Ducati Panigale – Final Edition

Επίλογος στον δικύλινδρο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

8/7/2017

Στο μεγάλο βιβλίο των δικύλινδρων αγωνιστικών superbike της Ducati, γράφτηκε ο επίλογος. Από την επόμενη σεζόν η Ducati θα έχει superbike με 4 κυλίνδρους, όπως κάποτε - στα μέσα της δεκαετίας του ’60- αποπειράθηκε να κάνει με το θρυλικό Ducati Apollo V4 για την αστυνομία των ΗΠΑ, σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τις πωλήσεις στην ήπειρο… Τώρα παρουσίασε την τελευταία Panigale στην Laguna Sega, και όχι στην Imola το παραδοσιακό σπίτι της Ducati, σε έναν συμβολισμό που έχει να κάνει με μία επική επικράτηση της Ducati στο τέλος της δεκαετίας του ’80 που γέννησε και την ειδική έκδοση 750F1 Laguna Seca…

 

Η 1299 Panigale R Final Edition θα είναι μία εξωτική έκδοση, αλλά λίγο πιο προσιτή, λίγο πιο κοντά από την άπιαστη Superleggera. Κάθε μία θα είναι αριθμημένη, όπως απαιτούν οι ειδικές εκδόσεις, αλλά δεν θα υπάρχει τελικός αριθμός ενώ η τιμή της που στην Ευρώπη θα κυμαίνεται από τις 42.000 με 46.000 Ευρώ την καθιστά μακρινό όνειρο, αλλά ταυτόχρονα γήινο, μπροστά στο εξωπραγματικό νούμερο της Superleggera. Η Ducati δέχεται ήδη ειδικές προσφορές και για συγκεκριμένα νούμερα, με το 1299 να είναι δεσμευμένο από την πρώτη στιγμή... Από την Superleggera λοιπόν, έχει κληρονομήσει μία σειρά αλλαγών για τον Superquadro κινητήρα των 1.285 κυβικών με διάμετρο πιστονιού 116mm και διαδρομή 60,8mm που ανεβάζουν την απόδοση στους 209,4 ίππους στις 11.000 στροφές! Πρόκειται για την ισχυρότερη δικύλινδρη που έχει βγάλει στην παραγωγή η Ducati αλλά εκείνο που την κάνει πραγματικά να ξεχωρίζει είναι ένα άλλο νούμερο που ανακοινώνουν οι Ιταλοί: Η αναλογία ίππων – κιλών για την Final Edition, είναι 1,24 αφήνοντας τεράστιες υποσχέσεις για την οδήγησή της στην πίστα.

Οι αλλαγές στον κινητήρα της Final Edition είναι εκτεταμένες, αφού σκοπός ήταν να αποτελεί ορόσημο, μία πολιτική έκδοση όσο πιο κοντά στην αγωνιστική superbike γινόταν και ταυτόχρονα να καλύπτει τις προδιαγραφές Euro4 κυκλοφορώντας στον δρόμο. Στην Αμερική οι Ιταλοί δεν σταματούσαν να τονίζουν πως αυτό σημαίνει ότι και οι Akrapovic εξατμίσεις καλύπτουν τις προδιαγραφές, χωρίς κανείς να μπορεί να το πιστέψει κι απλά το δεχόμαστε μέχρι να αποδειχτεί αναληθές, αν και όταν μιλάμε για τον Σλοβένο κατασκευαστή δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία.

Η Final Edition έρχεται με όλο το πακέτο των ηλεκτρονικών βοηθημάτων  που ξέρουμε από την Superleggera και τις μαγικές Öhlins NIX30 (πλήρως ρυθμιζόμενο πιρούνι με επεξεργασία TiN) και TTX36 αμορτισέρ πίσω. Η Superleggera έχει το Öhlins FL 936 εμπρός και φυσικά το carbon μονόμπρατσο ψαλίδι που από μόνο του ανεβάζει κατακόρυφα την τιμή…

Με όλα τα ηλεκτρονικά η Final Edition καταφέρνει και πάλι να παραμείνει 168 κιλά χωρίς καύσιμα, ένα εκπληκτικό νούμερο, με τις πρώτες μαρτυρίες από την οδήγησή της να την αναγάγουν ως τον καλύτερο επίλογο σε αυτή την μεγάλη εποχή της Ducati….

 

Yamaha Tenere: Έρχονται νέες adventure κάτω και πάνω από το Tenere 700

10 νέα μοντέλα τα επόμενα τρία χρόνια - Τι μας είπε ο CEO της Yamaha Ευρώπης, Olivier Prevost
Yamaha Tenere μικρή και μεγάλη 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

4/12/2025

Η Yamaha ακούει και προσαρμόζεται στην αγορά, όπως περιμένει κανείς από τον Ιάπωνα κατασκευαστή και η διεύρυνση της γκάμας των adventure μοτοσυκλετών της βρίσκεται στο πρόγραμμα καλύπτοντας την απαίτηση του κοινού για μία μικρότερου αλλά και μεγαλύτερου κυβισμού adventure από την υπάρχουσα Tenere 700.

Το τεύχος #673 που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στα περίπτερα ξεχειλίζει από EICMA έχοντας τα σημαντικότερα μοντέλα που είδαμε στη σημαντικότερη έκθεση μοτοσυκλέτας στον κόσμο. 

Στο Μιλάνο είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε για μία ακόμη φορά με τον Olivier Prevost, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο Yamaha Ευρώπης, ο οποίος μας είπε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα στον σύντομο χρόνο που είχαμε μαζί του, μιλώντας για τους Κινέζους κατασκευαστές και το Χείμαρρο νέων μοντέλων που παρουσιάζουν, αλλά και τα πλάνα της ιαπωνικής εταιρείας για το όχι και τόσο μακρινό μέλλον.
 
Σε ευθεία ερώτηση που του απευθύναμε για το αν περιμένουμε από τη Yamaha μικρό και μεγάλο Tenere ο Γάλλος δεν προχώρησε φυσικά σε λεπτομέρειες, όμως δεν απέφυγε να απαντήσει και στην ερώτηση λέγοντας πως η Ιαπωνική εταιρεία δουλεύει "πάνω σε όλα αυτά" και έχει διάθεση να μπει και σε κατηγορίες με μικρό περιθώριο κέρδους, όπως είναι οι μικρότερου κυβισμού μοτοσυκλέτες.

Σε μια μικρομεσαίου κυβισμού adventure η Yamaha θα προσπαθήσει να μπει στην κατηγορία με αξιώσεις όχι μόνο γιατί είναι η Yamaha αλλά γιατί οι προτάσεις στην κατηγορία είναι πλέον πολλές και αξιόλογες από κάθε κατασκευαστική γωνιά. 

Η Yamaha έχει στις τάξεις της τον πολύ καλό και ευχάριστο σε απόδοση εν σειρά δικύλινδρο που βλέπουμε στο MT-03 και θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτόν ως βάση για το μικρό Tenere χωρίς μάλιστα να προχωρήσει σε αύξηση του κυβισμού του που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στα 321 κ.εκ. για 41,43 ονομαστικούς ίππους που μεταφράζονται σε σχεδόν 36 ίππους στον πίσω τροχό για την Euro 5+ έκδοσή του. Αν κρατήσει και το βάρος χαμηλά, τα 36 άλογα αρκούν για μια δικύλινδρη adventure μικρομεσαίου κυβισμού, ωστόσο δεν αποκλείεται ο κυβισμός του κινητήρα να υπερβαίνει τα 400 με την ισχύ του να φτάνει στο όριο της Α2 κατηγορίας διπλώματος.

Αναφορικά με την μεγαλύτερη Tenere αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει σημείο αναφοράς με την ιαπωνική εταιρεία να μην έχει δικύλινδρο κινητήρα μεγάλου κυβισμού. Έχει όμως τον "πασπαρτού" τρικύλινδρο, ο οποίος με τις κατάλληλες ρυθμίσεις θα μπορούσε να προσαρμοστεί σε έναν νέο adventure ρόλο και έτσι να δούμε το πρώτο τρικύλινδρο Tenere στην ιστορία, η οποία όμως θα ακολουθεί τη λογική της 700 με μεγάλες διαδρομές αναρτήσεων και ακτινωτούς τροχούς 21/18.

Η ιαπωνική εταιρεία σκοπεύει να παρουσιάσει 10 καινούργια μοντέλα τα επόμενα τρία χρόνια, όχι εκδόσεις μοτοσυκλετών που υπάρχουν τώρα στην παραγωγή, αλλά νέες μοτοσυκλέτες με "νέα πλαίσια", όπως είπε χαρακτηριστικά ο Prevost προσθέτοντας ότι κάποια από αυτά θα χρησιμοποιούν και νέους κινητήρες!

Βρείτε την πλήρη συνέντευξη στο τεύχος #673 που κυκλοφορεί στα περίπτερα και δείτε εδώ όλα τα καλά που θα διαβάσετε, μεταξύ των οποίων, την πρώτη μας επαφή με το Honda CB1000GT και τα σημαντικότερα μοντέλα που είδαμε στο Μιλάνο.