Arc Vector 2019: 100.000 Ευρώ στην EICMA για μοτοσυκλέτα, κουστούμι και.. καλώδια!

Μια cafe racer από το μέλλον για... λίγους
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

14/11/2018

Όταν η EICMA βρισκόταν προ των πυλών πολλές εταιρείες είχαν ξεκινήσει τα teaser videos με τα νέα τους μοντέλα, ανεβάζοντας την προσμονή του κοινού για την παρουσίασή τους στο ιταλικό σαλόνι. Η Arc Vehicle Ltd απ’ τη μεριά της αποφάσισε να είναι λιγότερο πομπώδης, αποστέλλοντας ένα τυπικό δελτίου τύπου, που απλά έδινε τις πρώτες ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με την μοτοσυκλέτα της αλλά και με τον καινοτόμο εξοπλισμό του αναβάτη που θα την συνόδευαν, χωρίς όμως να φωνάζει για το στολίδι που ετοίμαζε. Ίσως ήταν και το γεγονός πως γνώριζε οτι δεν θα προλάβαινε να παρουσιάσει όπως υποσχόταν όλο τον εξοπλισμό που θα συνόδευε την μοτοσυκλέτα, καθώς βρίσκεται ακόμη στα αρχικά στάδια της εξέλιξής του. Όπως είχαμε αναφερθεί και παλιότερα ο εξοπλισμός αποτελείται από δύο κομμάτια, το κράνος με το HUD (Head Up Display) που παρουσιάστηκε στην έκθεση, αλλά και από τη στολή που θα εισήγαγε μια πρωτόγνωρη εμπειρία στην οδήγηση της μοτοσυκλέτας, καθώς θα ενημέρωνε τον αναβάτη με απτικά ερεθίσματα για το περιβάλλον γύρο του. Για την κατασκευή του κράνους η Arc συνεργάστηκε με την Hedon, μια αγγλική εταιρεία που κατασκευάζει πολυτελή κράνη με κλασσική σχεδίαση, μεταφέροντας την αίγλη και την αισθητική των café racer στον εξοπλισμό του αναβάτη.

Χρησιμοποιώντας το νέο Heroine της εταιρείας ως βάση, η Arc εγκατέστησε στο πίσω μέρος του κράνους μια μικρή κάμερα, παρέχοντας όλες τις απαραίτητες πληροφορίες στον αναβάτη μέσω της προβολής τους στην μικρή οθόνη του HUD που προβάλλει το είδωλό της μπροστά από το δεξί του μάτι. Ακόμη το κράνος -το Arc Zenith όπως ονομάζεται- και η στολή –η Arc Origin- (αν καταφέρει να δει το φως της παραγωγής) έχουν τη δυνατότητα σύνδεσης με τη μοτοσυκλέτα μέσω Wi-fi και Bluetooth, ενώ παράλληλα το κράνος παίζει και το ρόλο του κλειδιού, καθώς η μοτοσυκλέτα δεν ενεργοποιείται αν εκείνο δεν βρίσκεται σε απόσταση ενός μέτρου.

Μια έξυπνη και πρωτότυπη κίνηση από την εταιρεία να χρησιμοποιήσει την keyless τεχνολογία, ώστε να φροντίζει ο αναβάτης να φορά τον εξοπλισμό της που προσφέρει μια διαφορετική οδηγική εμπειρία, ενώ παράλληλα προάγει την ασφάλεια. Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε πως όσον αφορά το HUD, υπάρχουν ακόμα μεγάλα περιθώρια εξέλιξής του, καθώς άλλες εταιρείες στην EICMA που παρουσίασαν την δική τους HUD τεχνολογία που βρίσκονταν ένα βήμα πιο μπροστά, κάνοντας το Arc Zenith να δείχνει ξεπερασμένο.

Αισθητικά όμως το κράνος εναρμονίζεται πλήρως με την café racer σχεδίαση της μοτοσυκλέτας που συνδυάζεται εξαιρετικά με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, αποτελώντας μια πραγματική racer του μέλλοντος. Όσον αφορά την Arc origin, πραγματοποιήθηκε η ψηφιακή παρουσίασή της στην ιταλική έκθεση, αναφέροντας της δυνατότητες που θα έχει μόλις ολοκληρωθεί η εξέλιξή της, ενώ δεν έλειψε να μας αναφέρει τις δυσκολίες που καλείται να ξεπεράσει. Τα προβλήματα για τη δημιουργία της ήταν ήδη γνωστά, όμως η εταιρεία με τον ασυμβίβαστο χαρακτήρα της –όπως η ίδια δήλωσε- θέλησε να προχωρήσει στην ανάπτυξη και εξέλιξη της στολής, καθώς πιστεύει πως είναι κομβικής σημασίας η παραγωγή της, ενώ για την επίτευξη του αποτελέσματος συνεργάζεται με την Knox. Συγκεκριμένα πιστεύει πως δημιουργώντας μια μοτοσυκλέτα εφοδιασμένη με ηλεκτρικό κινητήρα και παρά την κτηνώδη ροπή στρέψης που έχει απ’ τις μηδέν στροφές, όπως τουλάχιστον αναφέρει, δεν γίνεται παρά να χάνονται αρκετά στοιχεία της απόλαυσης που προσφέρει μια μοτοσυκλέτα με κινητήρα εσωτερικής καύσης. Πράγματα όπως οι κραδασμοί του μοτέρ που μας φανερώνουν πως αυτό που καβαλάμε έχει "ζωή" ή ο ήχος της εξάτμισης που πολλές φορές μας κάνει να ανατριχιάζουμε, και φυσικά η απόκριση του κινητήρα που μας ο αναβάτης έχει μάθει να είναι απόλυτα συνδεδεμένος μαζί της, κι ως αίσθηση οδήγησης απουσιάζει πλήρως από τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες.

Με την δημιουργία της στολής η Arc πιστεύει πως μπορεί να μεταφέρει κάποια απ’ αυτά τα στοιχεία και παράλληλα να βοηθήσει τον αναβάτη προσφέροντάς του περισσότερες πληροφορίες μέσω αυτής για την κατάσταση του δρόμου. Συγκεκριμένα η στολή θα είναι εξοπλισμένη με ειδικά εξαρτήματα που θα δονούνται ενώ θα έχει και τρία προγράμματα λειτουργίας. Το Urban, προσανατολίζεται περισσότερο στην ασφάλεια του αναβάτη, δονώντας φερειπείν τον αριστέρο ώμο του, όταν ένα αυτοκίνητο θα βρίσκεται στην αριστερή νεκρή γωνία, γνωστοποιώντας έτσι την ύπαρξη του οχήματος. Η Sport που είναι και η πιο ενδιαφέρουσα… συλλέγει τα δεδομένα απ’ την IMU που μετρά την επιτάχυνση προς κάθε άξονα κίνησης, κι αρχίζει να δονείται προοδευτικά με βάση την κλίση της μοτοσυκλέτας, χτίζοντας έτσι μία εμπειρία στον αναβάτη που -έστω και θεωριτικά- ενισχύει το γυροσκοπικό φαινόμενο με τον τρόπο που έχει συνηθίσει να συμβαίνει από μοτοσυκλέτες με κινητήρα εσωτερικής καύσης. Το τρίτο και τελευταίο πρόγραμμα ονομάζεται Europhic και ενισχύει την αίσθηση του μπάσου όταν ο αναβάτης ακούει μουσική. Όλα αυτά βέβαια βρίσκονται όπως είπαμε ακόμα σε πολύ αρχικό στάδιο με το πρωτότυπο να μην είναι βρίσκεται κοντά στο προπαραγωγής στάδιο, γεγονός που σημαίνει πως οι πρώτοι πελάτες θα αργήσουν πολύ να το δούν στην πράξη, ελπίζουμε μόνο το αποτέλεσμα να είναι αντάξιο όλων όσων υπόσχονται πως θα κάνει. Η απουσία όμως της Origin απ’ την παρουσία της Arc στην EICMA, δεν ήταν ικανή να επισκιάσει αρνητικά την συνολική εμφάνισή της, καθώς το Vector ήταν πραγματικά εντυπωσιακό!

Για την δημιουργία του, το carbon είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και εμφανίζεται σχεδόν σε όλη τη μοτοσυκλέτα, απ’ το πλαίσιο τύπου monocoque, το ψαλίδι πίσω, το Hub μπροστινό σύστημα ακόμη και στις ζάντες της BST, περιορίζοντας έτσι το βάρος στα 220 κιλά, καθιστώντας την αρκετά ελαφρύτερη συγκριτικά με άλλες ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, παρόμοιας απόδοσης.

Ο ηλεκτρικός κινητήρας που αποτελεί ενεργό μέρος του πλαισίου, αποδίδει 140 ίππους και 8,5 κιλά ροπής στρέψης που στην έξοδο του κιβωτίου ταχυτήτων πολλαπλασιάζονται, φτάνοντας τα… σαράντα (40!) κιλά, με την Arc να αναφέρει πως για την χαλιναγώγησή της θα υπάρχειφυσικά Traction control. Η ύπαρξη μονάδας IMU υποδηλώνει την ύπαρξη cornering ABS και Anti-wheelie, ενώ υπάρχουν και πέντε χαρτογραφήσεις που θα μεταβάλλουν τόσο τις επιδόσεις του κινητήρα όσο και την αυτονομία της μπαταρίας. Σε ότι αφορά την μπαταρία που τροφοδοτεί τον κινητήρα είναι της Samsung και αποδίδει 16,8 kWh, με την Arc να ορίζει εκείνη τις τεχνικές προδιαγραφές κάνοντας ειδική παραγγελία, αντί μίας έτοιμης λύσης από το ράφι. Εντυπωσιάζει το νούμερο της μέγιστης αυτονομίας που στην θεωρία μπορεί να αγγίξει τα 436 χιλιόμετρα, όμως όπως δηλώνει η ίδια η Arc, το πιο ρεαλιστικό νούμερο είναι τα 200 χιλιόμετρα, πράγμα που εξακολουθεί να είναι εντυπωσιακό.

Η μέγιστη ταχύτητα του Vector δεν ξεπερνά τα 200 km/h, ενώ τα 0-100 έρχονται σχετικά γρήγορα σε 3,1 δευτερόλεπτα. Για τον εξοπλισμό του συστήματος πέδησης του Vector, χρησιμοποιήθηκε μπροστά το κορυφαίο μοντέλο της Brembo Stylema, πάνω στους πλευστούς δίσκους των 320mm διαμέτρου, ενώ στον πίσω των 240mm έχουμε τη διπίστονη δαγκάνα της ίδιας εταιρίας. Αφήνοντας το καλύτερο για το τέλος, το μπροστινό σύστημα αποτελεί ένα απ’ τα πιο εκκεντρικά μέρη της μοτοσυκλέτας υιοθετώντας την αρχιτεκτονική HUB, ξεχωρίζοντας έτσι το σύστημα διεύθυνσης απ’ την ανάρτηση και επιτυγχάνοντας μια πολύ μικρή γωνία κάστερ της τάξεως των 18,5ο, συνδυάζοντας έτσι την σταθερότητα που προσφέρει ένα συμβατικό μπροστινό με μεγάλη γωνία και την ευελιξία ενός με μικρή γωνία.

Με την δημιουργία του Vector αλλά και του εξοπλισμού (Zenith και Origin) του αναβάτη η Arc θέλησε να εκφράσει την άποψη της πως στον μέλλον η οδήγηση δεν πρέπει να καταργηθεί απ’ τους αυτοματισμούς, αλλά να ενισχυθεί ώστε να προσφέρει μια πιο έντονη εμπειρία στον αναβάτη χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξης της τεχνολογίας. Για το 2019 θα κατασκευαστούν 399 μοτοσυκλέτες –όσα και τα volt της μπαταρίας της- με την τιμή τους να ξεκινάς απ’ τις 90.000 αγγλικές λίρες, ενώ η στολή δεν θα συμπεριλαμβάνεται στον εξοπλισμό.

Δείτε μία πλούσια συλλογή φωτογραφίων μετά τον πίνακα τεχνικών χαρακτηριστικών

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ                              Vector
Τιμή:
Από €103.000
 
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
Μεταξόνιο (mm):
1.438
Ύψος σέλας (mm):
840
Ίχνος (mm):
100
Γωνία κάστερ (˚):
18,5ο
 
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος:
Monocoque από Carbon
Βάρος κατασκευαστή (kg):
220
 
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος:
Ηλεκτρικός 399W
Μπαταρία:
Της Samsung χωρητικότητας 399 volt με απόδοση 16,8kWh
Αυτονομία (Km):
436
Ισχύς (ΗΡ/rpm):
140
Ροπή (kg.m/rpm):
40
 
ΠΙΣΩ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Öhlins TTX36 mono-shock
Διαδρομή (mm):
110
Ρυθμίσεις:
Πλήρως ρυθμιζόμενο
ΤΡΟΧΟΣ
Ζάντα:
Carbon 17 ιντσών
Ελαστικό:
120/70-17
ΦΡΕΝΟ
Δίσκος 240mm με δαγκάνα δύο εμβόλων της Brembo και ABS της Continental με IMU
 
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Σύστημα συνδεσιμότητας μέσω wi-fi και bluetooth με smartphone, καθώς και με το Arc Zenith και Arc Origin. Πέντε χαρτογραφήσεις απόδοσης: Road, Rain, Sport, Track, Eco και Europhic
 
ΕΜΠΡΟΣ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Öhlins ILX36 mono-shock
Διαδρομή/Διάμετρος (mm):
-/110
Ρυθμίσεις:
Πλήρως ρυθμιζόμενο
ΤΡΟΧΟΣ
Ζάντα:
Carbon 17 ιντσών
Ελαστικό:
180/55-17
ΦΡΕΝΟ
Δύο πλευστοί δίσκοι 320mm με τις monoblock δαγκάνες Stylema της Brembo
 
 
 
 
 

 

Ετικέτες

Νέα Ducati Panigale V4 R: 218 άλογα – 318 τελική! Πιάνει 330 με το πρόγραμμα της εξάτμισης – 16.000 ο κόφτης! Μετακόμισε η νεκρά!

Πρώτη πάνω και μετά δευτέρα!
Νέα Ducati Panigale V4 R: 218 άλογα – 318 τελική! Πιάνει 330 με το πρόγραμμα της εξάτμισης – 16.000 ο κόφτης! Μετακόμισε η νεκρά!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/9/2025

Σχεδιασμένη και έτοιμη για αγώνες Superbike, για να κερδίζει στα εθνικά πρωταθλήματα και να ζει αποκλειστικά στα box μίας πίστας, η νέα Panigale V4 R συνεχίζει επάξια στον δρόμο που χάραξε η προηγούμενη έκδοση, δηλαδή πηγαίνοντας τα πράγματα ένα βήμα πιο κάτω. Μεγάλο, από εκείνα που γίνονται σπαγκάτο!

Εκτός από τα απίστευτα νούμερα με τελική που μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν προνόμιο των μοτοσυκλετών MotoGP, και μην πει κανείς – σας παρακαλούμε λυπηθείτε μας – για την Kawasaki H2R γιατί αυτή ΔΕΝ είναι superbike. Είναι μία άλλη κατηγορία, δική της, όπως έχουμε πει στην δοκιμή – και συγκριτικό που έχουμε κάνει για αυτή και είμαστε και οι μόνοι στην Ελλάδα άλλωστε που την ξέρουμε τόσο καλά. Εκτός από hyperbike, όπως η H2R και άλλες κατασκευές σχεδόν όλες τους βασισμένες στην Hayabusa, ιστορίες για «άνοιγμα όπως μόνο ο Τάδε ξέρει» για παλαιότερα Kawasaki κτλ, σαν μοτοσυκλέτα της κατηγορίας superbike με τα αυστηρά πλαίσια που αυτή έχει, έχουμε τώρα την υψηλότερη τελική.

Η διαφορά με τις υπόλοιπες και συγκεκριμένα με την BMW M1000RR και την Aprilia σε δεύτερο πλάνο, με την M1000RR να έχει την ίδια -αρχική- ιπποδύναμη, είναι πως η Ducati έχει ετοιμάσει ένα ολόκληρο πλάνο για την ομάδα που θέλει να επενδύσει επάνω της με αντίστοιχα πακέτα εξοπλισμού και οδηγίες. Οπότε από τα 218 άλογα στις 15.750 στροφές ανεβαίνει στα 235 με το πρόγραμμα της εξάτμισης και αν βάλεις και το λάδι της Ducati ξεκλειδώνεις ακόμη 3,5 ίππους, όπως δηλαδή ήταν τα πράγματα και στην προηγούμενη έκδοση. Δεν διαφέρει ως προς αυτό, αλλά συνεχίζει την παράδοση, έχοντας δει πως αυτό είναι κάτι που εκτιμάται από τον κόσμο που ασχολείται με τους αγώνες, εκεί δηλαδή που στοχεύει η Panigale V4 R, η βάση για την μοτοσυκλέτα των WSBK.

Ο κινητήρας, γνωστός, Desmosedici Stradale R στα 998 κυβικά, με σφυρήλατο ατσάλινο στρόφαλο, τώρα με μεγαλύτερο βάρος άρα και υψηλότερη αδράνεια. Η Ducati έχει πει πως θέλει την αδράνεια του κινητήρα, θέλει να στρίβεις την μοτοσυκλέτα με το άνοιγμα του γκαζιού, εκμεταλλευόμενος εκείνη την στιγμή αυτό που αρχικά σου εναντιωνόταν πριν την πλαγιάσεις. Το συνολικό ποσό της αδράνειας δεν έχει αλλάξει πολύ προς τα πάνω σαν νούμερο, αν κάποιος μπορούσε να το μετρήσει, η βασική αλλαγή είναι πως μετακόμισε χαμηλότερα ως προς το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας. Ως συνήθως αυτές είναι εξαιρετικά μικρές αλλαγές που μόνο μέσα στην πίστα έχουν νόημα, αλλά είπαμε, αυτός είναι και ο ρόλος της, ότι πιο σύγχρονο μπορεί να αποκτήσει ένας ιδιώτης ή μία ομάδα σε κάποιο εθνικό πρωτάθλημα για να την ανεβάσει πολύ κοντά στο επίπεδο των WSBK. Στην άυξηση λοιπόν του βάρους του στροφάλου, έρχονται τα χυτά αλουμινένια έμβολα, ελαφρύτερα κατά 5,1% με επίστρωση DLC στο πάνω μέρος και κάτω με δαχτυλίδι απόξεσης.

Βασική αλλαγή είναι η χρήση του DRG (Ducati Racing Gearbox) που ταυτόχρονα έρχεται και με το σύστημα κλειδώματος νεκράς. Αυτό είναι απαραίτητο, δηλαδή πηγαίνει με τον τύπο που αγωνιστικού κιβωτίου ώστε να μην μπορείς να βάλεις νεκρά κατεβάζοντας πριν την στροφή. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος από πριν γιατί η νεκρά είναι τώρα κάτω από την πρώτη και δεν είναι καθόλου δύσκολο, ακόμη και για τον πλέον έμπειρο να συνεχίσει να πιέζει τον λεβιέ.

Με την νεκρά να φεύγει ανάμεσα από την πρώτη και την δευτέρα καθιστά αυτή την αλλαγή ταχύτερη και εξαλείφει την πιθανότητα να μην πάει κάτι καλά στην χρήση του quickshifter. Το κλείδωμα νεκράς, πατέντα της Ducati, τουλάχιστον με τον συγκεκριμένο τρόπο υλοποίησης, δεν σε αφήνει να βάλεις νεκρά αν δεν κάνεις τους ίδιους ακριβώς συνδυασμούς με την μανέτα που κάνουν και στα WSBK!

Νέα Ducati Panigale V4 R: 218 άλογα – 318 τελική! Πιάνει 330 με το πρόγραμμα της εξάτμισης – 16.000 ο κόφτης! Μετακόμισε η νεκρά!

Η νέα V4 R έχει το εμπρός υποπλαίσιο που έχει και η κανονική Panigale V4 με την γενναία μείωση της στρεπτικής ακαμψίας κατά 40%, και συνδυάζεται με το συμμετρικό και εξίσου άκαμπτο νέο ψαλίδι. Ο υπολογισμός έχει γίνει βάση των δυνατοτήτων των διαθέσιμων ελαστικών αυτή την στιγμή, που σημαίνει πως εδώ έχουμε και ακόμη μία παράδοση που συνεχίζει ακάθεκτη: Όσο περισσότερο θα παλαιώνει αυτή η μοτοσυκλέτα τόσο λιγότερο θα συνεργάζεται με τα ελαστικά που θα υπάρχουν απαιτώντας δομικές αλλαγές για να ταιριάξει εκ νέου το ίδιο!

Με την μάστιγα των Euro5+ προδιαγραφών, η Ducati έπρεπε να βρει ορισμένες ευφάνταστες λύσεις για μικρή αλλά καίρια βελτίωση της καύσης. Δεν γινόταν να κάνει και θαύματα σε έναν τέτοιο, ήδη υψηλής απόδοσης κινητήρα, ούτε όμως και χρειαζόταν κάτι τέτοιο. Μόνο να πετύχει τον στόχο για το συγκεκριμένο εύρος στροφών που οι νέες προδιαγραφές το απαιτούν. Για αυτό τον λόγο άλλαξε την θέση των μπεκ ψεκασμού και το προφίλ των εκκεντροφόρων τόσο για την εισαγωγή, όσο και για την εξαγωγή.

Αυτό αναπόφευκτα έφερε αλλαγή και στην αναπνοή του κινητήρα που άλλαξε από την εισαγωγή έως και το φιλτροκούτι. Μόλις 1,5% έχει αυξηθεί η ροή, αλλά ήταν αρκετή για να επιτευχθεί ο στόχος. Στο μεταξύ ο κόφτης είναι στις 16.000 στροφές για όλες τις σχέσεις εκτός της έκτης που μπορεί να ανέβει στις 16.500 στροφές, ενώ η μέγιστη απόδοση έρχεται λίγο πιο κάτω, καταδεικνύοντας και τα περιθώρια που υπάρχουν σε αυτό τον κινητήρα που έχει δεχτεί υψηλή τεχνογνωσία από τα MotoGP και είναι φτιαγμένος για να μπορεί να αποτελεί την βάση για τα WSBK.

Στις αναρτήσεις έχουμε την κορυφή του αγωνιστικού κόσμου με πιρούνι 43 χιλιοστών, Öhlins NPX25/30 και αμορτισέρ πίσω TTX36, όλα τους ρυθμισμένα για την νέα απόδοση του κινητήρα και με μία τεράστια βιβλιοθήκη εμπειρίας να συνοδεύει τις αναρτήσεις για πλήρη ρύθμιση στις ανάγκες του συγκεκριμένου αναβάτη, σε συγκεκριμένη πίστα.

Νέο είναι και το σταμπιλιζατέρ SD20 επίσης της Öhlins, ενώ ακριβώς για τον λόγο των πολλών ρυθμίσεων που απαιτούνται για να προσωποποιήσεις την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας, μπορείς να ρυθμίσεις την έδραση στο ψαλίδι σε 4 διαφορετικές θέσεις με βήμα δύο χιλιοστών κάθε φορά. Δεν υπάρχει σύγχρονη superbike που να μην προσφέρει τέτοιες αλλαγές ώστε να μπορεί να προσαρμοστεί από την ομάδα σε κάθε ξεχωριστή πίστα, οπότε αντίστοιχα και εδώ οι ρυθμίσεις όχι μόνο προσφέρονται αλλά έχουν και τριπλάσιο εύρος από την προηγούμενη έκδοση. Για εκείνους που θα συνεχίσουν και με αγωνιστική τηλεμετρία υπάρχει ήδη και η βάση για αναλογική, οριζόντια τοποθέτηση αισθητήρα στο πίσω αμορτισέρ.

Νέα Ducati Panigale V4 R: 218 άλογα – 318 τελική! Πιάνει 330 με το πρόγραμμα της εξάτμισης – 16.000 ο κόφτης! Μετακόμισε η νεκρά!

Στο μεταξύ έχουμε εδώ το γνωστό από παλαιότερα DDL (Ducati Data Logger) που συλλέγει όλες τις πληροφορίες από όλους τους σένσορες της μοτοσυκλέτας και είναι πλέον αναβαθμισμένο στην τελευταία του έκδοση, επιτρέποντας στους μηχανικούς να ρυθμίσουν την μοτοσυκλέτα σε ταχύτατο χρόνο με τον εξοπλισμό που παρέχει -φυσικά έξτρα- η Ducati. Εννοείται πως κάλλιστα μπορεί να το κάνει αυτό και ο αναβάτης από μόνος του, αλλά στο επίπεδο για το οποίο πλέον μιλάμε, είναι δεδομένο πως την εργασία αυτή θα την αναλάβει μηχανικός.

Στα φρένα έχουμε τις νέες δαγκάνες Brembo Hypure με δίσκους 330mm αλλά όπως πάντα είναι το Cornering ABS της Bosch που κάνει την διαφορά. Εδώ αποκλειστικά φτιαγμένο στις ανάγκες του Ducati Corse, με τους δικούς τους αλγόριθμους. Όπως και πριν, η Ducati σε συνεργασία με την Bosch έχει το δικό της Firmware πάνω στο οποίο τρέχουν οι δικοί της αλγόριθμοι και δεν βασίζεται σε ρύθμιση με βάση τους αλγόριθμους της Bosch. Βέβαια κομμάτι αυτού του προγραμματισμού πηγαίνει πίσω στην Bosch και από εκεί σε άλλους κατασκευαστές, ως μέρος της συμφωνίας μεταξύ των Ιταλών της Ducati και των Γερμανών της Bosch. Που σημαίνει πως η εξέλιξη των φρένων στις superbike παραγωγής έχει διαποτιστεί από το DNA της Ducati.

Εκτός από τον πρόσθετο εξοπλισμό που μπορείς να έχεις για να ρυθμίσεις την μοτοσυκλέτα σου, όλα είναι διαθέσιμα και από την οθόνη των 6,9 ιντσών που έχουμε ήδη δει στην Panigale V4 με δύο βασικά πακέτα μενού, το Track και το Road που με βάση τον προσανατολισμό αυτής της μοτοσυκλέτας, μόνο το πρώτο θα πρέπει να χρησιμοποιείται.

Στην ήδη αδιανόητη μοναχικότητά της, ως κάτι απόλυτα εξειδικευμένο, μπορεί κανείς να συνεχίσει να προσθέτει, από ζάντες κάρμπον για να γλιτώσεις ένα γραμμάριο από τις ήδη ελαφριές ζάντες (!) μέχρι πακέτα PRO στα φρένα, αγωνιστικά φαίρινγκ (αυτό είναι και το μόνο σίγουρο) ρυθμιζόμενα μαρπσιέ και ένα σωρό λεπτομέρειες για να κερδίσεις στο εθνικό σου πρωτάθλημα, αφού αυτός είναι και ο στόχος αυτής της μοτοσυκλέτας. Ναι εμείς δεν έχουμε, εθνικό πρωτάθλημα, τουλάχιστον όχι κάποιο που να μπορεί να συντηρήσει τέτοιες μοτοσυκλέτες, αλλά η Ducati Panigale V4 R έτσι και αλλιώς έχει το κοινό της…