Honda: Κατέθεσε πατέντες για νέο superbike

Η ακραία φιλοσοφία του Pivotless
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/10/2021

Η Honda κατέθεσε μια σειρά από ολοκληρωμένα σχέδια-πατέντες που αφορούν μια νέα τετρακύλινδρη εν σειρά superbike η οποία χρησιμοποιεί τα κάρτερ του κινητήρα ως ενεργό πλαίσιο. Αυτή δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που η ιαπωνική εταιρεία σχεδιάζει μια pivoteless μοτοσυκλέτα υψηλών επιδόσεων. Στα τέλη της δεκαετίας των ’90 και στις αρχές του 2000, τα CBR 929/959 RR Fireblade, τα VTR 1000 R Firestorm και τα VFR 800 F είχαν pivotless πλαίσια, με τα ψαλίδια τους (διπλά και μονόμπρατσα) να στηρίζονται απευθείας στο πίσω μέρος των κάρτερ του κινητήρα.

Αυτή τη φορά όμως η Honda τραβά την ιδέα του pivoteless πλαισίου στα άκρα, καθώς το υποπλαίσιο δεν στηρίζεται πλέον στα κάρτερ αλλά βιδώνει στο εμπρός τμήμα του χυτού αλουμινένιου πλαισίου (το οποίο είναι ταυτόχρονα και τμήμα εισαγωγής αέρα (ram-air) προς το φιλτροκούτι όπως στο Ducati Panigale V4), αποτελώντας ένα πολύ μεγάλο ενιαίο κομμάτι που φτάνει έως το πίσω φανάρι. Επειδή αναφέραμε την Ducati Panigale V4, να διευκρινίσουμε πως στην ιταλική μοτοσυκλέτα το χυτό αλουμινένιο εμπρός τμήμα του πλαισίου δένει στα κάρτερ και στην πίσω κεφαλή του V4 κινητήρα, ενώ στα σχέδια της Honda το πίσω τμήμα δένει κι αυτό στα κάρτερ, διότι ο τετρακύλινδρος εν σειρά κινητήρας – προφανώς – δεν έχει πίσω κυλίνδρους…

Το μονόμπρατσο ψαλίδι (τουλάχιστον έτσι φαίνεται στα σχέδια) δένει στα κάρτερ και έχει δύο ενισχυτικές πλάκες αλουμινίου εξωτερικά, όπου πάνω τους στηρίζονται τα μαρσπιέ και πιθανόν και το πλάγιο σταντ.

Φυσικά το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί να επιστρέψουν σε μια ιδέα που ήδη είχαν εφαρμόσει στο παρελθόν και εγκατέλειψαν… Μα φυσικά για τον ίδιο λόγο που το έκανε και η Ducati.

Το pivotless πλαίσιο μπήκε στη ζωή μας από την Ducati στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και χρησιμοποιήθηκε στα 750/900SS και φυσικά στα 851/888 Superbike. Ο λόγος που το χρησιμοποίησε τότε η Ducati ήταν για να αυξήσει το μήκος του ψαλιδιού χωρίς να αυξήσει το μεταξόνιο της μοτοσυκλέτας της, καθώς ο ιταλικός V2 κινητήρα με την κεκλιμένη προς τα εμπρός κεφαλή είχε πολύ μεγάλο μήκος.

Η λύση αυτή δούλεψε ως προς τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας, μόνο που σε αγωνιστική χρήση δημιούργησε μια σειρά από πρακτικά προβλήματα, διότι στους αγώνες χρησιμοποιούσε κινητήρες με κάρτερ από μαγνήσιο (για μείωση βάρους) το οποίο δεν είχε την αντοχή του αλουμινίου. Ως αποτέλεσμα έπρεπε να αλλάζει δυο-τρεις κινητήρες σε κάθε αγώνα, διότι τα κάρτερ παρουσίαζαν ρωγμές.  

Σε χρήση δρόμου τα αλουμινένια κάρτερ ήταν πιο ανθεκτικά και δεν είχαν ιδιαίτερα προβλήματα στο σημείο σύνδεσης του ψαλιδιού, όμως καθώς το πλάγιο σταντ βίδωνε και αυτό πάνω τους, το βάρος της μοτοσυκλέτας τα στρέβλωνε σιγά-σιγά δημιουργώντας διαρροές λαδιού. Ως αποτέλεσμα στην 916 η Ducati επέκτεινε το πλαίσιο έως τη βάση του ψαλιδιού, ενισχύοντας το σημείο και λύνοντας ένα μέρος από τα προβλήματα στους αγώνες.

Η Honda χρησιμοποίησε το Pivoteless πλαίσιο για τους ίδιους χωροταξικούς λόγους στο VTR 1000 Firestrom (έβαλε και τα ψυγεία στο πλάι, όπως και στο VFR 800) και λίγα χρόνια αργότερα το χρησιμοποίησε και στα CBR 900 RR Fireblade (929/959). Να σημειωθεί πως κανένα από αυτά τα μοντέλα δεν είχαν σχεδιαστεί για αγωνιστική χρήση (στα SBK το όριο κυβικών για τα τετρακύλινδρα ήταν ακόμα στα 750cc). Διότι το VTR 1000R/SP και τα CBR600F4 που μπορούσαν να τρέξουν στις κατηγορίες superbike και supersport, είχαν πλαίσια που έφταναν έως τον άξονα του ψαλιδιού.

Όλα αυτά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των pivotless πλαισίων παραμένουν, μόνο που η σύγχρονη τεχνολογία και οι ανάγκες της σύγχρονης εποχής αλλάζουν. Η Ducati επανάφερε τα Pivotless πλαίσια στην παραγωγή με τις Panigale, που έχουν όσα άλογα έβγαζαν τα εργοστασιακά 916/998 των superbike και μάλιστα χρησιμοποιεί την ίδια φιλοσοφία σε ακόμα πιο ακραία μορφή στα MotoGP των 250+ ίππων.

Οπότε η επιστροφή της Honda σε μια σύγχρονη εκδοχή ενός pivotless πλαισίου για την επόμενη γενιά των Fireblade δεν είναι παράξενη επιλογή. Τα υλικά και οι τεχνολογίες έχουν αλλάξει δραματικά και κάποιες λύσεις του παρελθόντος μπορεί να έχουν εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα σήμερα.

Λαμπρό παράδειγμα τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπου υπήρχαν ήδη από τις αρχές του αιώνα, αλλά έπρεπε να αλλάξει η τεχνολογία στις μπαταρίες για να αποκτήσουν πρακτική οντότητα.    

CBR 959 Fireblade

VTR 1000F Firestorm

VTR1000R/SP


Triumph Scrambler 400 XC 2026  -  Ψηλό φτερό, μασκάκι και ακτινωτοί τροχοί

Με πλουσιότερο εξοπλισμό - Αναμένεται και στην Ευρώπη ως το τρίτο μέλος της σειράς
Triumph Scrambler 400 XC 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

13/5/2025

Η Triumph αποκάλυψε στην Ινδία τη νέα Scrambler 400 XC που είναι άμεσα διαθέσιμη για την εγχώρια αγορά με αισθητικές κυρίως αλλαγές σε σχέση με τη Scrambler 400 Χ που έχει χρησιμοποιηθεί ως βάση.

Η βρετανική φίρμα προσέθεσε διακριτικά τη Scrambler 400 XC στην γκάμα της στην Ινδία, με τη μοτοσυκλέτα να αποκτά πιο "περιπετειώδη", on-off όψη έναντι της Scrambler 400 X.

Η μοτοσυκλέτα είναι ήδη διαθέσιμη στον επίσημο ιστότοπο της Triumph Ινδίας με τιμή περίπου 3.100 ευρώ χωρίς να έχει δεχτεί αλλαγές στα μηχανικά της μέρη, αν και οι ακτινωτοί τροχοί σίγουρα θα κάνουν πιο άνετα τα περάσματα σε χωμάτινο τερέν σε σχέση με χυτούς αλουμινένιους των άλλων εκδόσεων.

Triumph Scrambler 400 XC 2026

Ο μονοκύλινδρος, υδρόψυκτος κινητήρας 398cc παραμένει ίδιος, αποδίδοντας 39,5 ίππους και 3,82 κιλά ροπής, αλλά ο υπόλοιπος εξοπλισμός αναβαθμίζεται ουσιαστικά.

Η Scrambler XC εξοπλίζεται με νέες, ακτινωτές ζάντες 19 ιντσών εμπρός και 17 πίσω, οι οποίες δέχονται tubeless ελαστικά, κάτι που όχι μόνο βελτιώνει την εμφάνιση αλλά και τη χρηστικότητα σε πραγματικές συνθήκες. Επίσης, διαθέτει κοντύτερο μπροστινό φτερό και ψηλό προστατευτικό φτερό κάτω από τον προβολέα, δίνοντας μια πιο off-road εμφάνιση.

Νέο στοιχείο για την έκδοση XC αποτελεί η αλουμινένια ποδιά, που φαίνεται πιο στιβαρή από αυτή της στάνταρ έκδοσης ενώ διαθέτει και κάγκελα προστασίας κινητήρα στον στάνταρντ εξοπλισμό  (προαιρετικός στην 400 X) και φέρει ένα μικρό ανεμοθραύστη μπροστά από τον πίνακα οργάνων, που ολοκληρώνει την πιο περιπετειώδη αισθητική και ενισχύει τα ρετρό στοιχεία στη σχεδίασή της μοτοσυκλέτας.

Triumph Scrambler 400 XC 2026

Με τον επιπλέον εξοπλισμό, η Scrambler 400 XC ζυγίζει 185 κιλά πλήρης υγρών, έναντι των 179 κιλών της βασικής έκδοσης. Δεν υπάρχουν άλλες τεχνικές διαφορές, γεγονός που καταδεικνύει ότι η XC είναι περισσότερο μια αισθητική παρά λειτουργική αναβάθμιση στην πλατφόρμα Scrambler 400.

Η Triumph προσφέρει την 400 XC σε τρεις χρωματικούς συνδυασμούς, κίτρινο, μαύρο και λευκό και η μοτοσυκλέτα, εκτός απροόπτου, θα κάνει την εμφάνισή της και στην Ευρώπη ως το τρίτο μέλος της μονοκύλινδρης οικογένειας της βρετανικής εταιρείας. Το πότε είναι που παραμένει άγνωστο και πιο λογικό σημείο χρονικά ακούγεται το 2026.