Παράθυρο κανονισμού: Τα περισσότερα νόμιμα άλογα με δίπλωμα Α2 και Α1!

Ηλεκτρική μοτοσυκλέτα 70 άλογα και δίπλωμα Α2 και 59 άλογα με δίπλωμα Α1!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/12/2021

Μπορεί ο τίτλος του άρθρου να έκανε τα μάτια σας να γουρλώσουν, μπορεί να νομίζετε ότι ήρθε νωρίτερα η Πρωταπριλιά, μπορεί να θεωρείτε ότι πρόκειται για τυπογραφικό λάθος, αλλά τίποτε από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Είναι απόλυτα αληθές και αυτό είναι που ορίζει ο νόμος.

Εδώ βέβαια οφείλουμε να κάνουμε ορισμένες διευκρινήσεις για κάτι που ναι μεν φαίνεται παράλογο, αλλά δεν είναι παράνομο. Η συγκεκριμένη περίπτωση αφορά τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες και ουσιαστικά "εκμεταλλεύεται" την διατύπωση του νόμου, αλλά και τις τεχνικές προδιαγραφές πάνω στις οποίες βασίζεται.

Πιο συγκεκριμένα, το όλο ζήτημα βασίζεται στην οδηγία Νο 85 της UNECE (United Nations Economic Commission for Europe, δηλαδή η οικονομική επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη), η οποία καθορίζει ποια θεωρείται ως μέγιστη και ποια ως στιγμιαία ισχύς για τους κινητήρες εσωτερικής καύσεως και για τους ηλεκτρικούς κινητήρες, αλλά και ποια είναι αυτή στην οποία βασίζονται για να δώσουν τις εγκρίσεις τύπου με τις οποίες κατατάσσονται στις ανάλογες κατηγορίες διπλωμάτων.

Βάσει λοιπόν της οδηγίας Νο 85, η ισχύς που καθορίζει σε ποια κατηγορία διπλωμάτων εντάσσονται οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες είναι η "nominal" ισχύς, με άλλα λόγια η ονομαστική δύναμη που παράγει ο ηλεκτροκινητήρας. Αυτή καθορίζεται ως η συνεχόμενη ισχύς και όχι η στιγμιαία. Και κάπου εδώ βρίσκεται το "παραθυράκι" που δημιουργεί το παράδοξο –αλλά καθ' όλα νόμιμο- φαινόμενο που περιγράφει και ο τίτλος. Η συνεχόμενη ισχύς, λοιπόν, βάσει της οδηγίας για τους ηλεκτροκινητήρες, είναι αυτή που παράγεται για πάνω από μισή ώρα με τέρμα ανοιχτό γκάζι. Οτιδήποτε κάτω από αυτό το χρονικό όριο, θεωρείται ως στιγμιαία ισχύς.

Τι γίνεται λοιπόν στην πράξη; Θα σας δώσουμε ένα παράδειγμα μιας και αυτές τις μέρες έχουμε στα χέρια μας μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα της Zero, το DSR, για δοκιμή. Για την συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα το εργοστάσιο ανακοινώνει ισχύ 70 ίππων, η οποία –όπως θα διαβάσετε και στην δοκιμή όταν δημοσιευθεί στο MOTO- δεν απέχει και πολύ από την ισχύ που μετρήθηκε στον τροχό. Αυτή όμως η ιπποδύναμη έχει ρυθμιστεί από το εργοστάσιο να παράγεται για κάτι λιγότερο από μισή ώρα, καθώς μετά από αυτό το διάστημα το λογισμικό που διαχειρίζεται την απόδοση κόβει την ιπποδύναμη και την ρίχνει κάτω από τους 47 ίππους, καθιστώντας την νόμιμη για τα πλαίσια της κατηγορίας Α2 των διπλωμάτων!

Το αντίστοιχο συμβαίνει και με τους μικρότερους ηλεκτροκινητήρες της Zero που έχουν "στιγμιαία" απόδοση 59 ίππων (!) αλλά εμπίπτουν βάσει της οδηγίας, στην κατηγορία Α1 των διπλωμάτων, αφού μετά από μισή ώρα η ιπποδύναμη περιορίζεται στους 15 ίππους.

Εδώ δημιουργείται εύλογα, βέβαια, ένας προβληματισμός κυρίως για την τελευταία κατηγορία, γιατί στην περίπτωση των Α2 διπλωμάτων η στιγμιαία ισχύς δεν απέχει δραματικά από την ιπποδύναμη που ορίζει η κατηγορία και σίγουρα αποτελεί ένα σημαντικό δέλεαρ για όσους αναβάτες έχουν δίπλωμα Α2, αλλά θα μπορούν να οδηγούν μια δυνατότερη και με καλύτερες επιδόσεις μοτοσυκλέτα σε σχέση με τις επιλογές τους για μοτοσυκλέτες με κινητήρα εσωτερικής καύσης.

Στην περίπτωση όμως των Α1, σκεφτείτε ότι ένας νέος σε εμπειρία αναβάτης θα έχει την δυνατότητα να οδηγήσει μια μοτοσυκλέτα 59 ίππων ουσιαστικά, η οποία παράγει την δύναμη και την ροπή της από μηδέν στροφές. Σίγουρα το λογισμικό που αναλαμβάνει την κατανομή της ισχύος και όλο το ηλεκτρονικό πακέτο που συνοδεύει τις μοτοσυκλέτες έχει δημιουργηθεί με γνώμονα την φιλικότητα και την χρηστικότητα, έτσι ώστε να είναι χρησιμοποιήσιμη η δύναμη κάτω από όλες τις συνθήκες, αλλά δεν παύει να είναι ένα σημείο προβληματισμού, ειδικά αν βάλουμε και στην εξίσωση τους κατόχους διπλωμάτων κατηγορίας Β (Ι.Χ. αυτοκινήτων δηλαδή) που μετά την εξίσωση των διπλωμάτων θα μπορούν πρακτικά να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις μοτοσυκλέτες.

Αν και είναι απόλυτα ξεκάθαρο από την αρχή, να τονίσουμε ακόμη μία φορά όμως, πως αυτό το παραθυράκι δεν ισχύει μόνο για την Zero, αλλά για όλες τις εταιρείες που κατασκευάζουν ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες και είναι κάτι που από την μία καταγγέλλουν οι κατασκευαστές κινητήρων εσωτερικής καύσης ως αθέμιτο ανταγωνισμό, ενώ από την άλλη βρίσκει φιλικά προσκείμενους εκείνους τους αναβάτες που θέλουν να κερδίσουν σε επιδόσεις.

Η Zero είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, καθώς έχει τις επιδόσεις μιας μοτοσυκλέτας με κινητήρα εσωτερικής καύσεως και από την άλλη εμπίπτει σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία που περιγράφει η οδηγία. Περισσότερες όμως λεπτομέρειες για τις επιδόσεις της Zero DSR και την συμπεριφορά της, θα μπορέσετε να διαβάσετε σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, στην πλήρη και αναλυτική δοκιμή της.

KTM E-Duke: Πρωτότυπο πήρε θέση στο ΚΤΜ Μotohall - Προσθήκη στην γκάμα των ηλεκτρικών! [VIDEO]

Το πιο πρόσφατο βήμα της ΚΤΜ στην ηλεκτροκίνηση παρατάχθηκε στην έκθεση Motohall
KTM E-Duke
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/5/2025

Η πρώτη ηλεκτρική έκδοση της KTM Duke έκανε την δημόσια εμφάνισή της στην Αυστρία, στο Motohall της KTM στο Mattighofen, και αποτελεί το πιο πρόσφατο βήμα της εταιρείας στον κόσμο των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών.

Πριν από τρία χρόνια, η παρουσίαση επενδυτών της Pierer Mobility αποκάλυψε ότι η KTM εργαζόταν πάνω σε μια ηλεκτρική έκδοση της Duke ενώ αυτή είχε ήδη προ ετών θεαθεί στον δρόμο. Τώρα, για πρώτη φορά, ένα πρωτότυπο της E-Duke εμφανίστηκε δημοσίως μέσω βίντεο του επαγγελματία stunt rider Rok Bagoros, ο οποίος συνεργάζεται στενά με την KTM.

Το νέο πρωτότυπο παρουσιάζει σχεδιαστικά άλματα από εκείνο που είχε πιάσει ο φακός να κινείται σε δοκιμές της εταιρείας το 2017, που έφερε ελάχιστες διαφορές απο το Duke 390 της εποχής.

Το πλαίσιο και τα περισσότερα μηχανικά μέρη συνεχίζουν να προέρχονται από την ανανεομένη πλεον KTM 390 Duke, συμπεριλαμβανομένων του βασικού χωροδικτυώματος, του αλουμινένιου ψαλιδιού, του έκκεντρα τοποθετημένου πίσω αμορτισέρ, τους τροχούς και τα φρένα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2022, η E-Duke αναμένεται να εξοπλίζεται με ηλεκτρικό μοτέρ (ονομαστικής ισχύος) 10kW και μπαταρία 5.5kWh

Αν και αυτό υπόσχεται ζωντανή και άμεση απόκριση στο "γκάζι", η αυτονομία δύσκολα θα ξεπεράσει τα 100km σε πραγματικές συνθήκες, ειδικά αν ο αναβάτης δεν οδηγεί με ιδιαίτερα οικολογική διάθεση.

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη RokBagoros | freestyle moto (@rokbagoros)

 

 

Η μπαταρία και ο ηλεκτροκινητήρας είναι τοποθετημένα χαμηλά, καταλαμβάνοντας την  παραδοσιακή θέση του θερμικού κινητήρα. Ενώ η τελική μετάδοση γίνεται μέσω αλυσίδας.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το μεγάλο κενό τμήμα στο εμπρός μέρος του "ρεζερβουάρ", το οποίο ενδεχομένως να λειτουργεί ως εισαγωγή αέρα για την ψύξη ηλεκτρικών μερών.

Αναμένεται η μοτοσυκλέτα να διαθέτει ενσωματωμένο καλώδιο φόρτισης και ενσωματωμένο φορτιστή στα πρότυπα του με του Bajaj Chetak καθώς αυτό θα ήταν μια ιδιαίτερα πρακτική λύση, εξαλείφοντας την ανάγκη μεταφοράς εξωτερικού φορτιστή.

Η αισθητική δείχνει να παραμένει πιστή στο DNA της KTM, με απόλυτες γραμμές, ογκώδες "ρεζερβουάρ", έντονες ακμές και επιθετικό προβολέα εμπνευσμένο από τις 990 Duke και 1390 Super Duke, δίνοντας έτσι μια δυναμική και μυώδη γραμμή στο πρωτότυπο.

Το υποπλαίσιο είναι νέο και η σέλα μοιάζει να είναι προϊόν τρισδιάστατης εκτύπωσης, δίνοντας μια πρωτοποριακή εικόνα και αφήνοντας ερωτηματικά για την πρακτικότητα ειδικά στο σκέλος του… καθαρισμού.

Ο αναβάτης έχει μπροστά του ένα μινιμαλιστικό cockpit με πλατύ τιμόνι και πιθανώς την οθόνη TFT 4.3 ιντσών από την 390 Enduro R. Ενδιαφέρον προκαλεί η επιλογή μανέτας φρένου για τον πίσω τροχό, σε στυλ scooter, μια λύση που ήδη χρησιμοποιείται στην ηλεκτρική enduro Freeride E-XC της KTM.

Εάν το project E-Duke φτάσει στην παραγωγή, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα κατασκευάζεται στην Ινδία από την Bajaj. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Bajaj πρόσφατα διέσωσε την KTM από χρεοκοπία μέσω δανεισμού και ενδέχεται σύντομα να είναι κύριος μέτοχος της αυστριακής εταιρείας.

Η KTM E-Duke ενσαρκώνει το ηλεκτρικό μέλλον της εταιρείας, συνδυάζοντας την επιθετική αισθητική της Duke με νέα τεχνολογία και οικολογικό χαρακτήρα. Φαίνεται πως πρόκειται για ένα στάδιο εξέλιξης που απέχει ακόμα από την γραμμή παραγωγής. Είναι έτσι δύσκολο να προσδιοριστεί  τόσο ο χρονικός ορίζοντας μέχρι να φτάσει εκεί αλλα και οι συμβιβασμοί που ενδέχεται να γίνουν έως εκεί.

Ετικέτες