MotoGP Αυστραλία: Νίκη Fernandez σε φοβερό αγώνα Bezzecchi

Εξαιρετική οδήγηση από τον Ιταλό
MotoGP Αυστραλία: Νίκη Fernandez σε φοβερό αγώνα Bezzecchi
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

19/10/2025

Την πρώτη της νίκη πήρε η αμερικάνικη ομάδα Trackhouse και έτσι πλέον έχουν όλες οι ομάδες τουλάχιστον μία νίκη στην μεγάλη κατηγορία. Ο Fernandez έγραψε ιστορία καταφέρνοντας να κρατήσει πίσω του ορισμένους από τους καλύτερους αναβάτες της σεζόν, όπως ο Alex Marquez, ο Acosta και ο Di Giannantonio. Έγινε έτσι ο 7ος διαφορετικός αναβάτης που παίρνει φέτος νίκη στην μεγάλη κατηγορία.

Με έναν Bagnaia εκτός συναγωνισμού τελείως, με τον Marc Marquez εκτός και τον Bezzecchi να εκτελεί ποινή διπλού μεγαλύτερου γύρου, το παράθυρο της ευκαιρίας είχε ανοίξει διάπλατα και περιμέναμε ποιος θα είναι εκείνος που θα το περάσει πρώτος. Δεν υπήρξε και μάλλον δεν θα υπάρξει άλλη τέτοια ευκαιρία αυτή τη σεζόν, που κάποιο άλλο όνομα από τα συνηθισμένα, θα μπορούσε να πάρει την νίκη. Από εχθές, στον αγώνα Sprint, ο Fernandez έδειξε πως θα είναι αυτός που θα παλέψει περισσότερο από κάθε άλλον για την ευκαιρία αυτή και πράγματι το πλάνο της ομάδα εκτελέστηκε με απόλυτη ακρίβεια. Όπως όμως τόνισε και ο ίδιος μετά τον αγώνα, δεν είχε πιστέψει πως θα είναι ο νικητής, γιατί θεωρούσε πως ο Bezzecchi θα κατάφερει να ψαλιδίσει την μεγάλη διαφορά. Στόχος του ήταν το βάθρο, μέσα στον αγώνα κατάλαβε πως θα μπορούσε να πάει και για την νίκη!

Το ίδιο καλά πήγε όμως και το πλάνο του Bezzecchi. Έκανε μία πολύ καλή εκκίνηση και άρχισε αμέσως να χτίζει την διαφορά από τον Fernandez που ήταν ήδη δεύτερος. Ο Quartararo έπαιξε και αυτός τον ρόλο του, εξαφανίστηκε από το προσκήνιο και την pole position αμέσως. Αντίστοιχα και ο Miller έκανε μία κακή εκκίνηση που την συνδύασε με κακή πρώτη στροφή κάνοντας έτσι οι δυο τους το 4 και 5, με τον Acosta στην 3η θέση.

Όσο ο Bezzecchi προσπαθούσε να χτίσει μία μικρή διαφορά, ο Acosta πάλευε με τον Fernandez παίρνοντας και την δεύτερη θέση για λίγο στον 3ο γύρο.

Αν οι μακρύτεροι γύρου γινόντουσαν πιο κάτω, τότε ο Bezzecchi μπορεί και να κατάφερνε να κερδίσει, τόσο ανώτερο ρυθμό είχε. Όμως η ποινή είναι σχεδιασμένη για να προκαλέσει το μεγαλύτερο πρόβλημα και ο Bezzecchi την εκτέλεσε στο όριο, στον 5ο γύρο, τον τελευταίο που θα μπορούσε να μπει στην μακρύτερη διαδρομή.

Ο Zarco σημείωσε την πρώτη πτώση της ημέρας ακριβώς εκεί και αμέσως μετά, στον ίδιο ακριβώς γύρο έπεσε και ο Miller.

Ο Fernandez ήδη είχε περάσει ξανά τον Acosta στον 4ο γύρο και ο Bezzecchi ετοιμαζόταν να δώσει και την τρίτη θέση του.

Κάνοντας τον δεύτερο μακρύτερο γύρο στον 7ο γύρο πέρασαν μπροστά του ο Alex Marquez, ο Quartararo και ο Di Giannantonio, που θα δυσκόλευαν τις προσπεράσεις.

Οι τρεις του πάλευαν και μεταξύ τους, με βασικό θύμα τον Quartararo που θα ήταν ο πρώτος που θα έχανε την μάχη των τριών και έπειτα και από τον Bezzecchi.

Ο Acosta ήδη δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον Fernandez που ήξερε τι έπρεπε να κάνει, να δημιουργήσει διαφορά ασφαλείας για να είναι βέβαιος πως ο ταχύτερος αναβάτης δεν θα μπορέσει να τον πιάσει. Πράγματι τις στιγμές που δεν είχε μοτοσυκλέτες μπροστά του, ο Bezzecchi είχε τον ρυθμό του Fernandez, οπότε η μικρή απόσταση εμπρός εξασφάλιζε πως δεν μπορούσε να τον πιάσει για τα ¾ του αγώνα που απέμεναν ακόμη.

Στην πράξη ο Bezzecchi έκανε έναν απίστευτο αγώνα, ήταν ένας αγώνας νίκης απέναντι σε κάποιον κολλημένο πίσω του. Τέτοια οδήγηση έκανε, με τέτοια συγκέντρωση φαινόταν πως οδηγούσε.

Στον 11ο γύρο σημείωσε πτώση και ο Mir, μόνος του αυτή τη φορά χωρίς να τον ρίξει κάποιος άλλος, επιστρέφοντας στην κανονικότητα που είναι να πέφτει σχεδόν σε κάθε αγώνα της φετινής σεζόν των MotoGP.

Ο Marini περνά και αυτός τον Quartararo ενώ ο Alex Marquez είχε ακόμη μία θέση στο βάθρο με τον Di Giannantonio να μην έχει κάνει την επίθεσή του.

Πίσω από τον Bezzecchi και στην μάχη για τον 7η θέση υπήρχαν αρκετές προσπεράσεις, εμπρός όμως θα αργούσαν λίγο ακόμη να φτάσουν στο σημείο ο 4ος και ο 5ος να βγάλουν εκτός βάθρου τον 2ο και τον 3ο.

Η κατρακύλα του Quartararo συνεχιζόταν στο μεταξύ, φτάνοντας 12ος στον 18ο γύρο εμπρός από έναν Bagnaia που και σήμερα, όπως και εχθές, ήταν σαν να οδηγεί Yamaha ή Honda, γυρνώντας στην 13η θέση όπου η εργοστασιακή Ducati δεν είναι συνηθισμένη να βρίσκεται.

Στο τέλος του 19ου γύρου ο Di Giannantonio κατάφερε να περάσει τον Acosta ο οποίος αμέσως απάντησε και οι δυο τους πάλεψαν για τις πρώτες στροφές του 20ου γύρου με τελική επικράτηση της VR46 Ducati που αμέσως έβαλε πλώρη για τον Alex Marquez.

Θα ήταν μία δύσκολη προσπέραση ο Acosta για τον Bezzecchi, παρόλο που άνοιξε την μεταξύ τους απόσταση αμέσως μόλις τον προσπέρασε, δείχνοντας πως είχε καλύτερο ρυθμό. Ειδικά η επιμονή του Acosta στα φρένα, κλείνοντας την πόρτα στην πιο γρήγορη και ταυτόχρονα, εύκολη για προσπεράσεις στροή, έδειχνε γιατί είναι από τους δύσκολους αναβάτες να περάσει κανείς.

Τελικά στον 22ο γύρο ο Bezzecchi πέρασε εμπρός και άρχισε να πλησιάζει τον Di Giannantonio που ακόμη δεν είχε περάσει τον Alex Marquez.

Πίσω, πολύ πίσω, ο Bagnaia θα περνούσε σε αυτόν τον γύρο τον Quartararo και στον 23ο γύρο ο Di Giannantonio θα ανέβαινε στην δεύτερη θέση, όπου και θα έμενε ανενόχλητος μέχρι το τέλος. Αν υπήρχαν λίγοι γύροι ακόμη, θα τον είχε περάσει ο Bezzecchi, τέτοιο αγώνα έκανε σήμερα.

Στο μεταξύ στον επόμενο γύρο και μόλις 4 πριν το τέλος πέφτει ο Bagnaia. Πάνω που λέει κανείς πως δεν γίνονται χειρότερα τα πράγματα για εκείνον, έχασε πρόσφυση από το εμπρός ελαστικό.

Δύο γύρους πριν το τέλος ο Bezzecchi ανεβαίνει στο βάθρο με μία καθαρή προσπέραση στον Alex Marquez. Είναι τόσο καλός ο αγώνας του που δεν αργεί να πλησιάσει και την επόμενη Ducati, όμως δεν υπάρχει άλλος χρόνος.

Δύο Aprilia στο βάθρο, κάτι που έχει να γίνει από το 2023, και μία φανταστική νίκη για τον Fernandez που δεν νίκησε Marc Marquez και Bezzecchi αλλά νίκησε όλους τους υπόλοιπους και αυτό δεν είναι λίγο για τον νεαρό αναβάτη!

Θέση

Βαθμοί

Αναβάτης (Αρ. / Όνομα)

Ομάδα

Χρόνος / Διαφορά

1

25

#25 Raul Fernandez

Trackhouse MotoGP Team

39:49.571

2

20

#49 Fabio Di Giannantonio

 

+1.418

3

16

#72 Marco Bezzecchi

Aprilia Racing

+2.410

4

13

#73 Alex Marquez

BK8 Gresini Racing MotoGP

+3.715

5

11

#37 Pedro Acosta

Bull KTM Factory Racing

+7.930

6

10

#10 Luca Marini

Honda HRC Castrol

+7.970

7

9

#42 Alex Rins

nster Energy Yamaha MotoGP Team

+10.671

8

8

#33 Brad Binder

d Bull KTM Factory Racing

+12.270

9

7

#23 Enea Bastianini

Red Bull KTM Tech3

+14.076

10

6

#44 Pol Espargaro

Red Bull KTM Tech3

+16.861

11

5

#20 Fabio Quartararo

onster Energy Yamaha MotoGP Team

+16.965

12

4

#88 Miguel Oliveira

Prima Pramac Yamaha MotoGP

+17.677

13

3

#79 Ai Ogura

Trackhouse MotoGP Team

+17.928

14

2

#54 Fermin Aldeguer

BK8 Gresini Racing MotoGP

+18.413

15

1

#21 Franco Morbidelli

ertamina Enduro VR46 Racing Team

+27.881

16

#32 Lorenzo Savadori

Aprilia Racing

+34.169

17

#35 Somkiat Chantra

IDEMITSU Honda LCR

+50.043

18

#51 Michele Pirro

Ducati Lenovo Team

+50.303

Δεν ταξινομήθηκαν (DNF):

  • #63 Francesco Bagnaia – Ducati Lenovo Team – 23 γύροι
  • #36 Joan Mir – Honda HRC Castrol – 9 γύροι
  • #5 Johann Zarco – CASTROL Honda LCR – 4 γύροι
  • #43 Jack Miller – Prima Pramac Yamaha MotoGP – 4 γύροι

 

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.