SWM Varez 400 και 125 2020-EICMA: Με ονομασία προέλευσης [video]

Στόχος η κατηγορίες διπλωμάτων Α1 και Α2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/11/2019

Με όνομα-τοπωνύμιο, που ηχητικά ακούγεται σαν Varese, δηλαδή της περιοχής του πρώην εργοστασίου της Husqvarna που πλέον ανήκει στην αναγεννημένη SWM, η ιταλο-ασιατική εταιρεία ισχυροποιεί την παρουσία της στις κατηγορίες Α1 και Α2.

Τα Varez 125 και 400 είναι δύο μοντέρνας σχεδίασης μοτοσυκλέτες δρόμου με μονοκύλινδρους τετράχρονους κινητήρες, ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα – σήμα κατατεθέν σχεδόν όλων των ιταλικών σπορ μοτοσυκλετών τις τελευταίες δεκαετίες, έστω κι αν το συγκεκριμένο κατασκευάζεται στο Βιετνάμ – και full size εξωτερικές διαστάσεις. Αυτό φαίνεται κι από το ύψος της σέλας στα 820mm που είναι αντίστοιχο των μεγάλου κυβισμού μοτοσυκλετών δρόμου.

Καβαλήσαμε πάνω στις σέλες τους και η εργονομία καθώς και το οπτικό μέγεθος έμοιαζε ίδιο και απαράλλακτο στις δύο εκδόσεις. Η εργονομία της θέσης οδήγησης ξενίζει λίγο, καθώς τοποθετεί το σώμα λίγο πιο μπροστά απ’ ό,τι περιμένεις να κάνει μια sport-naked μοτοσυκλέτα.

Δείτε στο τέλος το πλούσιο φωτογραφικό υλικό και το video της παρουσίασης

Από τον κόσμο των πολλών κυβικών έρχεται και το γιγαντιαίου μεγέθους ψαλίδι, που δείχνει έτοιμο να αντιμετωπίσει ιπποδυνάμεις 200 ίππων και βάλε! Φυσικά δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει δυσκολία με τα άλογα του τετράχρονου 125, ούτε και με του δυνατότερου 400 (δεν ανακοινώνονται ακριβείς ιπποδυνάμεις).

Εντύπωση πάντως προκαλεί πως ο κινητήρας του 125 είναι προδιαγραφών Euro 4, ενώ του 400 είναι απόλυτα συμβατός με τις νέες αυστηρότερες προδιαγραφές Euro 5. Το ρεζερβουάρ το κατασκευάζει η Acerbis που πέρα από την aftermarket αγορά, δραστηριοποιείται εδώ και πολλά χρόνια ως προμηθευτείς πλαστικών κυρίως εξαρτημάτων για πολλές εταιρείες κατασκευής μοτοσυκλετών, τόσο ευρωπαίων όσο και ιαπώνων. Πέρα από τον κινητήρα, διαφορές ανάμεσα στις δύο εκδόσεις συναντάμε στις αναρτήσεις και στα φρένα.

Το 125 έχει Upside Down πιρούνι (χωρίς ρυθμίσεις) διαμέτρου 41mm, ενώ το 400 έχει Upside Down πιρούνι (με ρυθμίσεις) διαμέτρου 43mm. Πίσω έχουν και τα δύο μονό αμορτισέρ, όμως στο 125 ρυθμίζεται μόνο η προφόρτιση ελατηρίου, ενώ στο 400 έχει προστεθεί και η ρύθμιση της απόσβεσης επαναφοράς. Τα φρένα του 125 αποτελούνται από έναν μεγάλο δίσκο διαμέτρου 300mm εμπρός και 220mm πίσω. Είναι συνδυασμένα χωρίς ABS καθώς η νομοθεσία της Ε.Ε. δεν επιβάλει ABS για δίκυκλα έως τα 125 κυβικά. Αντιθέτως το 400 έχει ABS όπως ορίζει η νομοθεσία για αυτή την κατηγορία κυβισμού και μεγαλύτερο δίσκο εμπρός διαμέτρου 320mm με δαγκάνα της Brembo.

Τόσο το 125 όσο και το 400 φοράνε ελαστικά της Michelin (Pilot Power), έχοντας ακριβώς την ίδια διάσταση για τον εμπρός τροχό (110/70-17) όμως πίσω το 125 έχει ελαστικό 140/70-17, ενώ στο 400 είναι φαρδύτερο κατά 10mm και φοράει 150/60-17. Η SWM κατάφερε να διατηρήσει το συνολικό βάρος χαμηλά, σταματώντας τον δείκτη της ζυγαριάς στα 136 κιλά για το 125 και στα 144 κιλά για το 400. Το μικρό βάρος είναι σημαντικό για κάθε μοτοσυκλέτα, όμως ειδικά σε αυτή την κατηγορία που απευθύνεται σε αναβάτες με δίπλωμα Α1 και Α2 γίνεται υψίστης σημασίας, αφού είναι βασικότατος παράγοντας της ευελιξίας και της ευκολίας χειρισμών.

Ετικέτες

EICMA: QJMotor Rino 900 2026 - Tρικύλινδρη Crossover

Aντί-Tracer 9 με 118 ίππους - Στην EICMA με σωστά street ελαστικά αντί των άσχετων τρακτερωτών που είχαμε δει
QJMotor
Από τον

Παύλο Καρατζά

5/11/2025

Στο Μιλάνο η QJMotor μας παρουσίασε τη νέα της τρικύλινδρη Crossover που ονομάζεται Rino 900 -με σήμα τον ρινόκερο μπροστά- και στοχεύει σε ένα κομμάτι της πίτας από τις πωλήσεις του Tracer 9.

Η νέα μοτοσυκλέτα της QJMotor δεν είναι σίγουρο πότε θα βγει στην παραγωγή, όμως τράβηξε πολλά βλέμματα επάνω της στη φετινή EICMA. Ο τρικύλινδρος κινητήρας που φέρει είναι 900 κυβικών εκατοστών με απόδοση 118 ίππων στις 10.000 σ.α.λ. και με 9,47 kg.m ροπής στις 8.000 σ.α.λ.

Αν και η εταιρεία είναι εδώ στην έκθεση, οι πληροφορίες που έχουμε έως τώρα για την μοτοσυκλέτα είναι συγκεχυμένες.

Το πλαίσιο δείχνει υβριδικό, με αλουμινένιες δοκούς στο κέντρο, και ατσάλινο χωροδικτύωμα στο μπροστινό μέρος. Το αλουμινένιο ψαλίδι είναι κτηνώδες σε διαστάσεις και οι τροχοί δείχνουν tubeless. Οι τροχοί είναι 19 και 17 ιντσών. 

Η σέλα ρυθμίζεται σε δύο διαφορετικά ύψη, στα 815 και 830 mm. Μπροστά βρίσκουμε ανεστραμμένο πιρούνι και πίσω monoshock αμορτισέρ.

Rino

Όσον αφορά, το σύστημα πέδησης, η μοτοσυκλέτα φέρει δύο δίσκους μπροστά και ένα πίσω που συνδυάζονται και με δικάναλο ABS.

Η χωρητικότητα του ρεζερβουάρ καυσίμου φτάνει τα 24 λίτρα, κάτι που μεταφράζεται σε εξαιρετική αυτονομία. Το β'αρπς ανακοινώνεται στα 220 κιλά με το ρεζερβουάρ γεμάτο κατά 90%.

Ο εξοπλισμός της περιλαμβάνει μεταξύ άλλων quickshifter, διαφορετικά riding modes, traction control, κάμερα καταγραφής μπροστά, TFT οθόνη οργάνων, LED φώτα και DRL LED φώτα, χούφτες με τα φλας τοποθετημένα πάνω τους, και θύρες USB και USB-C.

Rino

Τα ελαστικά είναι της Metzeler με σωστό ασφάλτινο προφίλ, αντίθετα με τα άσχετα τρακτερωτά ελαστικά που φορούσε στις 3D εικόνες που είχαν κυκλοφορήσει πριν την EICMA στο διαδίκτυο. Ένα ακόμη περίεργο χαρακτηριστικό που ίσως αφαιρεθεί στην τελική έκδοση παραγωγής είναι τα προστατευτικά των δίσκων μπροστά που προέρχονται από τον κόσμο του... Motocross και είναι τόσο άσχετα για την κατηγορία, όσο και τα προαναφερθέντα τρακτερωτά ελαστικά. 

Τα χρώματα που έδειξε η QJMotor το Rino είναι δύο, κόκκινο και λευκό.

Αναμένουμε περισσότερες πληροφορίες για τα τεχνικά χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας αλλά και τις ημερομηνίες παραγωγής.

Ετικέτες