Συστήματα keyless: κίνδυνοι και προφυλάξεις

Η λύση του… αλουμινόχαρτου!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

23/4/2019

Η keyless τεχνολογία εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στα αυτοκίνητα, αλλά εδώ και αρκετά χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται "κοινός" τόπος" και στις μοτοσυκλέτες, με όλο και περισσότερα εργοστάσια να εφαρμόζουν την συγκεκριμένη λύση. Το μόνο που χρειάζεται ο αναβάτης είναι να έχει τον πομπό στην τσέπη του ή κάπου πάνω του, για να πάρει μπροστά η μοτοσυκλέτα με το πάτημα ενός κουμπιού.
Σίγουρα είναι ένα κομμάτι του ηλεκτρονικού εξοπλισμού που προσθέτει πόντους άνεσης και ευκολίας χρήσης, αλλά όπως έχουμε γράψει επανειλημμένως, είναι και μια από τις πιο αμφιλεγόμενες λειτουργίες σε ό,τι αφορά την ασφάλεια. Πλέον, με τα ηλεκτρονικά μέσα που διαθέτουν οι επίδοξοι κλέφτες, το έργο τους γίνεται πιο εύκολο και με μικρότερο ρίσκο, καθώς δεν χρειάζεται ούτε να σπάνε κλειδαριές τιμονιών, ούτε να παλεύουν να ξεπεράσουν το εμπόδιο του immobilizer.
Η επιβεβαίωση ήρθε πρόσφατα κι από έναν πρώην πράκτορα του FBI, τον Holly Hubert, ο οποίος έχει πλέον δικιά του εταιρεία κυβερνοπροστασίας. Ο Hubert προτείνει στους ιδιοκτήτες οχημάτων με τεχνολογία keyless να τοποθετούν το κλειδί-πομπό τυλιγμένο μέσα σε αλουμινόχαρτο όταν δεν το χρησιμοποιούν. Όπως εξηγεί ο ίδιος, το σύστημα του οχήματος περιμένει το σήμα από το κλειδί για να ενεργοποιηθεί. Αυτό το σήμα υποτίθεται ότι είναι χαμηλής ισχύος, έτσι ώστε να πρέπει να βρίσκεται το κλειδί πολύ κοντά στο όχημα για να μπει σε λειτουργία. Με την πάροδο όμως των ετών και την εξέλιξη της τεχνολογίας, οι κλέφτες έχουν αρχίσει να ωφελούνται από τα αποτελέσματα αυτής της εξέλιξης. Είναι πια πολύ εύκολο να αγοράσει κανείς από το εμπόριο μια συσκευή που ενισχύει το σήμα του πομπού κι ενώ, για παράδειγμα, το κλειδί μπορεί να βρίσκεται μέσα στο σπίτι, ο ενισχυτής θα δώσει την δυνατότητα να πάρει μπροστά η μοτοσυκλέτα.

Το ίδιο σύστημα μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να αντιγραφεί ο κωδικός του συστήματος.
Για να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, να αναφέρουμε πως το 2016, η αμερικάνικη υπηρεσία που ασχολείται με ασφαλιστικά εγκλήματα, κατέγραψε αύξηση 22% στις κλοπές όπου οι κλέφτες απέκτησαν πρόσβαση στους keyless πομπούς. Γι' αυτό το λόγο ο Hubert προτείνει να κρατούνται τα κλειδιά-πομποί τυλιγμένοι σε αλουμινόχαρτο όταν δεν είναι σε χρήση, ούτως ώστε να εμποδίσει του techno-freak κλέφτες να πιάσουν το σήμα που εκπέμπει. Υπάρχει επίσης στο εμπόριο και μια ειδικά θήκη που ονομάζεται "σακούλα Faraday", η οποία έχει το ίδιο σχήμα με ένα κανονικό πλαστικό σακουλάκι, αλλά είναι υπενδεδυμένη εσωτερικά με αλουμίνιο.
Το θέμα της υποκλοπής των σημάτων από τα κλειδιά-πομπούς είναι κάτι που έχει αρχίσει να απασχολεί σοβαρά τα εργοστάσια, καθώς πολλά από τα σύγχρονα οχήματα διαθέτουν ένα μεγάλο πλήθος ηλεκτρονικών συστημάτων. Πριν από τρία χρόνια μάλιστα, ένας χάκερ πήρε τον έλεγχο ενός αυτοκινήτου Jeerp ενώ το αμάξι ήταν εν κινήσεις, κατά τη διάρκεια μιας δοκιμής για ένα τεχνολογικό περιοδικό. Αυτό οδήγησε στην ανάκληση 1,4 εκατομμυρίων αυτοκινήτων της εταιρείας…
Γίνεται λοιπόν εύκολα κατανοητό, ότι η απειλή της ηλεκτρονικής υποκλοπής είναι μια πραγματικότητα, η οποία μάλιστα εξελίσσεται ραγδαία παράλληλα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, κάτι που όπως δείχνουν τα δεδομένα, είναι μια μεγάλη πρόκληση τόσο για τους κατασκευαστές, όσο και για τους ιδιοκτήτες των οχημάτων.

 

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin