Suzuki SV650 2001: GSX-R Replica Custom

Ένας φόρος τιμής στα 90ies
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

27/8/2019

Η Bandisca είναι μια ρουμάνικη εταιρεία κατασκευής custom μοτοσυκλετών που δραστηριοποιείται από το 2014 στο χώρο, ωστόσο το συγκεκριμένο SV έχει ελληνική ψυχή και μπόλικο ιδρώτα για να φτάσει σε αυτό το σημείο. Μπορεί στην Bandisca να έχουν δημιουργήσει αρκετές custom και η συγκεκριμένη Suzuki SV650 του 2001 να αποτελεί πλέον το διαμάντι τους κερδίζοντας ολοένα και περισσότερη αναγνώριση στο διαδίκτυο, όμως αυτό που δεν είναι γνωστό, είναι πως το τελικό αποτέλεσμα οφείλεται στην Aesthetic Artek του Άκη Καλετζη που εδρεύει στην Θεσσαλονίκη. Ούτε κι εμείς το γνωρίζαμε, και πώς θα μπορούσε άλλωστε κανείς να γνωρίζει πως ο Alf και η Mihaela Lopez που τρέχουν την οικογενειακή Bandisca, απευθύνθηκαν στην Ελλάδα και στον Άκη, για να μπορέσουν να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα που ήταν να δημιουργήσουν μια custom για να λάβουν μέρος στο Bike Shed 2019, που πραγματοποιήθηκε νωρίτερα φέτος. Ήθελαν κάτι που να είναι ξεχωριστό αλλά παράλληλα να μην αποτελεί μια Trailer Queen μοτοσυκλέτα, που οι ρόδες της δεν θα ερχόντουσαν ποτέ σε επαφή με την άσφαλτο του δρόμου – πόσο μάλλον μιας πίστας. Ζήτησαν και βρήκαν ανταλλακτικά στην Ελλάδα, εδώ που το SV έχει αρκετά μεγάλη απήχηση και υπάρχει και ελληνική εταιρία που δημιουργεί εξαιρετικά πετυχημένα κιτ σε ολόκληρη την Ευρώπη. Προφανώς και εννοούμε την C-Racer (που επίσης είναι πίσω από την δημιουργία ενός custom SV650 του 2016). Στην Ελλάδα λοιπόν η Bandisca έψαχνε ανταλλακτικά, στην Ελλάδα θα έβρισκε και την απάντηση για την τελική εμφάνιση.

Ο Alf Lopez για να φτάσει στο αποτέλεσμα που φαίνεται, πέρασε ατελείωτες ώρες μπροστά από την εργοστασιακή SV 650 σκεπτόμενος πόσο… άσχημη είναι. Ωστόσο, η γυναίκα του Mihaela, χάρη στην έμπνευσή της και γνωρίζοντας πως η αγαπημένη μοτοσυκλέτα του συζύγου της είναι η GSX-R 750 του 1990, του έδειξε τα σχέδια που ετοίμασε για το SV650 και ο Alf έπιασε γρήγορα-γρήγορα δουλειά. Αρχικά, τη δημιουργία του φαίρινγκ την άφησε στους ειδικούς της Airtech. Για όσους δεν γνωρίζουν, η Airtech είναι μια εταιρεία που παράγει πλαστικά εξαρτήματα για διάφορες μοτοσυκλέτες και τη δεκαετία του ’80 μάλιστα, είχε δημιουργήσει ένα σετ για Suzuki GSX-R 750 και 1100 που μπορεί να τοποθετηθεί στα ομώνυμα μοντέλα απ’ το 1988 έως το 1993. Αυτό το σετ είχε χρησιμοποιήσει και η ίδια η Yoshimura το 1991 στο πρωτάθλημα AMA Superbike. Μόλις ο Lopez παρέλαβε το φαίρινγκ του GSX-R, είχε ήδη το SV 650 λυμένο στο γκαράζ της Bandisca και ξεκίνησε τις τροποποιήσεις ώστε να το προσαρμόσει σωστά. Επίσης, για να πετύχει τις σχεδιαστικές γραμμές της συζύγου του, αντικατέστησε το ρεζερβουάρ με ένα από Honda NTV. Στο πίσω μέρος, δημιουργήθηκε ένα νέο σωληνωτό υποπλαίσιο, που πάνω του τοποθετήθηκε ένας αλουμινένιος κοκοβιός ώστε να θυμίζει τον κώλο GSX-R 750 του 1990. Η σιλουέτα ολοκληρώνεται από την κόκκινη σέλα που δημιουργεί μια όμορφη αντίθεση με τα χρώματα της Suzuki και αντικατοπτρίζει επιτυχώς την αισθητική της εποχής. Ωστόσο, κατά την άποψή μας θα μπορούσε να είχε δοθεί περισσότερη έμφαση στον κοκοβιό ώστε να θυμίζει περισσότερο το πίσω μέρος του GSX-R 750. Βέβαια, τώρα που μαθαίνουμε λεπτομέρειες από το μέγεθος εργασίας που είχε, γίνεται κατανοητό πως το καλύτερο είναι αυτό που υπάρχει τώρα. Η απουσία των πλαϊνών πλαστικών από την άλλη δίνει μια άλλη διάσταση στο concept, θυμίζοντας τις streetfighter εκείνης της εποχής, που προέκυπταν απ’ την απόφαση των ιδιοκτητών GSX-R να καταργήσουν τελείως τα πλαϊνά πλαστικά μετά από πτώσεις που είχαν, καθώς η αντικατάστασή τους ήταν ασύμφορη.

Όλα αυτά όμως δεν θα έδειχναν έτσι, και δεν θα υπήρχε αυτό το αποτέλεσμα αν η Artec δεν διόρθωνε όλες τις ατέλειες με σκληρή δουλειά, από εκείνες που «ποτέ δεν πληρώνονται». Πόσο μάλιστα όταν ο Lopez ήθελε να μην περιοριστεί μόνο στην τροποποίηση της εμφάνισης του SV650. Ήθελε μια μοτοσυκλέτα που δεν θα είναι απλά ένα έκθεμα της δουλειάς του, αλλά μια πλήρως λειτουργική μοτοσυκλέτα με βελτιωμένες επιδόσεις και που θα μπορεί να λάβει μέρος και σε αγώνες. Έτσι, το πιρούνι αντικαταστάθηκε από ένα ανεστραμμένο της Showa –πλήρως ρυθμιζόμενο- και το αμορτισέρ έδωσε τη θέση του σε ένα custom της YSS. Οι μεγαλύτερες αλλαγές όμως έγιναν μέσα στον κινητήρα – “Οτιδήποτε μπορείς να τροποποιήσεις στον κινητήρα το έχω ήδη κάνει” ανέφερε ο Lopez. Έτσι, ο κινητήρας έχει ένα νέο σετ εκκεντροφόρων, νέο σύστημα εξαγωγής και μια νέα αντλία υγρού. Τέλος, ο μηχανικός ψεκασμός έχει ρυθμιστεί κατάλληλα ώστε να αποδίδει το μέγιστο με τα νέα εξαρτήματα. Τα αποτελέσματα από τη δουλειά του θα φανούν τις ερχόμενες μέρες στη Γερμανία που θα πραγματοποιηθεί ο αγώνας Glemseck 101 και όσοι βρεθούν στη γραμμή εκκίνησης δίπλα στο SV650 σίγουρα θα το μπερδέψουν με GSX-R μέχρι να πέσει το μάτι τους στο πλαίσιο ή ακούσουν τον ήχο της εξάτμισης. Μία ελάχιστα γνωστή ιστορία λοιπόν, μίας μοτοσυκλέτας που ήδη οι ξένοι λένε τα καλύτερα λόγια, δίχως να γνωρίζουν καθόλου, όπως κι εμείς μέχρι πριν από λίγο, πως το κορυφαίο αυτό αποτέλεσμα οφείλεται σε ελληνικά χέρια… Από την άλλη η Bandisca δεν αποκαλύπτει τις λεπτομέρειες των εργασιών και τις συνεργασίες της μιας κι αυτές ήταν επί πληρωμή και όχι χορηγία. Δεν αποκαλύπτει πως η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα πέρασε από την Ελλάδα για όλες αυτές τις εργασίες...

https://www.instagram.com/akisartek/

Ετικέτες

Προσγείωσαν τον χαρταετό στο Υπουργείο Μεταφορών: Την Παρασκευή ξεκινούν οι πινακίδες – Δεν είχαν βγάλει ούτε απόφαση για βεβαίωση κυκλοφορίας!

Έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν – Πρώτη φορά δεν δίνουν ούτε βεβαίωση
Προσγείωσαν τον χαρταετό στο Υπουργείο Μεταφορών: Την Παρασκευή ξεκινούν οι πινακίδες – Δεν είχαν βγάλει ούτε απόφαση για βεβαίωση κυκλοφορίας!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/9/2025

Σύμφωνα με πληροφορία που έχει το MOTO, από την ερχόμενη Παρασκευή 26/9 θα ξεκινήσουν να δίνονται πινακίδες, ξεμπλοκάροντας έτσι χιλιάδες οχήματα.

Αυτό σημαίνει πως ο ανάδοχος έχει ήδη ξεκινήσει το κόψιμο και την προετοιμασία των πινακίδων, αλλιώς δεν θα είναι σε θέση να δοθούν οι πρώτες στο τέλος της εβδομάδας. Προφανώς αυτό σημαίνει πως θα χρειαστεί καιρός για την πλήρη ομαλοποίηση της κατάστασης, αλλά ταυτόχρονα αναπτερώνει το ηθικό εκείνων που έβλεπαν την νέα τους μοτοσυκλέτα στον αντιπρόσωπο και δεν μπορούσαν να την πάρουν, ενώ δεν είχαν και καμία ενημέρωση για κάποιο χρονοδιάγραμμα.

Το πρόβλημα αυτό δεν ήταν συνολικό για όλη την Ελλάδα, αλλά για την περιφέρεια με τις περισσότερες ταξινομήσεις και την μεγαλύτερη ανάγκη για νέες πινακίδες.

Στο μεταξύ αυτή την εβδομάδα είχε λήξει και η προθεσμία που οι ίδιοι είχαν δώσει από το Υπουργείο Μεταφορών για επίλυση του προβλήματος στο ζήτημα έλλειψης πινακίδων που υπάρχει στην Αττική και -τι έκπληξη- δεν υπήρχε καμία ενημέρωση για το πότε θα δώσουν λύση.

Ο Σύνδεσμος Εισαγωγέων πίεζε σε δύο μέτωπα, για οριστική επίλυση του ζητήματος και παράλληλα για την έναρξη απόδοσης βεβαιώσεων σε όσους δεν μπορούσαν να τους παραδώσουν πινακίδες, έτσι ώστε να μπορούν να κυκλοφορήσουν κανονικά.

Στο μεταξύ το μόνο που χρειαζόταν για να γίνει αυτό, ήταν μία απόφαση, κυριολεκτικά μία άμεση και γρήγορη διαδικασία από τον Υπουργό Μεταφορών που θα επιτρέπει στην υπηρεσία να δίνει βεβαίωση κυκλοφορίας χωρίς πινακίδα, εξαιτίας αδυναμίας προμήθειας.

Αυτό θα ξεμπλόκαρε την διαθεσιμότητα χιλιάδων δικύκλων που περιμένουν να παραδοθούν στους τελικούς ιδιοκτήτες και αντίστοιχα από τις εισαγωγικές εταιρείες που έχουν κάνει ήδη το έξοδο, να ξεκινήσουν τις παραδόσεις.

Προφανώς το μεγαλύτερο ζήτημα είναι πως φτάσαμε για ακόμη μία φορά να ξεμείνει το Υπουργείο από πινακίδες. Δεν είναι η πρώτη και καθώς υπάρχει προϊστορία, δυστυχώς δεν περιμένει κανείς πως θα είναι και η τελευταία.

Είναι αδιανόητο να γνωρίζεις πως από δική σου παράλειψη θα εγκλωβίσεις ένα μεγάλο κομμάτι της αγοράς σε ακινησία, να βλέπεις δηλαδή πως οδηγείς σε τοίχο και τελικά να πέφτεις επάνω του.

Θεωρώ πως είναι εξίσου αδιανόητο όμως να χτυπάς στον τοίχο, να σηκώνεσαι και αντί να παρακάμψεις να περιμένεις εκεί, μέχρι να πέσει μόνος του, διότι αυτό ακριβώς συνέβαινε από την στιγμή που δεν δινόντουσαν βεβαιώσεις, όπως στο παρελθόν.

Σε άλλες χώρες της Ευρώπης το Κράτος έχει διώξει από πάνω του αυτή την διαδικασία και μέσα από δικλείδες ασφαλείας που μπορούν να εξασφαλίσουν -μεγάλη υπόθεση αυτή- καθένας μπορεί να προμηθευτεί την πινακίδα του από την ελεύθερη αγορά άμεσα και γρήγορα.

Αυτό είναι βέβαια μία άλλη κουβέντα, το σημαντικότερο ήταν να προχωρήσει ο διαγωνισμός και η προμήθεια των πινακίδων. Μόλις λίγες ημέρες πριν, ο Υπουργός μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ επιβεβαίωσε πως το πρόβλημα εντοπιζόταν στην έλλειψη «τσίγκου» και το ζήτημα αυτό το είχαν και άλλες χώρες.

Από την πλευράς επικοινωνήσαμε με συναδέλφους σε 5 διαφορετικές χώρες της Ευρώπης όπου δήλωσαν έκπληξη, επιβεβαιώνοντας πως δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα, προφανώς θα ήταν άλλες χώρες αυτές που το έχουν, όχι 5 μεγάλες που μιλήσαμε εμείς. Ανεπιβεβαίωτη πληροφορία κάνει λόγο για χρέος στον προηγούμενο ανάδοχο ύψους 1,5 εκατομμυρίου.

Αντίστοιχα η Διακήρυξη 5/2025 από το Υπουργείο Υποδομών & Μεταφορών, με ημερομηνία 23 Ιουλίου 2025, για κατασκευή και προμήθεια κρατικών μεταλλικών πινακίδων πήρε παράταση για άνοιγμα φακέλου στις 5/9, ημερομηνία κατά την οποία θα ανακοινωνόταν στην Διαύγεια και ο νέος ανάδοχος. Έτσι ώστε να επικοινωνήσουμε μαζί του για να μάθουμε αν τελικά πράγματι υπάρχει πρόβλημα στην προμήθεια φύλλων αλουμινίου για την παραγωγή πινακίδων. Επισήμως η ΑΔΑΜ: 25PROC017272661_2025.07.23 αναμένει ακόμη την ανάρτησή της για το αποτέλεσμα, ωστόσο έχουμε την ασφαλή πληροφορία που γράψαμε στην αρχή του άρθρου πως η παραγωγή των πινακίδων έχει ήδη ξεκινήσει.

Στο μεταξύ δημιουργήθηκε ζήτημα με την παραποίηση στοιχείων καθώς αρκετοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να βγάλουν πινακίδες σε άλλες πόλεις μέσω διαφορών τρόπων που αυτό θα μπορούσε να γίνει.

Με επιστολή δική μας προς το Υπουργείο θα ζητήσουμε να μην υπάρχει ξανά κωλυσιεργία τριμήνου και την εξέταση για την αλλαγή της διαδικασίας μετά την λήξη της ανωτέρω σύμβασης που -προφανώς- έχει ήδη κατοχυρωθεί για την προμήθεια των πινακίδων από την ελεύθερη αγορά, στα πρότυπα άλλων κρατών.