MotoGP Aragon 2019: Εξωγήινος Marquez

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θριάμβου
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/9/2019

Η πίστα της Aragon συνέχισε και την Κυριακή να προσφέρει περίεργες συνθήκες, τουλάχιστον το πρωί, μιας και η διαδικασία του warm up έγινε με βρεγμένη άσφαλτο, όπου ο Maverick Vinales ήταν ταχύτερος όλων, με τον Cal Crutchlow να ακολουθεί. Το σκηνικό όμως ήταν διαφορετικό την ώρα του αγώνα, με την θερμοκρασία να έχει ανέβει και την πίστα να είναι στεγνή, αλλά μια σχετικά απειλητική συννεφιά ανάγκασε τις ομάδες να έχουν σε ετοιμότητα τις μοτοσυκλέτες με τις βρόχινες ρυθμίσεις.

Μετά και τις δύο προηγούμενες μέρες των δοκιμών, το μεγάλο φαβορί ήταν αδιαμφισβήτητα ο Marc Marquez (ο οποίος «γιόρτασε» τις 200 εκκινήσεις του στα GP), με το ενδιαφέρον όλων να είναι συγκεντρωμένο για τις άλλες δύο θέσεις του βάθρου. Η εκκίνηση του αγώνα γύρων δεν είχε κάποιο μεγάλο δράμα, με τον Marquez να προσπαθεί να χτίσει μια καλή διαφορά με το «καλημέρα». Πριν συμπληρωθεί ο πρώτος γύρος είχαμε ήδη την πρώτη πτώση, αυτή του Franco Morbidelli που έπεσε θύμα της επιθετικής κίνησης του Rins, ενώ ο Ισπανός πρωταθλητής συμπλήρωσε τον πρώτο γύρο με πάνω από ένα δευτερόλεπτο διαφορά από τους υπόλοιπους!

Ο Miller είχε εν τω μεταξύ ανέβει στην δεύτερη θέση, με τους Vinales και Quartararo να μάχονται για την τρίτη, με τον εξαιρετικό Aleix Espargaro, την ευχάριστη έκπληξη των δοκιμαστικών, που παρέμενε στην πέμπτη θέση μπροστά από τον Rossi. Κι αφού όλοι έβλεπαν τον Marquez να κερδίζει σχεδόν ένα δευτερόλεπτο στον γύρο, τα βλέμματα όλων ήταν στραμμένα στην μάχη της τρίτης θέσης, αλλά και λίγο πιο πίσω για την πέμπτη θέση ανάμεσα στους Espargaro, Rossi και Dovizioso, με τον τελευταίο μάλιστα να πετυχαίνει και νέο ρεκόρ τελικής ταχύτητας.

Με 18 γύρους να απομένουν, ο Vinales έκανε την κίνησή του στον Quartararo και έβαλε στόχο τον Miller, τον οποίο και πλησίασε πολύ γρήγορα. Εξίσου γρήγορα ο «Top Gun» άφησε τον αναβάτη της Ducati πίσω του, με ένα τρομερό πέρασμα από εξωτερική μεταξύ τέταρτης και πέμπτης στροφής. Ο Dovizioso εν τω μεταξύ με συνεχόμενους γρήγορους γύρους και όντας στην πέμπτη θέση, πλησίασε το γκρουπ των αναβατών που πάλευαν για μια θέση στο βάθρο. Εκμεταλλευόμενος την υψηλή τελική της μοτοσυκλέτας του πέρασε τέταρτος μπροστά από τον Quartararo, με ένα τρενάκι πέντε αναβατών να σχηματίζεται και το οποίο δεν μπορούσε να ακολουθήσει ο Rossi που είχε πέσει στην όγδοη θέση πίσω από τον Crutchlow.

Ωραίες μάχες όμως δίνονταν και για τις θέσεις «11» μέχρι «9», με τον Petrucci να προσπαθεί να αποκρούσει τις επιθέσεις του Rins και τον Iannone να οδηγεί επιθετικά την Aprilia στην κόντρα του με τον Oliveira και την ΚΤΜ.

Εννέα γύρους πριν την πτώση της καρό σημαίας, ο Dovizioso κατάφερε επιτέλους να περάσει τον Miller, «σημαδεύοντας» πλέον τον Vinalles, στην προσπάθειά του για τον καλύτερο δυνατό τερματισμό, μιας και όπως προαναφέραμε, ο Marquez ήταν μόνος του, μπροστά σε έναν άλλο αγώνα… Η μάχη για την έκτη θέση ήταν επίσης ενδιαφέρουσα, κυρίως για το γεγονός ότι συμμετείχε σ’ αυτή ο Aleix Espargaro με την Aprilia απέναντι στην Honda του Cal Crutchlow.

Οι τελευταίοι πέντε γύροι του αγώνα έδειχναν ότι θα είχαμε θέαμα στις κόντρες για την δεύτερη θέση, αφού ο Dovizioso είχε μικρύνει την διαφορά του με τον Vinalles σε κάτι λιγότερο από μισό δευτερόλεπτο. Ο Dovi επιβεβαίωσε τις προβλέψεις και πριν μπει στον προτελευταίο γύρο είχε ήδη περάσει μπροστά από τον Vinales. Ο Ισπανός δεν μπόρεσε να ανταγωνιστεί την μεγάλη διαφορά στην τελική ταχύτητα, γεγονός που έδωσε το δικαίωμα και στον Jack Miller να επιτεθεί στον εργοστασιακό αναβάτη της Yamaha. Στον τελευταίο γύρο ο Miller πέρασε μπροστά, με τον Vinales να τα δίνει όλα προκειμένου να μην χάσει το βάθρο.

Η δύναμη όμως του κινητήρα είναι κάτι που δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί και τελικά η Ducati κατάφερε να έχει δύο μοτοσυκλέτες της στο πόντιουμ. Ο Vinales τερμάτισε τέταρτος, με τους Quartararo, Cruthlow και Espargaro να ακολουθούν, ενώ ο Rossi με τον Rins και τον Nakano συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα. Για άλλον έναν αγώνα ο Lorenzo ήταν απογοητευτικός τερματίζοντας εκτός της βαθμολογούμενης δεκαπεντάδας, ενώ στα highlights του αγώνα αξίζει να μπει η επίδοση των δύο Aprilia.

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.