MotoE Misano 2019: Διπλή νίκη για τον Matteo Ferrari

Δύο αγώνες γεμάτοι θέαμα
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

16/9/2019

Ο Matteo Ferrari (Trentino Gresini MotoE) κατάφερε να πάρει την παρθενική του νίκη στο κύπελο της MotoE, στον πρώτο αγώνα του Misano. Από την άλλη, ο Mike Di Meglio (EG 0,0 Marc VDS) είχε μια πτώση στις κατατακτήριες με αποτέλεσμα να ξεκινήσει απ’ το τέλος, γεγονός που του κόστισε ιδιαίτερα καθώς ηγούνταν στο πρωτάθλημα. Ο Di Meglio είχε μια εξαιρετική εκκίνηση και κατάφερε να βρεθεί στη 14η θέση από την αρχή, ωστόσο η μοτοσυκλέτα του παρουσίασε πρόβλημα πριν τη λήξη του πρώτου γύρου. Δεν τα παράτησε και συνέχισε να αγωνίζεται μέχρι που έναν γύρο αργότερα τελικά αναγκάστηκε να αποσυρθεί. Στον ίδιο γύρο είχαμε και μια μικρή καραμπόλα των Niki Tuuli (Ajo MotoE), Mattia Casadei (Ongetta SIC58 Squadra Corse) και Bradley Smith (One Energy Racing). Στην έκτη στροφή της πίστας, ο Tuuli πήρε την εσωτερική γραμμή και στην προσπάθειά του να περάσει τον Casadei που έκλεινε τη γραμμή του συγκρούστηκαν, με αποτέλεσμα να συμπαρασύρουν τον Smith που ήταν δίπλα τους. Ο Smith μπορεί να κατάφερε να ανακάμψει απ’ την πτώση του, ωστόσο τερμάτισε 12ος.

Μπροστά, στη μάχη για την κορυφαία θέση τα αίματα είχαν ανάψει για τα καλά, καθώς παίζονταν και η πρωτιά στη βαθμολογία του κυπέλλου. Ο de Angelis (Octo Pramac MotoE) είχε καταφέρει να διατηρήσει το πλεονέκτημα της pole για τους δύο πρώτους γύρους, όμως στον επόμενο είχε ένα highside στη πέμπτη στροφή, που τον έβγαλε εκτός μάχης χωρίς όμως να τραυματιστεί. Με τα δεδομένα να αλλάζουν άρδην, η μάχη για τη νίκη καθορίστηκε μεταξύ των Ferrari, Simeon και Garzo. Οι μονομαχίες τους ήταν αβυσσαλέες με το κενό μεταξύ τους να είναι πολύ μικρό, ωστόσο ο Ferrari κατάφερε να επικρατήσει, ενώ ο Garzo κατάφερε να προσπεράσει στον τελευταίο γύρο τον Simeon και να τερματίσει δεύτερος. Τέταρτος πέρασε τη γραμμή τερματισμού ο Jesko Raffin (Dyavolt Intact GP) με αρκετή διαφορά απ’ τον Simeon που ήταν τρίτος, ενώ την πεντάδα έκλεισε ο Niccolo Canepa (LCR E-Team). Στην έκτη θέση είχαμε την Maria Herrera (OpenBank Angel Nieto Team) και τον ομόσταβλο του Ferrari, Lorenzo Savadori, να τερματίζει πίσω της. Οι Nico Terol (OpenBank Angel Nieto Team), Sete Gibernau (Join Contract Pons 40) και Josh Hook (Octo Pramac MotoE) συμπλήρωσαν τη δεκάδα τερματίζοντας με αυτή τη σειρά.

Εξίσου συναρπαστικός ήταν και ο δεύτερος αγώνας της MotoE που πραγματοποιήθηκε μια μέρα αργότερα την Κυριακή. Με το που έσβησαν τα φώτα οι αναβάτες ξεχύθηκαν, με τον Alex De Angelis  να διατηρεί για ακόμη μια φορά το πλεονέκτημα της pole. Στη δεύτερη στροφή το highside του Simeon ανάγκασε πολλούς αναβάτες να κόψουν το ρυθμό τους ώστε να τον αποφύγουν, όπως ο Smith και ο Mike Di Meglio, που αυτή τη φορά δεν τον “πρόδωσε” η μοτοσυκλέτα του. Ο Ferrari βρέθηκε για ακόμη μια φορά στην μάχη της κορυφής καθώς ήταν πίσω από τον de Angelis, ενώ η Maria Herrera τους ακολουθούσε κατά πόδας στην τρίτη θέση. Στο δεύτερο γύρο ο Ferrari μπόρεσε να πάρει τα ηνία του αγώνα στη δεύτερη στροφή της πίστας, ενώ η διαφορά του πέμπτου απ’ τον πρώτο ήταν μικρότερη από 1,3”, προμηνύοντας ότι ο αγώνας θα κρατούσε το ενδιαφέρον του μέχρι το τέλος για τις θέσεις του βάθρου. Παρά τον εξαιρετικό ρυθμό του, ο de Angelis στον επόμενο γύρο είχε μια θεαματική πτώση στη 13η στροφή που τον έβγαλε εκτός μάχης ενώ ήταν δεύτερος, χωρίς όμως να τραυματιστεί. Από εκεί κι έπειτα ο Ferrari κατάφερε να ξεφύγει από το γκρουπ των υπόλοιπων αναβατών και να πάρει τη δεύτερη συνεχόμενη νίκη του στο κύπελο της MotoE (ο πρώτος αναβάτης που καταφέρνει κάτι τέτοιο στη νεοσύστατη κατηγορία), ενώ παράλληλα βρέθηκε να ηγείται και της βαθμολογίας. Το θέαμα περιορίστηκε για την κατάκτηση των υπόλοιπων θέσεων του βάθρου, με πολλούς αναβάτες να μάχονται για αυτές. Παρά τις προσπάθειές της, η Maria Herrera έκλεισε την πεντάδα πίσω από τον Canepa που ήρθε τέταρτος. Στο τρίτο σκαλί του βάθρου ανέβηκε ο Casadei καθώς την τελευταία στιγμή στη 15η στροφή κατάφερε να προσπεράσει τον Canepa, ενώ ο Garzo πέρασε δεύτερος τη γραμμή τερματισμού.

Την έκτη θέση κατέλαβε ο Eric Granado (Avintia Esponsorama Racing), με τον Jesko Raffin να τερματίζει πίσω του. Ο Bradley Smith τερμάτισε όγδοος με τον Nicolas Terol να περνά τη γραμμή τερμματισμού ένατος. Ο di Meglio τερμάτισε δέκατος και βρέθηκε στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας του κυπέλου, λόγω της πτώσης του στον πρώτο αγώνα. Ένας ακόμη διπλός αγώνας απομένει για το κύπελο της MotoE, που θα πραγματοποιηθεί το Νοέμβριο στην πίστα της Valencia, μαζί με τον τελευταίο αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Grand Prix. 

Ετικέτες

Marc Marquez vs Valentino Rossi - H "κόντρα" σε αριθμούς μέχρι τους επτά τίτλους

Σύγκρουση γιγάντων - Δείτε πώς στέκεται το #93 απέναντι στο #46
Marquez VS Rossi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

2/10/2025

Marc Marquez και Valentino Rossi είναι οι δύο κορυφαίοι αναβάτες στη σύγχρονη ιστορία του MotoGP και πλέον έχουν ισάριθμα πρωταθλήματα στην κορυφαία κατηγορία του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Αυτό δίνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα στατιστικά και τα επιτεύγματα μέχρι να φτάσει ο καθένας τους στην κατάκτηση του 7ου τίτλου του και φυσικά στη μεταξύ τους σύγκριση.

Το πρόβλημα είναι πως οι αριθμοί δεν μεταφέρουν συναίσθημα, δεν μεταφέρουν ιστορία και δεν εξηγούν γιατί εκατομμύρια κόσμου έμεινε να παρακολουθεί κάθε ένα από τα πρωταθλήματα αυτά με κομμένη την ανάσα. Είναι όμως κάτι που η Liberty Media δεν εστιάζει, αντιθέτως, όπως γράφουμε και παρακάτω, επιλέγει να ρίχνει λάδι στην φωτιά, όπου βλέπει ότι υπάρχει φωτιά. Είναι και αυτό άλλο ένα ενδιαφέρον στατιστικό που θα καταγράψει η ιστορία. Η απευθείας αντιπαράθεση αριθμών είναι ένας τρόπος σύγκρισης, ναι, ταυτόχρονα όμως αναφέρονται και σε διαφορετικές συνθήκες τελείως, άλλο σύνολο αγώνων ανά σεζόν, άλλες μοτοσυκλέτες.

Αν κρίνουμε από το γεγονός πως η Liberty Media θέλει να κόψει και την συζήτηση περί τίτλων για την Moto2 και Moto3, γίνεται απόλυτα ξεκάθαρο γιατί επιλέγει τώρα να φέρει έναν πίνακα στατιστικών με αναφορά μόνο στους τίτλους των MotoGP! Θα επανέλθουμε σε αυτό γιατί είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα.

Κάνοντας την απόλυτη επιστροφή με το να κερδίσει το 7ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αναβατών, έξι χρόνια μετά το προηγούμενο, ο M.Marquez έβαλε ένα ακόμη λιθαράκι στην τεράστια καριέρα του και πλέον βρίσκεται στο ίδιο "ύψος" με τον θρύλο Valentino Rossi, με τους δυο τους να έχουν εντός και εκτός εισαγωγικών την μεγαλύτερη κόντρα που έχουμε δει ποτέ ανάμεσα σε δύο τόσο μεγάλους αστέρες των δύο τροχών.

Η μεταξύ τους κόντρα είναι το ένα σκέλος, το άλλο έχει να κάνει με τους αριθμούς και τη στατιστική, το τι έχει πετύχει δηλαδή ο κάθε αναβάτης μέχρι και την κατάκτηση του 7ου τίτλου με τη Liberty Media να ρίξει και άλλο "λάδι στην φωτιά", παραθέτοντας τα επιτεύγματα του M.Marquez απέναντι σε εκείνα του Γιατρού. Στον πρώτο από τους δύο πίνακες που ακολουθούν, βλέπουμε τα στατιστικά επί του συνόλου της καριέρας του Rossi, απέναντι σε αυτά που έχει πετύχει μέχρι τώρα ο M.Marquez, ενώ στον δεύτερο είναι τα επιτεύγματα του Γιατρού στην κατάκτηση του 7ου τίτλου του.

Οι αριθμοί όπως είναι σήμερα

 

Marquez

Rossi (σύνολο καριέρας)

Τίτλοι

7

7

Εκκινήσεις

206

372

Νίκες

73

89

Ποσοστό νικών

35%

24%

Βάθρα

126

199

Ποσοστό βάθρων

61%

53%

Ταχύτεροι γύροι

72

76

Συνεχόμενες νίκες

10

7

Συνεχόμενα βάθρα

16

23

 

Οι αριθμοί μέχρι τον 7ο τίτλο του Rossi (2009)

 

Marquez

Rossi

Τίτλοι

7

7

Εκκινήσεις

206

166

Νίκες

73

77

Ποσοστό νικών

35%

46,4%

Βάθρα

126

127

Ποσοστό βάθρων

61%

76,5%

Ταχύτεροι γύροι

72

63

Συνεχόμενες νίκες

10

7

Συνεχόμενα βάθρα

16

23

 

Mέχρι το 2009 που κατέκτησε τον έβδομο τίτλο του, o Rossi ήταν πιο “απόλυτος” και κυριαρχικός σε νούμερα σε σχέση με τον Marquez, με τον Γιατρό να απολαμβάνει "καθαρές" σεζόν, χωρίς σοβαρούς τραυματισμούς. Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τα τέσσερα "πέτρινα" χρόνια που είχε το Μυρμήγκι με τη Honda, με μία ολόκληρη σεζόν εκτός και τραυματισμούς που θα μπορούσαν να τον είχαν "τελειώσει" με συνοπτικές διαδικασίες. Για αυτόν τον λόγο τα στατιστικά του Marquez είναι άκρως εντυπωσιακά, όμως ακόμη και έτσι δεν μπορούν να επισκιάσουν εκείνα του Γιατρού που χρειάστηκε "μόλις" 166 εκκινήσεις για να πάρει επτά τίτλους!

Το μέλλον

Ο Marquez έχει μπροστά του 2-3 ακόμη χρόνια στην κορυφαία κατηγορία, όπου θα μπορεί να οδηγήσει στο επίπεδο που το έκανε και φέτος, αν το σώμα του αντέξει μετά από τόσους τραυματισμούς. Θα ξεπεράσει τις 89 νίκες GP του Rossi; Θα μπορέσει να κρατήσει τα ποσοστά του σε τόσο υψηλά επίπεδα ή να τα βελτιώσει ακόμη περισσότερο; Θα φτάσει σε έναν 8ο τίτλο; Το μόνο βέβαιο είναι ότι όταν ο Marc Marquez περάσει και τυπικά στο Hall of Fame των θρύλων του MotoGP, τα επιτεύγματά του του θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν την αιώνια κόντρα “93 vs 46”.