Speedwerks RGV500 - Δίχρονη υπερπαραγωγή που ξεπήδησε από την "πένα" του Kar Lee

Πλαίσιο από Suzuki RGV250, βελτιωμένο RG500 μοτέρ 115 hp, και γεμάτο βάρος… 135 κιλών!
Speedwerks RGV500
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

2/10/2023

Στα τέλη του 2018, η αμερικάνικη Speedwerks των Steve Long και Dave Trotter, γνωστή για τις πολιτικές και αγωνιστικές βελτιώσεις της σε τετράχρονες και δίχρονες μοτοσυκλέτες, δέχθηκε μια παραγγελία για ένα υβρίδιο RGV250/RG500, από τον Δρ. Jeff Martin, με fairing και σχέδιο του Βρετανού σχεδιαστή Kar Lee, της KarDesign, υπεύθυνης μεταξύ άλλων και για το Suzuki SuperBusa. Το αποτέλεσμα δικαίωσε τους πάντες, καθώς πέρα από τους 115 hp στον τροχό και τα μόλις 135 γεμάτα κιλά, η μοτοσυκλέτα είχε εμφάνιση, συμπεριφορά και ποιότητα κατασκευής σύγχρονου sport μοντέλου μαζικής παραγωγής!

Τα τελευταία δίχρονα Sport 250 ήταν πάντα υπέρ-ελαφριά μοντέλα, με ακαριαίες αντιδράσεις και απαράμιλλη ευελιξία, όμως υστερούσαν σε δύναμη σε οποιαδήποτε ανοιχτή πίστα ή διαδρομή. Αντίθετα, τα δίχρονα RG 500 / RD 500 είχαν τη σωστή απόδοση, αλλά με πλαίσιο και τροχούς που δεν μπορούσαν να τη διαχειριστούν. Όπως ήταν φυσικό, υπήρξαν πάμπολλοι λάτρεις του δίχρονου κινητήρα που προχώρησαν σε ιδιοκατασκευές, συνδυάζοντας πλαίσια από 250 και κινητήρες 500 κυβικών.

Speedwerks RGV500

Στην περίπτωση μας, το πλαίσιο και το ψαλίδι “μπανάνα” από ένα Suzuki RGV250 του 1990 συνδυάστηκε με έναν βελτιωμένο τετρακύλινδρο κινητήρα RG 500 Gamma στα 555 κ.εκ. από τον -αποβιώσαντα το 2019- Rick Lance της Lance Gamma, με στοκ καρμπιρατέρ ανοιγμένα στα 30,5 mm με απόδοση στο δυναμόμετρο 115 hp στον τροχό, και με φαίρινγκ σχεδιασμένο από τον Kar Lee, designer και πρώην Art Director του Performance Bikes. Η Speedwerks ξόδεψε πολύ χρόνο για τη βέλτιστη έδραση του κινητήρα στο νέο πλαίσιο, αλλά και για την ιδανική γεωμετρία του RGV500 -πάντα με Square Four διάταξη, με το “V” να αναφέρεται στο πλαίσιο του 250.

Speedwerks RGV500

Νέο είναι και το υποπλαίσιο, της βρετανικής Performancefab (που περιέχει και ένα νέο δοχείο λαδιού), νέες και οι εξατμίσεις, ενώ τις εντυπώσεις κλέβει το πλήρως ρυθμιζόμενο ανεστραμμένο πιρούνι από ZX-10R του 2017 με τιμονόπλακα της IMA Italy! Φυσικά έχει γίνει revalving στα ελατήρια, ώστε να δουλεύει σωστά στη νέα του αποστολή σε μια κατά πολύ ελαφρύτερη μοτοσυκλέτα. Το πιρούνι συνεργάζεται με ένα επίσης πλήρως ρυθμιζόμενο αμορτισέρ της Ohlins πίσω. Για παν ενδεχόμενο, το RGV500 φέρει και ένα σταμπιλιζατέρ της Hyperpro. Οι δαγκάνες στα δυο δισκόφρενα της HP Racing μπροστά είναι ακτινικές τετραπίστονες Brembo Racing .484 προσφέροντας όση ισχύ και πληροφόρηση μπορεί να διαχειριστεί κανείς. Οι τροχοί είναι από ανθρακόνημα, της Blackstone Tek, και τα ελαστικά είναι τα Dunlop Q3+.

Speedwerks RGV500

Τα γραφικά και το design του Kar Lee έγιναν πράξη σε custom κοστούμι της Tyga Performance, ενώ δεν υπάρχει κανένα αυτοκόλλητο πάνω στη μοτοσυκλέτα -όλα τα γραφικά είναι βαμμένα από την House of Kolor και τον John Wa. Το ρεζερβουάρ ανήκει σε RGV250, ενώ από το ίδιο μοντέλο προέρχεται και η ουρά, με τα φτερά να έχουν κατασκευαστεί από carbon. Το ονειρικό πακέτο συμπληρώνουν μια μπαταρία λιθίου, όργανο της Koso, μεταλλικά σωληνάκια φρένων, αντλία φρένου Brembo, κ.α.

Speedwerks RGV500

Λίγο μετά την παρουσίαση της μοτοσυκλέτας, ο γνωστός αγωνιζόμενος, εκπαιδευτής και συντάκτης του Cycle World Nick Lenatsch οδήγησε το RGV500 της Speedwerks, γράφοντας πως τα μόνα στοιχεία που τον έκαναν να θυμάται πως δεν επρόκειτο για υπερσύγχρονη Superbike μαζικής παραγωγής ήταν… η μανιβέλα και… τα φώτα που δεν είχαν την απόδοση που περίμενε.

Speedwerks RGV500

Κι αν πέρασαν 5 χρόνια από την πρώτη εμφάνιση του Speedwerks’ RGV500, εντούτοις η εμφάνιση και η γοητεία του παραμένουν διαχρονικές. Τυχερός ο ιδιοκτήτης του.

Ετικέτες

Yamaha: Κατοχύρωσε πατέντα για αερόσακο σε μοτοσυκλέτα

Νέα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δίνουν λύσεις σε ένα παλιό πρόβλημα
Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα
Από το

motomag

30/4/2025

Πατέντες δείχνουν πως η Yamaha εργάζεται πάνω στην εξέλιξη των αερόσακων θέλοντας να τους ενσωματώσει σε μοτοσυκλέτες της με στόχο να βελτιωθεί η πιθανότητα επιβίωσης του αναβάτη σε τροχαίο ατύχημα.

Στην αυτοκινητοβιομηχανία οι αερόσακοι έχουν αποδείξει την αξία τους στη σωτηρία οδηγού και επιβατών και έχουν καθιερωθεί ως το κυριότερο δευτερεύον σύστημα παθητικής ασφαλείας που υποστηρίζει στο μέγιστο το βασικό, τη ζώνη ασφαλείας- χωρίς αυτή ο αερόσακος μπορεί να γίνει ακόμη και απειλητικός για τη ζωή του οδηγού και των υπόλοιπων επιβαινόντων.

Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Οδικών Μεταφορών των ΗΠΑ (NHTSA), περισσότερες από 50.000 ζωές σώθηκαν από τους αερόσακους μόνο στις ΗΠΑ μεταξύ 1987 και 2017. Παγκοσμίως, εκτιμάται ότι αποτρέπουν περίπου 70.000 θανάτους κάθε χρόνο, ένα νούμερο που είναι λογικά πολύ μεγαλύτερο στην πραγματικότητα.

Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα

Ωστόσο, ενώ τα αυτοκίνητα εξοπλίζονται εδώ και καιρό υποχρεωτικά με αυτή την τεχνολογία, οι αερόσακοι έχουν μια εξειδικευμένη ύπαρξη στην ενσωμάτωσή τους στις μοτοσυκλέτες- με εξαίρεση το Honda Gold Wing που διατίθεται με αερόσακο. Τους συναντάμε συνήθως ως μέρος του τεχνικού ρουχισμού του αναβάτη.

Τώρα και η Yamaha μπαίνει στο παιχνίδι με μια νέα ιδέα γύρω από την εφαρμογή του αερόσακου στα δίκυκλα σε συνδυασμό με αισθητήρες. Οι μοτοσυκλέτες διαφέρουν θεμελιωδώς από τα αυτοκίνητα σε πολλές πτυχές που σχετίζονται με την ασφάλεια. Ως αποτέλεσμα, ένας αερόσακος μοτοσυκλέτας πρέπει να αντιδρά πολύ πιο γρήγορα και να ενεργοποιείται με μεγαλύτερη ακρίβεια από τον αντίστοιχο αερόσακο αυτοκινήτου. Επιπλέον, οι κινήσεις μιας μοτοσυκλέτας σε περίπτωση ατυχήματος είναι πιο πολύπλοκες - εκτός από την καθαρή επιβράδυνση, παίζουν ρόλο και οι κινήσεις κλίσης και περιστροφής. Συνεπώς, το σύστημα αισθητήρων πρέπει να επεξεργάζεται σημαντικά περισσότερες πληροφορίες προκειμένου να διασφαλίζεται η ενεργοποίηση χωρίς σφάλματα. Αυτά τα τεχνικά εμπόδια ευθύνονται εν μέρει για το γεγονός ότι η Gold Wing της Honda παραμένει μέχρι στιγμής η μόνη μοτοσυκλέτα παραγωγής με αερόσακο.

Η Yamaha κατέθεσε μια πατέντα που αφορά ειδικά τη βελτίωση της τεχνολογίας αισθητήρων για τους αερόσακους στις μοτοσυκλέτες. Η τεχνολογία περιλαμβάνει τη χρήση δύο αισθητήρων επιτάχυνσης - συγκρίσιμων με τις μονάδες αδρανειακής μέτρησης (IMU) αλλά το κυριότερο είναι ότι ο ένας από τους αισθητήρες τοποθετείται μπροστά από το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας και ο άλλος πίσω από αυτό. Αυτό επιτρέπει στο σύστημα να ανιχνεύει με ακρίβεια την κίνηση σε τρεις διαστάσεις - οριζόντιες, πλευρικές και κατακόρυφες.

Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα

Η διάταξη αυτή επιτρέπει στη μονάδα ελέγχου να ανιχνεύει μια πιθανή σύγκρουση και την κατεύθυνσή της ιδιαίτερα γρήγορα και αξιόπιστα. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ενεργοποίηση του αερόσακου σε κλάσματα του δευτερολέπτου - πριν ο ίδιος ο αναβάτης προσκρούσει σε εμπόδιο.

Η Yamaha R1 στο επίκεντρο

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η Yamaha χρησιμοποιεί ως μοντέλο αναφοράς στα σχέδια ευρεσιτεχνίας μια supersport μοτοσυκλέτα, τη YZF-R1 όπου η πρόκληση είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η σπορ θέση οδήγησης, με κλίση προς τα εμπρός, σημαίνει ότι το κεφάλι του αναβάτη βρίσκεται πολύ κοντά στο μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας.

Η επιλογή του συγκεκριμένου μοντέλου από τη Yamaha ως παράδειγμα θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη ότι ο ιαπωνικός κατασκευαστής είναι πρόθυμος να αντιμετωπίσει τα πιο σύνθετα σενάρια ενσωμάτωσης αερόσακων - και να μην επικεντρωθεί μόνο σε μοτοσυκλέτες τουρισμού ή πόλης. Ωστόσο οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν για να κατοχυρώσουν τις πατέντες τους και δίκυκλα στα σχέδια που μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με την τελική εφαρμογή.

Tricity με αερόσακο;

Εκτός από το R1, η πατέντα δείχνει επίσης το τρίτροχο σκούτερ Tricity της Yamaha με σύστημα αερόσακου. Όπως έχετε διαβάσει και εδώ η Autoliv παρουσίασε επίσης ένα πρωτότυπο αερόσακου σε ένα Piaggio MP3, άμεσο ανταγωνιστή του Tricity, σε εμπορικές εκθέσεις το 2023. Φαίνεται ότι οι κατασκευαστές προσδοκούν ιδιαίτερα υψηλές δυνατότητες από τα αστικά οχήματα που είναι προσανατολισμένα στην ασφάλεια.

Συμπερασματικά το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Yamaha δείχνει ότι η ανάπτυξη των αερόσακων για μοτοσυκλέτες συνεχίζει στον δρόμο της εξέλιξης - με έμφαση στην έξυπνη τεχνολογία αισθητήρων και την αλγοριθμική ακρίβεια. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σαφές: αν ο αερόσακος σε δύο τροχούς πρόκειται να έχει πραγματικότητα στο μέλλον, αυτό ακριβώς το είδος προσέγγισης -η εξέλιξη των αισθητήρων- είναι απαραίτητο για να ξεπεραστούν τα τεχνικά εμπόδια. Οι κάμερες (ή ραντάρ), σε συνδυασμό ίσως με λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε αυτό.