MotoGP: Στατιστικά με τις τούμπες 2019! - Ψηλά στις θέσεις ο Marquez αλλά όχι πρώτος

Χαμηλότερα τα ρεκόρ από άλλες χρονιές...
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/12/2019

Κι ενώ ο Marc Marquez έχει κλέψει την παράσταση με τα εξωπραγματικά σωσίματα που έκανε για άλλη μια χρονιά, ο πραγματικός πρωταθλητής στις τούμπες το 2019 στα MotoGP ήταν ο Johann Zarco, που ούτε λίγο ούτε πολύ κατέστρεψε 17 δερμάτινες φόρμες και αντίστοιχο αριθμό carbon φαίρινγκ. Η δεύτερη θέση ανήκει δικαιωματικά στον Jack Miller με 15 τουμπίδια φέτος. Πρόκειται για μεγάλη βελτίωση του Αυστραλού σε αυτόν τον τομέα, αφού το προσωπικό ρεκόρ πτώσεων το σημείωσε το 2016 με 25! Την τρίτη θέση μοιράζεται ο παγκόσμιος πρωταθλητής Marc Marquez με έναν “πρωτάρη” της κατηγορίας τον Franchesco Bagnaia, έχοντας και οι δύο από 14.

Αν λάβουμε υπόψη μας πως φέτος ο Marquez είχε την πιο επιτυχημένη αγωνιστική σεζόν στην καριέρα του, η τρίτη θέση στις πτώσεις δείχνει πως τουλάχιστον… προσπάθησε! Όχι βέβαια όσο πέρσι που είχε 23 τουμπίδια ή όσο είχε προσπαθήσει πρόπερσι, σημειώνοντας το απόλυτο ρεκόρ των 27 πτώσεων!

Πρόκειται για κάτι που είχαμε αναλύσει και τότε, πως δηλαδή ο Marquez σημείωνε ρεκόρ πτώσεων χωρίς όμως εγκαταλείψεις, που σημαίνει πως η συντρηπτική πλειοψηφία ήταν στις δοκιμές, κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα, δοκιμάζοντας τα όρια...

Από την άλλη, όπως βλέπουμε οι αναβάτες της Pramac-Ducati έχουν κάνει καλό λογαριασμό σε ανταλλακτικά. Άλλος ένας αναβάτης με δορυφορική Ducati εμφανίζεται στην πρώτη πεντάδα με 12 πτώσεις, ο πρόσφατα απολυμένος μέσω e-mail κύριος Karel Abraham. Στη θέση του Abraham το 2020 θα είναι ο φωτεινός “πρωταθλητής της τούμπας” Johann Zarco, διότι στην Avintia έχουν υψηλούς στόχους για την επόμενη χρονιά…

Η πέμπτη θέση έχει άλλους δύο συγκάτοικους. Ο ένας φυσικά είναι ο Cal Cructhlow, ο οποίος κατέχει και τη δεύτερη καλύτερη επίδοση τα τελευταία πέντε χρόνια με 26 τούμπες το 2016. Στην πέμπτη θέση με 12 πτώσεις είναι και άλλος ένας “πρωτάρης”, ο Joan Mir. Στην έκτη θέση με 10 πτώσεις είναι οι εργοστασιακοί αναβάτες της Aprilia, δηλαδή ο Aleix Espargaro και ο Andrea Iannone. Άλλωστε όπως λένε, ο team mate είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος κάθε αναβάτη.

Από εκεί και κάτω αρχίζει ο μονοψήφιος αριθμός πτώσεων, με τον Rossi και τον μαθητή του Franco Morbidelli να έχουν στουκάρει οκτώ M1 ο κάθε ένας. Λιγότερο “ζημιάρηδες” για την Yamaha ήταν ο Vinales και ο Quartararo με έξι κατεστραμένες Μ1 φέτος.

Παρατηρώντας τα στατιστικά των πτώσεων, θα δούμε πως το 2016 παρουσιάζεται μια αύξηση των διψήφιων αριθμών των πτώσεων για τους περισσότερους αναβάτες των MotoGP κι αυτό έχει να κάνει κυρίως με την αλλαγή των ελαστικών από τα Bridgestone που είχαν συνηθίσει να οδηγούν, στα εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας Michelin. Από το 2018 όμως -και ειδικά φέτος- οι πτώσεις μειώθηκαν σημαντικά καθώς οι αναβάτες εξοικειώθηκαν με τα ελαστικά και τα όρια τους, αρχίζοντας μάλιστα να σπάνε και αρκετά ρεκόρ ταχύτερων γύρων.

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.