Velocifero: Προσπάθεια για Παγκόσμιο Ρεκόρ ταχύτητας με ηλεκτρικό πρωτότυπο scooter 200 ίππων

Η προσπάθεια θα μεταδοθεί ζωντανά από την ιταλική εταιρεία στις 30 Ιουνίου 2023
Velocifero προσπάθεια για Παγκόσμιο Ρεκόρ Ταχύτητας
Από το

motomag

26/6/2023

Την Παρασκευή 30 Ιουνίου 2023 στην πίστα της Monza, η εταιρεία ηλεκτρικών δικύκλων Velocifero, με αναβάτη τον Alexander Tartarini, θα προσπαθήσει να πετύχει Παγκόσμιο Ρεκόρ ταχύτητας με ένα πρωτότυπο ηλεκτρικό scooter απόδοσης 200 ίππων.

Όλο και περισσότεροι κατασκευαστές μοτοσυκλετών προσπαθούν να πετύχουν Παγκόσμια Ρεκόρ ώστε να γίνουν πιο γνωστοί στο ευρύ κοινό μέσα από τα κατορθώματα τους. Σε αυτό το παιχνίδι μπαίνει και η ιταλική εταιρεία Velocifero, η οποία θέλει στα τέλη του Ιουνίου 2023 να γράψει τη δική της ιστορία με ένα πρωτότυπο ηλεκτρικό scooter.

Έτσι, στη διάσημη πίστα της Monza θα βρεθούν χρονομέτρες από την Ιταλική Ομοσπονδία Μοτοσυκλέτας ώστε να ελέγξουν και να επικυρώσουν τα αποτελέσματα -μέτρηση τελικής ταχύτητας, επιταχύνσεις, κ.α.- της συγκεκριμένης προσπάθειας. Στη σέλα του πρωτότυπου ηλεκτρικού scooter απόδοσης 200 ίππων της Velocifero θα βρίσκεται ο Alexander Tartarini, σχεδιαστής μοτοσυκλετών και γιος του Leopoldo Tartarini -ιδρυτή της Italjet και αγωνιζόμενου τη δεκαετία του 1950 με την Ducati- ο οποίος 54 χρόνια μετά θέλει να βαδίσει στα χνάρια του πατέρα του. Ο Leopoldo το 1969 είχε προσπαθήσει χωρίς επιτυχία να πετύχει ρεκόρ ταχύτητας με ένα τρίκυκλο όχημα το οποίο χρησιμοποιούσε έναν υγρόψυκτο κινητήρα 250 κυβικών εκατοστών της CZ.

Αν θα καταφέρει ο Alexander Tartarini να βάλει τόσο το όνομα της Velocifero όσο και το δικό του στο βιβλίο των ρεκόρ αυτό θα το μάθουμε στις 30 Ιουνίου στις 11 το πρωί ώρα Ιταλίας. Η συγκεκριμένη προσπάθεια θα μεταδοθεί ζωντανά μέσα από την ιστοσελίδα της Velocifero.

Ετικέτες

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.