Yamaha R9M: Μετατροπή Tracer 900GT από Ιταλό αντιπρόσωπο

Δεν μπορούσε να περιμένει την Yamaha
Από το

motomag

20/5/2021

Από την πρώτη στιγμή που αποκαλύφθηκε πως η Yamaha θέλει να επαναφέρει το όνομα R7 χωρίς όμως να ετοιμάζει κάτι παρόμοιο με το θρυλικό YZF-R7, αρκετός κόσμος δήλωσε πως μία τέτοια κίνηση θα ήταν προτιμότερη με τον κινητήρα του MT-09. Ο Jacopo Marzaro, που είναι αντιπρόσωπος της Yamaha στην Βενετία, δεν θέλησε να περιμένει περισσότερο και πήρε την κατάσταση στα χέρια του.

Με βάση το Tracer 900 και όχι το MT-09, κατασκεύασε μία sport μοτοσυκλέτα κρατώντας κινητήρα και πλαίσιο. Έφτιαξε δικό του υποπλαίσιο και άλλαξε πλήρως τις αναρτήσεις με Ohlins πιρούνι σε νέες αλουμινένιες πλάκες, ενώ Ohlins είναι και το αμορτισέρ πίσω. Με εξάτμιση της Akrapovic και αλλαγές στο φιλτροκούτι, ισχυρίζεται τώρα πως η ιπποδύναμη έχει ανέβει στα 140 άλογα και για αυτό έχει τοποθετήσει και Brembo GP4 RX δαγκάνες.

Οι τροχοί είναι σφυρήλατοι OZ  και φυσικά την παράσταση κλέβει το φαίρινγκ που έχει κατασκευάσει, με χρώματα και γραμματοσειρές που ακολουθούν τις εργοστασιακές μοτοσυκλέτες.

Η δουλειά αυτή, αν και ιδιαίτερα προσεγμένη, δεν είναι στο επίπεδο ενός άλλου αντιπροσώπου που το 2017 πρόλαβε την Yamaha με το R7 που πριν λίγες ημέρες παρουσιάστηκε επίσημα: Μαζί με τον Andy Palmer, κατασκευάζαν ένα αγωνιστικό FZ-07R (FZ λένε τα MT στις ΗΠΑ) για αγώνες ενιαίου τύπου, αλλά και για όσους θέλουν ένα σοβαρό παιχνίδι για track-day με ελάχιστο κόστος χρήσης. Περισσότερα για αυτό, εδώ

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”