Το Voge Moto Club Hellas απέκτησε τη δική του ιστοσελίδα

Η πρώτη ομάδα φίλων της Voge στον κόσμο είναι ελληνική
Voge Moto Club Hellas έχει την δική του ιστοσελίδα 2024
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

11/10/2024

Η ελληνική λέσχη των φίλων της Voge, το πρώτο club της κινέζικης εταιρείας παγκοσμίως έχει πλέον τον δικό του διαδικτυακό τόπο.

Το Voge Moto Club Hellas ιδρύθηκε το 2020 και σε αυτά τα τέσσερα χρόνια έχει φτάσει να μετρά 6.000 μέλη στην σελίδα του στο Facebook.

Η πρωτοβουλία για την ίδρυση της λέσχης ανήκει σε μια ομάδα Ελλήνων μοτοσυκλετιστών, οι οποίοι, όντας οι πρώτοι ιδιοκτήτες Voge στην Ελλάδα, δημιουργήσουν ένα forum για ανταλλαγή απόψεων, εμπειριών και για την διοργάνωση κοινών δραστηριοτήτων.

Voge Moto Club Hellas έχει την δική του ιστοσελίδα 2024

Τώρα πλεόν έχει και την δική του ιστοσελίδα, το vogemotoclub.gr, η οποία "φτιάχτηκε με πολλή αγάπη", σύμφωνα και με τη σχετική ανακοίνωση. 

Η ιστοσελίδα προσφέρει εύκολη πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικές με τις μοτοσυκλέτες της Voge καθώς όπως και για τα δρώμενα της λέσχης, ενώ δίνει τη δυνατότητα σε όσους την επισκεφτούν να γνωρίσουν την ιστορία, του στόχους και το όραμά της λέσχης.

Οι φίλοι των μοτοσυκλετών της κινέζικης εταιρείας μπορούν επίσης να εγγραφούν στο neewsletter του vogemotoclub.gr, με τους επισκέπτες της ιστοσελίδας να βρίσκουν όλες τις εκπτώσεις και προσφορές για τα μοντέλα της Voge στην ενότητα "Συνεργάτες" και να επικοινωνήσουν με τους διαχειριστές στην ενότητα "Επικοινωνία".

Εκτός από τη δική του ιστοσελίδα στο Facebook, που όπως είπαμε απαριθμεί 6.000 μέλη, το Voge Moto Club Hellas έχει επίσης λογαριασμούς στο Tik Tok, το Instagram και το Youtube.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”