Panamerican Crossing 2014: La Paz – Lima

15/7/2014

"Μετά την διήμερη παραμονή μου στην πρωτεύουσα La Paz, και αφού πρώτα την περιπλανήθηκα όσο μπορούσα, αναχώρησα με προορισμό τα σύνορα του Περού (110 χιλιόμετρα βορειοανατολικά). Πριν όμως περάσω τα σύνορα, ήθελα να κάνω μια στάση στην αρχαία πόλη Tiwanaku. Πρόκειται για ένα λατρευτικό κέντρο της προκολομβιανής περιόδου, με αξιόλογες αρχαιολογικές μαρτυρίες, οι οποίες αποτελούν σημεία αναφοράς για όλη τη Νότια Αμερική. Άξιζε τελικά η στάση…
Η πρώτη διανυκτέρευση στο Περού έγινε στην πόλη Puno, δίπλα στις όχθες της λίμνης Titikaka, της ψηλότερης πλεύσιμης λίμνης στο κόσμο (3.812 μ.). Την επομένη, το ΚΤΜ με οδήγησε μετά από 390 χιλιόμετρα πορείας στην πόλη Κούσκο, την ιερή πρωτεύουσα των Ίνκας. Το Kusko σήμερα είναι η τουριστικότερη πόλη του Περού και αυτό οφείλεται, τόσο στην πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά της πόλης, όσο και στην γειτνίασή της με το θρυλικό Machu Picchu, την μυστηριώδη ινκαϊκή πολιτεία των Άνδεων. Εξυπακούεται ότι επισκέφθηκα και το Machu Picchu, έστω κι αν χρειάστηκε να μπω σ’ ένα τουριστικό γκρουπ για μια ολόκληρη μέρα…


Καλές οι Άνδεις και το Kusko, έπρεπε όμως να κατέβω στην παραλία, και συγκεκριμένα στις ακτές του Ειρηνικού, κοντά στην πόλη Nazca-μόλις 650 χιλιόμετρα με χώριζαν για να φωνάξω “Θάλαττα, Θάλαττα”. Και ξεκίνησε η κατάβαση… Για 14 ώρες, η λέξη “ευθεία” ήταν μια άγνωστη έννοια, τα ρουλεμάν του τιμονιού πήραν φωτιά, τα φρένα δούλευαν ασταμάτητα και εγώ έδινα συνεχώς κουράγιο στο ταλαιπωρημένο μου κορμί. Τελικά τα κατάφερα, έφτασα στο επίπεδο της θάλασσας.
Η Nazca φημίζεται για τους διάσημους διαδρόμους της, που είναι χαραγμένοι πάνω στην άγονη πεδιάδα της (έργο του 900 – 600 π. Χ.). Διάφοροι ερευνητές υποστηρίζουν ότι πρόκειται για κοσμοδρόμια που κατασκεύασαν στο παρελθόν άγνωστοι επισκέπτες από το διάστημα, ενώ άλλοι μιλούν για την χρησιμότητα των συγκεκριμένων διαδρομών σε περιόδους λειψυδρίας ή για αστρολογικές μελέτες.
Από την Nazca, το ΚΤΜ με οδήγησε εύκολα και γρήγορα κατόπιν στην πρωτεύουσα Lima, όπου και ολοκληρώθηκε την 14η μέρα του “Panamerican Crossing 2014” το δεύτερο νοτιοαμερικανικό ετάπ, από την La Paz στην Lima."

 

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.