Amarok P1: Από τον Καναδά

Από το

Μαύρο Σκύλο

24/5/2011

Η Amarok P1 είναι η πρώτη αγωνιστική ηλεκτροκίνητη μοτοσυκλέτα που φτιάχνεται στον Καναδά. H Amarok είναι μια εταιρεία που έχει ιδρύσει ο βραβευμένος σχεδιαστής Michael Uhlarik -έχει σχεδιάσει το Yamaha MT-03 αλλά και μοντέλα από τη σειρά των TZR- με αντικείμενο τις συμβουλές και την εξέλιξη σχεδίων για το κλάδο της βιομηχανίας μοτοσυκλετών. Η αγωνιστική μοτοσυκλέτα που παρουσίασαν πρόκειται να λάβει μέρος σε αγώνα του πρωταθλήματος TTXGP το καλοκαίρι. Η κατασκευή της είναι ριζοσπαστική και διαφορετική από όσα βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στην εξέλιξη των μοτοσυκλετών, ηλεκτρικών ή όχι. H βασική έμπνευση που είχαν όταν άρχισαν να την σκέφτονται στο τέλος του 2009, έρχεται από την αεροναυπηγική και έτσι άρχισαν να θέλουν το πλαίσιο, τις μπαταρίες και το φαίρινγκ σε μια ενιαία δομή. Με λίγα μέσα και δίχως μεγάλους προϋπολογισμούς η Amarok εξέλιξε και παρουσίασε την μοτοσυκλέτα της, η οποία πράγματι είναι διαφορετική. Δεν έχει πλαίσιο -με τη συμβατική έννοια- αφού ένα αλουμινένιο “κουτί” είναι ταυτόχρονα το φαίρινγκ, κουβαλάει τις μπαταρίες και πάνω του βιδώνεται το αρθρωτό μπροστινό σύστημα. Η P1 ζυγίζει 147 κιλά ενώ η P2 που θέλουν να παρουσιάσουν το τελευταίο τρίμηνο της χρονιάς έχει ως στόχο τα 125 κιλά. Οι μπαταρίες που βρίσκονται μέσα στο αλουμινένιο monocoque είναι λιθίου και αποθηκεύουν ενέργεια 7,5KwH. Η μοτοσυκλέτα χρησιμοποιεί δυο κινητήρες της -επίσης καναδικής- Agni και συγκεκριμένα τον τύπο 95R. Πρόκειται για κινητήρα που λειτουργεί με συνεχές ρεύμα και αποδίδει ισχύ 22 ίππων, ενώ με αυξημένη τάση μπορεί να δώσει 40 αλλά για πέντε δευτερόλεπτα μόνο. Με την συνολική απόδοση των δυο κινητήρων να φθάνει στους 45 ίππους -και στιγμιαία όμως τους 80- η πρωτότυπη αυτή ηλεκτροκίνητη απέχει ακόμη πολύ από τα όρια του σχεδιασμού της που προσδιορίζονται σε σχέση ισχύος/βάρους αντίστοιχη των κατηργημένων πλέον δίχρονων GP250. Μπορεί να έχει δρόμο μπροστά της - οι μοτοσυκλέτες με τους κινητήρες βενζίνης των 250 κυβικών απέδιδαν εκατό ίππους και ζύγιζαν εκατό κιλά - αλλά και σε αυτήν ακόμη την πρώτη της μορφή φέρνει φρέσκιες ιδέες για το πώς μπορούν να φτιάχνονται οι μελλοντικές μοτοσυκλέτες. Απλές και ελαφριές χωρίς πολύπλοκες μεθόδους και υλικά, αλλά και εύκολες στη συντήρηση και την επισκευή. Άλλωστε αυτές είναι και οι αρετές γενικότερα των κατασκευών στον Καναδά με τη μεγάλη έκταση και τις αντίξοες συνθήκες.

EICMA: Moto Morini Corsaro GT 2026 – Ξανά στο Μιλάνο η δικύλινδρη crossover [Gallery]

Ισχυρότερη από τα δικύλινδρα 600-700 της κατηγορίας με 95 ίππους – Με σύστημα παρατήρησης τυφλού σημείου
Moto Morini Corsaro GT 2026 EICMA
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

5/11/2025

Το Moto Morini Corsaro GT που παρουσιάστηκε πέρσι στο Μιλάνο έδωσε και πάλι το “παρών” στο περίπτερο της εταιρείας αναμένοντας ακόμη την ημέρα που θα περάσει στη μαζική παραγωγή ως μία από τις πιο ελκυστικές σχεδιαστικά προτάσεις στις μεσαίες crossover.

Όπως γνωρίζουν πολύ καλά οι αναγνώστες του περιοδικού που έχουν διαβάσει και τη συνέντευξη του γενικού διευθυντή της εταιρείας Alberto Monni, η Moto Morini κάνει τα πράγματα πολύ διαφορετικά από άλλες ευρωπαϊκές που ανήκουν πλέον σε κινέζικο όμιλο. Για να το θέσουμε όπως αρμόζει στην περίπτωση το όνομα της Moto Morini δεν είναι απλά ένα αυτοκόλλητο σε μια μοτοσυκλέτα που κατασκευάζεται στην Κίνα. O ιστορικός κατασκευαστής, ο οποίος ανήκει από το 2018 στο Zhongneng Vehicle Group, έχει την έδρα του στην Ιταλία εκεί όπου σχεδιάζει ο ίδιος της μοτοσυκλέτες της γκάμας του, με δικό του προσωπικό, ενώ ο ίδιος πραγματοποιεί και την εξέλιξή τους.

Το Corsaro GT που αναμένεται να περάσει στην παραγωγή φέτος είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της φιλοσοφίας και κερδίζει και φέτος το ενδιαφέρον των επισκεπτών της έκθεσης, ως μία από τις πιο ελκυστικές μεσαίου κυβισμού crossover.

Moto Morini Corsaro GT 2026

Σχεδιασμένο από τον πρώην διευθυντή σχεδίασης της MV Agusta, Adrian Morton, το Corsaro GT είναι το πιο τουριστικό μοντέλο της πλατφόρμας και τοποθετείται δίπλα στο γυμνό και το σπορ μοντέλο της ομώνυμης οικογένειας, με τα οποία μοιράζεται τον V2 κινητήρα με την περιεχόμενη γωνία των 90 μοιρών, το πλαίσιο, το πιρούνι και το αλουμινένιο ψαλίδι του, ενώ έχει μισό φαίρινγκ, διαφορετική σέλα και διαφορετική, πιο όρθια θέση οδήγησης.

Το ανεστραμμένο πιρούνι είναι πλήρως ρυθμιζόμενο με καλάμια στα 43 χλστ. και το αμορτισέρ με το μοχλικό ρυθμίζεται σε προφόρτιση ελατηρίου. Η διαδρομή του πίσω τροχού είναι ίδια με του γυμνού Corsaro και του Sport, στα 145 χλστ., ενώ 145 χλστ. είναι και η διαδρομή του πιρουνιού. Στα φρένα έχουμε δίσκους 320 χλστ. και ακτινικά τοποθετημένες μονομπλόκ δαγκάνες της Brembo τεσσάρων εμβόλων.

Ο V2 κινητήρας των 749 κ.εκ. αποδίδει 95 ίππους και 7,5 kg.m ροπής στις 9.500 και 7.000 σ.α.λ. με τη μοτοσυκλέτα να ζυγίζει 205 κιλά χωρίς υγρά. Το ρεζερβουάρ έχει χωρητικότητα 18 λίτρων, η σέλα απέχει από το έδαφος 840 χλστ. και το μεταξόνιο των 1.500 χλστ. θέλει να συνδυάζει ευελιξία στις χαμηλές ταχύτητες και σταθερότητα στις υψηλότερες.

Το Corsaro GT έχει καλό επίπεδο εξοπλισμού με full LED φωτιστικά σώματα, TFT οθόνη με ενσωματωμένο σύστημα πλοήγησης και συνδεσιμότητα, Cornering ABS και ρυθμιζόμενη ζελατίνα, ενώ στον εξοπλισμό περιλαμβάνεται και σύστημα ανίχνευσης τυφλού σημείου. Η μοτοσυκλέτα θα έπρεπε να βρίσκεται στις ευρωπαϊκές εκθέσεις από τον περασμένο Ιούλιο, σύμφωνα με όσα μας είχε πει ο Monni στο τεύχος #663. Το χρονοδιάγραμμα δεν τηρήθηκε και εμείς θα σας ενημερώσουμε για τις προθέσεις της Moto Morini με την πρώτη ευκαιρία που θα βρούμε να μιλήσουμε μαζί τους εδώ στο Μιλάνο.