MotoGP – Misano

Στο βασίλειο της... τούμπας
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/9/2017

Όπως είχαμε σημειώσει ήδη από τις χθεσινές δοκιμές, ο αγώνας στην πίστα του Misano έγινε με βρόχινες συνθήκες, γεγονός που δυσκόλεψε υπερβολικά αναβάτες και ομάδες.

Αυτό μεταφράστηκε σε ένα απίστευτο “χορό” πτώσεων που ξεκίνησε νωρίς από τα πρωινά warm up και κορυφώθηκε την ώρα του αγώνα, ιδιαίτερα στις μικρότερες κατηγορίες. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Moto3 οι αναβάτες που τερμάτισαν (15) ήταν λιγότεροι από αυτούς που εγκατέλειψαν (16)!

Στην μεγάλη κατηγορία τα πράγματα ήταν εξίσου δύσκολα, όπως έδειξε και το πρωινό warm up, με τον Marquez να προσθέτει ακόμη πία πτώση στις πολλές που είχε κατά την διάρκεια του τριημέρου. Την ώρα όμως της εκκίνησης ήταν η σειρά του Jorge Lorenzo να εντυπωσιάσει, καθώς ο Ισπανός κατάφερε να... εκτοξευθεί μόλις έσβησαν τα φώτα και να στρίψει πρώτος στην πρώτη στροφή του αγώνα. Ο αναβάτης της Ducati προσπάθησε να κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, δουλεύοντας πάνω σε έναν φρενήρη ρυθμό προκειμένου να χτίσει μια σημαντική διαφορά από τους υπόλοιπους, από το ξεκίνημα κιόλας του αγώνα. Με δεδομένο ότι οι βρεγμένες συνθήκες ευνοούν ιδιαίτερα τις ιταλικές μοτοσυκλέτες, το σχέδιο του Lorenzo έδειξε να πετυχαίνει, χτίζοντας μια απόσταση ασφαλείας από τους Marquez, Dovizioso, Vinales και Crutchlow που τον κατεδίωκαν.

Η στρατηγική όμως του Lorenzo κατακερματίστηκε στον έβδομο γύρο, όταν ο Ισπανός το παράκανε και όντας επικεφαλής έπεσε στην έκτη στροφή χαραμίζοντας ίσως την καλύτερη και μεγαλύτερη ευκαιρία που είχε για να πάρει την πρώτη του νίκη με την Ducati. Πιο πίσω εν τω μεταξύ, ένας αφιονισμένος Petrucci είχε καταφέρει να αναρριχηθεί φτάνοντας το γκρουπ των πρωτοπόρων περνώντας όποιον έβρισκε μπροστά του, ενώ ο Marquez λίγο έλειψε να προστεθεί στη λίστα με τους εγκαταλείψαντες σώζοντας ένα παρολίγον highsiding. Λίγο αργότερα μάλιστα έκανε σινιάλο στην ομάδα του κουνώντας το πόδι του προκειμένου να ετοιμάσουν την δεύτερη μοτοσυκλέτα με το στήσιμο για το στεγνό, αν και οι συνθήκες της πίστας δεν έδειχναν πως υπήρχε περίπτωση να στεγνώσει ούτε καν η αγωνιστική γραμμή.

Μετά την πτώση του Lorenzo, το “αφεντικό” στην πίστα ήταν ο Petrucci, ο οποίος οδηγούσε αλάνθαστα και εξαιρετικά γρήγορα, ενώ και ο Crutchlow είχε μια πτώση η οποία τον έριξε πολύ πίσω καθώς κατάφερε να σηκώσει την μοτοσυκλέτα του και να συνεχίσει. Έχοντας συμπληρώσει το ένα τρίτο του αγώνα, η τριάδα που πάλευε για την κορυφή ήταν οι Petrucci, Marquez και Dovizioso, ενώ ο Vinales έδειχνε πως δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον γρήγορο ρυθμό τους. Αξίζει να σημειωθεί πως σε εκείνη την χρονική στιγμή, ένας από τους γρηγορότερους αναβάτες ήταν ο Pirro, η wild card συμμετοχή της Ducati, ο οποίος αν και ήταν αρκετά πιο πίσω γύριζε στον ρυθμό του Petrucdci και μερικές φορές ακόμη πιο γρήγορα!

Όσο περνούσε η ώρα, όλο και περισσότεροι αναβάτες έπαιρναν την άγουσα προς τα πιτς, με τις μοτοσυκλέτες τους τραυματισμένες από τις πτώσεις, ενώ μπροστά οι διαφορές μεταξύ των τριών πρώτων αυξομειώνονταν χωρίς να μπορεί να υπάρξει μια ασφαλής πρόβλεψη για τον νικητή. Λίγους γύρους πριν το τέλος, κι ενώ ο Marquez είχε μερικές ακόμη δύσκολες στιγμές, ήραν η ώρα για να γράψουν οι αναβάτες του ταχύτερους χρόνους τους, καθώς οι συνθήκες στην πίστα βελτιώνονταν έστω και οριακά. Ξεκίνησε ο Petrucci για να απαντήσει αργότερα ο Marquez, μαρτυρώντας ότι η υπόθεση της πρώτης θέσης αφορούσε αποκλειστικά αυτούς τους δύο, αφού ο Dovizioso δεν μπορούσε να ακολουθήσει και συμβιβάστηκε με τους βαθμούς της τρίτης θέσης. Ο Petrucci ένιωθε έντονα την πίεση από τον Marquez, γεγονός που τον οδήγησε σε μικρά λάθη, τα οποία όμως δεν του στοίχησαν την δεδομένη χρονική στιγμή. Στον τελευταίο γύρο όμως, ο Ισπανός έκανε την κίνηση που μελετούσε στους προηγούμενους γύρους και κατάφερε να πάρει την πρωτοπορία, στερώντας από τον Petrucci μια πολυπόθητη νίκη. Πετυχαίνοντας τον ταχύτερο γύρο του αγώνα στον τελευταίο γύρο, ο Marquez πήρε την τέταρτη φετινή του νίκη, ισοβαθμώντας πλέον στην βαθμολογία με τον Dovizioso που τερμάτισε τρίτος (αλλά ο Ισπανός είναι τυπικά πρώτος λόγω των περισσότερων νικών), ενώ και ο Vinales με τον τερματισμό του στην τέταρτη θέση, μάζεψε πολύτιμους βαθμούς για να παραμείνει ζωντανός στο κυνήγι του τίτλου.

Από τα highlights πάντως του αγώνα, ήταν και ο τερματισμός του Zarco στην 15η θέση τρέχοντας και σπρώχνοντας την μοτοσυκλέτα του σε όλο το μήκος της ευθείας του τερματισμού, καθώς έμεινε από βενζίνη στον τελευταίο γύρο κι ενώ βρισκόταν στην όγδοη θέση.

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.