Παράθυρο κανονισμού: Τα περισσότερα νόμιμα άλογα με δίπλωμα Α2 και Α1!

Ηλεκτρική μοτοσυκλέτα 70 άλογα και δίπλωμα Α2 και 59 άλογα με δίπλωμα Α1!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/12/2021

Μπορεί ο τίτλος του άρθρου να έκανε τα μάτια σας να γουρλώσουν, μπορεί να νομίζετε ότι ήρθε νωρίτερα η Πρωταπριλιά, μπορεί να θεωρείτε ότι πρόκειται για τυπογραφικό λάθος, αλλά τίποτε από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Είναι απόλυτα αληθές και αυτό είναι που ορίζει ο νόμος.

Εδώ βέβαια οφείλουμε να κάνουμε ορισμένες διευκρινήσεις για κάτι που ναι μεν φαίνεται παράλογο, αλλά δεν είναι παράνομο. Η συγκεκριμένη περίπτωση αφορά τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες και ουσιαστικά "εκμεταλλεύεται" την διατύπωση του νόμου, αλλά και τις τεχνικές προδιαγραφές πάνω στις οποίες βασίζεται.

Πιο συγκεκριμένα, το όλο ζήτημα βασίζεται στην οδηγία Νο 85 της UNECE (United Nations Economic Commission for Europe, δηλαδή η οικονομική επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη), η οποία καθορίζει ποια θεωρείται ως μέγιστη και ποια ως στιγμιαία ισχύς για τους κινητήρες εσωτερικής καύσεως και για τους ηλεκτρικούς κινητήρες, αλλά και ποια είναι αυτή στην οποία βασίζονται για να δώσουν τις εγκρίσεις τύπου με τις οποίες κατατάσσονται στις ανάλογες κατηγορίες διπλωμάτων.

Βάσει λοιπόν της οδηγίας Νο 85, η ισχύς που καθορίζει σε ποια κατηγορία διπλωμάτων εντάσσονται οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες είναι η "nominal" ισχύς, με άλλα λόγια η ονομαστική δύναμη που παράγει ο ηλεκτροκινητήρας. Αυτή καθορίζεται ως η συνεχόμενη ισχύς και όχι η στιγμιαία. Και κάπου εδώ βρίσκεται το "παραθυράκι" που δημιουργεί το παράδοξο –αλλά καθ' όλα νόμιμο- φαινόμενο που περιγράφει και ο τίτλος. Η συνεχόμενη ισχύς, λοιπόν, βάσει της οδηγίας για τους ηλεκτροκινητήρες, είναι αυτή που παράγεται για πάνω από μισή ώρα με τέρμα ανοιχτό γκάζι. Οτιδήποτε κάτω από αυτό το χρονικό όριο, θεωρείται ως στιγμιαία ισχύς.

Τι γίνεται λοιπόν στην πράξη; Θα σας δώσουμε ένα παράδειγμα μιας και αυτές τις μέρες έχουμε στα χέρια μας μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα της Zero, το DSR, για δοκιμή. Για την συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα το εργοστάσιο ανακοινώνει ισχύ 70 ίππων, η οποία –όπως θα διαβάσετε και στην δοκιμή όταν δημοσιευθεί στο MOTO- δεν απέχει και πολύ από την ισχύ που μετρήθηκε στον τροχό. Αυτή όμως η ιπποδύναμη έχει ρυθμιστεί από το εργοστάσιο να παράγεται για κάτι λιγότερο από μισή ώρα, καθώς μετά από αυτό το διάστημα το λογισμικό που διαχειρίζεται την απόδοση κόβει την ιπποδύναμη και την ρίχνει κάτω από τους 47 ίππους, καθιστώντας την νόμιμη για τα πλαίσια της κατηγορίας Α2 των διπλωμάτων!

Το αντίστοιχο συμβαίνει και με τους μικρότερους ηλεκτροκινητήρες της Zero που έχουν "στιγμιαία" απόδοση 59 ίππων (!) αλλά εμπίπτουν βάσει της οδηγίας, στην κατηγορία Α1 των διπλωμάτων, αφού μετά από μισή ώρα η ιπποδύναμη περιορίζεται στους 15 ίππους.

Εδώ δημιουργείται εύλογα, βέβαια, ένας προβληματισμός κυρίως για την τελευταία κατηγορία, γιατί στην περίπτωση των Α2 διπλωμάτων η στιγμιαία ισχύς δεν απέχει δραματικά από την ιπποδύναμη που ορίζει η κατηγορία και σίγουρα αποτελεί ένα σημαντικό δέλεαρ για όσους αναβάτες έχουν δίπλωμα Α2, αλλά θα μπορούν να οδηγούν μια δυνατότερη και με καλύτερες επιδόσεις μοτοσυκλέτα σε σχέση με τις επιλογές τους για μοτοσυκλέτες με κινητήρα εσωτερικής καύσης.

Στην περίπτωση όμως των Α1, σκεφτείτε ότι ένας νέος σε εμπειρία αναβάτης θα έχει την δυνατότητα να οδηγήσει μια μοτοσυκλέτα 59 ίππων ουσιαστικά, η οποία παράγει την δύναμη και την ροπή της από μηδέν στροφές. Σίγουρα το λογισμικό που αναλαμβάνει την κατανομή της ισχύος και όλο το ηλεκτρονικό πακέτο που συνοδεύει τις μοτοσυκλέτες έχει δημιουργηθεί με γνώμονα την φιλικότητα και την χρηστικότητα, έτσι ώστε να είναι χρησιμοποιήσιμη η δύναμη κάτω από όλες τις συνθήκες, αλλά δεν παύει να είναι ένα σημείο προβληματισμού, ειδικά αν βάλουμε και στην εξίσωση τους κατόχους διπλωμάτων κατηγορίας Β (Ι.Χ. αυτοκινήτων δηλαδή) που μετά την εξίσωση των διπλωμάτων θα μπορούν πρακτικά να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις μοτοσυκλέτες.

Αν και είναι απόλυτα ξεκάθαρο από την αρχή, να τονίσουμε ακόμη μία φορά όμως, πως αυτό το παραθυράκι δεν ισχύει μόνο για την Zero, αλλά για όλες τις εταιρείες που κατασκευάζουν ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες και είναι κάτι που από την μία καταγγέλλουν οι κατασκευαστές κινητήρων εσωτερικής καύσης ως αθέμιτο ανταγωνισμό, ενώ από την άλλη βρίσκει φιλικά προσκείμενους εκείνους τους αναβάτες που θέλουν να κερδίσουν σε επιδόσεις.

Η Zero είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, καθώς έχει τις επιδόσεις μιας μοτοσυκλέτας με κινητήρα εσωτερικής καύσεως και από την άλλη εμπίπτει σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία που περιγράφει η οδηγία. Περισσότερες όμως λεπτομέρειες για τις επιδόσεις της Zero DSR και την συμπεριφορά της, θα μπορέσετε να διαβάσετε σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, στην πλήρη και αναλυτική δοκιμή της.

Πρόταση CFMOTO να αγοράσει την MotoGP ομάδα της KTM!

Οι περικοπές των Ινδών το εισητήριο για την είσοδο των Κινέζων στο MotoGP!
Πρόταση CFMOTO να αγοράσει την MotoGP ομάδα της KTM!
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

12/11/2025

Με την Bajaj να πιάνει το τιμόνι της αυστριακής εταιρείας, η πορεία της KTM στο MotoGP θα μπορούσε να λήξει σχετικά σύντομα με κερδισμένη τη CFMOTO.

Ο ισχυρός ανήρ της ινδικής εταιρείας Rajiv Bajaj, δήλωσε πρόσφατα ότι σχεδιάζει να μειώσει τα έξοδα της KTM στον δρόμο προς την αναδιάρθρωση της εταιρείας στους περισσότερους τομείς, βλέποντας ότι σε κάποιους από αυτούς το ποσοστό μπορεί να ξεπεράσει και το 50%. Σε αυτούς τους τομείς περιλαμβάνονται φυσικά και οι αγωνιστικές δραστηριότητες των Αυστριακών, με την ΚΤΜ να έχει άρρηκτα συνδέσει το όνομά της με τους αγώνες εκτός και εντός ασφάλτου, έχοντας παρουσία και στην πιο πολυέξοδη διοργάνωση του πλανήτη, την κορυφαία κατηγορία του MotoGP. 

Το σλόγκαν της KTM "Ready to Race" είναι άλλωστε αυτό που σκέφτεται κανείς σχεδόν ταυτόχρονα με την ίδια την εταιρεία όταν τη φέρνει στο μυαλό του και όχι άδικα με τους δεκάδες Παγκόσμιους Τίτλους που έχει κερδίσει σχεδόν σε κάθε είδους αγώνα που περιλαμβάνει χώμα.

Στο μεταξύ δεν γίνεται να υπάρξει Rally Dakar χωρίς την KTM, κυριολεκτικά μιλώντας, όπως επίσης τεράστιο θα είναι το πλήγμα αν λείψει από τους χωμάτινους αγώνες. Αντιθέτως τα MotoGP μπορούν χωρίς την KTM και η KTM μπορεί χωρίς τα MotoGP. Να μην το μπερδέψουμε αυτό, στόχος των MotoGP θα ήταν να είναι όλοι εκεί σε σημείο που να μην υπάρχει χώρος για δορυφορικές ομάδες, αλλά από πλευράς αναγκαιότητας δεν συμβαίνει στα MotoGP εκείνο που υπάρχει σε άλλα παγκόσμια πρωταθλήματα, όπως τα Rally με τους συμμετέχοντες μοτοσυκλετιστές στο Dakar να βασίζονται στην εργοστασιακή ομάδα της KTM για ανταλλακτικά κατά την διάρκεια του αγώνα.

Δεν υπάρχει αυτή την στιγμή επίσημη ενημέρωση προς τα έξω, εκείνο που έχει συμβεί, ξεκινώντας την συζήτηση για την πορεία της KTM, είναι διφορούμενες απαντήσεις στελεχών της εργοστασιακής ομάδας προς προμηθευτές για το μέλλον από το 2027 και μετά, όπως επίσης και διευρενητικές επαφές Κινέζων στελεχών σε κατασκευαστή κορυφαίων αναρτήσεων και φρένων. Όλα αυτά είναι αρκετή ένδειξη για να φανεί πως υπάρχει συζήτηση. Το ότι συζητείται όμως, δεν σημαίνει πως συμβαίνει κιόλας ή ότι μπορεί να ευδοκιμήσει. Πιο αναλυτικά:

Η μελλοντική παρουσία της KTM στο MotoGP φαίνεται να βρίσκεται υπό απειλή αν ο Διευθυντής του ινδικού κολοσσού κάνει πράξη όλα του τα λεγόμενα με την ίδια την Bajaj να μην έχει πρόθεση, τουλάχιστον σύμφωνα με τις δηλώσεις του Rajiv, να αγωνιστεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, ούτε στις μικρότερες κατηγορίες Moto2 και Moto3.

Η KTM Racing αποτελεί ξεχωριστή εταιρεία μέσα στον πρώην όμιλο του Pierer και η πώλησή της για τον εξορθολογισμό των οικονομικών της KTM ήταν ένα από τα πρώτα σενάρια που ακούστηκαν. Εκείνη την περίοδο θα ήταν ανόητο να συνέβαινε και έδειχνε και λάθος από πλευράς των δημοσιοευμάτων γιατί πολύ απλά είχε εξασφαλισμένους πόρους που κανείς δεν μπορούσε να τους αγγίξει. Σε αντίθεση με τη Bajaj όμως που δεν έχει ούτε την γκάμα, ούτε στηρίζεται επικοινωνιακά σε κάτι τέτοιο, η KTM δεν υπήρξε μέχρι σήμερα και δεν μπορεί να υπάρξει ούτε στο μέλλον χωρίς να συμμετέχει σε αγώνες, γενικά. Άρα αν φύγει από τα MotoGP δεν σημαίνει πως δεν θα συνεχίσει στα Rally.

Η Bajaj μπορεί να βλέπει μόνο λογιστικά νούμερα και να μην ενδιαφέρεται για τα MotoGP, όμως δεν ισχύει αυτό για τον άλλο μεγάλο συνέταιρο -τουλάχιστον ακόμη- των Αυστριακών, τη CFMOTO. Η κινέζικη εταιρεία η οποία φέτος με την ομάδα της Aspar Team πάλεψε ξανά για την κορυφή στη Moto3 -πέρσι πήρε το πρωτάθλημα ο "δικός" της David Alonso - έχει ως όνειρο να γίνει ο πρώτος Κινέζος κατασκευαστής που θα έχει παρουσία στην κορυφαία κατηγορία και στο αγωνιστικό του πρόγραμμα συνεργάζεται με την KTM.

Ο ευκολότερος τρόπος για τη CFMOTO, για να πετύχει τον στόχο της είναι να αγοράσει ολόκληρη την εργοστασιακή ομάδα της KTM Racing στο MotoGP, μαζί με τα δικαιώματα χρήσης για οτιδήποτε έχει εξελίξει, ή εξελίσσει η εταιρεία για το κορυφαίο πρωτάθλημα των δύο τροχών. Η Bajaj γνωρίζει καλά ότι οι αγώνες αποτελούν μέρος του DNA της KTM και δεν πρόκειται να εξαλείψει εντελώς τη χρηματοδότηση των αγωνιστικών της δραστηριοτήτων. Όμως αν ο Rajiv Bajaj υλοποιήσει αυτά που έχει ανακοινώσει, τότε η KTM Factory Racing δεν αποκλείεται να καταλήξει στην αγκαλιά της CFMOTO. 

Προς το παρόν πάντως η εξέλιξη της μοτοσυκλέτας με τον κινητήρα των 850 κ.εκ. συνεχίζεται κανονικά και αυτό κρατά ψηλά και την αξία της ομάδας, με την υπάρχουσα μοτοσυκλέτα να βελτιώνεται συνεχώς υπό τις οδηγίες του Pedrosa, ενώ η KTM θα συμμετέχει σίγουρα ως κατασκευαστής στα MotoGP και την ερχόμενη σεζόν. Τότε λήγει και το υπάρχον συμβόλαιο με τους διοργανωτές με την Bajaj να μην θέλει να μπει σε διαδικασίες που μπορεί να της στοιχίσουν περισσότερα από αυτά που θέλει να περικόψει. Από το 2027 λοιπόν, ίσως θα μπορούσε να κάνει την κίνησή της η CFMOTO και να γράψει ιστορία.

Πληροφορίες θέλουν επίσης την Κίνα να εξετάζεται εκ νέου για να μπει στο καλεντάρι του MotoGP, με το 2008 να ήταν η τρίτη και τελευταία μέχρι στιγμής χρονιά που είδαμε αγώνα εκεί. Αυτά τα τελευταία 17 χρόνια έχουν αλλάξει πολλά στην κινέζικη κουλτούρα γύρω από τους δύο τροχούς, αναμφίβολα γύρω από τις μεγαλύτερου κυβισμού μοτοσυκλέτες και φυσικά στις πωλήσεις. Εκείνη την περίοδο δεν υπήρχε μοτοσυκλετιστική κουλτούρα στην Κίνα και παρά τον τεράστιο πληθυσμό δεν γέμιζαν τις κερκίδες. Είμαστε μάρτυρες μίας ταχύτατης αλλαγής, ένα κύμα μοτοσυκλετισμού που η CFMOTO το έχει σερφάρει πρώτη από τους τοπικούς κατασκευαστές. Την τελευταία εξαετία χτίζουν την μία πίστα πίσω από την άλλη και τρέχουν σε ενιαία πρωταθλήματα με CFMOTO. Ταξιδεύουν για πρώτη φορά με μοτοσυκλέτες κάνοντας εσωτερικό τουρισμό και φυσικά χτίζουν γκάμα εκεί που δεν υπήρχε στις μάρκες τους. Λογικό είναι να εξαπλώνονται πλέον και αγωνιστικά, το μόνο που ξαφνιάζει είναι η ταχύτητα με την οποία προχωρούν οι εξελίξεις, τρεις φορές μεγαλύτερη από αυτό που έχουμε δει στο παρελθόν.

Οι συζητήσεις λοιπόν οδηγούνται προς την κατεύθυνση να δούμε αγώνα εντός Κίνας και μάλιστα με κινέζικη εταιρεία να έχει αγωνιστική ομάδα με δική της, πλέον, μοτοσυκλέτα. Σύμφωνα με πληροφορίες η CFMOTO είναι και εκείνη που φαίνεται πως πιέζει τους διοργανωτές για την επιστροφή της Κίνας στο MotoGP, συμπληρώνοντας έτσι τα κομμάτια του παζλ.

Ετικέτες