Ξανά τέλος για την EBR!

Η εταιρεία του Buell ξανά σε περιπέτειες
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

27/1/2017

Οι οικονομικές φουρτούνες της EBR φαίνεται ό,τι έχουν πολλά παραπάνω από… 40 κύματα, τα οποία η εταιρεία καλείται να περάσει για ακόμη μια φορά. Με ανακοίνωση που εξέδωσε χθες το βράδυ, η EBR Motorcycles με έδρα στο East Troy του Winsconsin, ενημερώνει το κοινό ότι την επόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσει η διαδικασία τερματισμού της παραγωγής. Παρόλα αυτά, η EBR θα συνεχίσει να καλύπτει τις εγγυήσεις και θα παρέχει τεχνική υποστήριξη και σε επίπεδο ανταλλακτικών στους αντιπροσώπους και τους ιδιοκτήτες των μοτοσυκλετών της. Παράλληλα, θα συνεχίσει να εξετάζει εναλλακτικά στρατηγικά πλάνα με ενδιαφερόμενους επενδυτές, για τις γραμμές παραγωγής της.

Αυτή είναι μια δύσκολη απόφαση για τo εργοστάσιο, καθώς οι άνθρωποι της εταιρείας, σύμφωνα με την ανακοίνωση, κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια και υπερέβαλλαν εαυτούς για να χτιστεί από το μηδέν το project της EBR, ενώ δεν μπορεί να καταλογιστεί σε κανένα από τους ανθρώπους του team της, κάποιο σφάλμα που να οδήγησε σε αυτή την κατάσταση.

Όπως αναφέρει το δελτίο τύπου, αυτή η δύσκολη απόφαση βασίστηκε κυρίως στο ότι η EBR αντιμετώπισε σοβαρές δυσκολίες στο να υπογράψει συμφωνίες με νέους προμηθευτές, κάτι που θεωρούνταν βασικός παράγοντας για την ανάπτυξη της εταιρείας. Επιπλέον, η παραγωγή του εργοστασίου ήταν πολύ περιορισμένη το 2016 και το 2017, πολύ κάτω από τους στόχους που είχαν αρχικά τεθεί. Ο συνδυασμός των πενιχρών πωλήσεων και οι ανακοινώσεις μεγάλων προμηθευτών για τερματισμό ή περικοπή της παραγωγής τους, μεγιστοποίησε σε υπερβολικό βαθμό τις προκλήσεις που έπρεπε να αντιμετωπίσει η EBR.

H παραγωγή του εργοστασίου ήταν πολύ περιορισμένη το 2016 και το 2017

Σε ό,τι αφορά τι υπάρχον στοκ των μοτοσυκλετών της EBR του 2016 και του 2017, αυτό θα παραμείνει διαθέσιμο προς πώληση στους βασικούς αντιπροσώπους της φίρμας, τους οποίους μπορεί κάποιος να δει στο www.EBR.com. Μέσα στον Μάρτιο επίσης, θα ξεκινήσει και η πώληση των μηχανημάτων των γραμμών παραγωγής, καθώς και του στοκ των ανταλλακτικών.

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: