Τιμόνι με… εκρηκτικά στο όνομα της ασφάλειας!

Ελβετική πατέντα για την μείωση των τραυματισμών στα χέρια
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/8/2021

Το θέμα της παθητικής ασφάλειας στις μοτοσυκλέτες έχει απασχολήσει πολλούς κατασκευαστές στο παρελθόν, όμως σε σχέση με τα αυτοκίνητα δεν έχουμε δει έως τώρα κάποιο χειροπιαστό αποτέλεσμα. Την προστασία του αναβάτη σε περίπτωση ατυχήματος την αναλαμβάνει αποκλειστικά ο εξοπλισμός ασφαλείας που φορά ο ίδιος και η συμμετοχή της ίδιας της μοτοσυκλέτας στην μείωση των επιπτώσεων ενός ατυχήματος είναι απούσα. Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός πως το σώμα του αναβάτη δεν μένει σταθερό πάνω στη μοτοσυκλέτα, αλλά και στο γεγονός πως η κατεύθυνση των δυνάμεων προς το σώμα του αναβάτη διαφέρει πολύ σε κάθε διαφορετικό είδος ατυχήματος. Τόσο ο αερόσακος που εξοπλίζει (προαιρετικά) η Honda τα Goldwing, όσο και ο προστατευτικός κλωβός με τις ζώνες ασφαλείας που είχε το BMW C1, λειτουργούν αποτελεσματικά κυρίως στα ατυχήματα όπου η μοτοσυκλέτα κινείται όρθια και ευθύγραμμα προς ένα σταθερό αντικείμενο (π.χ. παραβιάζει STOP αυτοκίνητο και σκας πάνω του). Σε όλα τα υπόλοιπα σενάρια ατυχημάτων (π.χ. πατάς σε λάδια, πέφτεις στην άσφαλτο και μετά σκας πάνω σε ένα σταθερό αντικείμενο) η αποτελεσματικότητα του αερόσακου και του κλωβού μειώνεται ή εκμηδενίζεται. Οπότε το κράνος , το μπουφάν, το παντελόνι, τα γάντια και οι μπότες εξακολουθούν να είναι απαραίτητα, ακόμα κι αν καβαλάς Goldwing με αερόσακο ή C1 με κλωβό.

Το ίδιο ισχύει και για την καινούρια πατέντα της ελβετικής εταιρείας Autoliv που δραστηριοποιείται στην κατασκευή αερόσακων για την αυτοκινητοβιομηχανία. Το κράνος και τα ρούχα προστασίας εξακολουθούν να είναι απαραίτητα, όμως η Autoliv πιστεύει πως με την δική της πατέντα θα μειώσει πολλών ειδών σοβαρούς  τραυματισμούς που οφείλονται στην επαφή του σώματος του αναβάτη με το τιμόνι. Και εδώ η αποτελεσματικότητα της πατέντας αφορά την σύγκρουση με σταθερό αντικείμενο, αλλά πιθανόν να μειώνει τους σοβαρούς τραυματισμούς και σε πιο περίπλοκα σενάρια ατυχημάτων, διότι αν το καλοσκεφτούμε το τιμόνι της μοτοσυκλέτας είναι μια μεταλλική ράβδος με αιχμηρές άκρες, οπότε και οποιαδήποτε βίαιη επαφή το σώματος και των άκρων μαζί του μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό.

Έτσι η Autoliv κατέθεσε πατέντες με τρεις διαφορετικές εκδοχές για την χαλάρωση ή την μερική ή ολοκληρωτική “αποκόλληση” του τιμονιού. Η πρώτη εκδοχή αφορά την πλήρη “αποκόλληση” των άκρων του τιμονιού με την χρήση πυροκροτητών (όπως στους αερόσακους δηλαδή) οπότε οι καρποί των χεριών και τα γόνατα του αναβάτη δεν θα δεχθούν ισχυρές δυνάμεις από την σύγκρουση της μοτοσυκλέτας με το σταθερό αντικείμενο και το σώμα θα φύγει (πιο) ελεύθερα πάνω από τη μοτοσυκλέτα. Η δεύτερη εκδοχή αφορά την ολοκληρωτική αποκόλληση της βάσης του τιμονιού από την πάνω πλάκα. Και εδώ το σκεπτικό είναι ίδιο, απλώς μπορεί να εφαρμοστεί σε μοτοσυκλέτες με ξεχωριστό τιμόνι (on-off, street και scooter) ενώ η πρώτη εκδοχή έχει εφαρμογή κυρίως σε μοτοσυκλέτες με clip-on (supersport, sport-touring και touring). Η τρίτη εκδοχή αφορά την “χαλάρωση” του τιμονιού, δηλαδή το τιμόνι αποκτά μια μεγάλη ελευθερία κίνησης ώστε να “απορροφήσει” το πρώτο σοκ και οι δυνάμεις προς το σώμα και τα άκρα του αναβάτη να έχουν μια στοιχειώδη προοδευτικότητα. Ποια από όλες αυτές τις εκδοχές θα δούμε στην παραγωγή (αν τις δούμε…) θα εξαρτηθεί από την επιλογή  που θα κάνει ο κάθε κατασκευαστής μοτοσυκλετών ξεχωριστά. Η Autoliv πάντως σκοπεύει να προχωρήσει όλες τις εκδοχές του συστήματος έως το στάδιο της παραγωγής σε περίπτωση που υπάρχει ενδιαφέρον από τους κατασκευαστές. Όσο για τις αμφιβολίες χρήσης εκρηκτικών στο τιμόνι μιας μοτοσυκλέτας, καλό είναι να θυμόμαστε πως τα τελευταία 30 χρόνια τουλάχιστον, εκατομμύρια άνθρωποι οδηγούν κάθε μέρα το αυτοκίνητό τους με έναν εκρηκτικό μηχανισμό ακριβώς μπροστά στη μούρη τους!  

Μοτοσυκλέτα 300 ίππων με κυψέλες υδρογόνου - Μπορείς και εσύ να την φτιάξεις χάρη στο MIT

Διαθέσιμη προς όλους η τεχνογνωσία πίσω από το project του αμερικάνικου τεχνολογικού ινστιτούτου!
MIT FCV Ducati 900SS Project
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/7/2025

Ομάδα φοιτητών του ΜΙΤ εξέλιξε μοτοσυκλέτα βασιζόμενη σε ένα Ducati 900SS δημιουργώντας μια “ανοικτή πλατφόρμα” μοντέλου με ηλεκτρικό μοτέρ και  κυψέλες καυσίμου υδρογόνου (FCVs), για αναπαραγωγή ή περαιτέρω εξέλιξη, προσφέροντας το λιθαράκι του τους σε μια εναλλακτική πορεία εξηλεκτρισμού απέναντι στην τεχνολογία μπαταριών λιθίου (BEVs)

Όταν η ομάδα ηλεκτρικών οχημάτων (EVT) του ΜΙΤ αποφάσισε να ασχοληθεί με το υδρογόνο, δεν έφτιαξε απλώς ένα project για να πάρει βαθμό. Έφτιαξε ένα θηρίο 300 ίππων, βασισμένο σε ένα Ducati 900SS των ’90s, γεμάτο τεχνολογία αιχμής.

Απαλλαγμένη από τις πολύωρες φορτίσεις που θέτουν το μεγάλο πρόβλημα αυτονομίας των ηλεκτρικών οχημάτων μπαταρίας. Με το υδρογόνο, ο ανεφοδιασμός γίνεται σε λεπτά και η μοτοσυκλέτα είναι έτοιμη για χρήση (όπως με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης) διατηρώντας μηδενικούς τους εκλυόμενους ρύπους (όπως και τα υπόλοιπα ηλεκτρικά οχήματα), συνδυάζοντας έτσι τα πλεονεκτήματα των δύο κόσμων. Η ερευνητική ομάδα θέλει να δείξει ότι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά ρεαλιστικό μέλλον.

Το εγχείρημα προφανώς δεν είναι η δημιουργία ενός μοντέλου παραγωγής και κυκλοφορίας. Είναι ένα εργαλείο ερευνάς, ανάπτυξης και καταγραφής δεδομένων. Αποτελεί επίσης μια modular πλατφόρμα καθώς όλα τα βασικά κομμάτια, από την κυψέλη καυσίμου έως τον ηλεκτροκινητήρα, προσθαφαιρούνται με σχετική ευκολία. Μια ανοικτή βάση για μηχανικούς, φοιτητές ή τρελαμένους χομπίστες. Όλο το project είναι open-source. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη οδηγό κατασκευής, διαθέσιμο online σε όποιον θέλει να το αντιγράψει, να το εξελίξει ή να πειραματιστεί φτιάχνοντας και αυτός ένα ως βάση ή να στείλει τις "σημειώσεις" του στο MIT.

MIT FCV Ducati Project

Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ερευνάς, η καταγραφή και διάθεση της πληροφορίας και της γνώσης που αποκομίστηκε από την διαδικασία κατασκευής της μοτοσυκλέτας, καθώς συνήθως η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών υδρογόνου γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες με υψηλά κόστη ενώ το εγχείρημα αυτό θέλει να το ανοίξει σε όλους.

Στο κέντρο, μια μικρή και ελαφριά κυψέλη καυσίμου χορηγία της κορεατικής εταιρείας Doosan Fuel Cell, ικανή να τροφοδοτήσει έναν ηλεκτροκινητήρα υψηλής απόδοσης, σχεδιασμένο εξ αρχής από την ομάδα για να δώσει προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις του εγχειρήματος σε σύγκριση με εμπορικά διαθέσιμους που είχαν αρχικά δοκιμαστεί. Όλα τα ανωτέρω μετά από αρκετή μελέτη για την βελτιστοποιηση της τοποθέτησης και κόπο, εδράζουν σε ένα πλαίσιο Ducati 900SS με τις αναγκαίες τροποποιήσεις για να χωρέσει όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα όπως την ανθρακονημάτινη δεξαμενή υδρογόνου υψηλής πίεσης, τον κινητήρα, τα ηλεκτρονικά, το συστημα ψύξης και την μπαταρία υποβοήθησης.

MIT FCV Ducati Project

Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του project, Aditya Mehrotra,παρότι η ομάδα δεν είναι η πρώτη που δημιουργεί υδρογονοκίνητη μοτοσυκλέτα, είναι η πρώτη που διαθέτει την τεχνογνωσία στον κόσμο. Με την υποδομή υδρογόνου να είναι ακόμα στα σπάργανα, πλην εξαιρέσεων, δύσκολα θα βρεις πρατήριο. Αλλά τέτοια projects είναι αυτά που βάζουν τα θεμέλια για να αλλάξουν τα δεδομένα των υποδομών.

H μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, αλλά είναι και ένα σήμα προς τη μοτοσυκλετιστική κοινότητα, πως το μέλλον των δύο τροχών μπορεί να είναι καθαρό, γρήγορο και απολαυστικό με υδρογόνο και ίσως πιο ελαφρύ από ότι αν την τροφοδοσία του ηλεκτρικού μοτέρ αναλαμβάνουν συστοιχίες μπαταριών. Οι δεξαμενές για τις κυψέλες υδρογόνου μπορούν επίσης να γεμίζουν σε μόλις 5 λεπτά, αποφεύγοντας έτσι και τις πολύωρες φορτίσεις.

MIT FCV Ducati Project