Ducati Multistrada 1100/S 2007 - 2009

Από το

Μαύρο Σκύλο

25/1/2011

Η Multistrada 1100 ήταν η τελευταία έκδοση της ιδιαίτερης μοτοσυκλέτας που αρχικά είχε παρουσιαστεί το 2003 ως 1000. Ήταν η τελευταία με αερόψυκτο κινητήρα πριν δώσει τη θέση της στην υγρόψυκτη 1200
Η Multistrada δεν οφείλει την ιδιαιτερότητά της μόνο στο ότι δεν υπήρχε αντίστοιχη μοτοσυκλέτα στην γκάμα της Ducati μέχρι τότε. Μια μοτοσυκλέτα με όρθια θέση οδήγησης και μεγαλύτερες διαδρομές αναρτήσεων από τις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες της γκάμας. Η πραγματική της ιδιαιτερότητα, όμως, είναι ο σχεδιασμός της. Το δημιούργημα του Pierre Terblanche που την σχεδίασε δεν περνά πουθενά απαρατήρητο. Δεν μοιάζει με καμιά άλλη μοτοσυκλέτα, όποιο εργοστάσιο και εάν την έχει φτιάξει. Οι εξατμίσεις ψηλά στην ουρά, το φαίρινγκ που χωρίζεται στα δυο με την ζελατίνα μόνο να περιστρέφεται μαζί με το τιμόνι, αλλά και το μεγάλης χωρητικότητας ρεζερβουάρ, είναι μερικά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σχεδιασμού της. Η ιδιαίτερη σιλουέτα της τραβάει πάντοτε την προσοχή, και όπως όλες οι σημαντικές σχεδιαστικά μοτοσυκλέτες χωρίζουν όσους τις βλέπουν σε θαυμαστές ή σε αυτούς που τις απορρίπτουν.
Η Ducati το 2007 την προσάρμοσε στις νέες προδιαγραφές, μεγαλώνοντας τον κυβισμό της και αντικαθιστώντας την προηγούμενη με τα χίλια κυβικά. Η αύξηση του κυβισμού ήρθε μετά την τοποθέτηση εμβόλων μεγαλύτερης διαμέτρου. Η μέγιστη απόδοση δεν αυξήθηκε μεν, αλλά υπήρχε ουσιαστική βελτίωση στις μεσαίες στροφές. Εκτός από την αλλαγή του κυβισμού ο κινητήρας απέκτησε υγρό συμπλέκτη και επανασχεδιαμένες κεφαλές. Οι εκκεντροφόροι πλέον γύρναγαν σε κουζινέτα και όχι σε ρουλεμάν, γεγονός που επέφερε αλλαγές στον σχεδιασμό που γίνονται αντιληπτές ακόμη και εξωτερικά, με τις μικρότερες διαστάσεις τους.
Βελτιωμένες και ισχυρότερες ήταν οι μπιέλες και ο στρόφαλος, ενώ ο συνολικός επανασχεδιασμός επέφερε και σημαντική αραίωση των διαστημάτων των service. Οι αυλοί του ψεκασμού είχαν μεγαλύτερη διάμετρο και ο διβάλβιδος αερόψυκτος κινητήρας με τα δυο μπουζί σε κάθε κύλινδρο έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα οικονομικός. Εκτός από τον κινητήρα και το λογότυπο με τα κυβικά, η Multistrada δεν άλλαξε σε κάτι άλλο. Έχει χώρους για δυο άτομα, με τον συνεπιβάτη να κάθεται ψηλότερα από τον αναβάτη σε καλοσχεδιασμένη και πλούσια σέλα και με τα πόδια του να είναι λυγισμένα με τρόπο ώστε να παραμένουν ξεκούραστα. Η προστασία από τον αέρα είναι πληρέστερη από την εντύπωση που δίνει η μικρή καμπύλη ζελατίνα. Ο αέρας απομακρύνεται από το κράνος του αναβάτη, χωρίς όμως να μένει ο κορμός του αναβάτη σε νηνεμία. Αξιόλογο χαρακτηριστικό της είναι η προστασία των ποδιών από τον αέρα και τη βροχή, που οφείλεται στον ιδιαίτερο σχεδιασμό των πλαστικών κάτω από το ρεζερβουάρ, αλλά και συνολικά του φαίρινγκ.
Γενικά, η μορφή και το σχήμα του φαίρινγκ δεν βρίσκονται εκεί μόνο για να φαίνονται και να εντυπωσιάζουν, αλλά κάνουν περισσότερη δουλειά από όση φαίνεται με την πρώτη ματιά. Η Multistrada δεν εντυπωσιάζει μόνο με την εμφάνισή της, αλλά και με την απόδοσή της στο δρόμο. Ο κινητήρας έχει επαρκή ισχύ για να ταξιδεύει τη μοτοσυκλέτα με υψηλές ταχύτητες με έναν ή δυο αναβάτες στη σέλα και να φθάνει σε τελική ταχύτητα στην περιοχή των 220 χιλιομέτρων. Η κατανομή των μαζών, το μικρό σχετικά βάρος της και οι καλορυθμισμένες αναρτήσεις την κάνουν πραγματικά απολαυστική και της επιτρέπουν να κινείται ταχύτατα, ειδικά σε διαδρομές με αλλεπάλληλες στροφές. Σε καλές συνθήκες πραγματικά απολαμβάνεις κάθε χιλιόμετρο που κάνεις μαζί της. Η στενή της σιλουέτα την βοηθάει στη βαριά κυκλοφορία, αλλά δεν βοηθά τον αναβάτη σε αυτές τις συνθήκες ο βαρύς συμπλέκτης και η τραχιά λειτουργία του κινητήρα στις χαμηλές στροφές. Όταν περάσει όμως τις 3.000 στροφές ο Desmo γίνεται ένας καλός σύμμαχος με άμεση απόκριση και μεστή επιτάχυνση που κάνει απολαυστικές τις εξόδους από στροφές. Συγχρόνως εμφανίζεται ιδιαίτερα οικονομικός καίγοντας πάντοτε λιγότερα από οκτώ λίτρα για κάθε εκατό χιλιόμετρα ακόμη και εάν το γκάζι είναι κολλημένο στο τέρμα του. Η ποιότητα κατασκευής είναι υψηλή, όπως και το φινίρισμά της, ενώ η Ducati έχει μια μεγάλη λίστα προαιρετικού εξοπλισμού, ικανή να την εξοπλίσει καλύτερα ιδιαίτερα για τουριστική χρήση.
Η Multistrada ήταν ακριβή μοτοσυκλέτα και ακόμη ακριβότερη στην έκδοση S, όπου το πιρούνι ήταν της Ohlins με αντιτριβική επίστρωση στα καλάμια, ενώ και το πλήρως ρυθμιζόμενο αμορτισέρ ήταν και αυτό της σουηδικής εταιρείας.


ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, δικύλινδρος V90o, αερόψυκτος, δεσμοδρομικός έλεγχος βαλβίδων, 1ΕΕΚ/2 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 98 x 71,5
Κυβικά (cc): 1078
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη:
Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli, αυλοί 45mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1, με προσιγαστήρα, καταλύτη, αισθητήρα λ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη :
Υγρός , πολύδισκος, υδραυλικός
Σχέσεις ταχυτήτων:
6
Tελική μετάδοση:
Αλυσίδα, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Χωροδικτύωμα από ατσάλινους σωλήνες
Γωνία κάστερ (o): 24
Ίχνος (mm): 96
Μεταξόνιο (mm): 1462
Ύψος σέλας (mm): 850
Βάρος κενή (kg): 196/
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 40622
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι, Showa
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 165
Ρυθμίσεις: Πλήρεις
Πίσω: Ένα αμορτισέρ Sachs, μοχλικό full floater
Διαδρομή (mm): 141
Ρυθμίσεις: Πλήρεις, προφόρτιση ελατηρίου δίχως εργαλεία


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκοι Brembo 320mm, δαγκάνες με 4 έμβολα
Πίσω: Δίσκος 245mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70- ZR17
Ζάντα: 3,5 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 180/55- ZR17
Ζάντα: 5,5 x 17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό στροφόμετρο , ψηφιακές ενδείξεις για κοντέρ / ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές / ρολόι / service / στάθμη καυσίμου / θερμοκρασία λαδιού / μέση ωριαία ταχύτητα / μέση κατανάλωση / διαγνωστικό σύστημα, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού / ρεζέρβα / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / immobilizer


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 95hp/7.750rpm
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 10,5kgm /4.750rpm


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 83,4/7.800
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 9,2/4.900


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm) Μέση: 7
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km) Μέση : 285

Honda VFR800 V-TEC (2002 – 2014)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

10/8/2015

Διαχρονική V4

Η Honda έχει δημιουργήσει μεγάλη ιστορία γύρω από τους τετρακύλινδρους V κινητήρες της, με την παρουσία τους σε μοτοσυκλέτες παραγωγής να αρχίζει από την δεκαετία του '80. Το 2002 ήταν το νέο VFR800 V-TEC που θα έδινε συνέχεια σε αυτή την σειρά μοτοσυκλετών

H VFR 800 του 2002 ήταν μια εντελώς διαφορετική μοτοσυκλέτα στην όψη, από την VFR800i που αντικατέστησε. Oi καμπύλες που χαρακτήριζαν την προκάτοχό της έμειναν στο παρελθόν με την V-TEC να έχει πιο αιχμηρή όψη, ενώ τα δυο τελικά των εξατμίσεων τοποθετημένα ψηλά στην ουρά –όπως τα είχε και η NR750 του 1992– την διαφοροποιούσαν εντελώς. H VFR800 V-TEC είχε μια ασυνήθιστα μεγάλη διάρκεια σαν μοντέλο αφού επέζησε –με λίγες αλλαγές– μέχρι και το 2014, πριν αντικατασταθεί από την VFR800F με το ανεστραμμένο πιρούνι και το ένα τελικό της εξάτμισης να κατεβαίνει σε πιο συμβατική θέση. O V4 του 2002 δεν είχε το ακριβό σύστημα κίνησης των εκκεντροφόρων με γρανάζια, χάνοντας όχι μόνο τον ιδιαίτερο ήχο τους αλλά και ένα από τα χαρακτηριστικά που τον συνέδεαν με αυτούς των θρυλικών RC30/45. Σαν αντιστάθμισμα της απώλειας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήρθε το σύστημα V-TEC με τα αρχικά του να ακολουθούν το θρυλικό λογότυπο VFR στα φαίρινγκ της. Η VFR800 V-TEC φτιάχτηκε από την Honda με μια συνταγή που μόνο σε αυτήν την μοτοσυκλέτα χρησιμοποιήθηκε. Συνδυάστηκαν χαρακτηριστικά από supersport μοτοσυκλέτες, όπως το αλουμινένιο μονόμπρατσο ψαλίδι, μαζί με άλλα όπως η μεγάλη χωρητικότητα του ρεζερβουάρ αλλά και τα φρένα με την συνδυασμένη λειτουργία, για να δημιουργηθεί η sport touring VFR. Αυτό που δεν επικεντρώνεται σε ένα σημείο αλλά είναι διάχυτο παντού στην VFR, μέσα και έξω, είναι η ποιότητα κατασκευής της. Από το φινίρισμα των μετάλλων και των πλαστικών, μέχρι την συναρμογή και εν γένει την αξιοπιστία, τόσο του V4 όσο και συνολικά της μοτοσυκλέτας. Η πολύ υψηλή ποιότητα κατασκευής της είχε αντίκτυπο και στην τιμή της που ήταν αντίστοιχα ψηλή. Στα χρόνια της οικονομικής δυσπραγίας όμως, η τιμή της, σαν μεταχειρισμένης βέβαια, έχει κατέβει σημαντικά κάνοντάς την μια πολύ αξιόλογη επιλογή. Το σύστημα V-TEC, που την χαρακτήρισε, είναι μια διάταξη που αφήνει σε λειτουργία μόνο τις δυο βαλβίδες σε κάθε θάλαμο καύσης μέχρι τις 6.800 στροφές (στα αρχικά μοντέλα, γιατί μετά του 2006 αυτό γίνεται στις 6.200). Στις ψηλότερες στροφές λειτουργούν και οι τέσσερις βαλβίδες, αλλάζοντας τον ήχο του V4 και την απόδοσή του. Ιδιαίτερη είναι και η λειτουργία των φρένων, που είναι συνδυασμένη. Πατώντας μόνο το πίσω, ενεργοποιούνται και δυο έμβολα στην αριστερή εμπρός δαγκάνα. Αντίστοιχα πατώντας μόνο την μανέτα, ενεργοποιείται και ένα από τα τρία έμβολα της πίσω δαγκάνας. Τo σύστημα των φρένων – Dual Combined Brake System – άλλαξε επίσης στα μοντέλα μετά το 2006 και πλέον ενεργοποιεί ένα εμβολάκι αντί των δύο στην μπροστινή δαγκάνα. H VFR 800 V-TEC, συνδυάζει με τον δικό της τρόπο πολλά χαρακτηριστικά τόσο από τις supersport, όσο και από τις μοτοσυκλέτες τουρισμού με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Δεν είναι ούτε πολύ γρήγορη, ούτε πολύ βαριά, Είναι "όσο πρέπει" στιβαρή για να μπορεί να διασκεδάσει τον αναβάτη της ακόμη και σε πίστα και συγχρόνως είναι τόσο άνετη που δεν κουράζει ακόμη και αν το πρόγραμμα της ημέρας περιλαμβάνει αρκετές εκατοντάδες χιλιομέτρων. Οι αναρτήσεις τα καταφέρνουν σε όλο το φάσμα των χρήσεων πολύ καλά, με το πιρούνι να δέχεται ρύθμιση προφόρτισης και το αμορτισέρ να έχει επιπλέον ρύθμιση απόσβεσης επαναφοράς. Έχει επαρκείς χώρους για δυο αναβάτες, καλή προστασία από τον αέρα και κορυφαία εργονομία για να βολεύονται όλα τα αναστήματα. O ήχος του V4 με την αγωνιστική καταγωγή είναι πολύ ευχάριστος, η αυτονομία της είναι στα επίπεδα των τουριστικών μοτοσυκλετών, ενώ η κατανάλωσή της διαφοροποιείται σημαντικά από το πόσες βαλβίδες δουλεύουν. Αν δουλεύουν μόνο οι δυο, που μεταφράζεται σε 160 χιλιόμετρα την ώρα με έκτη, καίει γύρω στα επτά λίτρα για κάθε 100 χιλιόμετρα. Αν δουλεύουν όλες, τότε θα χρειαστεί έως και άλλα τέσσερα λίτρα. Είναι στο χέρι του αναβάτη λοιπόν, ενώ από το χέρι της Honda έχει δοθεί η προσοχή σε όλα εκείνα τα σημεία που την κάνουν ικανή να ζει για πολλά χρόνια και χιλιόμετρα. Όσον αφορά την εμφάνισή της, παρόλο που έχει ξεπεράσει την δεκαετία από την αρχική της σχεδίαση, κανείς δεν την χαρακτηρίζει παλιά, ακόμη και σήμερα.

VFR 800 V-TEC 2002 – 2013

Οι αλλαγές

2002 : Η νέα VFR άρχισε να διατίθεται και λίγους μήνες αργότερα ήρθε και η έκδοση με ABS

2004: Αλάρμ, ανάγλυφα λογότυπα, ζάντες βαμμένες γκρι

2006: Διάφανα κρύσταλλα στα φλας, διαφορετικές ρυθμίσεις στο V-TEC και τα συνδυασμένα φρένα, συμμόρφωση με προδιαγραφές Euro 3

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, τετρακύλινδρος σε V 90o υγρόψυκτος , 2ΕΕΚ/4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 72 x 48

Κυβικά (cc): 781,7

Σχέση συμπίεσης: 11,6:1

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός PGM, σώματα 36mm

Σύστημα εκκίνησης:    Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:  4 σε 2 σε 1 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:  Yγρός, πολύδισκος, υδραυλική οδήγηση

Σχέσεις ταχυτήτων: έξι

Τελική μετάδοση:   Αλυσίδα, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Αλουμινένιο δυο δοκών, αφαιρούμενο υποπλαίσιο

Γωνία κάστερ (o):       25,5

Ίχνος (mm):            95

Μεταξόνιο (mm):  1.460

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή (kg): 244

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 245,9

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 22       

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Συμβατικό πιρούνι

Διάμετρος (mm):  43

Διαδρομή (mm):  108                

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων      

Πίσω:  Ένα αμορτισέρ, Showa, μοχλικό

Διαδρομή τροχού(mm): 120    

Ρυθμίσεις:   Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δύο δισκόφρενα 296mm, δαγκάνες με τρία παράλληλα έμβολα, συνδυασμένη λειτουργία

Πίσω:   Δισκόφρενο 256mm, δαγκάνα με τρία έμβολα, συνδυασμένο με εμπρός αριστερά

Στα ισχυρά της φρένα υπάρχει αυτή η τρίτη αντλία -πάνω και αριστερά από την δαγκάνα- με αποστολή να ενεργοποιεί και ένα έμβολο στην πίσω δαγκάνα όταν πιέζεται η μανέτα

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            120/70 - 17

Ζάντα:             3,50 x 17in

Πίσω

Ελαστικό:            180/55 –17

Ζάντα:             5,50 x 17

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Στροφόμετρο με αναλογική ένδειξη, οθόνη υγρών κρυστάλλων (LCD) με ενδείξεις για ταχύτητα ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές / στάθμη καυσίμου / ρολόι / θερμοκρασία ψυκτικού / θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενδεικτικές λυχνίες για νεκρά / πίεση λαδιού / μεγάλη σκάλα φώτων / φλας / διαγνωστικό κινητήρα / υψηλή θερμοκρασία ψυκτικού, πλαϊνό και κεντρικό σταντ , χειρολαβές συνεπιβάτη, immobilizer (H.I.S.S.)

 

Mεγάλο και ευανάγνωστο το αναλογικό στροφόμετρο, δεσπόζει ανάμεσα στις δυο οθόνες υγρών κρυστάλλων

Mπάσος είναι η ήχος που βγαίνει από τα φαινομενικά δυο τελικά των εξατμίσεων. Στην πραγματικότητα είναι μια ενιαία κατασκευή

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 108,8/10.500

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):            8,15/8.750

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 11,2

 

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 93,4/10.500

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 7,3/9.000

Μέχρι να πιάσουν δουλειά όλες οι βαλβίδες -στις 6.800 στροφές - η απόδοση είναι ήρεμη και με "φουσκωμένη" την ροπή από τις πολύ χαμηλές στροφές του V4 που δεν ξέρει τι θα πει σκορτσάρισμα. Μετά το άνοιγμα του V-TEC η απόδοση κάνει άλμα, για να φθάσουν περισσότεροι από 90 ίπποι στο ελαστικό στις 10.500. Η δυναμομέτρηση αφορά μοντέλο του 2002. Μετά το 2006 η μετάβαση από τις 2 στις 4 βαλβίδες γίνεται λιγότερο απότομη. Ο αξιόπιστος V4 χρειάζεται αλλαγή λαδιών κάθε 12.000 χιλιόμετρα και έλεγχο στις βαλβίδες κάθε 24.000 χλμ.

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση: 7,3

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση: 301

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

 

Έμβολο πλήρες : 131,72

Μπιέλα :203

Τελικό εξάτμισης :    909,25

Ρεζερβουάρ:   395,63

Εμπρός φτερό :   209    

Εμπρός ζάντα: 595

Μανέτα δεξιά :   35,77

Σέλα :    394

Πλαίσιο:   1.443,20

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Μάιο του 2015

 

To αλουμινένιο μονόμπρατσο Pro Arm έρχεται από μοτοσυκλέτες που έχουν πάρει παγκόσμια πρωταθλήματα