Οξύμωρο: Στην Αθήνα η πιο σύγχρονη διάβαση πεζών της Ευρώπης με κρύσταλλους Σβαρόσφκι

Στην πόλη με τον λιγότερο σεβασμό προς τις διαβάσεις
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/12/2019

Σωστά επιλέχτηκε η διάβαση μπροστά στο Καλλιμάρμαρο να γίνει η πιο σύγχρονη της Ευρώπης, εκεί που κάθε στιγμή δεκάδες τουρίστες έρχονται για να θαυμάσουν ένα μνημείο πολιτισμού. Το πρόβλημα είναι πως αυτοακυρώνεται η διάβαση από όλους εμάς που δεν θα σταματήσουμε ακριβώς πριν την γραμμή, αλλά επάνω σε αυτή. Εκεί δηλαδή που υπάρχουν κρύσταλλοι Σβαρόσφκι για την μέγιστη αντανάκλαση από την λάμπα της εταιρίας Σβάρκο, θυγατρικής της Σβαρόσφκι, ακούγεται περισσότερο «χλιδάτο» από αυτό που πραγματικά είναι, σύμφωνα με την χθεσινοβραδινή ενημέρωση Τύπου, καθώς οι βιομηχανικοί κρύσταλλοι υπάρχουν σε διάφορα μεγέθη και κόστη για μία τεράστια γκάμα εφαρμογών. Στην Αυστρία για παράδειγμα, δεκαετίες τώρα, υπάρχουν διαγραμμίσεις που πρακτικά αυξάνουν την πρόσφυση συγκριτικά με την άσφαλτο πάνω στην οποία μπήκαν εδώ πήγαμε κατευθείαν στους κρυστάλλους, και είναι ακριβώς αυτή η αντίθεση που υπάρχει σε κάθε πτυχή του ελληνικού δημοσίου, που στοιχειοθετεί το οξύμωρο σε όλα όσα πράττει.

Καλώς ήρθε η πιο σύγχρονη διάβαση πεζών που η πραγματική είδηση είναι πως συνοδεύεται από την αναζωπύρωση ενός κέντρου οδικής ασφάλειας της περιφέρειας Αττικής. Αυτό το κέντρο θα επιφορτιστεί με την αύξηση των εκσυγχρονισμένων αυτών διαβάσεων που σταδιακά θα φτάσουν τις 200.

Η πραγματική αξία των διαβάσεων αυτών, είναι πως βοηθούν τους συνανθρώπους μας με ειδικές ανάγκες να περάσουν απέναντι με συσκευές ηχοπληροφόρησης, ενώ η ειδική λάμπα από την Σβάρκο και οι κρύσταλλοι αναμεμιγμένοι στην ειδική μπογιά της διαγράμμισης, αυξάνουν την αντανάκλαση της σήμανσης από το φανάρι της Siemens ώστε όσοι περπατούν αποσβολωμένοι στο κινητό τους, να αντιλαμβάνονται με την περιφερειακή τους όραση το φανάρι…

Παράλληλα με όλα αυτά, η διάβαση διαθέτει και μετεωρολογικό σταθμό και μέτρηση μικροσωματιδίων στέλνοντας τα δεδομένα αυτά απευθείας στο νέο κέντρο.

Το κόστος για αυτή την διάβαση που αμέσως μετά τα εγκαίνιά της, τα αυτοκίνητα και οι μοτοσυκλέτες πατούσαν επάνω στους «κρυστάλλους» ακυρώνοντας κατά κάποιο τρόπο το έξοδο, ανέβηκε στα 50.000 Ευρώ που μόνο λίγα δεν είναι. Για αυτό και στελέχη της περιφέρειας έσπευσαν να τονίσουν πως οι υπόλοιπες 200 διαβάσεις δεν θα έχουν τα ίδια υλικά. Στην Αθήνα οι διαβάσεις πεζών παρουσιάζουν τριτοκοσμική εικόνα, από την στιγμή που δεν υπάρχει ενιαία πολιτική, αρκετές διακόπτονται από ολόκληρα κράσπεδα ανάμεσα στα ρεύματα κυκλοφορίας, έχουν κακή σήμανση και κάποιες φτάνουν να χαρακτηριστούν και επικίνδυνες. Για αυτό και η Περιφέρεια θέλει να αξιοποιήσει κοινοτικούς πόρους, όπως τα 50.000 Ευρώ που δόθηκαν για την συγκεκριμένη διάβαση, ώστε να βελτιωθεί η εικόνα στις πάνω από 2.000 διαβάσεις πεζών της Περιφέρειας.

Το θετικό με το νέο κέντρο που αναζωπυρώνει την λειτουργία του, είναι πως θα παρακολουθεί και την λειτουργία των φαναριών σε 24ωρη βάση όλο το χρόνο. Το αρνητικό είναι πως ενέργειες όπως αυτές πέφτουν πάνω σε μία ολότελα λανθασμένη νοοτροπία για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζονται όλα τα ζητήματα και την αξία των συγκοινωνιολόγων στην χώρα μας, που έχουν καταντήσει απλοί «συμβολαιογράφοι» μεταξύ εργολάβων και δημοσίου. Διότι η χώρα μας είναι η μόνη στην Ευρώπη που δεν χρησιμοποιεί κυκλικές διασταυρώσεις και τοποθετεί φανάρια, το κάθε ένα από τα οποία κοστίζει πολύ σε χρήμα και αυξάνει την ταλαιπωρία και το μποτιλιάρισμα των οδηγών. Είμαστε επίσης οι μόνοι που αλλάζουμε πινακίδες σε δρόμους με ειδική μελέτη, που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλά ένας τρόπος μεταφοράς του δημοσίου χρήματος σε ιδιωτικές τσέπες. Όταν σε μία τέτοια χώρα, απλώνεις μπογιά με κρυστάλλους Σβαρόσφκι δεν μπορείς να κάνεις δυναμικές εξαγγελίες για αλλαγές στην οδική ασφάλεια, αυτό είναι το οξύμωρο της υπόθεσης. Το μόνο θετικό, είναι πως ευνοούνται οι συνάνθρωποι με ειδικές ανάγκες, το μόνο αρνητικό, πως πάνω στις διαβάσεις πιθανότατα θα βρουν μία μοτοσυκλέτα να περιμένει, να το λέμε κι αυτό…

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin