Σύμπραξη Kawasaki-Suzuki και Ducati για απόλυτη κυριαρχία σε Δύση και Ανατολή!

Έρχεται τo MULTIMAKI 1450R 2023!
Από το

motomag

1/4/2022

Αναβιώνει η εποχή των V-Strom 1000 και KLV 1000 όταν Suzuki και Kawasaki έβγαλαν την ίδια ακριβώς μοτοσυκλέτα αλλά με ιταλικό αυτή τη φορά παρονομαστή καθώς στο παλαιό σχήμα προστίθεται και η Ducati.

Πίσω στο 2004 η Kawasaki βγάζει για πρώτη φορά μία μοτοσυκλέτα αυτής της κατηγορίας ύστερα από σύμπραξη με την Suzuki κοπιάροντας το πετυχημένο της DL1000 V-Strom. Παρότι οι μοτοσυκλέτες είναι πανομοιότυπες και μάλιστα κατασκευάζονται από την Suzuki, το Ελληνικό κοινό που αρέσκεται να ενημερώνεται από τους ιδιοκτήτες στα δευτερόλεπτα που διαρκεί το κόκκινο φανάρι, χτίζει την ισχυρή πεποίθηση πως το KLV1000 της Kawasaki είναι ισχυρότερο.

Κανείς δεν αρνείται την κοινή πορεία των μοτοσυκλετών, και πώς θα μπορούσε άλλωστε καθότι πανομοιότυπες σε εμφάνιση μέχρι βίδας, ωστόσο τον πρώτο χρόνο κυκλοφορίας  της KLV1000, ένα χρόνο μετά την παρουσίαση του DL1000, καλλιεργείται σταδιακά η αντίληψη πως η Kawasaki έχει μεγαλύτερη ιπποδύναμη. Πρώτα γιατί οι “Kawasakiκοι» δεν μπορούν να χωνέψουν το γεγονός πως το σήμα τους έχει τοποθετηθεί πάνω σε μία Suzuki χωρίς κάποια αλλαγή κι έπειτα γιατί κάποιος ρώτησε έναν ιδιοκτήτη σχετικά, όταν τον πέτυχε στο φανάρι κι εκείνος του απάντησε ενώ κούμπωνε πρώτη, έχοντας ανάψει το πράσινο πως «είναι δυνατότερο». Εκ των υστέρων κριτές της ιστορίας δεν αποκλείουν το γεγονός ο ερωτηθείς να απάντησε κάτι τελείως διαφορετικό, όπως για παράδειγμα «πάω συνεργείο το συντομότερο» αλλά με τα κιβώτια της εποχής που ξυπνούσαν τα πουλάκια στα δέντρα όταν κούμπωναν την πρώτη και τα υπόλοιπα μη ηλεκτρικά και περισσότερο θορυβώδη οχήματα που κατέκλυζαν τότε τους δρόμους, η απάντηση αυτή μπορεί να αλλοιώθηκε, ξεκινώντας τον μύθο περί διαφορετικής ιπποδύναμης.

Αναμφισβήτητο είναι πως η Kawasaki θα είχε πρόβλημα να βάλει το σήμα της σε μία Honda αλλά δεν θα την ενοχλούσε σε μία Suzuki και παραμένει γεγονός πως πίσω στο 2004 ευοδώθηκε μία σύμπραξη που δυστυχώς όμως δεν συνέχισε για πολύ. Κυρίως γιατί το κοινό δημιουργούσε εντυπώσεις όπως οι παραπάνω, που οι δύο Ιαπωνικές εταιρείες εκείνη την εποχή δεν μπορούσαν να τις κατανοήσουν για να απαντήσουν σχετικά. Με αποτέλεσμα να μην συνεχίσει αυτή η συνεργασία.

Ερχόμαστε έτσι στο παρόν που με πρωτοβουλία της Ducati ξυπνά και πάλι η αναβίωση αυτής της ιστορικής σύμπραξης, σχεδόν είκοσι χρόνια μετά! Στόχος της Ducati είναι να κερδίσει το κοινό της Ασίας καθώς η διείσδυσή της στην αγορά εκεί είναι μικρή και ταυτόχρονα να αποκτήσει άλλη μία έκδοση από την στιγμή που έχει λίγες Multistrada στην γκάμα της.

Η Kawasaki Motors διέκρινε στην νέα σύμπραξη μία ευκαιρία να αυξηθούν τα κέρδη της μητρικής εταιρείας που κατασκευάζει τάνκερ και βαριές εγκαταστάσεις διύλισης αργού πετρελαίου μέσα από την αύξηση κατανάλωσης λαδιού που θα υπάρχει από τις πωλήσεις του νέου μοντέλου, καθώς την κατασκευή αναλαμβάνει η Ducati ενώ η Suzuki χαιρέτησε την ιδέα καθώς της αφαιρεί τον βραχνά να κατασκευάζει μοτοσυκλέτες για την Ευρωπαϊκή αγορά και τις αυστηρές Euro5 προδιαγραφές, όταν μπορεί απλά να επικεντρώνεται στην σιγουριά της μαζικότητας της τεράστιας αγοράς της Ασίας, πουλώντας εκατομμύρια V-Strom 250 και 125 αντί για μερικές χιλιάδες 650 και 1.000 με πολλαπλάσιο κόστος εξέλιξης.

Οι τρεις κατασκευαστές βλέπουν πως ενώνοντας τις δυνάμεις τους μπορούν να προσφέρουν μία νέα μοτοσυκλέτα φτάνει αυτή την φορά να μην επαναλάβουν το λάθος του παρελθόντος δίνοντάς τους διαφορετικά ονόματα. Επιλέχτηκε έτσι ένα όνομα που έχει σαφή αναφορά σε όλους και ταυτόχρονα δημιουργεί ένα λογοπαίγνιο καθώς πλέον το «Multi» δεν αναφέρεται στα διαφορετικά εδάφη στα οποία θα κινείται αλλά στους διαφορετικούς κατασκευαστές μέσα από τους οποίους θα διατίθεται.

Από την πλευράς να ευχηθούμε σε όλους τους αναγνώστες, Καλό Μήνα και Καλή Πρωταπριλιά!

Κομισιόν για ελληνικό ΦΠΑ: Προθεσμία δύο μηνών για τους συντελεστές – Γιατί δεν μπορεί να γίνει 0% στα κράνη

Σειρά να πάρει το ειδικό τέλος ταξινόμησης
Κομισιόν για ελληνικό ΦΠΑ: Προθεσμία δύο μηνών για τους συντελεστές – Γιατί δεν μπορεί να γίνει 0% στα κράνη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/7/2025

Η Ελλάδα επιβάλει μία από τις υψηλότερες φορολογίες στα οχήματα με υψηλό ΦΠΑ και με πρόσθετο φόρο για τον οποίο κάποια στιγμή θα κληθεί να πληρώσει πρόστιμο από την ΕΕ.

Προς το παρόν έχουμε δύο μήνες προθεσμία για να γλιτώσουμε ένα άλλο πρόστιμο καθώς μαζί με Βέλγιο, Ρουμανία και Ισπανία, δεν έχουμε ενσωματώσει δύο βασικές οδηγίες, την 2022/542 και την 2020/285 που αφορούν τους συντελεστές ΦΠΑ.

Η προθεσμία για την ενσωμάτωση της 2022/542 έληξε στην αλλαγή του νέου έτους, οπότε είμαστε ήδη 7 μήνες εκπρόθεσμοι. Με την οδηγία αυτή επιτρέπεται στα κράτη-μέλη να έχουν μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ σε ορισμένα αγαθά και μάλιστα ακόμη και μηδενικούς σε ορισμένα βασικά αγαθά, όπως τρόφιμα, νερό και φάρμακα.

Στην ίδια κατηγορία με τα φάρμακα που η ΕΕ επιτρέπει τον μηδενικό ΦΠΑ, ανήκουν και προστατευτικά μέσα όπως οι μάσκες και τεχνηέντως -σκέφτεται κανείς- πως θα μπορούσε να εφαρμοστεί το 0% και στα κράνη. Ωστόσο κάτι τέτοιο φαίνεται πως δεν είναι εφικτό. Θα ήταν αν η Ελλάδα είχε επιβάλλει μηδενικό ΦΠΑ το 1990-1991 όταν φωνάζαμε πως θα χαθεί η ευκαιρία.

Πώς το ξέραμε αυτό; Διότι τότε ξεκινούσε η εναρμόνιση σε ενιαίο πλαίσιο για τον ΦΠΑ στα κράτη μέλη όπου καθένας θα όριζε το ακριβές ύψος των συντελεστών, όχι όμως των μηδενικών ή των μειωμένων.

Για αυτό και πρόσφατα όταν η Πολιτεία θέλησε τελικά να μειώσει τον ΦΠΑ στα κράνη τον πήγε στο 13%, όπως ισχύει τώρα αντί του 24% και δεν κατέβηκε πιο κάτω.

Αντιθέτως η Αγγλία, όσο ακόμη βρισκόταν στην ΕΕ, ήταν η μοναδική χώρα που είχε μηδενικό ΦΠΑ στα κράνη καθώς είχε επιβάλει την εξαίρεση από παλιά, πριν την ένωση. Οι όροι τότε ήταν πιο ελαστικοί και όριζαν πως θα διατηρηθούν οι εξαιρέσεις κάθε κράτους. Τώρα προφανώς η Αγγλία μπορεί να επιβάλλει οποιονδήποτε ΦΠΑ θέλει στην αγορά του κράνους και φυσικά συνεχίζει να είναι μηδενικός, όπως ήταν πάντα.

Χάθηκε λοιπόν τότε μία μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, ακριβώς όπως εξηγούσε τότε πως θα γίνει. Για αυτό και κάθε φορά διαβάζουμε με πικρία τα σχόλια που ζητούν την κατάργηση του ΦΠΑ στα κράνη, γιατί είναι κάτι που κλείδωσε αρχές της δεκαετίας του ’90.

Τώρα υπάρχει μία νέα ευκαιρία ωστόσο, για μείωση του ΦΠΑ στα βασικά αγαθά, ακόμη και στον μηδενισμό τους.

Εξίσου σημαντικό το γεγονός πως οι μικρές επιχειρήσεις θα πρέπει να απαλλαγούν από την υποχρέωση επιβολής ΦΠΑ, σύμφωνα με την ΕΕ. Δεν έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα, προφανώς γιατί η Πολιτεία φοβάται πως την επόμενη ημέρα θα κατακερματιστούν πολλές επιχειρήσεις σε μικρότερες που θα έχουν κύκλο εργασιών στο όριο της απαλλαγής καταβολής ΦΠΑ.

Παράλληλα, είμαστε και εκπρόθεσμοι, σαν χώρα, στην προθεσμία σύνδεσης με το δίκτυο ProDriveNet ώστε όλες οι χώρες να μπορούν άμεσα να ελέγξουν τα στοιχεία κάθε επαγγελματία οδηγού, είτε μεταφέρει εμπορεύματα, είτε επιβάτες.

Η βασικότερη όμως προθεσμία που έχει λήξει, είναι σχετική με το ύψος των συντελεστών ΦΠΑ και δίνει την ευκαιρία στη χώρα να βάλει μηδενικό ΦΠΑ σε επτά (7) κατηγορίες. Αυτή την στιγμή ο ΦΠΑ είναι μηδενικός σε ελάχιστες περιπτώσεις και όχι σε βασικά αγαθά, όπως πλέον μπορεί να κάνει η χώρα, αλλά καθυστερεί.

Θα ήταν ευχής έργο να μπορέσει να εντάξει τα κράνη μοτοσυκλετών σε μία από αυτές τις κατηγορίες, ώστε να διορθώσει την χαμένη ευκαιρία του 1990. Η πάγια απάντηση του Υπουργείου σε ερώτηση του ΜΟΤΟ, την οποία επαναλαμβάνουμε κάθε φορά που αλλάζει ο Υπουργός, είναι πως ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ να έχουν μηδενικό ΦΠΑ στα κράνη, αλλά δεν μπορούν εξαιτίας της ΕΕ.

Για αυτό στην Ελλάδα εφαρμόζεται το μικρότερο δυνατό που θα μπορούσαν χωρίς να μπαίνουν σε ειδικές διαδικασίες και αυτό θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο του 12%, οπότε και καθιερώθηκε στο 13% τον Ιανουάριο του 2020.

Αν τώρα μηδενίσει ο ΦΠΑ σε τρόφιμα, νερό και φάρμακα και απαλλαγούν οι μικρές επιχειρήσεις από την καταβολή του, θα τολμούσαμε να πούμε πως δεν πειράζει αν το ΦΠΑ στα κράνη μείνει στο 13% γιατί το μηνιαίο κέρδος στο εισόδημα θα είναι πολλαπλάσιο. Μόνο να μην δούμε να μπαίνει πρόσθετη φορολογία στα οχήματα για να επέλθει η ισορροπία στα έσοδα του κράτους, καθώς επιβάλλουμε ήδη από τις υψηλότερες στην Ευρώπη, μαζί με χώρες που βρίσκονται στο άνω άκρο των ατομικών εισοδημάτων.