MotoGP Ταϊλάνδη 2019: Επικράτηση Yamaha στις FP1 & FP2

Αναμένονται μεγάλες μάχες
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

4/10/2019

Η πίστα του Buriram είναι αναμφίβολα μια πίστα που ευνοεί τις Μ1 της Yamaha κι αυτό επιβεβαιώθηκε από την εξέλιξη των δύο πρώτων, ελεύθερων, δοκιμαστικών της Παρασκευής. Στα FP1 το γεγονός όμως που επισκίασε τα γυρολόγια, ήταν η τρομακτική πτώση του Marquez από highsiding, που ανάγκασε μάλιστα τον παγκόσμιο πρωταθλητή να αποχωρήσει με ασθενοφόρο και να πάει στο νοσοκομείο, προκειμένου να γίνουν εξετάσεις στην πλάτη και το αριστερό του πόδι. Τελικά, προς ανακούφιση όλων στα πιτς, τα αποτελέσματα ήταν καλά και ο Marquez επέστρεψε στην πίστα για να λάβει κανονικά μέρος στα FP2.

Στα παραλειπόμενα της πρώτης μέρας συμπεριλαμβάνεται και η πρόταση που έγινε από την Yamaha προς τον Zarco, κάτι που επιβεβαίωσε και ο Lin Jarvis διευθυντής της Yamaha Racing, για να προσληφθεί ως test rider από το 2020. Σίγουρα δεν είναι αυτό ακριβώς που ονειρευόταν ως εξέλιξη στην καριέρα του ο Γάλλος, πρώην πλέον, αναβάτης της ΚΤΜ, ενώ όπως δήλωσε και ο Vinales η θέση του Zarco δεν είναι να δοκιμάζει, αλλά να αγωνίζεται μέσα στις πίστες.

Πίσω στα αγωνιστικά δρώμενα, οι πρώτες ελεύθερες δοκιμές ανέδειξαν ως ταχύτερο τον Maverick Vinales, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την απουσία του Marquez –για τον λόγο που αναφέραμε και παραπάνω- ενώ και ο Quartararo πέρασε πάνω από τον Ισπανό της Repsol Honda, με διαφορά μόλις 0,191 δευτερόλεπτα πίσω από τον Vinales, κάνοντας το 1-2 για τη Yamaha. Ο χρόνος που είχε προλάβει να γράψει ο Marquez μέχρι και πέντε λεπτά πριν το τέλος της διαδικασίας, τον κατέταξε στην τρίτη θέση, με τον Dovizioso να αποτελεί τον ταχύτερο αναβάτη της Ducati στην τέταρτη. Πίσω του ήταν άλλο ένα Ducati, αυτό της Pramac με αναβάτη τον Jack Miller, ενώ έκτος ταχύτερος ήταν ο Valentino Rossi, ο οποίος ήταν ιδιαίτερα δυνατός καθώς όπως είχε δηλώσει, έχει ως στόχο έναν τερματισμό στο βάθρο στην συγκεκριμένη πίστα. Οι Morbidelli, Petrucci, Mir και Bagnaia συμπλήρωσαν την ταχύτερη δεκάδα των FP1, με τον Rins να μένει  11ος μετά από ένα τεχνικό πρόβλημα που αντιμετώπισε με την μοτοσυκλέτα του, ενώ συνεπής με τις καλές επιδόσεις ήταν και ο Aleix Espargaro που έφερε την Aprilia στην 12η θέση. Πίσω του ήταν ο αδερφός του με την μοτοσυκλέτα της ΚΤΜ, ο οποίος να θυμίσουμε ότι επέστρεψε σε χρόνο ρεκόρ μετά το ατύχημα που του στοίχισε έναν σπασμένο καρπό, δίχως να είναι ακόμη στο 100% της φυσικής του κατάστασης.

Στα FP2 η κυριαρχία της Yamaha ήταν ακόμη πιο έντονη, με τις τέσσερις συνολικά μοτοσυκλέτες της (δύο εργοστασιακές και δύο δορυφορικές από την ομάδα της Petronas) να βρίσκονται στις πέντε πρώτες θέσεις. Μάλιστα, ο ταχύτερος όλων ήταν ο Fabio Quartararo που έκλεψε την πρωτιά από τον Vinales στα τελευταία λεπτά των δοκιμών. Τρίτος ήταν ο έτερος δορυφορικός αναβάτης της Yamaha, ο Franco Mrobidelli, ενώ ο Jack Miller μπήκε εμβόλιμα στην τέταρτη θέση διακόπτοντας το σερί της Yamaha, καθώς άφησε πέμπτο τον Valentino Rossi, ο οποίος πρέπει να σημειώσουμε ότι είχε έναν σταθερά γρήγορο ρυθμό.

Ο Marquez, που μέσα σε δύο ώρες από το ατύχημά του που τον έστειλε στο νοσοκομείο ήταν πίσω στην πίστα, δεν έδειξε να έχει πτοηθεί ιδιαίτερα και έκανε τον έκτο ταχύτερο χρόνο, ενώ για μεγάλο διάστημα ήταν ο γρηγορότερος αναβάτης μέσα στην πίστα. Στην έβδομη θέση ήταν ο όλο και πιο εντυπωσιακός Aleix Espargaro, αφήνοντας πίσω του τον Andrea Dovizioso και την Ducati. Να θυμίσουμε εδώ ότι ο Dovizioso στον αγώνα θα πρέπει να τερματίσει σε τέτοια θέση που η βαθμολογική συγκομιδή του να μην πάνω από δύο βαθμούς λιγότερους από αυτούς που θα πάρει ο Marquez, αν θέλει να διατηρήσει τις μαθηματικές του ελπίδες για τον τίτλο, σε θεωρητικό πάντα επίπεδο. Την δεκάδα έκλεισαν οι δύο αναβάτες της Suzuki, οι Joan Mir και Alex Rins (με αυτή τη σειρά), με τον Petrucci να μένει εκτός των δέκα πρώτων για μόλις 21 χιλιοστά του δευτερολέπτου.

 

Αποτελέσματα FP2

1
 
Fabio Quartararo
 
Petronas Yamaha (YZR-M1)
1'30.404s
 
 
2
 
Maverick Viñales
 
Monster Yamaha (YZR-M1)
+0.193s
 
 
3
 
Franco Morbidelli
 
Petronas Yamaha (YZR-M1)
+0.221s
 
 
4
 
Jack Miller
 
Pramac Ducati (GP19)
+0.294s
 
 
5
 
Valentino Rossi
 
Monster Yamaha (YZR-M1)
+0.329s
 
 
6
 
Marc Marquez
 
Repsol Honda (RC213V)
+0.487s
 
 
7
 
Aleix Espargaro
 
Factory Aprilia Gresini (RS-GP)
+0.603s
 
 
8
 
Andrea Dovizioso
 
Ducati Team (GP19)
+0.623s
 
 
9
 
Joan Mir
 
Suzuki Ecstar (GSX-RR)*
+0.682s
 
 
10
 
Alex Rins
 
Suzuki Ecstar (GSX-RR)
+0.690s
 
 
11
 
Danilo Petrucci
 
Ducati Team (GP19)
+0.711s
 
 
12
 
Francesco Bagnaia
 
Pramac Ducati (GP18)
+0.750s
 
 
13
 
Cal Crutchlow
 
LCR Honda (RC213V)
+0.940s
 
 
14
 
Takaaki Nakagami
 
LCR Honda (RC213V)
+1.020s
 
 
15
 
Pol Espargaro
 
Red Bull KTM Factory (RC16)
+1.095s
 
 
16
 
Andrea Iannone
 
Factory Aprilia Gresini (RS-GP)
+1.108s
 
 
17
 
Karel Abraham
 
Reale Avintia Ducati (GP18)
+1.184s
 
 
18
 
Tito Rabat
 
Reale Avintia Ducati (GP18)
+1.528s
 
 
19
 
Miguel Oliveira
 
Red Bull KTM Tech3 (RC16)
+1.532s
 
 
20
 
Jorge Lorenzo
 
Repsol Honda (RC213V)
+1.545s
 
 
21
 
Mika Kallio
 
Red Bull KTM Factory (RC16)
+1.587s
 
 
22
 
Hafizh Syahrin
 
Red Bull KTM Tech3 (RC16)
+2.180s

 

 

 

 

 

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.