MotoGP Qatar Test 1η μέρα: Νέα αεροδυναμικά και λωρίδα «πέναλτι»

Δοκιμές για όλους, ακόμη και την διοργάνωση
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

24/2/2019

Το Qatar αποτελεί πάντα μία “prova generale” για τον πρώτο αγώνα κάθε σεζόν, την στιγμή που ταυτόχρονα με τις αγωνιστικές ρυθμίσεις οι αναβάτες πρέπει να συνεχίσουν και να οριστικοποιήσουν την εξέλιξη των αλλαγών στις μοτοσυκλέτες. Για κάποιους βέβαια, στην Honda πιο συγκεκριμένα, οι δοκιμές αυτές είναι ακόμη πιο σύνθετες καθώς ακόμη δεν έχουν προσαρμοστεί στην μοτοσυκλέτα τους, όπως ο Lorenzo. Ο αναβάτης της Honda θέλει σήμερα, όταν ξεκινήσουν το σούρουπο οι δοκιμές της δεύτερης ημέρας, να έχει βρει την θέση του στην μοτοσυκλέτα, που σημαίνει αλλαγές εργονομίας καθώς για αυτόν υπάρχει ένα πρόβλημα που δεν θέλει να το λύσει στο τέλος της σεζόν, όπως έγινε με την Ducati…

“Δεν δοκιμάσαμε πολλά πράγματα, την εργονομία δεν την έχω βρει, πρέπει να φτιάξουμε την θέση οδήγησης. Έχουμε μόνο τρεις ώρες γιατί μόλις πέσει το σκοτάδι, πέφτει πολύ και η θερμοκρασία και είναι δύσκολο να δεις τι θα κάνεις με τα ελαστικά. Ήθελα απλά να δω την μοτοσυκλέτα, να καθίσω επάνω και να οδηγήσω, που είναι πολύ σημαντικό για εμένα που έρχομαι χωρίς άλλη προπόνηση, μονάχα από το γυμναστήριο. Δύναμη η Honda έχει πολύ, πάρα πολύ και είναι και διαχειρίσιμη. Από αυτή την άποψη δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, απλά για εμένα ο χρόνος είναι λίγος ερχόμενος κατευθείαν στο Qatar. Ο πιο γυμνασμένος του κόσμου να είσαι, το σώμα δεν αντιδρά όπως πρέπει στην μοτοσυκλέτα αν το αφήσεις για τόσο καιρό. Είμαι τέσσερις μήνες μακριά από τα MotoGP, είναι μεγάλο το διάστημα. Σήμερα κάναμε μία μικρή πρόοδο στην εργονομία, που στόχος μου είναι να έχω λιγότερη πίεση στα χέρια, θέλω αύριο να κάνουμε άλμα σε αυτό τον τομέα”.

Αντίστοιχα και ο Marquez βρήκε μεγάλη βελτίωση από την Sepang, χωρίς φυσικά να έχει απομακρυνθεί πλήρως ο πόνος αλλά ήταν σε θέση, όπως είπε, να οδηγήσει όπως του επιβάλει ο εαυτός του και μόνο στις γρήγορες αλλαγές κατεύθυνσης που το Qatar προσφέρει σε αφθονία, χρειάστηκε να σφίξει τα δόντια. Για αυτό όπως είπε θα πρέπει να προσαρμόσει το στιλ του, τουλάχιστον για την ιδιαίτερη περίπτωση του Qatar και την μειωμένη πρόσφυση που αυτό έχει με τους κόκκους άμμου να στρώνουν ένα λεπτό φιλμ. Και οι δύο της Honda είναι ενθουσιασμένοι με τις αλλαγές στον κινητήρα θεωρώντας πως έχουν όση δύναμη με τον Marquez να βγάζει απίστευτη τελική στην ιδιαίτερη περίπτωση αυτής της πίστας που είναι το σημείο για να δει κανείς τις υψηλότερες ταχύτητες. Σύμφωνα με τον Lorenzo υπάρχουν πράγματα που είχε ο προηγούμενος κινητήρας και τώρα απουσιάζουν, όμως όλα αυτά μπορούν να ανακτηθούν όταν ολοκληρωθεί το στήσιμο της μοτοσυκλέτας ώστε να εκμεταλλεύεται πλήρως την νέα καμπύλη ιπποδύναμης.

Γενικότερα στο Qatar την πρώτη ημέρα κάθε επίσκεψης δοκιμών, η πίστα δεν είναι στην βέλτιστη κατάσταση και μπορεί το σπρέι άμμου που ο αέρας σου ψεκάζει να δημιουργεί προβλήματα, όμως φέτος ήταν από τα λιγότερα, όπως οι περισσότεροι αναβάτες παραδέχτηκαν. Δεν ασπάστηκαν όλοι την συγκεκριμένη άποψη, αλλά η γενική εικόνα ήταν πως τώρα η πίστα και η νυκτερινή οδήγηση τους προβλημάτισαν λιγότερο από άλλες φορές. Μαζί τους και η διοργάνωση που αποφάσισε να δοκιμάσει μία νέα διαδικασία ποινής, αναγκάζοντας τον αναβάτη που θα τιμωρηθεί να περάσει εξωτερικά της 6ης στροφής. Στην συγκεκριμένη πίστα που αν οδηγήσεις δίχως αέρα πάλι θα βρεις άμμο και που μόνο η αγωνιστική γραμμή παραμένει καθαρή, η ποινή αυτή έχει το πρόσθετο bonus πως εκτός από χρόνο γεμίζει άμμο και την μοτοσυκλέτα όποιου τιμωρηθεί. Παράλληλα ενέχει τον κίνδυνο κάποιος να χάσει τα φρένα στην είσοδο της 6ης στροφής και να παρασύρει εκείνον που κινείται τιμωρημένος στην εξωτερική διαδρομή. Ωστόσο η συντριπτική πλειοψηφία των αναβατών χαιρέτησαν αυτή την λύση και την δέχονται ευχαριστημένοι. Διότι όπως εξήγησε ο Rossi, το να παραχωρείς μία θέση μπορεί να σου κοστίσει από μισό, έως πολύ πάνω από πέντε δευτερόλεπτα, ενώ τώρα είναι κάτι συγκεκριμένο, χάνεις ακριβώς τρία –σύμφωνα με την Dorna- και λίγα περισσότερα σύμφωνα με τον Rossi. Ωστόσο είναι δικαιότερη λύση από την στιγμή που ο χρόνος είναι συγκεκριμένος και το σημαντικότερο γίνεται χωρίς να χάσεις το momentum δίχως να επιβραδύνεις κοιτώντας πίσω μερικές φορές, χωρίς να αποπροσανατολίζεσαι, κι αυτό είναι που σκέφτονται περισσότερο οι αναβάτες που χαιρέτησαν την λύση αυτή.

Ο Rossi, ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένος από την απόδοση, και τόνισε σε δύο ξεχωριστές περιπτώσεις πως το κλίμα στο box είναι άψογο και βοηθά στο να γίνει δουλειά. Αυτό από μόνο του είναι το σημαντικότερο, δείχνει πως οι πρόσφατες αλλαγές στην δομή ήταν προς την σωστή κατεύθυνση, ενώ η εκπληκτική απόδοση του Vinales –συγκριτικά και μόνο με τους υπόλοιπους- που κατάφερε να κρατήσει τον πρώτο χρόνο, ήταν κάτι που σχολιάστηκε και από τον Ιταλό. Τόσο ο Vinales, όσο και ο Rossi θέλουν τις δοκιμές στο Qatar για πολλούς λόγους, με κύριο το γεγονός πως έχει μειωμένη πρόσφυση –που αν οδηγήσεις εκεί όπως έχουμε κάνει πολλές φορές θεωρείς το ακριβώς αντίθετο- ενώ παράλληλα τρώει ελαστικά. Κι αυτό τόσο για τις ταχύτητες με τις οποίες παραμένεις πλαγιασμένος, την απίστευτη ευθεία που κρυώνει το εμπρός ελαστικό και μπορεί να διαλύσει το πίσω και φυσικά την άμμο. Όλα αυτά σημαίνει πως μπορείς να δεις φθορά ελαστικών πολύ γρήγορα και να συμπιέσεις έτσι αποτελέσματα δοκιμών. Η Yamaha είχε ανάγκη να δουλέψει στην προσαρμοστικότητα των ηλεκτρονικών όσο η πρόσφυση φεύγει και όσο τα ελαστικά χάνουν υλικό, κι αυτό ακριβώς κατάφεραν από την πρώτη ημέρα, μένοντας όλοι τους ευχαριστημένοι και κυρίως ο Vinales φυσικά. Παραμένει το πρόβλημα της υψηλής ταχύτητας και της ευθείας για την Yamaha, η αχίλλειος αυτή πτέρνα εξακολουθεί να είναι από τα τρωτά τους σημεία και όσα έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση είναι μικρά βήματα με θετική, αλλά μικρή διαφορά. Ο Ισπανός ελπίζει πως θα καταφέρουν να κάνουν κι ένα μεγάλο…

Για τον Rossi το καλό είναι πως για πρώτη φορά εδώ και δύο χρόνια βλέπει την Yamaha έτοιμη να παλέψει δυναμικά, και φέτος να είναι καλύτερη από πέρσι. Ήδη, όπως είπε, κάποια από τα προβλήματα που είχε έχουν λυθεί, ωστόσο θα ήταν ανόητο να πιστεύει κανείς πως μέσα σε ελάχιστους μήνες και εν μέσω ανακατατάξεων θα εξαλείφονταν όλα. Έχουν δρόμο μπροστά τους, τουλάχιστον όμως ξέρουν που πηγαίνουν και λειτουργούν ως ομάδα, δύο από τα προβλήματα που είχαν έως τώρα.

H Aprilia μπήκε δυναμικά στις δοκιμές εξαρτημάτων. Δοκίμασε νέα αεροδυναμικά βοηθήματα, ψηλά στο φαίρινγκ θυμίζοντας έντονα F1 καθώς και ρεζερβουάρ νέου σχήματος. Η Ducati συνεχίζει να πειραματίζεται με λύσεις προηγούμενης δεκαετίας, από εκείνες που οι μηχανικοί λένε –ειλικρινά δεν ξέρουμε γιατί σταματήσαμε να το κάνουμε- όπως είπαν στην Honda σχολιάζοντας πριν από καιρό το antihoping που το έχουμε δει και στην παραγωγή δεκαετίες τώρα. Αυτή την φορά στην μοτοσυκλέτα του Jack Miller εμφανίστηκε μία αεροδυναμική πτέρυγα κάτω από το ψαλίδι, σε μία λύση που μόνο καινούρια και πρωτότυπη δεν την λες. Ωστόσο η υλοποίηση κάθε κατασκευαστή είναι διαφορετική, ενώ εκείνο που έπαψε κάποιος να χρησιμοποιεί δεν σημαίνει πως αυτομάτως παύει να ταιριάζει και στους υπόλοιπους. Έτσι η πτέρυγα αυτή βοηθά στην τεράστια τελική που μπορεί κανείς να δει εδώ, ώστε το πίσω ελαστικό να αντέξει την καταπόνηση που υφίσταται στέλνοντας πάνω του ψυχρό αέρα. Ταυτόχρονα δημιουργείται πρόσθετη δύναμη από τον αέρα σε μία λύση που πιθανότερο είναι η Ducati να εξετάζει συγκεκριμένα για πίστες όπως το Qatar. Από εκεί και πέρα κανείς δεν μπορεί να πει για ποιον λόγο συγκεκριμένα η Ducati έκανε αυτή την προσθήκη και ενδέχεται να είναι κάτι ολότελα διαφορετικό ή και τίποτα απολύτως, μία απλή δοκιμή δίχως άλλη συνέχεια. Σίγουρα η Ducati θέλει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από το εμπρός ελαστικό και σίγουρα χρειάζεται καλύτερη φόρτιση στο άνοιγμα του γκαζιού, αυτά είναι θέματα που την απασχολούν πολλές σεζόν τώρα.

Μαζί με την Honda και η Suzuki δοκίμασε ένα απίστευτα όμορφο σετ εξατμίσεων, (από την Akrapovic για την Suzuki) που ενδέχεται να είναι και εκείνο που ακούγαμε μέρες πριν κατά την αποκλειστική, και εντελώς εξειδικευμένη επίσκεψή μας στο εργοστάσιο και το φοβερό και τρομερό Racing Center των Σλοβένων. Ένας από τους λόγους που ο Rins είχε εκπληκτική φόρμα και βρέθηκε ελάχιστα πίσω από τον Vinales ήταν κι αυτός, η εξέλιξη του κινητήρα και η καμπύλη της απόδοσης που άλλαξαν παρέα με την Akrapovic.

Με την ολοκαίνουρια μοτοσυκλέτα εμφανίστηκε η KTM, με τα μάτια να είναι φυσικά στον Zarco που κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τι έχει κάνει στο Qatar. Πρακτικά όμως κανείς στην Αυστριακή ομάδα δεν έχει εμπειρία σε αυτή την μοτοσυκλέτα που είναι ολότελα καινούρια, από το πλαίσιο, το ψαλίδι και τις αναρτήσεις έως τον κινητήρα. Η KTM αυτό που κράτησε είναι πρακτικά και μόνο η εμπειρία της αυτά τα τρία χρόνια, και όλη η προετοιμασία που έχει κάνει, είναι για να την οδηγήσει στο επόμενο βήμα, το βάθρο.

Αν υπήρχε ένα συνολικό νούμερο ανταγωνισμού, αν μπορούσε δηλαδή κανείς να το ονοματίσει, τότε θα έβλεπε πως συγκριτικά με πέρσι είναι πολύ μεγαλύτερο. Στασιμότητα δεν υπάρχει σε καμία ομάδα, οπότε αν τις τελευταίες δύο –τουλάχιστον- σεζόν, ζούμε απόλυτα μαχητικούς αγώνες, τότε όλα δείχνουν πως το αποκορύφωμα δεν το έχουμε δει ακόμη…

Θέση
Αναβάτης
Ταχ.Γύρος
Κενό εμπρός
Κενό προηγ.
 
 
 
 
 
1
VIÑALES, Maverick
1:55.051
 
 
 
 
 
 
 
2
RINS, Alex
1:55.159
0.108
0.108
 
 
 
 
 
3
DOVIZIOSO, Andrea
1:55.550
0.499
0.391
 
 
 
 
 
4
PETRUCCI, Danilo
1:55.594
0.543
0.044
 
 
 
 
 
5
ROSSI, Valentino
1:55.604
0.553
0.010
 
 
 
 
 
6
RABAT, Tito
1:55.694
0.643
0.090
 
 
 
 
 
7
QUARTARARO, Fabio
1:55.772
0.721
0.078
 
 
 
 
 
8
NAKAGAMI, Takaaki
1:55.943
0.892
0.171
 
 
 
 
 
9
ESPARGARO, Pol
1:56.040
0.989
0.097
 
 
 
 
 
10
MARQUEZ, Marc
1:56.167
1.116
0.127
 
 
 
 
 
11
MIR, Joan
1:56.264
1.213
0.097
 
 
 
 
 
12
ESPARGARO, Aleix
1:56.358
1.307
0.094
 
 
 
 
 
13
IANNONE, Andrea
1:56.447
1.396
0.089
 
 
 
 
 
14
MORBIDELLI, Franco
1:56.511
1.460
0.064
 
 
 
 
 
15
BAGNAIA, Francesco
1:56.738
1.687
0.227
 
 
 
 
 
16
ZARCO, Johann
1:56.770
1.719
0.032
 
 
 
 
 
17
OLIVEIRA, Miguel
1:56.891
1.840
0.121
 
 
 
 
 
18
CRUTCHLOW, Cal
1:56.921
1.870
0.030
 
 
 
 
 
19
MILLER, Jack
1:56.932
1.881
0.011
 
 
 
 
 
20
ABRAHAM, Karel
1:57.053
2.002
0.121
 
 
 
 
 
21
LORENZO, Jorge
1:57.090
2.039
0.037
 
 
 
 
 
22
SMITH, Bradley
1:57.137
2.086
0.047
 
 
 
 
 
23
SYAHRIN, Hafizh
1:57.459
2.408
0.322

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.