MotoGP Αυστρίας – Κορυφαία μάχη!

Dovizioso - δεν αφήνει ευκαιρίες χαμένες!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/8/2017

Η Αυστρία μας χάρισε έναν εξαιρετικό αγώνα, καθώς μάχες υπήρχαν πριν ακόμα κλείσει ο πρώτος γύρος! Στο Red Bull Ring ο Lorenzo έφυγε μπροστά αμέσως όμως ήταν ο Rossi που τράβηξε τα βλέμματα καθώς ανέβαινε θέσεις σε μία εκκίνηση που είχε συμβάντα, αλλά ευτυχώς όχι το χάος της Moto2 που στην πρώτη στροφή και σε ταυτόχρονα περιστατικά βγήκαν εκτός σχεδόν δέκα αναβάτες. Όσο ο Petrucci που είχε κάνει άσχημη εκκίνηση σουζάροντας, ο Folger και η KTM του Pol Espargaro εγκατέλειπαν, με τον Espargaro να είναι ο πιο άτυχος γιατί του έφαγε το πίσω φρένο μία από τις Avintia. O Petrucci εγκατέλειψε από μηχανική βλάβη αμέσως μετά, όσο οι μάχες μπροστά συνέχιζαν αμείωτες.

Ο Lorenzo οδηγούσε μπροστά φτάνοντας να δημιουργήσει μία πολύ μικρή διαφορά, με τον Marquez και τον Doviziso να παλεύουν πίσω του, έχοντας η δεύτερη Ducati αμυδρή απειλή σε εκείνο σημείο από τον Rossi. Ήταν μερικοί αρχικοί γύροι γεμάτοι ένταση, ο Vinales που έδειχνε να θέλει να είναι μέρος του πρώτου γκρουπ, έκανε το λάθος στα δυνατά φρένα που απαιτεί η απαιτητική πρώτη στροφή, και στο δεύτερο μισό του αγώνα ο Rossi θα έπραττε το ίδιο, σε μία πλήρη αντιγραφή. Προς το παρόν όμως κανένα όνομα δεν είχε σκαλιστεί στην βάση του βάθρου με τις Ducati που είχαν το μαλακό πίσω ελαστικό να δημιουργούν τα περισσότερα ερωτήματα. Θα κατάφερναν να φτάσουν μέχρι το τέλος σε αγωνιστικό ρυθμό; Είχαν αποκωδικοποιήσει σωστά την αντοχή των ελαστικών με βάση την εξωτερική θερμοκρασία και τους 28 γύρους που θα ακολουθούσαν; Ήταν καλό που ο καιρός δεν διέφερε από τις χρονομετρημένες δοκιμές, ιδιαίτερα από την στιγμή που αν έβρεχε, όπως υπήρχε μία πολύ μικρή πιθανότητα, θα υπήρχαν αναβάτες που δεν θα αγωνίζονταν με πρώτο και καλύτερο τον Crutchlow που δήλωσε ξεκάθαρα πως πρόκειται για επικίνδυνη πίστα...  και ο κίνδυνος πολλαπλασιάζεται στην βροχή. Ήταν ένα ζήτημα που απασχόλησε μέχρι και την Παρασκευή τις συζητήσεις, αλλά αφέθηκε να σβήσει όταν οι προγνώσεις έδιναν καιρό χωρίς βροχή με μεγάλη πιθανότητα. Αιτία ανησυχίας είναι οι μπαριέρες και η μικρή διαφυγή, σε μία πίστα που έχει πολύ δυνατά φρένα και στο βρεγμένο πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες να αγκαλιαστείς με κάποια από αυτές…

Ο Marquez που το Σάββατο ήταν καλύτερος του Dovizioso, δοκίμασε κάθε πιθανό συνδυασμό ελαστικών και κατέληξε να χρησιμοποιεί την σκληρή γόμα πίσω, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία. Μεσαίο εμπρός και μαλακό πίσω, είχαν μονάχα τρεις αναβάτες, εκτός των δύο Ducati. Ο Folger που εγκατέλειψε γρήγορα, ο Jack Miller που ήταν η μοναδική πτώση στην μεγάλη κατηγορία, και ο Alvaro Bautista που έκανε τον καλύτερο αγώνα της ζωής του και βρέθηκε πίσω από το Rossi, στην όγδοη θέση… Με λίγα λόγια η επιλογή ελαστικών της Ducati δεν σε άφηνε να σκεφτείς το καλύτερο για εκείνη σενάριο ως το απόλυτα επικρατέστερο. Ο Zarco είχε επίσης μαλακή γόμα τόσο εμπρός όσο και πίσω, με τον Barbera να τον αντιγράφει και να μην τα καταφέρνει τόσο καλά όσο εκείνος, ενώ ο Loris Baz τα ανακάτεψε, με μαλακό εμπρός και μεσαίο πίσω και τελικά τα πήγε περίφημα κάνοντας καλό αγώνα πίσω από τον Bautista.

Ήταν βέβαιο πως η επιλογή ελαστικών έπαιζε ρόλο σε αυτή την πίστα που μπορείς εύκολα να χάσεις πρόσφυση και ανακηρύχθηκε επικίνδυνη από μία σειρά αναβατών στην συνέλευση της επιτροπής ασφαλείας. Όμως αυτό που μάλλον εύκολα παραλείπεται, είναι  πως η Ducati έχει κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους, κι αυτό είναι η απόδοση του traction control που μπορεί όταν το θελήσει η ομάδα, να προστατέψει το πίσω ελαστικό από την καταιγιστική επιτάχυνση που είναι το άλλο χαρακτηριστικό της Ducati. Ταυτόχρονα έχουν τον Dovizioso, έναν από τους πιο ικανούς αναβάτες στην οδήγηση με ροή, αποφεύγοντας απότομες αντιδράσεις. Προς το παρόν όμως ήταν ο Lorenzo που μόλις στον δεύτερο γύρο είχε καταφέρει να έχει ένα δευτερόλεπτο διαφορά!

Για τους πρώτους δέκα γύρους είχες τον Lorenzo εμπρός και τον Marquez με τον Doviziso να παλεύουν πίσω του κλείνοντας την διαφορά, τον Rossi στην τέταρτη με τον Zarco κολλημένο πίσω του και να μην ξέρεις πότε θα γίνει η προσπέραση με την αγωνία να κορυφώνεται. Τότε ήρθε ένα ακόμα από τα μαγικά στιγμιότυπα του αγώνα, στην τρίτη στροφή, την υπεύθυνη για τόσα και τόσα περιστατικά αυτές τις μέρες, εκεί που ο Marquez έπεσε και το Σάββατο. Ο Lorenzo άνοιξε την γραμμή του, ο Marquez πάλεψε να περάσει μπροστά και έφτασαν σε απόσταση αναπνοής πράγμα που τους στέρησε ένα δέκατο, ώστε να έρθει ο Dovizioso και να περάσει πρώτος από την τρίτη θέση, όταν για μία στιγμή στην μικρή ευθεία είχες παράλληλα τρεις μοτοσυκλέτες!

Ο Marquez δεν χάρισε λεπτό περνώντας μπροστά και με τον Lorenzo στην τρίτη θέση, θα ξεκινούσε μία μάχη του Dovizioso με τον Marquez μέχρι την τελευταία ακριβώς στροφή, σε μία επικίνδυνη και παρατραβηγμένη κίνηση του Marquez που απλώς κέρδισε την χειρονομία του Dovizioso, όχι όμως και την νίκη!

Από την στιγμή που ο Lorenzo βρέθηκε άξαφνα από την πρώτη στην τρίτη θέση, και σύμφωνα με την εικόνα που έχει δείξει πρόσφατα, θα περίμενε κανείς να πέφτει συνέχεια θέσεις. Έχει συμβεί ξανά να βρίσκεται μπροστά και μόλις χάνει το προβάδισμα να χάνει και σε μαχητικότητα, όμως τώρα θα κρατούσε την άμυνά του. Μονάχα με τον Pedrosa βέβαια αναμετρήθηκε, γιατί ο Rossi θα έκανε το ίδιο λάθος με τον Vinales και θα άφηνε Pedrosa και Zarco να περάσουν και λίγο αργότερα και τον Vinales, κρατώντας την έβδομη θέση μέχρι το τέλος.

Ο Dovizioso με τον Marquez όμως δεν είχαν σκοπό να αφήσουν τις κερκίδες χωρίς θέαμα, με τον Marquez να έχει σημεία, όπως το εσάκι της 7ης και 8ης στροφής που ήταν ταχύτερος από τον Ιταλό, περνώντας τον συνολικά τρεις φορές στον αγώνα στο ίδιο σημείο! Η μάχη αυτή επέτρεψε τον Pedrosa να τους φτάσει, με τις δύο Honda και την Ducati να ξεχωρίζουν μπροστά!

Λίγο πριν το τέλος θα ήταν μία μάχη ανάμεσα στον Dovizioso και τον Marquez που έκανε μικρά λάθη πίσω από την Ducati δοκιμάζοντας κάθε σπιθαμή της πίστας για να τον περάσει, μέχρι το αποκορύφωμα των δύο τελευταίων στροφών. Είναι βέβαιο πως θα δοκίμαζε ο Ισπανός να περάσει εμπρός, είναι αυτή η δίψα του για την νίκη, που όταν δεν την εφάρμοσε το ’15 κανείς δεν τον αναγνώριζε… Επιτέθηκε στον Dovizioso όπως περίμεναν όλοι στις κερκίδες, όπως περίμενε και ο ίδιος ο Dovizioso, σύμφωνα με την δήλωσή του μετά τον αγώνα. Είχε δει την επίθεση του Marquez στην προτελευταία στροφή, και περίμενε να μπει από την εσωτερική για αυτό και άργησε να φρενάρει. Αυτό που δεν περίμενε, είναι να καταφέρει ο Marquez να σηκώσει την μοτοσυκλέτα σε ένα εντυπωσιακό ντριφτάρισμα πάνω στο κερμπ, παλεύοντας για τα τελευταία μέτρα πριν τον τερματισμό. Όμως κι αυτό δεν ήταν αρκετό, ο Dovizioso είχε κρατήσει μεγαλύτερη ταχύτητα στην στροφή και με το γκάζι της Ducati τερμάτιζε την ώρα που έκανε και μία χειρονομία στον Marquez για την κίνησή του αυτή που θα μπορούσε να τους προσγειώσει και τους δύο μερικά μέτρα πριν την καρό σημαία… Κανείς όμως δεν θα παραπονεθεί για αυτή την θεαματική κορύφωση ενός αγώνα που είχε αγωνία μέχρι το τέλος!

Ο Dovizioso μείωσε έτσι την διαφορά του στους 16 βαθμούς πίσω από τον Marquez, με Vinales και Rossi να ακολουθούν σε μία απόσταση που δεν γίνεται να αποκληρώσεις κανένα από την κορυφή του πρωταθλήματος.

Για όποιον πάντως εκδηλώνει αμφιβολίες για το μέλλον του θεάματος στην κορυφαία κατηγορία, οι σημερινοί αγώνες σε Moto2 και Moto3 έδειξαν ότι θα υπάρχουν ονόματα που θα μπορούν να κάνουν την διαφορά. Ο Joan Mir, ο σχεδόν βέβαιος πρωταθλητής για φέτος, κατάφερε να σκαρφαλώσει θέσεις από την αρχή και τελικά να επικρατήσει σε έναν αγώνα γεμάτο πτώσεις, με σεμιναριακή οδήγηση. Αντίστοιχα ο Morbidelli κατάφερε να κερδίσει παρόλο που δεν ήταν ταχύτερος, και να επικρατήσει του Alex Marquez και του Luthi που τον κυνηγά στο πρωτάθλημα. Για λίγο φάνηκε πως ο Alex Marquez προστάτευε τον Morbidelli μην αφήνοντας τον Luthi να περάσει μπροστά, πράγμα καταστροφικό για αυτό το επίθετο, όμως τελικά όχι μόνο προσπάθησε για την πρώτη θέση, αλλά και ο ίδιος ο Luthi όταν είχε την ευκαιρία έκανε μικρά αλλά καίρια λάθη, με τον Morbidelli να κερδίζει με σταθερή οδήγηση.

Μεγάλη ατυχία για την KTM μέσα στο σπίτι της, ιδιαίτερα στην Moto2 που από τις μάχες των πρώτων τριών, άρχιζε να κερδίζει έδαφος ο Miguel Oliveira κάνοντας τον έναν ταχύτερο γύρο πίσω από τον άλλο, πηγαίνοντας για βάθρο. Εκεί είναι που σημείωσε μία τρομακτική πτώση, με την μοτοσυκλέτα να βρίσκεται επάνω του και τον ίδιο φανερά απογοητευμένο αλλά και χτυπημένο να μην σηκώνεται από το έδαφος. Έφυγε περπατώντας για το ασθενοφόρο, σοκαρισμένος από την σφοδρότητα της πτώσης και την ατυχία ταυτόχρονα. Κατά μία δόση ειρωνείας, είχε πέσει μόλις ο σκηνοθέτης μετέδιδε πλάνα από πορτοκαλί κερκίδα να πανηγυρίζει… Αντίστοιχα ο Bo BENDSNEYDER στην Moto3 είχε μία άτυχη πτώση από την κορυφή σχεδόν του αγώνα. Ο Mika Kallio όμως, παλιό αστέρι της Moto2 μαζί με τον Marquez και αναβάτης εξέλιξης της KTM, κατάφερε να είναι μέσα στην δεκάδα, παρόλο που το Σάββατο είχε δύο εξόδους, κερδίζοντας τον σεβασμό της ομάδας.

Επόμενο ραντεβού των MotoGP, σε δύο εβδομάδες από τώρα

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.