Πωλείται εξακύλινδρο Honda CBX στην κούτα του!

Από τον

Μπάμπη Μέντη

8/5/2020

Ποτέ δεν θα σταματήσει να μας κινεί το ενδιαφέρον οποιαδήποτε είδηση έχει να κάνει με την ανακάλυψη σε κάποια σκοτεινή αποθήκη μιας ολοκαίνουριας μοτοσυκλέτας που έμεινε απούλητη για ολόκληρες δεκαετίες. Πόσο δε μάλλον, όταν πρόκειται για μια εξακύλινδρη αερόψυκτη Honda CBX του 1982, Η οποία βρίσκεται ακόμα μέσα στην κούτα της, όπως ακριβώς την παρέλαβε ο τοπικός αντιπρόσωπος της Καλιφόρνια από τη γραμμή συναρμολόγησης της Honda στο Ohio. Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα έχει πάνω της μόλις 1,2 μίλια, όσα δηλαδή έκανε πάνω στο δοκιμαστικό δυναμόμετρο του τελικού ελέγχου στο τέλος της γραμμής παραγωγής και είναι από τα τελευταία εξακύλινδρα CB που κατασκεύασε η Honda πριν σταματήσει την παραγωγή.

Τα περισσότερα εξαρτήματα των εξακύλινδρων CBX κατασκευάζονταν στην Ιαπωνία, όμως η συναρμολόγηση γινόταν στο εργοστάσιο της Honda στο Ohio, μαζί με την Goldwing, όχι μόνο γιατί οι ΗΠΑ ήταν η βασική αγορά αυτών των μοντέλων, αλλά και για φορολογικούς λόγους. Όπως κι αν έχει, αυτή είναι μια από τις ελάχιστες ευκαιρίες για να αγοράσεις μια ολοκαίνουρια CBX και μάλιστα από επίσημο αντιπρόσωπο της Honda και όχι από ιδιώτη. Η τιμή δεν έχει καθοριστεί, καθώς η πώλησή της γίνεται μέσω του Bring a Trailer, ενός διαδικτυακού τόπου πλειστηριασμών κάθε είδους “μοναδικών” οχημάτων με συλλεκτική ή συναισθηματική αξία. Λέτε να δίνει και διετή εγγύηση;

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…

Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”