Misano – Περιορισμός ζημιάς για την Honda με επίθεση Pedrosa!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/9/2016

Είδαμε λίγες προσπεράσεις πριν από λίγο στο Misano, σε σύγκριση με όσα θα περίμενε κανείς, αλλά ήταν όλες τους εντυπωσιακές και ανέβαζαν κατακόρυφα την αγωνία! Κυρίως γιατί οι πολλές πτώσεις σε όλες τις δοκιμές, δεν άφηναν να καταλαγιάσει το ενδεχόμενο, να πάει κάτι στραβά…

Ο Lorenzo, ο άνθρωπος που περιμέναμε να οδηγήσει την κούρσα πριν προλάβει να τον πιάσει ο Rossi, έκανε μία εκπληκτική εκκίνηση φεύγοντας πρώτος, με τον Vinales από την τρίτη θέση να κάνει την δεύτερη καλύτερη εκκίνηση και να μονομαχεί στην πρώτη στροφή με τον Rossi, αλλά για ελάχιστα πριν αφήσει τις δύο Yamaha μπροστά.

Από εκεί και πέρα ο Rossi είχε ένα στοίχημα να νικήσει, με μεγάλη ανταμοιβή για το πρωτάθλημα σε περίπτωση που τα κατάφερνε: Να μην αφήσει τον Lorenzo να μπει σε κατάσταση νιρβάνας, φεύγοντας μπροστά.

Ο Lorenzo έχει κάτι σπάνιο, αντίστροφο από το συνηθισμένο για την πλειοψηφία στους αγωνιζόμενους: Αισθάνεται πιο άνετα να τον κυνηγούν, από το να κυνηγά ο ίδιος. Το οποίο βέβαια είναι κι ένα από τα γνωστότερα χαρακτηριστικά του, οπότε ο Rossi δεν άφησε στιγμή χωρίς να εστιάσει και σε μόλις ένα γύρο ήταν εμπρός, κάνοντας και την διαφορά αμέσως. Η προσπέραση στον Lorenzo έγινε μετά από μικρό λάθος του Ισπανού, ο οποίος έδειξε ότι τσατίστηκε κλείνοντας απότομα την γραμμή του, όμως ο Rossi είχε ήδη μεγαλύτερη ταχύτητα μέσα στην στροφή, φεύγοντας εμπρός. Από την στιγμή που ο Rossi πέρασε, ο Lorenzo έπαψε άμεσα να είναι ο άνθρωπος του Σαββάτου που έσπασε το ρεκόρ, αφήνοντας τον Ιταλό να φύγει μπροστά, σε μία διαφορά που έφτασε σχεδόν στα 1,2 δευτερόλεπτα και διατηρήθηκε για πολύ ώρα.

Πίσω τα πράγματα ήταν εντυπωσιακά για την μάχη της τρίτης θέσης. Ο Marquez είχε μία πολύ σύντομη μάχη με τον Dovizioso και έπειτα έβαλε πλώρη για τον Vinales, αμφότεροι με το σκληρό εμπρός ελαστικό. Ο Marquez έκανε ορισμένους από τους ταχύτερους γύρους, κερδίζοντας την τρίτη θέση και στοχεύοντας τις Yamaha. Όμως στον έβδομο και όγδοο γύρο, ήταν μία άλλη Honda που αρχίζαμε να προσέχουμε για τους χρόνους της. Ο Pedrosa, που είχε ξεκινήσει από την τρίτη σειρά και με εντελώς διαφορετικό συνδυασμό ελαστικών από τον Marquez, έκανε συνέχεια καλύτερους χρόνους. Με μαλακό εμπρός ελαστικό και την θερμοκρασία της πίστας ιδιαίτερα υψηλή, στους 43ο Κελσίου, τα Michelin έδειχναν ότι μπορούν να τα βάλουν με την διατήρηση της θερμοκρασίας, δίνοντας στον Pedrosa το προβάδισμα με την επιλογή που είχε κάνει. Κι εκεί, στον 15ο γύρο, ο Pedrosa έσπασε το όριο του 1.33 και κατέβασε το χρόνο στο 1.32!

Η προσπέραση στον Marquez ήταν εντυπωσιακή, κατεβάζοντάς τον από το βάθρο στην κυριολεξία! Η διαφορά που είχε αφήσει ο Marquez από τον Lorenzo, ήταν αστεία υπόθεση για τον ρυθμό του Pedrosa, που εξαιρετικά γρήγορα σκαρφάλωνε! Περνώντας τον Lorenzo, ο Pedrosa έβαλε πλώρη για τον Rossi που οδηγούσε αλάνθαστα και πολύ σταθερά εμπρός, με το μυαλό του στην νίκη. Ήταν το σημείο με την περισσότερη αγωνία στον αγώνα, καθώς ήταν σχεδόν βέβαιο ότι ο Pedrosa θα ροκανίσει γρήγορα την διαφορά με τον Rossi…

Ο ίδιος ο Rossi δεν περίμενε να έχει τέτοιο ανταγωνισμό, πίστευε ότι θα πάρει την νίκη μέσα στην έδρα του, μπροστά στους φανατικούς οπαδούς του… όμως ο Pedrosa είχε άλλη γνώμη. Δεν έχει περάσει χρονιά που να μην έχει ανέβει στην πρώτη θέση του βάθρου, για τον σταθερά στην Honda, Ισπανό και δεν υπάρχει χρονιά που να οι επιδόσεις του να είναι τόσο κάτω. Η Honda, και οποιοσδήποτε κατασκευαστής, θέλει έναν δεύτερο αναβάτη με την παροιμιώδη σταθερότητα του Pedrosa, που να είναι σταθερά στις κορυφαίες θέσεις, φέτος όμως δεν ήταν μία τέτοια χρονιά για εκείνον, άλλωστε είναι και μία χρονιά που η πρώτη θέση έχει αλλάξει πάρα πολλά χέρια και τα πάντα κύλισαν απρόβλεπτα. Ο Pedrosa βρήκε την ευκαιρία να αποδείξει τον εαυτό του, και δε θα την άφηνε έτσι. Επιτέθηκε στον Rossi, τον πέρασε και ξεκίνησε να χτίζει την διαφορά. Ο Rossi αρχικά προσπάθησε να κρατήσει μία απόσταση από την οποία θα μπορούσε να επιτεθεί, έστω και στον τελευταίο γύρο, αλλά ο ρυθμός του Pedrosa δεν του επέτρεψε να την διατηρήσει για περισσότερους από 2-3 γύρους. Πολύ γρήγορα η Honda έφυγε ένα δευτερόλεπτο εμπρός, όπως προηγουμένως η Yamaha, κι όσο πλησιάζαμε στο τέλος τόσο ο Rossi συνειδητοποιούσε ότι οι έξτρα πέντε πόντοι είχαν χαθεί για πάντα, περιορίζοντας τον ρυθμό για να μειώσει το ρίσκο. Στο τέλος ο Pedrosa, με την απίστευτη οδήγηση, κέρδισε κάνοντας έναν εντυπωσιακό αγώνα, με διαφορά 2.837!

Μπορεί να κατέβασε τον Marquez από το βάθρο, αλλά στο τέλος τον βοήθησε να κρατήσει την ήδη υψηλή διαφορά του με τον Rossi.

Ανεβαίνοντας στο βάθρο, ήταν ο Lorenzo που είχε βαρύ το βήμα, γιατί ήξερε τι τον περιμένει… Στο κατακίτρινο Misano που πάντα πέφτουν κιγκλιδώματα και φράχτες, η απονομή γινόταν μπροστά σε ένα κίτρινο ποτάμι, που αχνίζοντας τον γιουχάριζε δυνατά. Οι Ιταλοί έδειξαν ότι δεν έχουν τα εθνικιστικά θέματα, για τα οποία φημίζονται οι Ισπανοί στους αγώνες, κι έτσι η αντίδραση στον Pedrosa, ήταν πολύ διαφορετική. Ο Pedrosa έχει κερδίσει τον σεβασμό για πολλούς λόγους, πέρα από την οδηγική του σταθερότητα, κι αυτό φάνηκε στο θερμόαιμο Misano. Ο Rossi αστειεύτηκε ότι θα μπορούσε να «κρατηθεί» για την Ισπανία που θα μεταφερθούν τώρα, και να τον αφήσει να νικήσει στην έδρα του, όπως ονειρευόταν όλες αυτές τις μέρες… Ήταν όμως τόσο πιο γρήγορος μέσα στον αγώνα ο Pedrosa, που δεν υπήρχε καμία περίπτωση.

Ο Vinales δέχτηκε ποινή για να αφήσει τον Dovizioso να περάσει εμπρός, καθώς πάτησε αρκετές φορές εκτός πίστας - άλλο ένα σημείο που έδειξε ότι προσπαθούσε συνέχεια με το σκληρό εμπρός ελαστικό. Αμέσως μετά την προσπέραση του Pedrosa στον Rossi, ο ίδιος κίνδυνος φάνηκε και για τους ίδιους, ιδιαίτερα για τον Ιταλό που το Σάββατο παραλίγο να χάσει την 2η θέση στην εκκίνηση ακριβώς για αυτό. Δεν επανέλαβαν όμως το λάθος και το ενδεχόμενο αυτό απομακρύνθηκε…

Τελικώς ο Vinales επικράτησε της Ducati, και με σημαντική διαφορά από τον Marquez τερμάτισε στην πέμπτη θέση, με τον Pirro να σημειώνει έναν καλό, αν και μοναχικό αγώνα, κρατώντας και την έβδομη θέση για την Ducati, πίσω από τον Dovizioso…

Το πάντοτε μαχητικό Misano, φιλοξένησε έναν όμορφο αγώνα, χωρίς το επίπεδο έντασης που είχαμε «φορτώσει», έπειτα από τις δοκιμές του Σαββάτου και τις μάχες σε αγγλικό έδαφος στο Silverstone. Ήταν ωστόσο αγώνας που σε κρατούσε στην θέση σου, και έφερε την διαφορά των δύο πρώτων στους 43 βαθμούς

Αποτελέσματα:

Dani PEDROSA

Valentino ROSSI              

Jorge LORENZO SPA

Marc MARQUEZ

Maverick VIÑALES

Andrea DOVIZIOSO

Michele PIRRO

Pol ESPARGARO

Cal CRUTCHLOW

Alvaro BAUTISTA

Danilo PETRUCCI

Stefan BRADL

Hector BARBERA

Eugene LAVERTY

Scott REDDING  GBR

Yonny HERNANDEZ

Tito RABAT

Εκτός:

Aleix ESPARGARO

Javier FORES

Alex LOWES 

 

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.