Ξεκίνησαν εργασίες στο Nürburgring, διπλάσιο κομμάτι θα στρωθεί για το 2022!

Φέτος 2,5 χιλιόμετρα νέας ασφάλτου στο Nordschleife
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

31/12/2021

Κάθε χρόνο η θρυλικότερη διαδρομή του κόσμου, το Nordschleife, ανανεώνει και από ένα κομμάτι της ασφάλτου, συνήθως περίπου ένα χιλιόμετρο σε μήκος. Φέτος όμως θα στρωθεί με νέα άσφαλτο το γρηγορότερο κομμάτι της μήκους 2,5 χιλιομέτρων από το Döttinger Höhe μέχρι και την στροφή Sabine-Schmitz, που είναι η πρώτη στροφή και έχει αφιερωθεί στην βασίλισσά του Nürburgring, κορυφαία μεταξύ όλων των οδηγών, που έφυγε τον περασμένο Μάρτιο από την ζωή μόλις στα 51 της, έχοντας παλέψει με τον καρκίνο για μία τετραετία.

Το κομμάτι που θα αποκτήσει νέα άσφαλτο είναι μεγαλύτερο από άλλες χρονιές για να μην παρουσιάζει σκαλοπάτια και διακυμάνσεις πρόσφυσης όταν περνούν από εκεί τα εργοστασιακά οχήματα. Κανείς επισκέπτης δεν ολοκληρώνει όλη την ευθεία, στο τέλος κάθε γύρου πρέπει να βγει από την πίστα αναγκαστικά, εκτός φυσικά από τους εργοστασιακούς αναβάτες και οδηγούς που δεσμεύουν την πίστα για δοκιμές κάθε ημέρα και γράφουν αμέτρητους γύρους περνώντας με μεγάλες ταχύτητες το συγκεκριμένο τμήμα. Το Nordschleife ανοίγει τα απογεύματα μετά τις 17:00 για το κοινό, μέχρι σχεδόν την δύση του ήλιου και τα πρωινά είναι δεσμευμένο από κατασκευαστές αυτοκινήτων, κυρίως, για δοκιμές πρωτοτύπων. Τα σαββατοκύριακα επίσης ανοίγει για το κοινό και φυσικά εκτός του βασικού προγράμματος με τα «Tourist Drives» υπάρχουν και Track Day, Industry Pool και άλλα τόσα που δεν αφήνουν κανένα κενό από τα μέσα Μαρτίου έως σχεδόν τα μέσα Νοεμβρίου.

Ακόμη και με χιόνι όμως, η πίστα μπορεί να ανοίξει για snowmobiles και άλλες παρόμοιες δραστηριότητες, ακόμη για σκι καθώς έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν εργασίες με τέτοιες συνθήκες. Αυτός ο κύκλος δραστηριοτήτων και καιρικών συνθηκών δεν αφήνει περιθώρια για ολοκληρωτική αλλαγή, κάτι έτσι κι αλλιώς ασύμφορο οικονομικά για την μεγαλύτερη πίστα του κόσμου που στην σύγχρονη μορφή της έχει μήκος 22,835 χιλιόμετρα.

Μέσα στο Nordschleife, που το ΜΟΤΟ πρόσφατα επισκέφτηκε για τις ανάγκες αυτού του άρθρου εδώ, σε ένα συγκριτικό που προκάλεσε αίσθηση αντιλαμβανόμενοι οι αναγνώστες τον τεράστιο κόπο που απαίτησε, η μεγαλύτερη δοκιμασία είναι οι συνεχείς διακυμάνσεις πρόσφυσης. Κανένα σημείο δεν είναι απολύτως το ίδιο, ένα ακόμη στοιχείο που καθιστά την πίστα ό,τι πιο κοντινό σε δημόσιο δρόμο.

Εργασίες όμως θα γίνουν και στην κανονική πίστα που συνορεύει με το Nordschleife ή αλλιώς την Πράσινη Κόλαση, όπου και εκεί θα γίνει αποκατάσταση μίας στροφής, της λεγόμενης Hyundai N.

Με τον τρόπο αυτό κάθε κομμάτι της Πράσινης Κόλασης ανανεώνεται κάθε δεκαπέντε περίπου χρόνια.

Τελευταίες ημέρες της φετινής σεζόν, λίγο πριν ανοίξει για το κοινό: Δοκιμές στην βροχή από την Mercedes:

Μέσα Οκτωβρίου 2021 η περιοχή βυθίζεται στο σκοτάδι περίπου μισή ώρα πριν το κλείσμο της πίστας και τα φώτα είναι απαραίτητα:

Από την πρόσφατη δοκιμή του MOTO με το πρώτο Gen3 που μπαίνει στην Πράσινη Κόλαση. Λίγα μέτρα πριν θα σταματήσει η νέα ασφαλτόστρωση άρα οι επιγραφές της πρώτης μεγάλης φουρκέτας θα μείνουν. Είναι παράδοση να μπαίνουν μέσα στην πίστα, γράφοντας στην άσφαλτο:

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες