MotoGP: Ο Hugh Anderson μπήκε στο Hall of Fame και έγινε MotoGP Legend

Τέσσερις Παγκόσμιοι Τίτλοι στις μικρές κατηγορίες τη δεκαετία του 1960
Από το

motomag

11/10/2022

Το Σάββατο 8/10/2022 , ο τέσσερις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής GP τη δεκαετία του 1960 στις κατηγορίες 50 και 125 κυβικών εκατοστών, Hugh Anderson, εισήχθη στο MotoGP Hall of Fame.

Σε μία τελετή που έγινε στην πίστα Hampton Downs Circuit στη Νέα Ζηλανδία, απονεμήθηκε στον Hugh Anderson η τιμητική πλακέτα για την είσοδο του στο Hall of Fame.

Μέσω video ο CEO της Dorna, Carmelo Ezpeleta καλωσόρισε τον Hugh Anderson στη λίστα του MotoGP Hall of Fame. Στην ομιλία του έκανε λόγο και στον, πρόσφατα εκλιπόντα, Phil Read, ενώ τόνισε τη σημαντικότητα των αναβατών που η καριέρα τους βοήθησε το MotoGP να φτάσει στο σημερινό του επίπεδο.

Ο Hugh Robertson Anderson, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1936. Μεγάλωσε στο Huntly, στο βόρειο νησί της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί ξεκίνησε την ενασχόληση του με το rugby, παίζοντας στην Rugby League με την ομάδα Huntly United. Συναθλητής του υπήρξε ο μετέπειτα οδηγός αγώνων ταχύτητας με μοτοσυκλέτα, Ginger Molloy.

Η πρώτη του επαφή με μοτοσυκλέτα ήταν στην ηλικία των 9 ετών στη φάρμα που διατηρούσε η μητέρα του. Στην ηλικία των 17 έτρεξε για πρώτη φορά αγώνες motocross, με αυτοσχέδια μοτοσυκλέτα. Κατάφερε να κερδίσει κάθε αγώνα που έτρεξε εκείνη τη χρονιά.

Οι νίκες αυτές τον οδήγησαν στους αγώνες ταχύτητας. Το 1960 είχε την πρώτη του επαφή με τα GP στα 350 και 500 κ.εκ. Την ίδια χρονιά, με τη μοτοσυκλέτα των 350 κ.εκ. είχε το πρώτο του βάθρο, στον αγώνα Isle of Man TT, οπού και ήταν συνολικά δύο φορές νικητής της διαδρομής το 1963 και 1964 στα 125 και 50 κυβικά αντίστοιχα.

Το 1962 είχε την πρώτη του επαφή με τις κατηγορίες των 50 και 125 κυβικών, με την ομάδα της Suzuki, καταφέρνοντας να διεκδικήσει πρώτες θέσεις και στις δύο κατηγορίες.

Το 1963 ήταν η χρονιά που ο Anderson πήρε τους 2 πρώτους Παγκόσμιους Τίτλους του, στα 50 και στα 125 κυβικά, ενώ το 1964 κατάφερε να κερδίσει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τον τίτλο στα 50 κυβικά ενώ ολοκλήρωσε το Πρωτάθλημα στην τρίτη θέση στην κατηγορία των 125 κυβικών. Ακριβώς την ανάποδη σειρά ακολούθησε το 1965, κατακτώντας τον τίτλο στα 125 κυβικά, και τερματίζοντας τρίτος στα 50 κυβικά.

Τον Οκτώβριο του 1966, έδωσε τον τελευταίο αγώνα της καριέρας του στα GP, στο ιαπωνικό Grand Prix του Fisco, κλείνοντας την καριέρα του με την ομάδα που ξεκίνησε. Μία καριέρα που αποτελείται από 4 Παγκόσμια Πρωταθλήματα, 25 νίκες Grand Prix και και 48 βάθρα, σε ένα διάστημα έξι ετών.

Εκτός από τους τίτλους στα GP, ο Anderson, έχει στεφθεί 19 φορές πρωταθλητής στο Εθνικό Πρωτάθλημα της Νέας Ζηλανδίας.

Το 1994, ο Anderson, διορίστηκε ως μέλος του Τάγματος των Ιπποτών (MBE), για την προσφορά του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, ενώ το 1995, εισήχθη στο Sports Hall of Fame της Νέας Ζηλανδίας και το 2014 εξέδωσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο “Being There”.

Με την είσοδο του στο MotoGP Hall of Fame, o Anderson, εντάσσεται στον κατάλογο των ελίτ αθλητών του αθλήματος μαζί με τους: Giacomo Agostini, Mick Doohan, Geoff Duke, Wayne Gardner, Mike Hailwood, Daijiro Kato, Eddie Lawson, Anton Mang, Angel Nieto, Wayne Rainey, Phil Read, Jim Redman, Kenny Roberts, Kenny Roberts Jr, Jarno Saarinen, Kevin Schwantz, Barry Sheene, Marco Simoncelli, Freddie Spencer, Casey Stoner, John Surtees, Carlo Ubbiali, Alex Crivillé, Franco Uncini, Marco Lucchinelli, Randy Mamola, Kork Ballington, Dani Pedrosa, Stefan Dörflinger, Jorge Martinez, Valentino Rossi, Jorge Lorenzo, Max Biaggi, Luigi Taveri και Nicky Hayden.

MotoGP Δοκιμές Jerez: Ταχύτερος όλων ο M.Marquez - Ισχυρότερος κινητήρας για τη Yamaha

Πολύ καλός ο καιρός έκανε τη χάρη σε ομάδες και αναβάτες
MotoGP Jerez Test 2025
Από το

motomag

29/4/2025

Οι ιδανικές καιρικές συνθήκες μετά τον αγώνα της Jerez έδωσαν την ευκαιρία στις ομάδες του MotoGP να δοκιμάσουν πολλά πράγματα στις επίσημες δοκιμές στην ισπανική πίστα.

Ο Marc Marquez (Ducati Lenovo Team) σημείωσε τον ταχύτερο γύρο της ημέρας, στο δεύτερο απογευματινό session όντας ο μόνος αναβάτης με χρόνο κάτω από 1:36 (01:35.8760), ενώ ήταν ταχύτερος από όλους και στο πρώτο. Εστίασε κυρίως στη βελτίωση της αίσθησης του μπροστινού μέρους της μοτοσυκλέτας του, ενώ δοκίμασε ένα νέο αλλά και ένα παλιότερο ψαλίδι για την GP25. 

Από την άλλη ο Pecco Bagnaia εργάστηκε πάνω στην ισορροπία της Desmosedici που τον ταλαιπώρησε όλο το Σαββατοκύριακο σύμφωνα και με την επίσημη αναφορά της διοργάνωσης, ενώ στο τέλος δεν έμεινε ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα. Είναι πάντως χαρακτηριστικό ότι πέρασε πολλές ώρες χωρίς να γυρνάει στην πίστα, ίσως γιατί δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό που του  φταίει με την ισορροπία της GP25.

Οι ανεξάρτητες ομάδες συμμετείχαν με λιγότερους αναβάτες. Ο Franco Morbidelli (Pertamina Enduro VR46 Racing Team) απουσίαζε λόγω πτώσης, ενώ ο ομόσταυλός του Fabio Di Giannantonio εργάστηκε κυρίως πάνω στη διαχείριση της πρόσφυσης του πίσω μέρους. Το ίδιο έκανε και ο πρωτοπόρος του πρωταθλήματος Alex Marquez (BK8 Gresini Racing MotoGP) και ο team mate του στην Gresini Fermin Aldeguer.

Η Yamaha παρουσίασε αναβάθμιση στον τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα, με τους Fabio Quartararo και Alex Rins να διαπιστώνουν βελτίωση και αυτό μόνο θετικό θα είναι για την εξέλιξη του πρωταθλήματος. Ο Rins ανέφερε αύξηση τριών χλμ./ώρα σε τελική ταχύτητα, ενώ πιο σκεπτικός φάνηκε ο Quartararo, ο οποίος δοκίμασε επίσης νέα σέλα προς βελτίωση της εργονομίας της μοτοσυκλέτας.

Ο Jack Miller (Prima Pramac Yamaha MotoGP) και ο δοκιμαστής Augusto Fernandez επίσης συμμετείχαν και επιβεβαίωσαν τα θετικά αποτελέσματα. Η Yamaha θα εισάγει τις αναβαθμίσεις κινητήρα στον επόμενο αγώνα στον επόμενο κιόλας γύρο στο Le Mans.

Η (Red Bull KTM Factory Racing) εργάστηκε πάνω στη γενικότερη ανταγωνιστικότητα της RC16. Ο Pedro Acosta είχε πτώση αλλά επέστρεψε γρήγορα στην πίστα. Ο Brad Binder, ήταν από τους πρώτους στην πιστά το πρωί αλλά έφυγε και νωρίς το απόγευμα χωρίς να καταφέρει να βελτιώσει τον χρόνο του, με καλύτερο το πρωινό 01:37.0550.

Στην Tech3, ο Maverick Viñales δοκίμασε διαφορετικά μοτίβα απόδοση ισχύος στην ΚΤΜ του και πέτυχε τον δεύτερο καλύτερο χρόνο της ημέρας με 01:36.2370 γυρνώντας παράλληλα σημαντικά πιο γρήγορα από όλους τους αναβάτες της KTM. Ο Enea Bastianini συνέχισε την γενική προσπάθεια προσαρμογής του στην RC16.

Ο Marco Bezzecchi (Aprilia Racing) δούλεψε στη σταθερότητα στο φρενάρισμα στο πρώτο σκέλος και ολοκλήρωσε 99 γύρους συνολικά. Χρησιμοποίησε νέο αεροδυναμικό πακέτο και άλλα εξαρτήματα με τα οποία σημείωσε πρόοδο με καλύτερο χρόνο στον δεύτερο session το 01:36.6150. Ο Lorenzo Savadori είχε τεχνικό πρόβλημα το απόγευμα και έμεινε στους 68 γύρους.

Στην Trackhouse Aprilia, ο Raul Fernandez έκανε αισθητή βελτίωση (8ος το απόγευμα) με 85 γύρους, ενώ ο rookie Ai Ogura έκανε 88 γύρους, δείχνοντας πρόοδο σε σχέση με το Σαββατοκύριακο συμπληρώνοντας με τρίτη Aprilia τις 11 πρώτες θέσεις στο απογευματινό session και καλύτερο χρόνο το 1:36.8610.

Η Honda εστίασε στη σταδιακή πρόοδο και δοκίμασε νέο ψαλίδι, χωρίς ωστόσο να σημειώσει σημαντικές βελτιώσεις στους χρόνους με τους Joan Mir και Luca Marini (Honda HRC Castrol) να συνεχίζουν μέχρι την καρό σημαία συλλέγοντας πολύτιμα δεδομένα. Ο Johann Zarco ξεχώρισε με ισχυρή παρουσία, 3ος το πρωί, 8ος το απόγευμα είχε ως καλύτερο χρόονο το 01:36.60. Ο Somkiat Chantra επανήλθε μετά από πτώση, ενώ ο Takaaki Nakagami που αντικατέστησε στις δοκιμές την wildcard συμμετοχή του Aleix Espargaro, εργάστηκε πάνω σε 3 μοτοσυκλέτες με διάφορες ρυθμίσεις και πληθώρα εξαρτημάτων οπού και σημείωσε πρόοδο στην διάρκεια 68 γύρων.

Ετικέτες