MotoGP Sepang: Νίκη Vinales με χρέος από Phillip Island

Αγώνας με έντονες στιγμές στις πίσω θέσεις
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/11/2019

Σε βαρύ κλίμα από τον θάνατο του αναβάτη του IATC, του νεαρού Afridza Munandar, ξεκίνησε ο αγώνας της μεγάλης κατηγορίας και σε αποπνικτική ατμόσφαιρα από την υγρασία. Η εκκίνηση θα ήταν σίγουρα γεμάτη συμβάντα, έχοντας τον Marquez στην 11η θέση και τις Ducati πάντα έτοιμες για να εκμεταλλευτούν το πλεονέκτημά τους.

Ο Quartararo έκανε μία καλή εκκίνηση αλλά δεν ήταν αρκετή, ο Dovizioso έκανε απίστευτα γρήγορη εκκίνηση αλλά αναπάντεχα βρήκε στην εσωτερική έναν Marquez που από την μέση της πίστας, τόσο σε πλάτος όσο και σε μήκος, πήρε την εσωτερική που όλοι άφηναν καθαρή για να πάρουν την ιδανικότερη γραμμή. Εκεί ακριβώς βούτηξε ο Marquez και ανεβαίνοντας θέσεις έφτασε να είναι πέμπτος και μέσα σε έναν γύρο δεύτερος! Δεν θα κρατούσε για πολύ αυτή την θέση με τον Miller και τον Dovizioso να εκμεταλλεύονται το γκάζι της Ducati και τον Vinales να καταφέρνει να ανεβαίνει κι αυτός θέσεις. Πέρασε τον Miller και έμεινε εμπρός κρατώντας την πρώτη θέση. Ο Miller προσπάθησε να μείνει μαζί του αλλά όχι για πολύ έχοντας πίσω του τον Dovizioso που με την σειρά του τον κυνηγούσε ο Marquez. Οι πρώτοι γύροι ήταν έντονοι. Ο Marquez έφτασε αρχικά την δεύτερη θέση όταν οι Ducati έκαναν διπλό λάθος, αμέσως μετά ο Miller θα ξανά έπαιρνε την θέση του δεύτερος και όλη αυτή την ώρα ο Rossi θα προσπαθούσε να τα βάλει και με τις δύο Ducati. Πιο πίσω ο Morbidelli ήταν η μόνη Yamaha της Petronas που αντιστεκόταν καθώς ο Quartararo έχανε συνέχεια θέσεις με τον Rins να ανεβαίνει επίσης.

Μέχρι την μέση του αγώνα, ο Vinales είχε ξεκάθαρα έναν μοναχικό αγώνα μπροστά του, ο Marquez κανέναν να τον απειλεί στην δεύτερη θέση και ο Rossi θα έπαιζε από την τέταρτη με τον Dovizioso στην τρίτη για το ποιος θα ανέβει τελικά στο βάθρο. Αργότερα ο Dovi θα έλεγε πως δεν ανησυχούσε ιδιαίτερα γιατί ο Rossi κάνει καθαρά προσπεράσματα, όπως και όλες οι προσπάθειες για να τον περάσει ήταν τέτοιες, και με την υπεροχή της Ducati δεν υπήρχε μεγάλο πρόβλημα.

Αντίθετα κάποιος άλλος δεν έπαιζε καθόλου καθαρά και συγκεκριμένα οι δύο Suzuki. Ο Rins εμβόλισε τον Miller χάνοντας το ένα από τα δύο αεροδυναμικά βοηθήματα αλλά γλιτώνοντας και οι δύο την πτώση. Φαινομενικά η μοτοσυκλέτα του Miller δεν είχε πρόβλημα, αλλά από εκείνη την στιγμή έχανε συνέχεια θέσεις και αργότερα και ένα κομμάτι που εκτοξεύτηκε στον Morbidelli. Ο Mir ήταν χειρότερος, έπεσε πάνω στον Zarco που με χαρά είχε δει την 8η θέση και ήταν ότι καλύτερο τα τελευταία χρόνια, μέχρι που η Suzuki προσπαθώντας να μπει μπροστά του, θα τον έριχνε σε μία επικίνδυνη κίνηση που αξιολογήθηκε από τους κριτές. Ο Mir τιμωρήθηκε με την νέα ποινή των MotoGP, την παράκαμψη του μεγάλου γύρου. Ο Crutchlow θα έχανε επίσης πρόσφυση εμπρός πέφτοντας και όσο ο Rossi πάλευε να περάσει τον Dovizioso ο Rins τους πλησίαζε, ανησυχώντας πως μπορεί να κάνει κάτι αντίστοιχο. Για αυτό και η Ducati έστειλε μήνυμα στον Dovizioso πως ακολουθεί ο Rins, από την στιγμή που ήξερε -πολύ καλά- πως πίσω του ήταν ο Rossi. Θεώρησαν πως έπρεπε να μάθει ότι έχει μπει και ο Rins στο παιχνίδι. Εκείνη την στιγμή ο Rossi έκανε άλλη μία κίνηση, πέρασε εμπρός χωρίς να κρατήσει γραμμή για μπλοκάρισμα και ο Dovizioso ανέβηκε τρίτος και πάλι.

Πτώση είχε και ο Iannone με τον Quartararo να προσπαθεί να περάσει εμπρός από τον Morbidelli και να έχει έξοδο στα φρένα επιστρέφοντας στην θέση του, φανερά προβληματισμένος για την απόδοση. Ο Dovizioso ήταν από τους λίγους με την μεσαία γόμα και δεν ένιωθε και ιδιαίτερα καλά μαζί τους, κατάφερε όμως να κρατήσει τον Rossi εκτός βάθρου με τον Vinales ξεκάθαρα καλύτερο όλων με μεγάλη διαφορά. Στην Honda υπήρχε θέμα με την επιλογή ελαστικών, ο Marquez ήθελε την μεσαία, η ομάδα την μαλακή, οπότε τους είπε πως ο τίτλος που κυνηγάμε είναι της ομάδας, πάρτε λοιπόν την απόφαση επάνω σας, αν γίνει λάθος το λάθος θα είναι δικό σας, της ομάδας. Και τελικά είχαν δίκιο, ή τουλάχιστον πήγαν όλα καλά. Υπάρχει αλλαγή και στην Yamaha, όπως είπε ο Vinales, και το αίσθημα της νίκης το έχει από το Phillip Island, εξ ου και ο τίτλος. «Ένιωθα έτσι από την Αυστραλία είπε», και τώρα ήταν η ώρα να κερδίσει.

Ο Marquez αποκάλυψε πως είχε πρόβλημα με το χέρι του, το γνωστό, αλλά τα έσβησε όλα για να πάρει κι αυτός την δεύτερη θέση, όπως και ο αδερφός του που στέφθηκε σήμερα παγκόσμιος πρωταθλητής. Τρεις φορές επανέλαβε πως ο αδερφός του δεν είναι στην σκιά την δική του, αλλά ένας ξεχωριστός πολύ σπουδαίος αναβάτης, αν και ξεκάθαρα αναφέρθηκε στην δυσκολία του να έχεις έναν πολυπρωταθλητή αδερφό. Αυτό που εννοούσε είναι πως οι συγκρίσεις πάντα γίνονται και αυτό είναι κουραστικό και αφαιρεί συγκέντρωση από την ουσία…

Ήταν ένας ωραίος αγώνας, παρόλο που δεν υπήρχαν μάχες στην πρώτη θέση. Γινόντουσαν πολλά πίσω όμως και οι ανακατατάξεις ήταν πολλές…

Θέση
Αναβάτης
ΜΟΤΟ
Km/h
Χρόνος/Διαφ,
1
Yamaha
165.2
40'14.632
2
Honda
165.0
+3.059
3
Ducati
164.8
+5.611
4
Yamaha
164.8
+5.965
5
Suzuki
164.8
+6.350
6
Yamaha
164.6
+9.993
7
Yamaha
164.4
+12.864
8
Ducati
164.1
+17.252
9
Ducati
163.9
+19.773
10
Suzuki
163.7
+22.854
11
KTM
163.6
+24.821
12
Ducati
163.2
+30.251
13
Aprilia
163.2
+30.447
14
Honda
162.9
+34.215
15
KTM
162.9
+34.461
16
KTM
162.3
+44.319
17
Ducati
162.1
+47.343
 
Honda
164.2
4 Laps
 
Honda
164.0
6 Laps
 
Aprilia
163.0
9 Laps

Ετικέτες

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.