Πέθανε ο Andrea Merloni, πρώην πρόεδρος της Benelli!

Σε ηλικία 53 ετών
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/11/2020

Ο Andrea Merloni, μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της ιταλικής μοτοβιομηχανίας, πέθανε χθες το βράδυ στο σπίτι του στο Μιλάνο, σε ηλικία 53 μόλις ετών. Μέχρι στιγμής δεν έχουν ανακοινωθεί τα ακριβή αίτια του θανάτου του, αλλά οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για καρδιακή προσβολή.

Ο Andrea ήταν γιος του Vittorio Merloni, του πολύ γνωστού Ιταλού επιχειρηματία, ο οποίος είχε ιδρύσει την Indesit που αργότερα πουλήθηκε στον αμερικάνικο κολοσσό Whirlpool. Ο Andrea Merloni έγινε κυρίως γνωστός από την θητεία του ως πρόεδρος της Benelli από το 1996 ως το 2004, αλλά πέρα από αυτό είχε μια μακρά Ιστορία στον χώρο της μοτοσυκλέτας.

Από το 1988 η Benelli είχε μπει στην δίνη των οικονομικών προβλημάτων, με σχεδόν μηδενική παραγωγή, τις διοικητικές και τεχνικές της υπηρεσίες υπό διάλυση και σχεδόν 250 εργαζόμενους απολυμένους. Τότε, το 1989, ο Giancarlo Selci ιδιοκτήτης του ομίλου Biesse ανέλαβε τα ηνία της εταιρείας, αν και διατήρησε ως κύρια δραστηριότητα του εργοστασίου την ξυλεία. Χωρίς να έχει την δυνατότητα να επενδύσει πολλά, εστίασε στην κατασκευή μικρών πενηνταριών με το λογότυπο της Benelli. Το S50 ήταν ένα φτηνό αλλά απαρχαιωμένο μοτοσυκλετάκι, που βγήκε σε δύο εκδόσεις (την Spring και την Devil), ενώ διοργανώθηκε και ένα κύπελλο τύπου ενιαίου το 1992. Παρ' όλα αυτά , το project δεν απέδωσε και ο Selci "πέταξε λευκή πετσέτα" εστιάζοντας την προσοχή του στην δική του εταιρεία, την Biesse.

Τα μικρά όμως αυτά μοτοσυκλετάκια, τράβηξαν την προσοχή ενός νεαρού επιχειρηματία, μόλις 28 ετών, του Andrea Merloni, ο οποίος ανέλαβε την Benelli το 1996. Ο Andrea, συνδύασε τις γερές "οικονομικές πλάτες" από την αυτοκρατορία του πατέρα του και το πάθος που διακατείχε τον ίδιο για τις μοτοσυκλέτες. Συμμετείχε ως αγωνιζόμενος στο Motocross και στην συνέχεια μεταπήδησε στην ταχύτητα, στο ιταλικό πρωτάθλημα superbikes. Το 1992 ένα ατύχημα τον υποχρέωσε να σταματήσει την αγωνιστική του καριέρα και ανέλαβε έναν καινούργιο ρόλο ως team manager στα Superbikes, αναδεικνύοντας μάλιστα μέσα από αυτή τον σπουδαίο αναβάτη του παγκοσμίου, Pierfrancesco Chili. Το 1993 ίδρυσε την εταιρεία Evolve που δραστηριοποιείται στα μοτοσυκλετιστικά είδη ένδυσης και αξεσουάρ, ενώ το 1996 αγόρασε την Benelli.

Αμέσως κατασκεύασε ένα καινούργιο εργοστάσιο, κάνοντας μια επένδυση 20 εκατομμυρίων λιρετών για πέντε χρόνια. Δεν κράτησε τίποτα από τις προηγούμενες γραμμές παραγωγής, ενώ στράφηκε στην δημιουργία των scooters, τα οποία γνώριζαν μεγάλη άνθιση στην Ιταλία, προκειμένου να επαναφέρει το όνομα της Benelli στο προσκήνιο. Το 491 βγήκε στην αγορά το 1997, ενώ ακολούθησαν τα Pepe και Κ2, όλα με κινητήρες της Minarelli.

Ταυτόχρονα σχεδιάζει και την επιστροφή της εταιρείας στις μοτοσυκλέτες, προσλαμβάνοντας τον Riccardo Rossa, ο οποίος είχε εμπειρία από το project της Cagiva στα GP. Καρπός αυτής της συνεργασίας ήταν το τρικύλινδρο 900 Tornado, που βγήκε από την παραγωγή το 2000, κατά την διάρκεια του Isle of Man TT. Στη συνέχεια ακολούθησαν κι άλλα τρικύλινδρα μοντέλα, όπως το TnT, ενώ μπήκε μπροστά και το project ενός κλειστού scooter (το Adiva).

Τα αποτελέσματα της αναγεννημένης Benelli ήταν εντυπωσιακά, αλλά οι μεγάλες επενδύσεις που έγιναν για το Tornado δεν μεταφράστηκαν σε αντίστοιχες πωλήσεις. Ο Merloni αποφάσισε να εγκαταλείψει το σχέδιο του και το 2005 η εταιρεία πέρασε στα χέρια του Qianjiang Group και έκτοτε η συνέχεια είναι γνωστή.

Σίγουρα, μια προσωπικότητα όπως του Andrea Merloni θα λείψει από την μοτοσυκλέτα κι εμείς δεν μπορούμε να εκφράσουμε την βαθύτατη λύπη μας και τα συλλυπητήριά μας.

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…