Dani Pedrosa: Ένας MotoGP Legend!

Η μέγιστη τιμή για τον Ισπανό αναβάτη
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

16/11/2018

Λίγο πριν τον τελευταίο του αγώνα ως αναβάτης των MotoGP και της Repsol Honda Team (αφού θα συνεχίσει την πορεία του ως αναβάτης εξέλιξης για την εργοστασιακή ομάδα της ΚΤΜ), ο Dani Pedrosa μπήκε στο MotoGP Legends Hall of Fame στην Valencia.

Η ανακήρυξή του ως Θρύλος των MotoGP έγινε λίγο πριν τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή στα 125 το 2003 και στα 250 το 2004 και το 2005), ο οποίος είναι και ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες όλων των εποχών στην μεγάλη κατηγορία.
Ο βραχύσωμος Ισπανός ξεκίνησε την διεθνή αγωνιστική του καριέρα το 2001 στα 125GP, όπου σαν rookie ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και τερμάτισε στο πρωτάθλημα όγδοος. Την επόμενη χρονιά ήρθαν και οι νίκες στο ενεργητικό του τερματίζοντας στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος, ενώ το 2003 κέρδισε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο παίρνοντας πέντε νίκες εκείνη την σεζόν. Στο τέλος μάλιστα εκείνης της χρονιάς είχε σπάσει και τους δύο αστραγάλους του σε μία πτώση, αλλά παρόλα αυτά μεταπήδησε το 2004 στα 250, όπου πήρε κι εκεί τον τίτλο στην πρώτη του χρονιά στην κατηγορία! Έγινε τότε και ο νεότερος αναβάτης που πήρε νίκη στα 250 (18 ετών και 202 ημερών), αλλά και ο νεότερος πρωταθλητής της κατηγορίας όντας 19 ετών και 18 ημερών όταν τελείωσε το πρωτάθλημα.


Το 2006, ο Pedrosa πέρασε στην μεγάλη κατηγορία και χρειάστηκε μόλις τέσσερις αγώνες για να φτάσει στην πρώτη του νίκη στην Shanghai, ενώ με τους τερματισμούς τους στο βάθρο και την δεύτερη νίκη που πήρε στο Donington, χρίστηκε ως ένας από τους πιο πετυχημένους αναβάτες της κατηγορίας, τερματίζοντας και στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος. Την επόμενη χρονιά αναδείχθηκε δεύτερος πίσω από τον Casey Stoner, ενώ ήταν μέσα στην πρώτη τριάδα στο πρωτάθλημα του 2008, παρά το γεγονός ότι είχε σπάσει το χέρι του στις δοκιμές πριν την έναρξη της σεζόν, αλλά και το ότι είχε μείνει εκτός από δύο αγώνες λόγω τραυματισμών.
Οι τραυματισμοί γενικότερα ήταν κάτι που ταλαιπώρησε αρκετά τον Pedrosa όλα αυτά τα χρόνια, αλλά πάντοτε ήταν μέσα στους διεκδικητές του τίτλου, με αποκορύφωμα το 2012 που έχασε το πρωτάθλημα για λίγο έχοντας πάρει και τις περισσότερες νίκες του μέσα σε μια χρονιά. Το 2017 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για τον Dani, καθώς σημείωσε την 300η συμμετοχή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα (στον αγώνα της πατρίδας του στη Jerez), ενώ έγινε και ο πρώτος αναβάτης στην ιστορία που έχει κερδίσει τουλάχιστον έναν αγώνα σε κάθε σεζόν, για 16 συνεχόμενα έτη! Η απόσυρσή του από τους αγώνες φέτος, τον βρίσκει ως τον τρίτο αναβάτη με τα περισσότερα βάθρα, πίσω από τους Valentino Rossi και Giacomo Agostini.
Ο Πρόεδρος της FIM, Vito Ippolito, τόνισε στην ομιλία του κατά την βράβευση του Pedrosa, ότι αποτελεί ένα παράδειγμα προς όλους τους αναβάτες και ιδιαίτερα τους νεότερους, για τον τρόπο που έτρεχε και που κέρδιζε, με κύριο χαρακτηριστικό του πόσο "καθαρός" αναβάτης ήταν. Ο Carmelo Ezpeleta, CEO της Dorna Sports, μίλησε για τα ανάμικτα συναισθήματά του, καθώς ήταν ευτυχής για την συμμετοχή του Pedrosa στο Hall of Fame, αλλά το γεγονός ότι ένας αναβάτης με τόση προϊστορία πίσω του φτάνει στο σημείο να αποσυρθεί του προκάλεσε ιδιαίτερη θλίψη.


Ο Pedrosa ήταν εμφανώς συγκινημένος, καθώς όπως είπε ο ίδιος, σε αυτό το ορόσημο της ζωής του εξακολουθεί να δέχεται την υποστήριξη του κόσμου, των διοργανωτών, αλλά και των αντιπάλων που αντιμετώπισε όλα αυτά τα χρόνια. Στην ερώτηση για το ποια στιγμή είναι αυτή που ξεχωρίζει στην πολυετή καριέρα του, ο Dani απάντησε ότι ήταν η κατάκτηση του πρώτου του πρωταθλήματος, το οποίο εκπλήρωνε ένα όνειρο ζωής. Πλέον, ο Pedrosa βάζει το όνομά του στην μακρά λίστα των Θρύλων των MotoGP μαζί με τους Giacomo Agostini, Mick Doohan, Geoff Duke, Wayne Gardner, Mike Hailwood, Daijiro Kato, Eddie Lawson, Anton Mang, Angel Nieto, Wayne Rainey, Phil Read, Jim Redman, Kenny Roberts, Jarno Saarinen, Kevin Schwantz, Barry Sheene, Marco Simoncelli, Freddie Spencer, Casey Stoner, John Surtees, Carlo Ubbiali, Alex Crivillé, Franco Uncini, Marco Lucchinelli, Randy Mamola, Kork Ballington και τον αείμνηστο Nicky Hayden.

Ετικέτες

MotoGP 2025 Jerez - Θρίαμβος Alex Marquez στην Ισπανία - 1η MotoGP νίκη και πρωτοπορία στο πρωτάθλημα!

Εξαιρετικός και 2ος ο F. Quartararo, 3ος ο Bagnaia! - Πτώση για M.Marquez
Alex Marquez - Jerez 2025 MotoGP
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

27/4/2025

Με την παρθενική του νίκη στη μεγάλη κατηγορία ο Alex Marquez έγραψε ιστορία στη Jerez τερματίζοντας μπροστά από έναν εξαιρετικό Fabio Quartararo, έπειτα από πτώση του αδερφού του νωρίς στον αγώνα.

Μπροστά στο κοινό της πατρίδας του ο Alex Marquez έκανε ντεμπούτο το 2020 με την εργοστασιακή ομάδα της Honda και τώρα έξι χρόνια μετά κατάφερε να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου για πρώτη φορά στην καριέρα του. Έτσι ο Ισπανός έβαλε αυτόν και τον αδερφό του στα βιβλία της ιστορίας ως τους πρώτους αδερφούς με νίκη στο MotoGP. 

Σταθερά 2ος φέτος πίσω από τον αδερφό του ο Alex, που βελτιώνεται διαρκώς, έδειχνε ότι αν του δινόταν η ευκαιρία για μία νίκη θα την άρπαζε από τα μαλλιά και αυτό ακριβώς έγινε στη Jerez έπειτα από το λάθος που έκανε ο Marc (Ducati Lenovo Team) νωρίς στον αγώνα, στον τρίτο γύρο, με πτώση που τον έθεσε εκτός διεκδίκησης της νίκης σε ένα σημείο που θα μπορούσε να κάνει υπομονή και να μην πιέσει στον βαθμό που το έκανε και του στοίχισε τόσο ακριβά.

Πριν από την πτώση είχαμε παραλίγο εμβολισμό τόσο του Marquez όσο και του Fransesco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) από τον Alex (!), ενώ ακόμη νωρίτερα στην εκκίνηση, εκείνος που τα κατάφερε καλύτερα από όλους και έθεσε τον εαυτό του επικεφαλής ήταν ο Fabio Quartararo ξεκινώντας εξαιρετικά. Ο Γάλλος δεν έκανε το χθεσινό λάθος και οδήγησε από την αρχή μέχρι και το τέλος του αγώνα οριακά και με αυτοπεποίθηση και αυτό φυσικά θα θέλαμε να το δούμε ακόμη περισσότερο στους επόμενους αγώνες. 

Ο Quartararo έδειξε με αυτό το αποτέλεσμα η Yamaha έχει όντως βελτιωθεί και μπορεί να έχει σταθερά υψηλή απόδοση σε έναν ολόκληρο αγώνα, αν και ακόμη απέχει πολύ από τις Ducati, ενώ στη δεύτερη θέση που κατέκτησε βοήθησε σίγουρα και το γεγονός ότι αυτή είναι μια πίστα που του αρέσει πάρα πολύ και νιώθει άνετα εκεί.

Την πρωτοπορία του αγώνα ο εργοστασιακός αναβάτης της Yamaha την έχασε στην αρχη του 11ου γύρου από τον Alex, ο οποίος έπειτα και από το λάθος στα φρένα που είχε νωρίτερα και παραλίγο να πέσει πάνω στους δύο εργοστασιακούς αναβάτες της Ducati, βρέθηκε στην πέμπτη θέση. Στον 4ο γύρο ωστόσο είχε ανακάμψει περνώντας ξεκάθαρα τον Bagnaia στα φρένα για τη δεύτερη θέση. Έπειτα ξεκίνησε να κλείνει την απόσταση που το χώριζε από τον Quartararo και αφού τον "μελέτησε" για μερικούς γύρους, τον πέρασε επίσεης καθαρά στα φρένα στον 11ο γύρο. Μετά από αυτό άνοιξε σχεδόν άμεσα διαφορά ενός δευτερολέπτου, η οποία έφτασε έως και τα 2,7 δευτερόλεπτα.

Ο Quartararo οδήγησε εξαιρετικά και κράτησε πίσω του τον Bagnaia που αρχικά έδειχνε ότι και αυτός θα προσπαθούσε να τον περάσει. Έχοντας μια μοτοσυκλέτα σαφώς ανώτερη από εκείνη του Γάλλου -και του A. Marquez- ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής προσπάθησε να κάνει κάτι αντίστοιχο με εκείνο που έκανε ο Alex προσπαθώντας να βρει το καλύτερο σημείο για να τον περάσει. Όμως τελικά συμβιβάστικε σχετικά νωρίς και μη θέλοντας να ρισκάρει να ανέβει τουλάχιστον στο δεύτερο σκαλί του βάθρου κρατήθηκε πίσω από τον Quartararo δείχνοντας έτσι έλλειψη αυτοπεποίθησης και περισσότερη ψυχραιμία από όσο ίσως χρειαζόταν -είχε και τον M.Marquez που προσπαθούσε να ανακάμψει με μια τραυματισμένη μοτοσυκλέτα πολύ πίσω του.

Ετσι φτάσαμε στο τέλος με τον Alex Marquez να παίρνει την πρώτη του καρό σημαία στην μεγάλη κατηγορία αλλά και την πρωτοπορία στο πρωτάθημα, τον Quartararo να επιστρέφει στο βάθρο δεύτερος έπειτα από 560 ημέρες (!) και τον Bagnaia να το συμπληρώνει.

Στην 4η θέση βρέθηκε ο M.Vinales (Red Bull KTM Tech3), με το πρώτο από τα τέσσερα συνολικά KTM που βρέθηκαν στην πρώτη δεκάδα, έχοντας πίσω του τον Fabio Di Giannantonio (Pertamina Enduro VR46 Racing Team), ο οποίος τερμάτισε μπροστά από τον 6o Brad Binder (Red Bull KTM Factory Racing). Στην 7η θέση ο P. Acosta (Red Bull KTM Factory Racing), ενώ ο rookie Ai Ogura ήταν για ακόμη φορά ο ταχύτερος μεταξύ των Aprilia (Trackhouse MotoGP Team), αφήνοντας ποολύ πίσω του τους Enea Bastianini (Red Bull KTM Tech3) και Luca Marini (Honda HRC Castrol).

Ο M.Marquez κατάφερε τελικά να συμμαζέψει ελαφρώς την κατάσταση και να φτάσει έως την 12η -από 21η θέση- με το αριστερό μέρος του φαίρινγκ της GP25 τραυματισμένο και έτσι η διαφορά από τον πρώτο στη βαθμολογία αδερφό του περιορίστηκε μόλις στον έναν βαθμό.

Κατάταξη Top 10 (Συνολικός χρόνος/διαφορά)

1. A. Marquez, (BK8 Gresini Racing MotoGP) 40:56.374
2. F. Quartararo, (Monster Energy Yamaha MotoGP) +1.561 δλ.
3. F. Bagnaia, (Ducati Lenovo) +2.217 δλ.
4. M. Vinales, (Red Bull KTM Tech3) +3.678 δλ.
5. F. Di Giannantonio, (Pertamina Enduro VR46 Racing Team) +7.267 δλ.
6. B.Binder (Red Bull KTM Factory Racing) +8.529 δλ.
7. P. Acosta  (Red Bull KTM Factory Racing) +9.764 δλ.
8. A. Ogura (Trackhouse MotoGP Team) +10.923 δλ.
9. E. Bastianini (Red Bull KTM Tech3) +15.879 δλ.
10. L. Marini (Honda HRC Castrol) +17.239 δλ.