Πάντρεμα KTM - KISKA

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

14/1/2019

Τη σχέση της KTM με την σχεδιαστική εταιρεία KISKA θα μπορούσε κανείς να την παρομοιάσει εύκολα με τον έγγαμο βίο, καθώς η συνεργασία τους ξεκίνησε απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και διατηρείται μέχρι σήμερα. Εκείνη την εποχή, η KTM είχε ξεκινήσει έναν διαγωνισμό ώστε να βρει έναν σχεδιαστή για το νέο τότε LC4 και ο Gerald Kiska (με τη νεοσύστατη εταιρεία του) κατάφερε να ξεχωρίσει ξεκινώντας την μακροχρόνια συνεργασία με την εταιρεία. Έκτοτε η συνεργασία προχώρησε και η KISKA επανασχεδίασε το λογότυπο της KTM το 1994 δίνοντάς του τη μορφή που έχει μέχρι και τώρα. Τον επόμενο χρόνο υιοθετήθηκε το σλόγκαν της εταιρείας “ready to race” αποσαφηνίζοντας πλήρως για την πορεία που ήθελε να ακολουθήσει η KTM, ενώ το εγχείρημα ολοκληρώθηκε με τα σχέδια της KISKA να αποτυπώνουν πλήρως το ύφος της εταιρείας που εστίαζε στις επιδόσεις, την ξεχωριστή εμφάνιση, τον Adventure χαρακτήρα και την υπερβολή, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα -ίσως- το Super Duke 1290 R.

Θυμηθείτε μια απ' τις πιο πρόσφατες δημιουργίες της KISKA που παρουσιάστηκε στην φετινή Eicma εδώ

Με την πάροδο του χρόνου, η σχεδιαστική εταιρεία απέκτησε πιο ενεργό ρόλο σχεδιάζοντας περισσότερα μοντέλα για την γκάμα της KTM, γεγονός που οφείλονταν και στην γνωριμία του Gerald με τον Stefan Pierer πριν γίνει CEO της KTM, έχοντας από παλιότερα αμοιβαία εμπιστοσύνη. Μαζί με άλλους παράγοντες, όπως την αγορά μετοχών της KTM απ’ την Bajaj, ενισχύθηκαν οι δυνατότητες της παραγωγής της, φτάνοντας εύκολα τον εξαψήφιο αριθμό ετησίως, με αποτέλεσμα όχι μόνο την οικονομική ευμάρεια της KTM αλλά και την εδραίωσή της ως ένας απ’ τους μεγαλύτερους κατασκευαστές της Ευρώπης. Η ανάπτυξη αυτή πέρασε και στην KISKA καθώς οι αυξημένες ανάγκες της KTM για περισσότερα σχέδια είχε ως αποτέλεσμα την επέκτασή της, φτάνοντας πλέον τους 140 σχεδιαστές, με το μεγαλύτερο ποσοστό να ασχολείται με τα μοντέλα της KTM.
Με τη συνεργασία τους να γίνεται όλο και πιο στενή, δεν άργησε η KTM να αγοράσει μετοχές της KISKA, έχοντας το 24% της εταιρείας. Φέτος, με την έκδοση της αναφοράς της KTM για το 2018 που αφορά τα κέρδη και την πορεία της στην αγορά, αναφέρονται και τα πλάνα της για το 2019. Μέσα σε αυτά βρίσκεται και η αγορά επιπλέον 26% των μετοχών της KISKA -μέχρι το τέλος του έτους- ώστε να ενισχυθούν περισσότερο οι δεσμοί τους αλλά και να γίνει πιο εύκολη η επέκτασή της με περισσότερα νέα μοντέλα σε διάφορες κατηγορίες καθώς και αγορές, αφού πλέον θα της ανήκει κατά το ήμισυ.

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”