Πατέντες Honda για αερόσακο σε PCX!

Μπορούν να σώσουν ζωές
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

13/1/2020

Η ιστορία των αερόσακων ξεκινά πολύ πίσω, από το 1951, όταν τους εφηύρε ο Walter Linderer. Βέβαια, πέρασαν στα αυτοκίνητα παραγωγής τη δεκαετία του ’70 για την Αμερική, ενώ στην Ευρώπη έκαναν την εμφάνισή τους ως προαιρετικός εξοπλισμός στα αυτοκίνητα της Mercedes, με τις υπόλοιπες αυτοκινητοβιομηχανίες να ακολουθούν.

Στον κόσμο των μοτοσυκλετών, πρωτοπόρος δεν ήταν άλλος απ’ την Honda, όπου το 2006 εισήγαγε στη γκάμα της την πρώτη μοτοσυκλέτα με αερόσακο, το Goldwing. Έκτοτε, έχει επενδύσει αρκετά στην εξέλιξή τους και κατά καιρούς έχει καταχωρήσει διάφορες πατέντες σχετικά με την χρήση τους και σε άλλα μοντέλα της. Αυτό είναι και το επόμενο λογικό βήμα, καθώς τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν σε καθημερινές διαδρομές και όχι τόσο κατά τη διάρκεια ταξιδιών, όπου αυτό είναι το πεδίο δράσης του Goldwing.

Τα σχέδια που κατέθεσε αφορούν ένα PCX, εξοπλισμένο με έναν διαφορετικό μηχανισμό αερόσακου από αυτό που έχει το Goldwing. Επίσης, ο ίδιος ο αερόσακος έχει διαφορετικό σχέδιο, ενώ είναι τοποθετημένος και σε διαφορετικό σημείο. Όλες αυτές οι διαφορές οφείλονται στις περιορισμένες διαστάσεις του μικρού σκούτερ – συγκριτικά με την τεράστια touring.

Ο μηχανισμός στο PCX βρίσκεται στον λαιμό του πλαισίου, σε αντίθεση με του Goldwing που είναι πάνω στο ρεζερβουάρ και πιο κοντά στον αναβάτη. Όπως και στο Goldwing, έτσι και εδώ ο αερόσακος είναι μόνο για τον αναβάτη και προστατεύει σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως αυτές της μετωπικής σύγκρουσης, είτε με άλλο όχημα είτε με σταθερό εμπόδιο. Για την ενεργοποίηση του αερόσακου την κατάλληλη χρονική στιγμή, αλλά και στις περιπτώσεις που πραγματικά χρειάζεται, θα χρησιμοποιούνται αισθητήρες που μετρούν τον ρυθμό μεταβολής της επιτάχυνσης.

Πέρσι, τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα στη χώρα μας πραγματοποιούνταν  από Δευτέρα έως Παρασκευή, με τα περισσότερα από αυτά να συμβαίνουν μεταξύ των ωρών 09:00-13:00 και από 17:00 έως 21:00. Κοινώς, την ώρα που πηγαίνουν ή επιστρέφουν οι περισσότεροι από τη δουλειά τους. Ο εξοπλισμός των δίκυκλων που προορίζονται για καθημερινές μετακινήσεις με αερόσακους μπορεί να σώσει ζωές, ιδίως στη χώρα μας, με βάση τα παραπάνω στοιχεία. Σχετικά με την απόδοση του συστήματος της Honda και πόσο καλά μπορεί να προστατέψει τον αναβάτη, η Big-H είχε παρουσιάσει το ίδιο concept πριν από τρία χρόνια στο Tokyo Motor Show.

Τότε, είχε αναφέρει πως  ο αερόσακος ήταν ιδιαίτερα χρήσιμος σε μετωπικές συγκρούσεις με ταχύτητα μέχρι 40km/h. Ακόμη και αυτή η ταχύτητα μπορεί να αποβεί μοιραία, οπότε ας μην βιαστούν κάποιοι σκεπτόμενοι πως η ασφάλεια που θα προσφέρει είναι λίγη, όταν η πατέντα περάσει στην παραγωγή. Το πότε θα γίνει αυτό παραμένει άγνωστο, όμως είναι κάτι πραγματικά αναγκαίο, κυρίως για τα σκούτερ και τις μοτοσυκλέτες που προορίζονται για τις καθημερινές μας μετακινήσεις και να μην ξεχνάμε επίσης πως οποιοδήποτε σύστημα ασφάλειας γίνεται αποτελεσματικό, όταν συνδυάζεται με τον προστατευτικό εξοπλισμό που πρέπει να φοράμε ΠΑΝΤΑ!

Ετικέτες

Suzuka 8 Hours: Ο Johann Zarco μιλά για απίστευτα δύσκολες συνθήκες αγώνα

Η Honda HRC και ο Johann Zarco ήταν και πάλι στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου
Zarco
Από τον

Παύλο Καρατζά

5/8/2025

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι Johann Zarco και Takumi Takahashi ανέβηκαν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου της Suzuka 8 Hours, κατακτώντας παράλληλα την 4η συνεχόμενη νίκη της Honda HRC στον εμβληματικό αγώνα.

Η Honda επέλεξε να συμμετέχει με μόλις δύο αναβάτες την φετινή χρονιά, τους Johann Zarco και Takumi Takahashi. Η συγκεκριμένη επιλογή μόνο εύκολη δεν ήταν, καθώς το δίδυμο χρειάστηκε να οδηγήσει για σχεδόν τέσσερις ώρες ο καθένας σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες που είχαν διαθέσιμους τρεις αναβάτες.

Η ομάδα της Honda κατάφερε να πάρει την καρό σημαία με διαφορά 34 δευτερολέπτων από την εργοστασιακή ομάδα Yamaha Racing Team.

Ο Johann Zarco δήλωσε: “Οι 8 ώρες Suzuka είναι ένας αγώνας που απολαμβάνω πολύ και το να βρίσκομαι στην καλύτερη μοτοσυκλέτα, μια μοτοσυκλέτα που είναι ευχάριστη να οδηγείς, είναι απολύτως σπουδαίο. Ταυτόχρονα, σήμερα ήταν τόσο, μα τόσο δύσκολο, σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες. Κατάφερα να διατηρήσω τον έλεγχο στην πίστα, όπως περίμενα, αλλά η ξεκούραση μεταξύ των sessions ήταν πολύ πιο δύσκολη από ό,τι πίστευα. Στη συνέχεια, την τελευταία ώρα, βγήκε ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και πρόσθεσε μερικούς επιπλέον γύρους στην τελευταία περίοδο που ήταν στην πίστα ο Takumi, γεγονός που μου έδωσε λίγο περισσότερο χρόνο για να ξεκουραστώ. Όταν ήρθε η στιγμή να οδηγήσω, βγήκε άλλο ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και με βοήθησε να επανέλθω σιγά σιγά στο ρυθμό μου, οπότε τελικά όλα πήγαν πολύ καλά.”

Στην συνέχεια είπε πως ο Takumi ήταν πολύ δυνατός, ανεξάρτητα από την ζέστη. Το πλάνο ήταν καλό και τα επτά pit stops έκαναν την διαφορά. Είπε επίσης πως πέρυσι ο Takahashi πήρε την καρό σημαία, όμως φέτος ήταν προσχεδιασμένο να τελειώσει τον αγώνα ο ίδιος, το οποίο ήταν πραγματικά πανέμορφο. Η μοτοσυκλέτα έγινε πιο διαχειρίσιμη μόλις έπεσε η θερμοκρασία και η διαφορά των τριάντα δευτερολέπτων έδωσε στην ομάδα τους μία ασφάλεια. Μάλιστα δήλωσε πως η πίστα σε μερικά σημεία ήταν αρκετά σκοτεινή και δεν μπορούσε να κατέβει το 2:09, έτσι απόλαυσε την οδήγηση έως τον τερματισμό.