MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!

Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Inline 4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/12/2025

Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.

Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.

Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.

Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.

Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.

Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.

inline4

"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.

"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.

"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".

Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.

"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."

"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."

"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".

Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.

"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.

"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”

inline4

"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.

"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".

Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.

"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."

"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".

Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.

Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος  να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.

Ο Sylvain Guintoli ήρθε πρόσφατα ξανά στο προσκήνιο καθως προετοιμάζεται να τρέξει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2026, φορώντας τη στολή αγώνων του, στη μνήμη του γιου του Luca, για φιλανθρωπικό σκοπό.

inline4

 

Ετικέτες

MotoGP: Toprak Razgatlioglu - Πρώτο τεστ και πρώτοι χρόνοι με τη Yamaha YZR-M1 V4

Σύντομη η αρχική επαφή, στην πίστα του Aragon - Ο πολυπρωταθλητής θα αλλάξει και νούμερο τη νέα σεζόν
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

12/11/2025

Ο Toprak Razgatlioglu είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει τη Yamaha V4 στην πίστα της Aragon σε καλές καιρικές συνθήκες, ενώ παράλληλα αποχαιρετά το αγαπημένο του νούμερο 54!

Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Toprak δοκίμασε MotoGP μοτοσυκλέτα της Yamaha, καθώς αυτό είχε συμβεί και δύο χρόνια νωρίτερα στην πίστα της Jerez, όταν ήταν σε συζητήσεις με την ιαπωνική εταιρεία, που τότε δεν ευδοκίμησαν. Τώρα όμως ο Toprak έχει ήδη συνάψει συμβόλαιο με την Iwata για το 2026, και τώρα ο Τούρκος αναβάτης ολοκλήρωσε τους πρώτους του γύρους με τη νέα Yamaha YZR-M1 V4 (και όχι εκείνη με τον τετρακύλινδρο εν σειρά με την οποία αγωνίζονται φέτος Quartararo, Rins, Oliveira και Miller) στην πίστα της Aragon μαζί με τους αναβάτες εξέλιξης Augusto Fernandez και Andrea Dovizioso.

YAMAHA

Σημειώστε πως η Yamaha, πέρα από δυο στατικές φωτογραφίες ΔΕΝ έχει δώσει ΚΑΜΙΑ πληροφορία για τους χρόνους του El Turco, με τα εξειδικευμένα αγωνιστικά μέσα να παίρνουν τη σκυτάλη δίνοντας μας ΑΝΕΠΙΣΗΜΟΥΣ χρόνους. Παίρνουμε λοιπόν τις αναφορές with a pinch of salt που λένε και οι Άγγλοι (με ελαφρύ σκεπτικισμό δηλαδή), χωρίς να υπάρχει αυτή τη στιγμή πουθενά 100% επιβεβαιωμένη πληροφορία.

Οι ανεπίσημες πληροφορίες αναφέρουν πως μετά από 30 γύρους στην πίστα, ο καλύτερος χρόνος του Toprak ήταν 1:49:176 και για να υπάρχει μία πιο καθαρή εικόνα, πρέπει να αναφέρουμε πως ο Marc Marquez σημείωσε χρόνο 1:45:704 στο Q2 του Ιουνίου στην ίδια πίστα με σαφώς πιο ζεστό καιρό, ενώ ο Fabio Quartararo είχε σημειώσει με την εν σειρά μοτοσυκλέτα της Yamaha, 1:48:488 στο FP1, 1:46:631 στο Q1, 1:47:814 στο sprint και 1:47:826 στον αγώνα.

Αυτό σημαίνει πως ο Toprak ήταν αρκετά πίσω σε χρόνους σε σύγκριση με τους αναβάτες που θα πρέπει να ανταγωνιστεί την επόμενη σεζόν, όμως πρέπει να αναφέρουμε εδώ πως η Yamaha V4 δεν είναι σε καμία περίπτωση στο επίπεδο της εν σειρά M1 και έτσι δεν μπορούμε ακόμα να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για τους χρόνους του Toprak, που πήρε απλά μία γεύση πριν το τεστ της Βαλένθια.

Τέλος, ο Toprak δεν θα μπορέσει να “φορέσει” στη σεζόν 2026 το αγαπημένο του νούμερο που είναι το “54”, καθώς αυτό είναι ήδη “καπαρωμένο” από τον Fermin Aldeguer. Οι πρώτες πληροφορίες θέλουν τον Τούρκο να έχει επιλέξει το νούμερο “7” που είχε όταν αγωνιζόταν στο παρελθόν στον θεσμό Yamaha R6 Cup.