Ποιος ήταν ο Daniel Hegarty, που σκοτώθηκε στο Macau

Μακάρι η τελευταία απώλεια στους αγώνες δρόμου
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/11/2017

Ο 31 ετών Daniel από το Nottingham, έτρεχε στο Macau για δεύτερη φορά και αποτελεί την 16η απώλεια στον αγώνα της Κίνας που διεξάγεται από το 1954, (1967 για μοτοσυκλέτες) στο θέρετρο του τζόγου και της νυκτερινής ζωής. Η σύντροφος του Daniel δήλωσε πως έχασε τον «έρωτα της ζωής της» και θα χρειαστεί αρκετός χρόνος έως ότου καταφέρει να συνειδητοποιήσει αυτή την απώλεια, ενώ λυπητερή είναι η συνέντευξη του ίδιου του Daniel πριν από ένα χρόνο. Εκεί αναφέρει χαρακτηριστικά, την μεγάλη ανησυχία που είχε η οικογένειά του για την συμμετοχή του στους αγώνες δρόμου και κυρίως ο εννέα ετών, τότε, πρώτος του γιος, που είχε αρχίζει να παρακολουθεί video στο youtube με ατυχήματα στο Isle of Man και ζητούσε με τον πατέρα του να αποσυρθεί από τους αγώνες. Εξαιτίας κι αυτού του δεσμού, ο Daniel είχε ξεκινήσει μία μη κερδοσκοπική προσπάθεια για να προσελκύσει νεότερους αναβάτες στους αγώνες κερδίζοντας την αναγνώριση στην κοινότητα των αγώνων δρόμου. Χαρακτηριστική είναι επίσης η δήλωση ενός οικογενειακού φίλου για το κακό προαίσθημα που είχε από την πρώτη στιγμή που ο Daniel αποχώρησε για τον αγώνα.

Ο Daniel Hegarty αγωνιζόταν στο Isle of Man από το 2011 και το δυστύχημά του στο Macau είναι το πρώτο από το 2012, όταν σκοτώθηκε ο Πορτογάλλος Luis Carreira. Στο video με την στιγμή του δυστυχήματος φαίνεται πως ο Daniel χάνει τον έλεγχο κατά την προσέγγιση πριν από μία χαρακτηριστική φουρκέτα της πίστας, πράγμα που οδηγεί σε highsiding στην κορυφή της, με τον ίδιο να εκτοξεύεται πάνω από την σέλα και να καταλήγει στις μπαριέρες με το κράνος του να φεύγει από το κεφάλι. Υπέκυψε κατά την μεταφορά του στο νοσοκομείο με τον αγώνα να διακόπτεται αμέσως στο μέσο του, και τον νικητή του αγώνα Glenn Irwin, που είχε καταφέρει στο πρωτάθλημα να κρατήσει πίσω του το φαβορί –από το Isle of Man- Peter Hickman, να δηλώνει πως δεν υπάρχει κανένας πανηγυρισμός και πως αυτό το πόντιουμ είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να έχει κανείς. Η οργανωτική επιτροπή του αγώνα ανακοίνωσε το δυστύχημα και το γεγονός πως έχει επικοινωνήσει με την οικογένεια του Daniel προσφέροντας κάθε δυνατή βοήθεια.

Παράλληλα και ο αγώνας των αυτοκινήτων ακυρώθηκε από μία σφοδρή καραμπόλα που επηρέασε σχεδόν το σύνολο των συμμετεχόντων, ευτυχώς χωρίς θύματα. Ο αγώνας των μοτοσυκλετών επιτράπηκε την τελευταία στιγμή, όταν άρχισε να στεγνώνει η διαδρομή, με την τραγική όμως αυτή κατάληξη.

Ο αγώνας στο Macau, όπως και κάθε άλλος αγώνας αυτού του είδους, διεξάγεται στους δημόσιους δρόμους και πιο συγκεκριμένα αποτελεί τον πιο δύσκολο του είδος του, με ορισμένα τμήματα να είναι τα πιο στενά που υπάρχουν με πλάτος μόλις επτά μέτρων. Ωστόσο η πίστα "Guia", όπως ονομάζεται, έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που την καθιστούν μοναδική του είδους και δικαιολογούν την τεράστια φήμη της. Έχει την μεγαλύτερη ευθεία σε αγώνες δρόμου (για πίστα που διεξάγονται και αγώνες αυτοκινήτων) και την μεγαλύτερη υψομετρική διαφορά, με σχεδόν τριάντα μέτρα να χωρίζουν το χαμηλότερο με το ψηλότερο τμήμα της, καθώς και μία σειρά από τις πιο δύσκολες φουρκέτες. Η διαδρομή είναι τόσο χαρακτηριστική που δεν έχει αλλάξει καθόλου από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας της, παραμένοντας ίδια ακόμα και όταν τα pit άλλαξαν τοποθεσία. Η αρχική χάραξη της διαδρομής βασίστηκε σε ένα παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού που εξελίχθηκε σε αγώνα και τελικά καθιερώθηκε. Οι αγώνες μοτοσυκλετών ξεκίνησαν να διεξάγονται αρκετά πιο αργά, το 1967.

 

 

 

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.