητρόπολη της Ρωσίας, ενώ οι πόλεις Krasnodar, Rostov-na-Don και Voronez θα αποτελούσαν τις ενδιάμεσες στάσεις στην πορεία μου για την Μόσχα.


Ένα βαρετό επίπεδο τοπίο "έστρωσε" την διαδρομή ως την Μόσχα. Αδιάφορες οι πόλεις που συνάντησε το μαύρο παπί στην πορεία του, ταπεινά και φτωχικά τα χωριά που αντίκρισε η ματιά μου, αρκετά καλές οι εξυπηρετήσεις του δρόμου, ικανοποιητική η κατάσταση της ασφάλτου για τις αναρτήσεις του Supra. Και τελικά, με πολύ επιμονή και υπομονή στο τιμόνι, αλλά και αρκετή προσοχή με τους επιθετικούς Ρώσους οδηγούς που με λαχτάρισαν ουκ ολίγες φορές, έφτασα στο βορειότερο γεωγραφικό σημείο του παρευξείνιου οδοιπορικού. Τρέμε Πούτιν, σου έρχομαι…


Ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμουν την ρωσική πρωτεύουσα και δικαιολογημένα έτρεχα σας τρελός να δω όσα μπορούσα περισσότερα μέσα στις τρεις μέρες που έμεινα στην αγκαλιά της πόλης: το Κρεμλίνο, την Κόκκινη Πλατεία με τα αρχιτεκτονήματά της, τα -σοβιετικής αρχιτεκτονικής- κτίσματα του Πανεπιστημίου και του Υπουργείου Εξωτερικών, το θέατρο Μπολσόι, τον Καθεδρικό ναό και φυσικά δεν παρέλειψα μια ρομαντική βαρκάδα στα νερά του Μόσχοβα…


Και μετά τα αξιοθέατα, σειρά είχε ο Σύλλογος των Ελλήνων της Μόσχας. Οι ομογενείς της ρωσικής πρωτεύουσας με υποδέχτηκαν θερμά και με ενημέρωσαν για την πολύχρονη παρουσία και ιστορία τους. Με ποντιακή καταγωγή οι περισσότεροι (άλλοι είχαν έρθει στην Μόσχα από την περιοχή της Κριμαία και άλλοι από την Γεωργία), αντιπροσωπεύουν σήμερα μια αξιόλογη ελληνική κοινότητα 5.000 ατόμων, που αποτελεί σημείο αναφοράς για τις σημαντικές πολιτιστικές και φιλανθρωπικές δραστηριότητες που διοργανώνει.
Παίρνοντας λοιπόν στις "αποσκευές" της ψυχής μου τα συγκινητικά ακούσματα των Ελλήνων της Μόσχας, τις εικόνες των επιβλητικών μνημείων της ρωσικής μεγαλούπολης και λίγη από την κοσμοπολίτικη αύρα της, άρχισα να κατηφορίζω νότια, για να αντικρίσω και πάλι τον Εύξεινο Πόντο από τις ακτές της Ουκρανίας.

Κων/νος Μητσάκης

Honda Super Cub 110 Lite 2026 - Ο αντικαταστάτης του θρυλικού 50άριου στα 110 κ.εκ.

Διαθέσιμο στην Ιαπωνία κάτω από 2.000 ευρώ - Κατανάλωση 1,48 λτ./100 χλμ.
Honda Super Cub 110 lite 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

23/10/2025

Οι αυστηρότερες εκπομπές ρύπων στην Ιαπωνία ¨σκότωσαν¨ το θρυλικό στρογγυλοφάναρο 50άρι παπί της Honda, το οποίο, όπως σας είχαμε ενημερώσει από πέρσι, επέστρεψε στην εγχώρια με κινητήρα 110 κ.εκ. προσθέτοντας το συνθετικό "Lite" στο όνομά του.

Οι προδιαγραφές ρύπων άλλαξαν στην Ιαπωνία και αυτό δεν έδωσε περιθώριο στη Honda που επέλεξε να βάλει τέλος στην παραγωγή των 50ριών της για την εγχώρια αγορά -θα γίνει τον ερχόμενο Νοέμβριο- όχι όμως και να αποχωρίσει από την συγκεκριμένη κατηγορία διπλώματος. 

Βλέπετε στην Ιαπωνία η σχετική νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα στους κατασκευαστές να έχουν στην κατηγορία των μοτοποδηλάτων έως 50 κ.εκ. και μοντέλα με μεγαλύτερης χωρητικότητας κινητήρες, έως και 125 κ.εκ., αρκεί η ισχύς τους να περιορίζεται στα επίπεδα ενός 50ριού ή όπως το θέτει ο νομοθέτης έως τα 4,0 kW, ήτοι έως τους 5,36 ίππους.

Έτσι η Honda προσάρμοσε το θρυλικό Super Cub 110 σε αυτά που επιτάσσουν οι προδιαγραφές της νεοσύστατης κλάσης "New Standard Moped" που υπάγεται στα μοτοποδήλατα (Class 1 στην Ιαπωνία) και αντικατέστησε το 50άρι Super Cub με το Super Cub 110 Lite, το οποίο μπορεί να οδηγηθεί επίσης με δίπλωμα μοτοποδηλάτου. Για αυτό σας είχαμε μιλήσει αρχικά στα τέλη του 2024, ενώ σας δείξαμε και το "νέο" Super Cub υπό τη μορφή concept στις αρχές του περασμένου Μαρτίου.

Honda Super Cub 110 lite 2026

Το Super Cub 110 Lite, που μπορεί να μεταφέρει μόνο τον αναβάτη του βάσει νομοθεσίας, περιορίζει την ισχύ του κάτω από τη μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή, με την απόδοση του αερόψυκτου μοτέρ των 109 κ.εκ. να βρίσκεται στους 4,7 ίππους (3,5 kW) στις 6.000 σ.α.λ. και το 0,7 kg.m ροπής στις 3.750 σ.α.λ. Αυτή είναι και η μόνη ουσιαστική διαφορά έναντι της ισχυρότερης έκδοσης που οδηγείται με το αμέσως επόμενο δίπλωμα. Η κατανάλωση του παράλληλα είναι εξαιρετικά χαμηλή κατά το πρότυπο WMTC3 και βρίσκεται στο 1,48 λτ./100 χλμ. 

Βέβαια η επιτρεπόμενη τελική ταχύτητα για τα μοτοποδήλατα στην Ιαπωνία είναι τα μόλις 30 χλμ./ώρα, πολύ χαμηλότερα δηλαδή από ότι στην Ευρώπη οπότε και το συγκεκριμένο νούμερο για την κατανάλωσή του δεν θα απέχει πολύ από την πραγματικότητα. 

Honda Super Cub 110 lite 2026

Η Honda δημιούργησε μια ολόκληρη σειρά Lite μοντέλων στην οποία περιλαμβάνεται επίσης το επαγγελματικό Super Cub 110 Pro Lite, με την τεράστια σχάρα στο πίσω μέρος και το μεγάλο καλάθι εμπρός, τις ενισχυμένες αναρτήσεις, το μεγαλύτερο εμπρός δισκόφρενο και τους μικρότερους τροχούς. 

Περιλαμβάνεται επίσης το σκληροτράχηλο Cross Cub 110 Lite, από το οποίο απουσιάζει η ποδιά και η σχάρα στο πίσω μέρος είναι λίγο μικρότερη από του Pro, αλλά και το σκούτερ Dio 110 Lite, που έρχεται στην Ευρώπη ως Vision.

Η τιμή του Super Cub 110 Lite στην Ιαπωνία έχει οριστεί στα 1.934 ευρώ, με το Pro να κοστίζει 2.184 ευρώ και το Cross Cub 110 Lite 2.274 ευρώ με το μέσο ετήσιο εισόδημα στην Ιαπωνία να είναι λίγο πάνω από 35.000 ευρώ.