Η "γη της διασκέδασης" (Land of Joy κατά την Ducati) απέκτησε νέους κατοίκους και η οικογένεια των Scrambler νέα μέλη! Το μεγαλύτερο σε κυβισμό αερόψυκτο, δικύλινδρο V-90°, desmo μοτέρ των Ιταλών, βρήκε νέα στέγη στο μεγαλύτερο Scrambler που έχει δει το φως της παραγωγής. Ο κινητήρας των 1.079 κυβικών παράγει 86 ίππους στις 7.500 στροφές και 9 χιλιογραμμόμετρα ροπής στις 4.750 αντίστοιχα, με πλήρως ηλεκτρονικό έλεγχο του γκαζιού (throttle by wire) και ένα σώμα ψεκασμού διαμέτρου 55mm.
Ο ηλεκτρονικός έλεγχος στο γκάζι επέτρεψε στην Ducati να προσθέσει και ένα πλούσιο για την κατηγορία ηλεκτρονικό πακέτο, όπως οι τρεις διαφορετικοί χάρτες της απόδοσης και το traction control, ενώ τα Scrambler 1100 είναι τα πρώτα Scrambler (αλλά και οι πρώτες μοτοσυκλέτες της κατηγορίας των retro style) που διαθέτουν cornering ABS της Bosch!
Οι αναβαθμίσεις όμως που φέρουν τα μεγαλύτερα μέλη της οικογένειας δεν σταματούν εκεί. Τα 1100 διαθέτουν δύο δισκόφρενα εμπρός, με δίσκους 320mm και ακτινικές δαγκάνες τις Brembo, ενώ τα δύο τελικά των εξατμίσεων ανεβαίνουν ψηλά και βγαίνουν κάτω από τη σέλα, θυμίζοντας αρκετά τα αντίστοιχα των αερόψυκτων Monster. Το ρεζερβουάρ έχει ελαφρώς διαφορετικό σχήμα και μεγαλύτερο μέγεθος, ενώ και ο προβολέας απέκτησε ένα διακοσμητικό "Χ" που τονίζει ξεκάθαρα την οικογενειακή ταυτότητα.
Οι διακόπτες με το τιμόνι είναι κι αυτά διαφορετικά από των υπόλοιπων Scrambler (με ενδεχομένως αντίστοιχα οφέλη και στην θέση οδήγησης, αλλά αυτό είναι κάτι που θα διαπιστώσουμε στην πρώτη οδηγική επαφή με την μοτοσυκλέτα). Διαφορετικής σχεδίασης είναι και το ψηφιακό όργανό, το οποίο απέκτησε μια… επέκταση στην οποία αναγράφονται η ταχύτητα, η επιλεγμένη σχέση και άλλες ενδείξεις, αφήνοντας χώρο στην κεντρική στρογγυλή οθόνη για τις επιπλέον ενδείξεις των riding modes και του traction control.
Η μοτοσυκλέτα έχει διαφορετικά γεωμετρικά χαρακτηριστικά, καθώς πέρα από το πλαίσιο που δείχνει να μην έχει αλλάξει ριζικά, το ψαλίδι είναι μεγαλύτερο και πιο ογκώδες, αλλά ακολουθεί την βασική σχεδιαστική αρχιτεκτονική του τύπου "gull arm".
Η έκδοση Special διαφέρει στις μαύρες ακτινωτές ζάντες που διαθέτει, (αντί των χυτών αλουμινένιων της βασικής έκδοσης), στα αλουμινένια φτερά και στις χρωμιομένες εξατμίσεις, ενώ θα διατίθεται σε ένα μόνο χρώμα (το "custom grey" όπως το ονομάζει η Ducati που είναι σχεδόν ίδιο με το "liquid concrete" που είδαμε για πρώτη φορά στο Monster 1200S) με ανοδιωμένα τα διακοσμητικά του ρεζερβουάρ. Επίσης βουρτσισμένο είναι και το ψαλίδι, οι μπουκάλες του πιρουνιού έχουν χρυσαφί επίστρωση, ενώ το μεταβλητής διατομής τιμόνι είναι διαφορετικό και πιο χαμηλό, όπως διαφορετικό είναι και το κάλυμμα της σέλας που μοιάζει με αυτό της έκδοσης classic των Scrambler.
Η τρίτη εναλλακτική των Scrambler 1100 είναι η έκδοση Sport, ξεχωρίζει από το μαύρο χρώμα της (viper black) και τις δύο κίτρινες ρίγες που διατρέχουν την μοτοσυκλέτα από το μπροστινό φτερό και το ρεζερβουάρ, μέχρι το πίσω φτερό, ενώ κίτρινο είναι και το σημείο που κουμπώνουν τα διακοσμητικά του ρεζερβουάρ. Η σημαντικότερη όμως διαφορά αφορά τις αναρτήσεις, καθώς το πιρούνι και το αμορτισέρ έρχονται από την Öhlins, ενώ το τιμόνι είναι ίδιο με της έκδοσης Special.
![motomag Ένα Yamaha R1 με κέλυφος από το Βέλγιο [VIDEO]](/sites/default/files/styles/teaser_medium_webp/public/2024-06/Yamaha%201_1.jpg.webp?itok=GF0zIqoX)
