MotoGP Κατάρ τεστ: Καμία αλήθεια στα νούμερα!

Χωρίς ταχύτερο χρόνο, εκείνος με την καλύτερη εμφάνιση στις δοκιμές…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/3/2018

Οι πόλεμοι στην αρχαιότητα είχαν κάτι το ξεχωριστό, είχαν μία μακρά προετοιμασία, κάτι που μάλιστα συνέβαινε μέχρι και τον προηγούμενο αιώνα σε μικρότερη κλίμακα, όπως μαθαίνουμε από τους ιστορικούς όταν «κλέφτες κι αμαρτωλοί» επί μέρες αντάλλασσαν λόγια πριν πέσει η πρώτη τουφεκιά. Οι στρατοί στην αρχαιότητα παρατάσσονταν επί μερόνυχτα πριν την μάχη, που η έναρξή της ήταν λίγο έως πολύ προκαθορισμένη και δεν γίνεται κανείς να μην αναγνωρίσει ακριβώς το ίδιο και στο πρώτο στάδιο των MotoGP, ιδιαίτερα σε μία τόσο «πολεμική» σεζόν, όπως αυτή που ετοιμάζεται να ξεκινήσει! Οι ομάδες παρατάσσονται, ετοιμάζονται και μετρούν τον «εχθρό», μελετούν τα νέα του εφόδια, αναδιοργανώνονται κι ανασυντάσσονται αναλόγως, σε μία πυρετώδη διαδικασία που κατά διαστήματα είναι η πιο έντονη που θα υπάρχει σε όλη τη σεζόν. Μία παραδοσιακή λοιπόν, πολεμική πρακτική…

Τώρα στο Qatar η τελευταία πράξη της οριστικής παράταξης πριν την έναρξη της μάχης έχει μόλις δοθεί, και σε δεκαπέντε μέρες θα ξεσπάσει πιο έντονη από ποτέ, χωρίς κανένας να έχει αναδειχθεί ως απόλυτος διεκδικητής, αν και ξεχωρίζουν ο Marquez και κυρίως ο Dovizioso. Το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις για το τεστ του Qatar, και ταυτόχρονα το πιο συνηθισμένο των ημερών, είναι να βλέπεις ποιος έχει τον ταχύτερο χρόνο. Ίσχυε το ίδιο και στην Ταϊλάνδη που οι ομάδες έψαχναν και την πίστα ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα, και ισχύει εξίσου και στο Qatar, που οι ταχύτεροι χρόνοι έγιναν από αναβάτες που δεν είχαν καμία απολύτως σταθερότητα. Πρώτη μέρα Maverick Vinales, δεύτερη Andrea Iannone, τρίτη Johann Zarco, και οι τρείς τους ταυτόχρονα γρήγοροι και εξίσου αργοί όμως, με σκαμπανεβάσματα απόδοσης. Και είναι κάτι ακόμα που δεν μπορούν να δείξουν οι χρόνοι, ποιος είναι εκείνος ο αναβάτης που ολοκληρώνει καλύτερα το πρόγραμμα της ομάδας για κάθε συγκεκριμένη ημέρα. Και μάλιστα αυτό είναι κάτι έτσι κι αλλιώς θολό, αφού φυσικά κανείς δεν γνωρίζει πάνω σε τι ακριβώς εργάζεται κάθε ομάδα, και το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να διεξαχθεί, είναι από το ρεπορτάζ των pit, παρατηρώντας τις αντιδράσεις τους, βλέποντας τον τρόπο εργασίας, συλλέγοντας μία σειρά από διαφορετικές λεπτομέρειες.. Με βάση μία τέτοια παρατήρηση, είναι ο Marquez που τόσο από πλευράς σταθερότητας ρυθμού, όσο κι από την παρουσία της ομάδας, έδειξε πως η δοκιμή στο Qatar εξελίχθηκε πολύ καλύτερα για τον ίδιο, απ’ ότι για οποιονδήποτε από τους παραπάνω, κι ας ήταν έβδομος στους συνδυασμένους χρόνους!

Στην κορυφή όμως του τριημέρου, κι ένα από τα φαβορί της σεζόν που χαρακτηρίζεται από αυτή ακριβώς την έλλειψη των φαβορί, πρέπει να τοποθετηθεί ο Dovizioso. Για όσους μιλούν στις δοκιμές μονάχα για χρόνους, ο Dovizioso ήταν δεύτερος την Πέμπτη και την Παρασκευή και τρίτος το Σάββατο, πράγμα που φανερώνει μία σταθερότητα και μάλιστα τον κάνει να ξεχωρίσει έτσι κι αλλιώς, την στιγμή που ο Vinales για παράδειγμα που είχε τον ταχύτερο χρόνο της πρώτης ημέρας, έχασε σε ρυθμό την επόμενη και για το σύνολο σχεδόν και της τελευταίας που επανήλθε. Ο Dovizioso όμως εκτός από καλό ρυθμό, είχε κάτι πιο σημαντικό που παραβλέπεται γιατί δεν αποτιμάται με νούμερα, έδειχνε ήρεμος και συγκεντρωμένος, δουλεύοντας στο πρόγραμμα της ομάδας του.. Κι αν θέλει κανείς να βγάλει έτσι έναν «νικητή» για την τελευταία δοκιμή των MotoGP, τότε αυτός θα πρέπει να είναι ο τρίτος αναβάτης των συνδυασμένων χρόνων του τριημέρου, ο Dovizioso! Με τον Marquez να ακολουθεί σε αυτή την άτυπη ανάδειξη των δοκιμών, που δεν πρέπει ωστόσο να δημιουργεί καμία προσδοκία ούτε για τον πρώτο αγώνα, ούτε και για το πρωτάθλημα. Μην πάμε μακριά, θυμηθείτε το περσινό, ένα από τα πιο απρόβλεπτα στην σύγχρονη ιστορία των MotoGP, την στιγμή που φέτος ξεκινάμε με ένα από τα πιο ανταγωνιστικά.

Όλες οι μεγάλες ομάδες έχουν δείξει πως έχουν την δυνατότητα να είναι στην κορυφή της βαθμολογίας, και ταυτόχρονα έχουμε γεμίσει μία σειρά από αναβάτες δορυφορικών που είτε ονειρεύονται το ίδιο (και μπορούν) όπως ο Zarco, είτε είναι παραπάνω από βέβαιο πως τουλάχιστον σε κάποιους αγώνες θα ανακατέψουν την τράπουλα με τρόπο απρόσμενο.

Στην ίδια βάση με τα παραπάνω λοιπόν, τι να πει κανείς για τον Crutchlow; Που ήταν τέταρτος στους συνδυασμένους χρόνους αλλά έχοντας αναλάβει εδώ και χρόνια –άτυπα στην αρχή και με παράπονο από τον ίδιο, ωστόσο επίσημα πλέον- την εκρηκτική θέση του αναβάτη εξέλιξης του HRC, ολοκλήρωσε ένα τριήμερο προσφέροντας σημαντική βοήθεια. Ο Crutchlow είχε πολύ γρήγορο ρυθμό για μία σειρά που προσομοιάζει το πρώτο μισό του αγώνα, και βοήθησε να κατανοήσει καλύτερα η Honda το πρόβλημα που αντιμετώπιζε και ο Marquez με μειωμένη πρόσφυση εμπρός. Τελείωσαν τις δοκιμές έχοντας μία πιο σαφή ιδέα για το τι χρειάζεται να γίνει μπροστά, τώρα που ακόμα ένας αναβάτης ήταν σε αυτό τον ρυθμό…

Όλα αυτά δείχνουν πως το συμπέρασμα από τις δοκιμές πρώτα βγαίνει δύσκολα, κι έπειτα δεν γίνεται να αποτελέσει μπούσουλα για την σεζόν. Ο εκπληκτικός Zarco ήταν πέρσι εδώ, σε αυτή την πίστα, που έκανε την καλύτερη δυνατή εμφάνιση που θα μπορούσε, οδηγώντας τον αγώνα μέχρι και με ένα δευτερόλεπτο διαφορά, δείχνοντας πως όχι μόνο του ταιριάζει η πίστα, αλλά και η μοτοσυκλέτα και μία θέση στο βάθρο. Λίγο αργότερα θα έπεφτε, αλλά τίποτα από τα παραπάνω δεν γινόταν να αναιρεθεί. Έτσι και τώρα, με μία σύντομη πολύ προσπάθεια, έδειξε ότι μπορεί να είναι ο ταχύτερος όλων, όχι όμως σε διάρκεια. Τουλάχιστον όχι σε αυτή την πίστα, με βάση το τριήμερο και το γεγονός πώς ούτε πέρσι ολοκλήρωσε έναν αγώνα.

Γενικότερα η Yamaha πλέει σε φουρτουνιασμένο πέλαγος που την φέρνει μία πάνω, μία κάτω. Rossi και Vinales καβαλάνε ψηλά κύματα που τους μεταφέρουν στην κορυφή, αλλά αμέσως μετά ξανά κυλούν το ίδιο χαμηλά με πριν. Τόνισε το ίδιο σε αντίστοιχο τόνο ο Rossi, λέγοντας πως η αρχή αυτής της σεζόν είχε –έχει- υπερβολικά σκαμπανεβάσματα.. Ο Vinales ολοκλήρωσε τις δοκιμές στο Qatar με την ίδια μοτοσυκλέτα που ξεκίνησε την πρώτη ημέρα που είχε την καλύτερη επίδοση, λέγοντας πώς: «χάσαμε μιάμιση ημέρα δοκιμάζοντας άλλα πράγματα, όταν θα έπρεπε να συγκεντρωθούμε σε εκείνα που είχαμε, τώρα πετάξαμε όλη αυτή την δουλειά και τελικά γυρίσαμε πίσω, είχαμε χάσει το δρόμο».. Σε κάνει να απορείς πώς γίνονται καμιά φορά τέτοιες παρεκτροπές, πώς γίνεται δηλαδή να χαθεί ο δρόμος, όπως πολύ χαρακτηριστικά είπε ο Vinales, όμως τα MotoGP δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως είναι ταυτόχρονα πεδίο έρευνας κι εξέλιξης.

Βέβαια κάθε ομάδα ακολουθεί την δική της μεθοδολογία για αυτή την έρευνα κι εξέλιξη, και σίγουρα κάποιος τρόπος δουλειάς είναι αποδοτικότερους από τους υπόλοιπους, για παράδειγμα μετά την Ταϊλάνδη, το Κατάρ ήταν το δεύτερο μέρος που ο Marquez προτίμησε να δουλέψει περισσότερο στο ρυθμό του αγώνα και λιγότερο στο κυνήγι του απόλυτου χρόνου: «εργαστήκαμε πολύ στον ρυθμό, ένα σημείο που έπασχα στην συγκεκριμένη πίστα, χάνοντας έτσι ευκαιρίες να κάνουμε μία επίθεση στον ταχύτερο χρόνο. Είμαι όμως πολύ ικανοποιημένος γιατί πετύχαμε τον στόχο, βελτιώνοντας τον αγωνιστικό μας ρυθμό».

Παράλληλα με όλα τα παραπάνω βέβαια, οι αναβάτες είχαν την ευκαιρία μίας δοκιμής σε βρεγμένη πίστα, καθώς η διοργάνωση ήθελε να δει αν μπορούσε να γίνει βρόχινος νυκτερινός αγώνας. Το σπρέι δημιουργεί μία κουρτίνα που με τα φώτα των προβολέων μπορεί να φτάσει στο σημείο μέχρι και να προβάλλει αντανακλάσεις, καθιστώντας τα πράγματα επικίνδυνα. Αν αναρωτηθεί κανείς για πιο λόγο να περιμένει κανείς βροχή, στην έρημο που περικυκλώνει την πίστα, θα πρέπει να του θυμίσουμε και πάλι τον περσινό αγώνα, όταν η βροχή σταμάτησε την τελευταία στιγμή! Τότε ο Capirossi δοκίμαζε την πίστα με το χέρι, για να δει την υγρασία και στο τέλος αποφασίστηκαν δύο γύροι προθέρμανσης, ώστε οι ίδιες οι μοτοσυκλέτες να στεγνώσουν καλύτερα την αγωνιστική γραμμή. Άλλο ένα σημείο που μαρτυρούσε πόσο απρόβλεπτη θα γινόταν η σεζόν… 

Η δοκιμή στο βρεγμένο δεν ενθουσίασε κανέναν, με τους μισούς να λένε πως δεν θέλουν, αλλά δεν θα εναντιωθούν και στο ενδεχόμενο να τρέξουν υπό βροχή, όπως ο Zarco και ο Marquez και τους άλλους μισούς, να προτιμούν να μην υποστούν το μαρτύριο καθώς πολλά σημεία είναι εκείνα που δεν βλέπεις και γλιστράς αρκετά.. 

Όπως και πέρσι, έτσι και τώρη η σεζόν ξεκινά χωρίς καμία δυνατή πρόβλεψη: Υψηλός ανταγωνισμός, πολλά σκαμπανευάσματα απόδοσης, θα μας δώσουν έναν πολύ έντονο πρώτο αγώνα, και το πιθανότερο όπως λέμε από την Valencia ακόμα, ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα…

 

 

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.