Ζυγίζουμε στην Ελλάδα το νέο BMW R1300GS και το συγκρίνουμε με τις προηγούμενες γενιές

Το πραγματικό του βάρος χωρίς βενζίνη
1
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

23/10/2023

Η BMW έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια ώστε η νέα R 1300 GS να είναι όσο πιο ελαφριά γίνεται σε αίσθηση – τόσο όταν την βλέπεις μπροστά σου, όσο και όταν την οδηγείς. Μείωσε δραματικά την επιφάνεια και τον όγκο των πλαστικών, σχεδίασε έναν πολύ πιο μικρό σε συνολικές διαστάσεις κινητήρα και αντικατέστησε το ατσάλινο υποπλαίσιο με ένα ολοκαίνουριο χυτό από ελαφρύ κράμα αλουμινίου.

Αυτή ήταν η συνταγή της τεράστιας επιτυχίας του πρώτου αερόψυκτου R 1200 GS το 2004, που είχε γίνει 20 κιλά ελαφρύτερο από τα R1100/1150GS και έφερε στην BMW ένα εντελώς διαφορετικό είδος αναβατών, που μέχρι τότε δεν είχε σκεφτεί ποτέ να αγοράσει μια BMW.

Στο πέρασμα του χρόνου βέβαια, τα μεγάλα GS άρχισαν σιγά-σιγά να ξαναπαχαίνουν, με την υγρόψυκτη γενιά R1200GS L/C να σκαρφαλώνει ξανά πάνω από τα 240 πραγματικά κιλά και στην έκδοση Adventure με το μεγάλο ρεζερβουάρ να σπάει κατά πολύ το φράγμα των 260 κιλών.

Ώρα για δίαιτα λοιπόν, με στόχο να γίνει ένα δυνατό restart στην οικογένεια των μεγάλων boxer, που για πρώτη φορά μοιάζει να δέχεται σοβαρή απειλή το image της από την Ducati Multistrada των 160 ονομαστικών ίππων.

2

Τα απόλυτα γκάζια ποτέ δεν ήταν το δυνατό όπλο του GS σε αυτή την κατηγορία (πάντα είχε ένα έλλειμα 10-15 ίππων από τα αντίστοιχα KTM και Ducati) και πολύ σωστά η BMW δεν επένδυσε σε αυτόν τον τομέα στο νέο μοντέλο, έστω κι αν θα βγάλει μια ισχυρότερη έκδοση “M” στο μέλλον.

Εκεί που κέρδιζε το παιχνίδι το μεγάλο GS ήταν πάντα στη συνολική ομοιογένεια του χαρακτήρα του ζώντας μαζί του στον πραγματικό κόσμο. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει φυσικά και η ευκολία οδήγησης, όχι μόνο λόγω των δεκάδων αξεσουάρ ένεσης που είναι φορτωμένα τα περισσότερα από αυτά, κυρίως λόγω της ικανότητάς του να κρύβει από τον αναβάτη τις “κακουχίες” των δημόσιων δρόμων.

Η εργονομία της θέσης οδήγησης, η γεωμετρία του πλαισίου, η λειτουργία των αναρτήσεων και η σωστή κατανομή του βάρους παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτό, όμως και το ίδιο το βάρος της μοτοσυκλέτας παίζει τον δικό του ρόλο.

Άλλωστε το απέδειξε περίτρανα η πρώτη γενιά του αερόψυκτου R 1200 GS το 2004, αλλάζοντας την ιστορία των GS και κάνοντας την mega On-Off της BMW την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία επί δεκαετίες.

Λίγο πριν την καβαλήσουμε για πρώτη φορά, η ολοκαίνουρια R 1300 GS βρέθηκε στην Ελλάδα και πήρε δικαιωματικά την καλύτερη θέση στην βιτρίνα των καταστημάτων της BMW.

Να’ μαστε λοιπόν στο κατάστημα της BMW-Sfakianakis στον Κηφισό, αγκαλιά με τις ηλεκτρονικές μας ζυγαριές, για να δούμε αν η νέα R 1300 GS έκανε σοβαρή άσκηση και αυστηρή διατροφή.

BMW R1300GS 2024 Πραγματικό βάρος
το πραγματικό βάρος σε μοτοσυκλέτα με όλα τα υγρά χωρίς βενζίνη

Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα ήταν η πιο πλούσια εξοπλισμένη έκδοση που μπορείς να αγοράσεις αυτή τη στιγμή (Option 719), οπότε και το βάρος της θα πρέπει να συγκριθεί με τις αντίστοιχες εκδόσεις εξοπλισμού του παρελθόντος και όχι με το ελάχιστο πραγματικό βάρος που ανακοινώνει η BMW στην έγκριση τύπου και τα press-kit.

Το μικρότερο πραγματικό βάρος που δηλώνει η BMW για το νέο R1300GS γεμάτο βενζίνη είναι στα 237 κιλά. Το ρεζερβουάρ χωράει 19 λίτρα βενζίνης, όπου με το ειδικό βάρος στα 0,786kg μας κάνει 14,9 κιλά καυσίμου.

Οπότε η άδεια από βενζίνη μοτοσυκλέτα που ζυγίσαμε εμείς θα έπρεπε να είναι 237 κιλά – 14,9κιλά = 222,1 κιλά. Θέλετε να προσθέσουμε και 10 κιλά για τον έξτρα εξοπλισμό; Ωραία, πάμε στα 232 κιλά…

Πριν όμως πάρουν τα μυαλά μας αέρα, θα πρέπει να δούμε πόσο ζύγιζαν τα R1250GS L/C με αντίστοιχου επιπέδου εξοπλισμό. Διότι τα περισσότερα που έχουμε οδηγήσει με αντίστοιχου επιπέδου εξοπλισμό (TRIPLE BLACK κ.τ.λ.) είχαν πραγματικό βάρος χωρίς βενζίνη μεταξύ 245 και 247 κιλών.

 

Ε, ακριβώς τόσα (247 κιλά) ήταν η R 1300 GS Option 719 που ζυγίσαμε στην BMW-Sfakianakis, με την κατανομή του βάρους να είναι 48,9% εμπρός και 51,1% πίσω. Προφανώς με βενζίνη στο ρεζερβουάρ θα πλησιάζει στο ιδανικό 50% εμπρός-πίσω.  

3

Το βάρος λοιπόν φαίνεται πως έχει διατηρηθεί στα ίδια επίπεδα με των υγρόψυκτων boxer των R 1200/1250 GS και μένει να δούμε αν οι προσπάθειες της BMW για μειωμένο όγκο πλαστικών και κινητήρα θα κάνει την διαφορά στην οδήγηση.

BMW R1300GS 2024: Πρώτες αποκαλυπτικές φωτογραφίες! Έρχεται τον Σεπτέμβριο
τα φώτα LED υπόσχονται πως κάνουν την δουλειά τους με μικρότερο βάρος και ταυτόχρονα δημιουργώντας χώρο για το ραντάρ στο ρύγχος

Σε κάθε περίπτωση, ο πίνακας από το αρχείο μετρήσεων βάρους του ΜΟΤΟ, δείχνει την πορεία των GS

 

Μετρήσεις βάρους MOTO

 

BMW R1200GS

2004 – 235 γεμάτα κιλά

2008 – 245 γεμάτα κιλά / 230 χωρίς καύσιμο

 

BMW R1200GS L/C

2013 – 245,5 γεμάτα κιλά / 230,5 χωρίς καύσιμο

 

BMW R1250GS L/C

2019 – 260 γεμάτα κιλά / 245 χωρίς καύσιμο

 

BMW R1300GS L/C

2023 – Κατασκευαστής: 237Kg γεμάτη / Μέτρηση ΜΟΤΟ: 247kg χωρίς βενζίνη

 

Ετικέτες

M.Marquez-Ducati: Δίκοπο μαχαίρι η ανανέωση του συμβολαίου - Το σενάριο για Honda 

Κυριαρχία σαν της Ferrari με Michael Schumacher ονειρεύεται ο CEO, Claudio Domenicali
Marc Marquez - MotoGP - Ducati 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

23/12/2025

Η Ducati θα έχει τις υπηρεσίες του Marc Marquez για μία ακόμη σεζόν με το συμβόλαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή να λήγει στο τέλος της ερχόμενης σεζόν. Όμως από εκεί και πέρα το μέλλον του εννέα φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή με τους Ιταλούς είναι προς το παρόν αμφίβολο και εξαρτάται από το σχέδιο της Ducati για την επόμενη πενταετία.

Δεν είναι κάτι που θα παραδεχτεί ποτέ ανοιχτά το Borgo Panigale αλλά τα αποτελέσματα της σεζόν που μόλις τελείωσε δείχνουν ότι η Desmosedici GP25 εξελίχθηκε για να ταιριάζει στο οδηγικό προφίλ του Marquez, έπειτα και από τα "μαγικά" που έκανε το 2024 στη σέλα της GP23.

Πρώτο και μεγαλύτερο "θύμα" αυτής της στρατηγικής κατεύθυνσης ήταν ο αγνώριστος φέτος Pecco Bagnaia, ο οποίος ξαφνικά όχι μόνο έπαψε να είναι ανταγωνιστικός στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος αλλά πολλές φορές έδειχνε "χαμένος" στους αγώνες με ψυχολογία στο ναδίρ αφού δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες της GP25. Έτσι υπήρχαν φορές που τερμάτιζε πίσω όχι μόνο από όλες τις Ducati αλλά και από αναβάτες με σαφώς υποδεέστερες μοτοσυκλέτες, κάτι που δεν έγινε μόνο μία φορά φέτος. Στον Bagnaia που έχει συγκεκριμένο στιλ οδήγησης, το οποίο δύσκολα προσαρμόζεται στη μοτοσυκλέτα και πρέπει να γίνει το αντίθετο, η επιλογή αυτή της Ducati ήταν και περισσότερο εμφανής.

Από την άλλη ο Marquez με το πολύ επιθετικό στιλ οδήγησης του αλλά και την μοναδική ικανότητα να προσαρμόζεται και να παίρνει το 100% από μία μοτοσυκλέτα, πετούσε όλη τη σεζόν πάνω στην εργοστασιακή πρωτότυπη του Borgo Panigale: έκανε ρεκόρ, πήρε το πρωτάθλημα και ήταν μακράν ο καλύτερος αναβάτης με Desmosedici. 

O μόνος που μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και κοντά στον Marc ήταν ο αδερφός του Alex παρόλο που οδηγούσε την GP24, η οποία και αυτή με τη σειρά της δέχτηκε αναβαθμίσεις προς τη γενική κατεύθυνση που πήρε η Ducati για την GP25, με τις δύο μοτοσυκλέτες να έχουν επί της ουσίας μικρές διαφορές μεταξύ τους. 

Ο κύριος λόγος που ο Alex Marquez ήταν τόσο ανταγωνιστικός φέτος εντοπίζεται στο γεγονός ότι όλη τη χρονιά προπονούνταν μαζί με τον αδερφό του, με τον Marc να τον εμπιστεύεται απόλυτα και να τον βοηθά να εξελιχθεί και σαν αναβάτης, ενώ οι δυο τους μοιράζονται και δεδομένα τηλεμετρίας για την εξέλιξη της Ducati. 

Έτσι ο μικρός και αδιαμφισβήτητα ταλαντούχος Marquez, με τη βοήθεια και του αδερφού του, έκανε ένα άλμα στην απόδοσή του το 2025 και ήταν αυτός που κατάλαβε καλύτερα από όλους τους αναβάτες Ducati πώς θα εκμεταλλευτεί τη μοτοσυκλέτα του -με εξαίρεση τον Marc φυσικά.

Στη γιορτή που έκανε η Ducati στο εργοστάσιό της στο Borgo Panigale ο Claudio Domenicali δήλωσε στο moto.it για το προσωπικό στοίχημα που έχει βάλει με τον εαυτό του, να έχει δηλαδή η Ducati μια αντίστοιχη πορεία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με εκείνη που είχε η Ferrari στη Formula 1, όταν πήγε στο Maranello ο Michael Schumacher. Ο τεράστιος Γερμανός πιλότος, αν και ξεκίνησε να είναι σχεδόν άμεσα ανταγωνιστικός, χρειάστηκε να στρώσει πρώτα την ομάδα που χτίστηκε γύρω του -πήρε τέσσερα χρόνια- και έπειτα, στις αρχές του αιώνα, να κυριαρχήσει για μια ολόκληρη πενταετία μην αφήνοντας κανένα περιθώριο αντίδρασης στους αντιπάλους του και με τη Ferrari να έχει το καλύτερο μονοθέσιο.

Για τον Marquez δεν χρειάστηκε να περάσει καθόλου χρόνος αφού η Desmosedici ήταν ήδη η καλύτερη μοτοσυκλέτα στο Πρωτάθλημα. Ο προσωπικός στόχος του Domenicali δεν είναι για την επόμενη πενταετία, αλλά για εκείνη που τελειώνει την ερχόμενη σεζόν, πριν αλλάξουν οι κανονισμοί το 2027 με τις νέες πρωτότυπες των 850 κ.εκ. Έτσι του μένει μόνο ένα πρωτάθλημα ακόμη  για να φτάσει στα πέντε Αναβατών με Ducati, έπειτα από τα δύο του Bagnaia, εκείνο του Martin το 2024 και το φετινό του Marquez. 

Μια ομάδα όπως η Ducati πρέπει να βλέπει και μπροστά, στην επόμενη 5ετία και αυτός είναι ο όχι τόσο ευχάριστος πονοκέφαλος που έχει να διαχειριστεί ο Domenicali που θέλει τουλάχιστον να συνεχίσει σε αυτή τη ρότα η Ducati έχοντας στις τάξεις της εργοστασιακής ομάδας τον 9 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή, ο οποίος του χρόνου θα μπει στα 33 του χρόνια. 

Το 2027 θα ξεκινήσει από λευκό χαρτί για όλους και από τους πρώτους αγώνες θα φανεί ποια ομάδα -τεχνικό επιτελείο και αναβάτες- ήταν εκείνη που κατάλαβε και εκμεταλλεύτηκε καλύτερα του νέους κανονισμούς. Όπως έχει δείξει μάλιστα η ιστορία -και η πρόσφατη με την Ducati-, αν κάποια από αυτές τις ομάδες έχει καταφέρει να "βρει" κάτι που δεν το έχει βρει καμία άλλη, τότε η διαφορά θα είναι μεγάλη και θα πάρει πολύς χρόνος στους υπόλοιπους να κλείσουν το κενό. 

Αν η Ducati προχωρήσει στο μέλλον έχοντας μπροστάρη τον Marquez, που σημαίνει ότι θα ανανεώσει μακροχρόνια το συμβόλαιο μαζί του, τότε η GP27 θα προσαρμοστεί 100% στις απαιτήσεις του και αυτό δεν θα πάει πολύ καλά για όλους τους υπόλοιπους, με εξαίρεση ίσως τον αδερφό του. Να σημειωθεί ότι του χρόνου λήγει το συμβόλαιο και του Pecco Bagnaia, τον οποίο η Ducati θα ήθελε επίσης να κρατήσει στις τάξεις της. Όμως το μέλλον του δις Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Borgo Panigale δεν μοιάζει σίγουρο, ειδικά αν ξέρει ότι θα έχει ομόσταυλο τον Marc Marquez για 2-3 ακόμη χρόνια, ενώ και του Alex Marquez το συμβόλαιο λήγει του χρόνου με τη Gresini και το 2026 θα έχει και αυτός εργοστασιακή GP26. Σε αυτό υπολογίστε και ενδεχόμενο τραυματισμό του M.Marquez που θα αφήσει "εκτεθειμένη" την Ducati απέναντι στους άλλους κατασκευαστές στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.

Του χρόνου πολλά από τα πράγματα που έκαναν την Desmosedici να υπερτερεί έναντι των άλλων μοτοσυκλετών θα καταργηθούν βάσει των νέων κανονισμών με τις υπόλοιπες ομάδες να έχουν κλείσει λίγο την ψαλίδα. Πολύ περισσότερο η η Aprilia, η οποία, με τον "δεύτερο" αναβάτη της φέτος, Marco Bezzecchi (ουσιαστικά απών όλη τη χρονιά ο Jorge Martin), κυριάρχησε στους τελευταίους τέσσερεις αγώνες εκμεταλλευόμενος και την απουσία του Marc Marquez.

Ο Domenicali γνωρίζει πολύ καλά ότι τον M.Marquez θα προσεγγίσουν και άλλες ομάδες το 2026, με πιο ισχυρό δέλεαρ τη Honda που θα τον ήθελε ξανά κοντά της, ενώ και ο ίδιος δεν θα έλεγε όχι στους Ιάπωνες. Με τη Honda Marquez έχει ιδιαίτερη σχέση λόγω όλων αυτών που έχουν πετύχει μαζί αλλά και για τη στάση της Honda τα δύσκολα χρόνια των τραυματισμών του. Εφόσον η μοτοσυκλέτα είναι ανταγωνιστική, όχι απαραίτητα κορυφαία ο Marquez θα μπορούσε να επιστρέψει.

Κατά τη γιορτή στο Borgo Panigale, ο Domenicali ανέφερε ότι θα πρέπει να κάνουν μια εκτίμηση για το μέλλον του Marquez στην Ducati, ενώ τόνισε ότι και ο Pecco βρίσκεται μαζί τους μεγάλο διάστημα και έχει προσφέρει πολλά στην ομάδα, οπότε αυτό κάνει πιο δύσκολη την απόφασή τους, στην οποία θα φτάσουν πιο κοντά την ερχόμενη άνοιξη. 

Ο Marquez έκανε επίσης δηλώσεις για το μέλλον του στην Ducati, λέγοντας ότι από τη δική του πλευρά υπάρχει 80% πιθανότητα να ανανεώσει με τους Ιταλούς, ωστόσο, την απόφαση θα την πάρει τη νέα χρονιά, αφού βρει χρόνο να ξεκουραστεί. 

Δύσκολη η απόφαση για την Ducati αφού δύσκολα θα βρεθεί άλλος αναβάτης, εκτός από τον Alex, ως team mate του Marc, ενώ χωρίς τον M.Marquez στις τάξεις της τα δεδομένα αλλάζουν δραστικά για το "άγνωστο" 2027 τη χρονιά που θα ήταν καλό να έχεις το Μυρμήγκι πάνω στη μοτοσυκλέτα σου, ακόμη και στα 34 του.