Θερμαινόμενοι δρόμοι που δροσίζουν τις πόλεις

Μια έξυπνη ιδέα με... εύκολη και φτηνή εφαρμογή
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/2/2021

Η EUROVIA είναι μια ισπανική εταιρεία κατασκευής δρόμων που πρόσφατα παρουσίασε ένα ολοκληρωμένο οικοσύστημα διαχείρισης της θερμότητας, με στόχο το λειώσιμο του χιονιού και του πάγου από τους δρόμους τον χειμώνα, αλλά και την μεταφορά της ζέστης από την καυτή άσφαλτο το καλοκαίρι προς τα σπίτια και τα κτήρια για την θέρμανση του νερού που χρησιμοποιούν, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα την μείωση της θερμοκρασίας περιβάλλοντος.

Πως θα γίνουν όλα αυτά; Η τεχνολογία υπάρχει ήδη και χρησιμοποιείται σε όλα τα μεγάλα αεροδρόμια, τα οποία έχουν θερμαινόμενους αεροδιαδρόμους. Κάτω από την επιφάνεια της ασφάλτου περνάνε σωλήνες με νερό. Τον χειμώνα, ζεσταίνοντας το νερό που περνά κάτω από την άσφαλτο η θερμοκρασία της ασφάλτου είναι πάνω από 0⁰C οπότε το χιόνι και ο πάγος δεν κολλάνε πάνω της και δεν χρειάζεται να πέσει αλάτι. Όσο πιο ζεστό είναι το νερό στους σωλήνες, τόσο πιο ζεστή είναι η άσφαλτος και στην περίπτωση των αεροδιαδρόμων το χιόνι λιώνει πριν προλάβει να δημιουργήσεις στρώμα πάνω της. Φυσικά όσο αυξάνεται η θερμότητα του νερού στους σωλήνες, τόσο μεγαλύτερη ενέργεια θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να το ζεστάνουμε. Παρ’ όλα αυτά, αυτή η ενέργεια που ξοδεύουμε τον χειμώνα για την θέρμανση του δρόμου μπορούμε να την πάρουμε πίσω εύκολα το καλοκαίρι, καθώς η θερμότητα που αναπτύσσεται στην επιφάνεια της ασφάλτου περνά στο νερό που έχουν οι σωλήνες από κάτω της. Αυτό το ζεστό νερό μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τα σπίτια και τα υπόλοιπα κτήρια της περιοχής. Όσο περισσότερο ζεστό νερό χρησιμοποιούν τα κτήρια, τόσο περισσότερο κρυώνουν οι δρόμοι, αφού οι σωλήνες γεμίζουν με φρέσκο κρύο νερό, το οποίο ζεσταίνουν και πάει λέγοντας.

Προφανώς είναι εξαιρετικά δύσκολο και πανάκριβο να ξηλώσουμε την άσφαλτο σε χιλιάδες χιλιόμετρα εθνικών οδών και να περάσουμε από κάτω τους σωλήνες με νερό.

Όμως στα κέντρα των μεγάλων πόλεων όπως της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας κ.τ.λ. είναι πολύ πιο εύκολο και οικονομικά λογικό να ξεκινήσουν τμηματικά οι εργασίες και να συνδεθούν με το σύστημα τα κοντινά κτήρια. Επίσης τα οφέλη στα κέντρα των πόλεων θα είναι πολύ μεγαλύτερα, διότι η συσσώρευση της θερμοκρασίας πάνω στην άσφαλτο είναι μεγαλύτερη και η ψύξη των δρόμων θα μειώσει την κατανάλωση ενέργειας των κλιματιστικών, αλλά και θα κάνει πιο ανθρώπινη τη ζωή μας σε συνθήκες καύσωνα.

Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τα νησιά μας, όπου το καλοκαίρι αντιμετωπίζουν συχνά διακοπές ρεύματος λόγω υπερβολικού φορτίου από την χρήση κλιματιστικών στο full.

Με άλλα λόγια, μπορεί η ιδέα των θερμαινόμενων δρόμων να μην αποτελεί άμεση ανάγκη για μια χώρα όπως η Ελλάδα, για να λιώνουμε τα χιόνια, όμως τα οφέλη που έχει το καλοκαίρι έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.   

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: