Hοnda Monkey 125

Ξυπνάει μνήμες
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

2/5/2018

Από τον περασμένο Οκτώβριο είχαμε γράψει για το νέο Monkey της Honda, τον διάδοχο των θρυλικών Ζ50 που αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της παγκόσμιας μοτοσυκλετιστικής ιστορίας και κουλτούρας. Πριν από λίγες μέρες, όσοι επισκέφθηκαν την Έκθεση Μοτοσυκλέτας, είχαν την ευκαιρία να το δουν από κοντά στο περίπτερο της ελληνικής αντιπροσωπείας, με τις μνήμες να ξυπνάνε για τους παλαιότερους, και τα όνειρα να ζωντανεύουν για τους νεότερους.
Το εμβληματικό Monkey διατηρεί αναλλοίωτη της φιλοσοφία της δημιουργίας του από το 1961 που πρωτοπαρουσιάστηκε, εμπλουτισμένη όμως με στοιχεία από την σύγχρονη τεχνολογία και τον εξοπλισμό που επιτάσσουν οι σύγχρονες προδιαγραφές.
Ο αερόψυκτος, μονοκύλινδρος κινητήρας των 125cc αποδίδει 9,2 ίππους και 1,1kgm ροπής, ενώ η Honda ανακοινώνει κατανάλωση μετρημένη σε ιδανικές συνθήκες της τάξης των 1,5lt/100km! Ο κινητήρας είναι τοποθετημένος οριζόντια και διαθέτει έναν επικεφαλής εκκεντροφόρο. Οι διαστάσεις του είναι 52,4mm x 57,9mm, ο λόγος συμπίεσης είναι 9,3:1, ενώ το κιβώτιο είναι τεσσάρων σχέσεων.


Το πλαίσιο είναι ατσάλινο σωληνωτό ενώ η σχεδίαση και το βάψιμο του ρεζερβουάρ (με χωρητικότητα 5,6lt) και των φτερών παραπέμπουν απευθείας στην κλασσική εμφάνιση των Ζ50. Το πιρούνι από την άλλη, είναι ανεστραμμένο, ενώ την πίσω ανάρτηση έχουν αναλάβει δύο αμορτισέρ (βαμμένα στο ίδιο χρώμα με το ψαλίδι και το πλαίσιο) και οι τροχοί έχουν διάμετρο 12 ιντσών. Το μεταξόνιο του Monkey είναι στα 1.155mm, το ύψος της σέλας φτάνει τα 775mm, η γωνία κάστερ είναι στις 25° με ίχνος στα 88mm και το βάρος που ανακοινώνει η Honda ανέρχεται στα 107 κιλά γεμάτη.
Όπως είναι φυσικό, η παράδοση είναι διάχυτη πάνω στο καινούργιο Monkey, από το ανάγλυφο λογότυπο με το φτερό, μέχρι το σχήμα του προστατευτικού της εξάτμισης και τους στρογγυλούς καθρέφτες. Βέβαια, το καινούργιο Monkey δεν έχει το τιμόνι των προηγούμενων "Ζ" που μπορούσε να αναδιπλωθεί για εύκολη μεταφορά, αλλά διαθέτει ένα αντίστοιχου σχήματος και ύψους που εδράζεται σε καβαλέτα.
Το ψηφιακό όργανο αναλαμβάνει την εισαγωγή στην σύγχρονη εποχή με οθόνη LCD, ενώ και τα φώτα είναι full LED. Το monkey διαθέτει επίσης και το σύστημα που είχαμε δει για πρώτη φορά στα SH, με απόκριση στα φώτα με το πάτημα ενός κουμπιού στο κλειδί, ειδοποιώντας τον ιδιοκτήτη για την θέση του. Το πιο εντυπωσιακό όμως, σε ό,τι αφορά την τεχνολογία που διαθέτει το Monkey, είναι η μονάδα IMU με την οποία μάλιστα συνεργάζεται και το μονοκάναλο ABS, παρά το γεγονός ότι οι προδιαγραφές Euro4 προϋποθέτουν συνδυασμένα φρένα για τις μοτοσυκλέτες μέχρι 125cc, χωρίς να είναι υποχρεωτική η ύπαρξη ABS.

Και ολίγη Ιστορία
Το Honda Monkey - περισσότερο γνωστό σαν ένα θρυλικό δίτροχο που άφησε εποχή τη δεκαετία 1970 – παρουσιάστηκε το 1961. Σχεδιασμένο αρχικά με προδιαγραφές παιδικού παιχνιδιού 49cc για το Tama Tech, ένα ψυχαγωγικό πάρκο στο Τόκιο, σύντομα έγινε τόσο δημοφιλές, ώστε η εταιρεία δημιούργησε μία έκδοση δρόμου, που άρχισε να εξάγεται σε ΗΠΑ και Ευρώπη το 1963, με εντυπωσιακό χρωμιωμένο ρεζερβουάρ, σπαστό τιμόνι και τροχούς διαμέτρου 5 ιντσών, χωρίς αναρτήσεις.
Η δημοτικότητά του οφείλεται στην σχεδίασή του, στις λιλιπούτειες διαστάσεις και στο πολύ χαμηλό βάρος, που το έκανε άκρως απολαυστικό στην πόλη. Μέχρι το 1969, οι διαστάσεις των τροχών του είχαν αυξηθεί στις 8 ίντσες και από το 1970 έγινε ακόμα πιο δημοφιλές χάρη στην προσθήκη αποσπώμενου με ταχυσύνδεσμο πιρουνιού, ώστε να χωρά στο πορτμπαγκάζ ενός μικρού αυτοκινήτου.


Μέχρι το 1978 – χρονιά που σηματοδότησε το ξεκίνημα μιας ένδοξης εποχής για το Monkey - είχε επανασχεδιαστεί με ρεζερβουάρ σε σχήμα δάκρυ και έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές σε πολλούς κατόχους αυτοκινούμενων τροχόσπιτων που ήθελαν ένα βολικό μέσο μεταφοράς για χρήση όσο είχαν το όχημά τους σταθμευμένο. Με το τριτάχυτο κιβώτιο και τον φυγοκεντρικό συμπλέκτη του προσέλκυσε ένα μεγάλο κοινό χάρη και στην ευκολία χρήσης του.
Λόγω του χαρακτήρα του, λειτούργησε και ως πρεσβευτής της μοτοσυκλέτας σε ένα ευρύτερο κοινό ίσως περισσότερο από οποιαδήποτε άλλο δίτροχο. Με φαρδιά ελαστικά, μικρό ρεζερβουάρ και μεγάλη, μαλακή σέλα η εμφάνιση του Monkey έμεινε διαχρονική, όσο και η απήχησή του σε όλο τον κόσμο.

Τεχνικά χαρακτηριστικά

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
 
Τύπος
Αερόψυκτος SOHC 4-χρονος 2-βάλβιδος
Κυβισμός
125cc
Διάμετρος x Διαδρομή
52.4 x 57.9mm
Λόγος Συμπίεσης
9.3:1
Μέγιστη Ισχύς
9,2hp @ 7,000rpm
Μέγιστη Ροπή
1,1Kgm @ 5,250rpm
ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΥΣΙΜΟΥ
 
Τροφοδοσία
PGM-FI ηλεκτρονικός ψεκασμός
Χωρητικότητα Ρεζερβουάρ
5.6 L
Κατανάλωση καυσίμου
67km/litre (WMTC mode)
ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
 
Μίζα
Ηλεκτρική
Μπαταρία 
YTZ5S
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
 
Τύπος Συμπλέκτη
Υγρός πολύδισκος
Τύπος Κιβωτίου
Τεσσάρων ταχυτήτων
ΠΛΑΙΣΙΟ
 
Τύπος
Ατσάλινο, τύπου ραχοκοκαλιάς
Διαστάσεις (ΜxΠxΥ)
1.710 x 755 x 1.029mm
Μεταξόνιο
1.155mm
Γωνία Κάστερ
25°
Ίχνος
82mm
Ύψος Σέλας
776mm
Απόσταση από το Έδαφος
160mm
Ακτίνα Στροφής
1,9m
Βάρος γεμάτο
107kg
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
 
Εμπρός
Πιρούνι USD, διαδρομής 100mm
Πίσω
Δύο αμορτισέρ, διαδρομής 104mm
ΤΡΟΧΟΙ
 
Τύπος Εμπρός
10-μπράτσα χυτό αλουμίνιο
Τύπος Πίσω
10-μπράτσα χυτό αλουμίνιο
Ελαστικά Εμπρός
120/80-12 65J
Ελαστικά Πίσω
130/80-12 69J
ΦΡΕΝΑ
 
Εμπρός
Ένας δίσκος 220 mm με ABS βασισμένο σε IMU
Πίσω
Ένας δίσκος 190mm
ΦΩΤΑ
 
Προβολέας
LED
Πίσω Φως
LED

 

 

 

EICMA: Italjet Roadster 400 2026 - Το πιο ξεχωριστό scooter της έκθεσης

Steam-punk μετάλλαξη που συνδυάζει κλασικές γραμμές με ακραίο design
Italjet Roadster 400
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

5/11/2025

Μετά την σειρά των τριών Dragster 125, 200 και 300 κ.εκ, και μετά το extreme Dragster 700 Twin το οποίο οδηγήσαμε με ολόσωμη φόρμα στην πίστα της Imola (!), μια παρουσίαση που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 671, η Italjet παρουσιάζει το Roadster 400, ένα μοντέλο που ισορροπεί μεταξύ ρετρό αισθητικής και ακραίου design.

Το Roadster 400 είναι ένα πραγματικά ξεχωριστό δικύκλο που παρότι είναι εμφανές ότι μοιράζεται DNA με τα υπόλοιπα της εταιρείας, καταφέρνει να ενσωματώσει και σειρά ρετρό στοιχείων σε scooter που μόνο ως μοναδικό μπορεί να περιγραφεί.

Italjet Roadster 400

Την ιδιαίτερη αυτή, σχεδόν steampunk αισθητική συμπληρώνει η χρωματική επιλογή με την αντίθεση του κομψού μαύρου ματ, με στοιχεία που τονίζονται από την χρυσή βαφή, ενώ παρουσιάστηκε και σε έναν ακόμη χρωματισμό με βάση το ασημί και κόκκινες λεπτομέρειες.

Italjet Roadster 400

Ο σχεδιασμός του αποτίει φόρο τιμής στις σιλουέτες του παρελθόντος παντρεύοντας τις με δυναμικές γραμμές. Τα καμπυλωτά πλαϊνά πάνελ που θυμίζουν εισαγωγές στροβιλοκινητήρων έχουν και πρακτική χρησιμότητα κατευθύνοντας την ροή του ψυχρού εισερχόμενου αέρα προς τις επιφάνειες των ψυγείων που εδράζουν εντός των πλαστικών, διακριτικά κρυμμένα.

Italjet Roadster 400

Στο Roadster 400 εμφανίζεται και το σύστημα DLAS (Dynamic Linkage Articulated Steering), μια εξέλιξη του χαρακτηριστικού συστήματος κατεύθυνσης της Italjet με το μονό εμπρός ψαλίδι που προσφέρει πέρα από ακρίβεια και μια ισχυρή σχεδιαστική ταυτότητα. Οι δύο δαγκάνες της Nissin εμπρός συνδέονται σε σειρά με τα υπόλοιπα τμήματα της ανάρτησης μπερδεύοντας και εντυπωσιάζοντας, με κάποια να θυμίζουν έντονα μπιέλες.

Italjet Roadster 400

Το πλαίσιο χωροδικτύωμα αφήνει εκτεθειμένο σε κοινή θέα το ρεζερβουάρ καυσίμου όπως είναι άλλωστε και τα δύο μονά, ρυθμιζόμενα αμορτισέρ της Ohlins εμπρός και πίσω, με την τοποθέτηση του τελευταίου να προβληματίζει, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στα δύο τελικά της Akrapovic, εγείροντας ανησυχίες για το πώς αυτό επηρεάζει την λειτουργία του.

Italjet Roadster 400

Τα μεγάλα πίσω πλαϊνά πάνελ καταλήγουν σε μια αιχμηρή ουρά και φέρουν τα διαγώνια φωτιστικά σώματα σε κάθε πλευρά και το σήμα “Roadster” σε καλλιγραφική γραμματοσειρά. Ανάμεσα τους και πίσω από την σέλα του συνεπιβάτη ξεπροβάλει η πίσω ανάρτηση με τα τελικά, πάνω από το πίσω φτερό.

Italjet Roadster 400

Χωρίς ακόμα να είναι γνωστά τα πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά του και το που τοποθετείται τιμολογιακά, είναι ένα scooter που κερδίζει τα βλέμματα εξ αρχής, αν και αναρωτιόμαστε για το πόσες λεπτομέρειες θα αναγκαστεί να αλλάξει πάνω του η Italjet όταν το βγάλει σε παραγωγή.

Χρήστος Κοφίτης

Χωρίς να υπονοούμε κάτι, έχει ενδιαφέρον να δούμε (φωτό άνω) ένα σκίτσο του Έλληνα σχεδιαστή Χρήστου Κοφίτη, σκίτσο που είχε γίνει πριν μερικές δεκαετίες, για ένα ακραίο scooter που θυμίζει ΠΟΛΥ το Roadster. Μπράβο στην Italjet για το θάρρος που έχει να βγάζει στην παραγωγή ακραία αντισυμβατικά σχέδια, δίχως να νοιάζεται για το αν αυτά θα είναι ευρέως αποδεκτά ή ακόμα και... λογικά.

Ετικέτες