MOTUL TT Assen: Σαββατοκύριακο γεμάτο μαθήματα!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/6/2016

Οι δηλώσεις των αναβατών – το κλίμα στην πίστα – η λίστα με τα ρεκόρ που έσπασαν στον αγώνα…

 

Οι περισσότεροι λένε ότι η βροχή καθιστά τελείως απρόβλεπτο έναν αγώνα MotoGP και για πρώτη φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, είναι ολοκληρωτικά σωστοί σ’ αυτόν τον χαρακτηρισμό. Γιατί στην πράξη όταν αρχίζει να βρέχει οι προγνώσεις είναι σταθερά υπέρ του Rossi και βαραίνουν Lorenzo και Marquez! Ιδιαίτερα ο Lorenzo το έχει άλλωστε ξεκάθαρα δηλώσει, πολλαπλές φορές, ότι σιχαίνεται να οδηγεί στην βροχή, και το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον άλλο αναβάτη της Honda -πέρα από τον Marquez- τον Pedrosa! Όλα αυτά όμως έμελλε να αλλάξουν και ο MOTUL TT Assen να μην μοιάζει με κανέναν άλλο ως τώρα. Ο φετινός αγώνας είχε άλλωστε εξασφαλίσει ότι θα μείνει στην ιστορία από την πρώτη στιγμή, και αυτό γιατί για πρώτη φορά η διεξαγωγή θα γινόταν την Κυριακή, όπως ισχύει για όλους τους υπόλοιπους αγώνες - και όχι το Σάββατο, όπως μονάχα το Assen είχε κατοχυρώσει. Με την απόφαση αυτή έσπασε μία παράδοση που κρατά από το 1925, πολύ πριν το 1949 την χρονιά που διαμορφώθηκαν τα παγκόσμια πρωταθλήματα και θεωρείται η απαρχή του Grand Prix.

Κάποτε που οι αγώνες διεξάγονταν στον δρόμο, οι πανίσχυρες εκκλησίες της ευρύτερης περιοχής του Assen, δεν ήθελαν να διαταράσσεται η ηρεμία των προσκυνητών και έτσι οι τοπικές λέσχες είχαν καθιερώσει όλοι οι αγώνες να γίνονται το Σάββατο. Παρόλο την σταδιακή αποδόμηση της εκκλησιαστικής παράδοσης από την καθημερινότητα των Ολλανδών η μακρά αυτή αγωνιστική συνήθεια διατηρήθηκε και στα «τηλεοπτικά χρόνια» του MotoGP. Έφτασε το 2013 για να κριθεί για πρώτη φορά όμως και τότε αποφασίστηκε να μην αλλάξει η ημέρα διεξαγωγής! Δύο χρόνια μετά, η απόφαση για την αλλαγή της ημέρας ήρθε πολύ πιο άμεσα από αυτό που θα περίμενε κανείς για μία τόσο καλά εδραιωμένη αντίληψη, και ο λόγος ήταν τα μελλοντικά κέρδη: Η Κυριακή είναι μέρα που προσελκύει περισσότερους θεατές, τόσο στην πίστα όσο και στις οθόνες και ο σκοπός των τοπικών αρχών είναι να αρχίσουν χρόνο με τον χρόνο να έχουν περισσότερα οφέλη, ώστε να καταφέρουν να επεκτείνουν το συμβόλαιο με την Dorna στο τέλος του 2021 – για να γίνει αυτό, θα πρέπει από τώρα να φτιάξουν μία νέα παράδοση προσελκύοντας περισσότερους θεατές, για να καταφέρουν να έχουν καλύτερη διαπραγμάτευση τα επόμενα πέντε χρόνια, και να μην χάσουν την διεξαγωγή έναντι κάποιας άλλη νεότερη πίστας.

 

Την Παρασκευή που απολαμβάναμε τον ήλιο με την παρέα της MOTUL, μόλις είκοσι λεπτά μακριά από την πίστα, όλο και περισσότερο αντιλαμβανόμασταν ότι η απόφαση για αλλαγή της ημέρας, δεν θα μπορούσε να συμπέσει με χειρότερες προγνώσεις για τον καιρό. Αν τελικά γινόταν το Σάββατο, ο αγώνας θα είχε διεξεχθεί σε έναν μουντό αλλά καλύτερο καιρό και το αποτέλεσμά του θα ήταν πολύ – πολύ διαφορετικό, με την συνολική βαθμολογία του πρωταθλήματος να έχει τον Rossi στην δεύτερη θέση, πέρα από κάθε αμφιβολία. Αυτό θα μας έδινε ότι ακριβώς θέλουμε, την αγωνία για σκληρό ανταγωνισμό και αρκετό θέαμα…

Η πάντα εντυπωσιακή Moto3 κατηγορία, έκανε έναν αγώνα σε στεγνή πίστα και άφησε να εννοηθεί ότι αυτό που θα βλέπαμε αργότερα θα ήταν επικές μάχες. Ο Francesco Bagnaia πήρε την νίκη με εντυπωσιακό τρόπο και την άξιζε, ωστόσο εν μέρει το οφείλει και στην Red Bull KTM που έβγαλε τον Brad Binder, διεκδικητή του τίτλου, εκτός ανταγωνισμού για τον υπόλοιπο αγώνα. Από εκεί και πέρα έπρεπε να παίξει αγκωνιές με τους αναβάτες της ομάδας του Rossi και να κερδίσει στο πέσιμο ακριβώς, της καρό σημαίας.

 

Απολαμβάνοντας την φιλοξενία της MOTUL, πάνω από τις τελευταίες στροφές της πίστας, πριν την ευθεία, βλέπαμε τα σύννεφα να συσσωρεύονται στον ουρανό και τις προβλέψεις των τελευταίων ημερών να οδεύουν προς επιβεβαίωση… Στην Moto2 ο εκπληκτικός Zarco, που μας έχει συνηθίσει να αποδίδει καλύτερα μετά την μέση του αγώνα, είχε ήδη συναντήσει την αποφασιστικότητα του Taka Nakagami και η δικαιολογία της βροχής δεν μπορεί να έχει βαρύτητα σ’ αυτή την περίπτωση. Ο Nakagami ήταν αποφασισμένος να νικήσει και θα το έκανε ακόμα κι αν η κόκκινη σημαία και τα φώτα της πίστας, δεν ακύρωναν το απολύτως τελευταίο κομμάτι του αγώνα.

Όλες οι προβλέψεις είχαν επαληθευθεί, η βροχή είχε καλύψει την πίστα και ο ουρανός είχε ένα μουντό γκρι χρώμα, με μικρές «οάσεις» που διέκρινες το μπλε και αναθάρρευες για τα MotoGP που θα ακολουθούσαν…

Στον MOTUL TT Assen ισχύει μία σημαντική ιδιαιτερότητα της πίστας, στεγνώνει πολύ γρήγορα αλλά όχι τόσο λόγω των μικρών κλίσεων που έχουν σχεδιάσει παντού για να αποφεύγεται η υδρολίσθηση, αλλά εξαιτίας της ίδιας της ασφάλτου και του υποστρώματος που της χαρίζει τεράστια απορροφητικότητα. Οι Ολλανδοί είναι πρωτοπόροι στο να διεκδικούν την γη από το νερό και διαθέτουν μία τεράστια εμπειρία στην κατασκευή δρόμων που δεν λιμνάζουν ποτέ από τις καταιγίδες, παρόλο που περιτριγυρίζονται από ένα ανάχωμα που συγκρατεί την θάλασσα, μερικά μέτρα πιο πάνω από τα κεφάλια τους…

Το αποτέλεσμα ήταν η σύντομη καταιγίδα που διέκοψε την Moto2, να αφήσει μία βρεγμένη πίστα για τα MotoGP που όμως πολύ γρήγορα θα στέγνωνε, καθιστώντας δύσκολη την επιλογή των ελαστικών. Οι ομάδες δούλευαν στον πιο γρήγορο ρυθμό τους, καθώς ετοίμαζαν τις μοτοσυκλέτες για αλλαγή, με τους αναβάτες να συσπειρώνονται στην λεπτή στεγνή γραμμή, που γρήγορα άρχισε να δημιουργείται. Στους πρώτους εννέα γύρους, ο Yonny Hernandez έγινε ο πρώτος Κολομβιανός που βρέθηκε ποτέ σε αυτή την θέση, οδηγώντας τον αγώνα και μάλιστα σε ρυθμό που ο Rossi δεν μπορούσε να ακολουθήσει, μέχρι την στιγμή που ο Yonny το παράκανε και  ανώδυνα σχεδόν, βρέθηκε καθισμένος να γλιστρά στην πίστα… Οι επόμενοι πέντε-σχεδόν-γύροι ήταν δραματικοί με τις κερκίδες να έχουν παγώσει από την αγωνία καθώς έβλεπαν τον Rossi να παλεύει με τους Andrea Dovizioso και Danilo Petrucci και νιώθοντας την απειλή του Scott Redding.

Τελικά θα γινόταν αυτό που φοβόταν όλος ο κόσμος… Με την βροχή να έχει κοπάσει και την δημιουργία στεγνής αγωνιστικής γραμμής, τα βρόχινα ελαστικά είχαν πλέον φθαρεί και έτσι όταν ξεκίνησε μια πιο δυνατή καταιγίδα, η απόφαση για την διακοπή του αγώνα δεν χωρά καμία αμφιβολία για το αν ήταν σωστή. Η μόνη αμφιβολία, είναι μήπως έπρεπε να γίνει νωρίτερα! Κανένας αναβάτης δεν είχε πρόσφυση εκείνη την στιγμή και οι πτώσεις καραδοκούσαν… κι όμως από αυτούς τους πρώτους γύρους έχουμε ένα «βροντολόγιο» που αναφέρει μονάχα το όνομα του άτυχου Yonny, που έζησε το όνειρο για πολύ λίγο κι αυτό είναι σημαντικό στοιχείο για την εξέλιξη αργότερα.

Περιμένοντας την βροχή να κοπάσει η απόφαση δίνεται για μία επανεκκίνηση που η μικρότερη διάρκειά της οδήγησε τους αναβάτες στην επιλογή μαλακότερου πίσω ελαστικού. Καλύτερη πρόσφυση πίσω απ’ ότι μπροστά, σε συνδυασμό με μία πίστα που συνεχώς άλλαζε σε δεδομένα είναι η καλύτερη συνταγή για σίγουρα λάθη, που οδηγούν σε πτώσεις, και αυτό ακριβώς είδαμε: πολλές πτώσεις. Η κορυφαία από αυτές, υπό την έννοια ότι παίζει τεράστιο ρόλο στο πρωτάθλημα, ήταν η πτώση του Valentino Rossi.

Ο ίδιος είπε ότι ήταν ένα ηλίθιο λάθος, με την γνωστή ευθύτητα που τον χαρακτηρίζει και την απόλυτη αποστροφή του προς τις δικαιολογίες. Και πώς άλλωστε να δικαιολογήσεις ένα τέτοιο λάθος, ακόμα κι αν τα δεδομένα κάνουν λόγο για μόλις τέσσερα χιλιόμετρα διαφοράς στον τελευταίο γύρο του Rossi, συγκριτικά με τους προηγούμενους. Ήταν όσα χρειαζόταν για να χάσει πρόσφυση το ελαστικό, την στιγμή που ήξερε πολύ καλά ότι η πρόσφυση που έχει πίσω είναι καλύτερη και πόσο επικίνδυνο καθιστά αυτό την αύξηση του ρυθμού. «Ήθελα να βελτιωθώ και να επεκτείνω το όριό μου σε εκείνο τον γύρο που έκανα το λάθος και μπήκα πιο γρήγορα στην δέκατη στροφή, ήταν ένα ηλίθιο λάθος, την στιγμή που είχα το προβάδισμα. Τώρα η βαθμολογική μας απόσταση είναι πολύ μεγάλη, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε».

Ο Nicolas Goubert, τεχνικός διευθυντής της Michelin, θα δήλωνε αργότερα ευχαριστημένος από την πρώτη δοκιμή των βρόχινων ελαστικών σε πραγματικές συνθήκες. Ο MOTUL TT Assen ήταν ο πρώτος βρόχινος αγώνας της σεζόν και μάλιστα τόσο βρόχινος που έπεσε η κόκκινη σημαία… Απέδωσε τις πτώσεις στην μικρότερη διάρκεια μετά την επανεκκίνηση που ώθησε τους αναβάτες σε γρηγορότερο ρυθμό, και αναπόφευκτα μεγαλύτερα λάθη… ουσιαστικά περιγράφοντας τον Rossi στην δήλωσή του…

Υπήρχε όμως κάποιος που δεν έκανε λάθη, κάποιος αρκετά παρεξηγημένος σαν αναβάτης από μία ομάδα που έχει με τεράστια διαφορά το πιο παρεξηγημένο αφεντικό. Ο αυστραλός Jack Miller της Marc VDS Estrella Galicia οδηγούσε απίστευτα σταθερά και γρήγορα, σε σημείο που έφτασε τον Marquez και τον προσπέρασε καθαρά και ακίνδυνα οδηγώντας χωρίς το παραμικρό λάθος στις αντίξοες συνθήκες. Ο Miller εντυπωσίασε τον Nicolas Goubert, την Honda με την μακρά ιστορία που έχουν πίσω τους και το αφεντικό της ομάδας, Marc van der Straten που πέρσι διέκοψε την ενασχόληση των διαφορετικών «Marc VDS» ομάδων που διατηρεί στα αυτοκίνητα, για να επικεντρωθεί στην εξέλιξη των ομάδων σε Moto2 και MotoGP! Με μία σούζα, ο Jack Miller, τερμάτισε πρώτος όρθιος στην σέλα, και ανέβηκε στο βάθρο για να γιορτάσει την νίκη πίνοντας σαμπάνια μέσα από την μπότα του… ένα παλιό αυστραλέζικο έθιμο που φανερώνει ότι οι Αυστραλοί έχουν μπερδέψει την μετάφραση των ευρωπαϊκών εθίμων. Η Ευρώπη ξέρει για σαμπάνια από το γοβάκι της ερωμένης σου, όχι από την μπότα που φορούσες στον «μουσώνα της Ολλανδίας» αλλά ακόμα και γυμνός να έτρεχε το Miller στην πίστα, ήταν κάτι που το άξιζε! Σε συνθήκες τόσο δυνατής βροχής οι διαφορές των μοτοσυκλετών αρχίζουν να μικραίνουν και να φανερώνονται οι διαφορές των αναβατών. Ο Miller είναι πολύ καλός στην βροχή, αλλά είχε χάσει το προνόμιο να ανήκει στην ομάδα των «καλών στην βροχή» που έχει αρχηγό τον Rossi, και ονόματα συμμετοχών όπως του Dovizioso. Ο λόγος που έχασε ο Miller αυτό το δικαίωμα, ήταν γιατί κατά την πρώτη του σεζόν στην κορυφαία κατηγορία, κράτησε έναν εξαιρετικό ρυθμό στην βρεγμένη πίστα του Silverstone, που όμως κατέληξε σε ποινή καθώς έριξε τον Crutchlow, τον «νέο-μονίμως-άτυχο» του MotoGP, την στιγμή που ο Crutchlow πήγαινε για μία από τις λαμπρές στιγμές τις καριέρας του. Τώρα πλέον αυτό αλλάζει...

 

Ο Marquez δήλωσε πως είδε τον Miller και κατάλαβε ότι θα πήγαινε για την παρθενική του νίκη στο MotoGP και ότι δεν θα άφηνε την ευκαιρία με τίποτα. Για αυτό και προτίμησε να μην πλέξει καθόλου μαζί του και να συμβιβαστεί με την δεύτερη θέση, που για το πρωτάθλημα ισοδυναμεί με τεράστια νίκη, εξαιτίας της πολύ άσχημης εμφάνισης του Lorenzo, και της πτώσης του Rossi. Είναι κρίμα –και είναι κρίμα για τον ανταγωνισμό στο πρωτάθλημα και μόνο- που την σπάνια αυτή ωριμότητα που έδειξε ο Marquez, δεν την μοιράστηκε και ο Rossi, ώστε να βρίσκεται τώρα σε μικρή απόσταση. Αντίθετα τον χωρίζουν 42 πόντοι από τον Marquez και 18 από τον Lorenzo.

Ο ίδιος ο Lorenzo είναι ευχαριστημένος που κατάφερε να διαχειριστεί μία καταστροφική ημέρα που κανονικά θα τον έφερνε εκτός πόντων, είτε λόγο θέσης είτε εξαιτίας μίας εγκατάλειψης που σκεφτόταν σοβαρά ως επιλογή. Μέσα όμως στον ορυμαγδό βρέθηκε αρκετά μπροστά για λίγους αλλά σημαντικούς πόντους στο πρωτάθλημα. Ο Lorenzo είναι αναμφισβήτητα ένας από τους καλύτερους αναβάτες του κόσμου, όπως κάθε ένας που στήνεται στην εκκίνηση των MotoGP, αλλά οι αντίξοες συνθήκες και η βροχή δεν του ταιριάζουν ιδιαίτερα. Ωστόσο και αυτός διατήρησε την ψυχραιμία του, αναγνωρίζοντας ότι το πρωτάθλημα κερδίζεται με συλλογή πόντων, συχνότερα απ’ ότι κερδίζεται με ηρωισμούς και σχεδόν ποτέ με εγκαταλείψεις…

Κρίμα για τον Yonny Hernandez που ένιωσε ότι είχε τον ρυθμό να κερδίσει τον αγώνα, λίγο πριν πέσει. Φρόντιζε να διατηρεί τον ρυθμό του μακριά από το όριο, όμως έχασε πρόσφυση εμπρός και δεν κατάφερε να σώσει την κατάσταση, όπως ο ίδιος δήλωσε αργότερα.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στον Jack Miller αλλά και στον Scott Redding για την τρίτη θέση, καθώς και οι δύο οδήγησαν σταθερά και αλάνθαστα εκεί που οδηγοί με μεγαλύτερη εμπειρία και καλύτερα εφόδια, δεν το κατάφεραν.

Μπορεί ο αγώνας στο MOTUL TT Assen να ήταν γεμάτος αναποδιές για τις ομάδες, έφερε όμως μερικές πρωτιές που θα συζητιούνται για πολύ καιρό. Είναι η πρώτη φορά που έχουμε τρεις αναβάτες να σημειώνουν τις παρθενικές τους νίκες σε κάθε κατηγορία, την ίδια μέρα. Είναι η πρώτη φορά που κάθε ένας νικητής προέρχεται από διαφορετική ήπειρο και η πρώτη φορά από το 2011 που κάποιος παίρνει την νίκη από τους πρώτους αναβάτες. Την τελευταία φορά που συνέβη, ήταν και πάλι στο Assen! Η νίκη του Miller είναι επίσης η πρώτη νίκη αναβάτη, χωρίς εργοστασιακή υποστήριξη από το 2006!

Για μία μακρά σειρά από λόγους, ο φετινός MOTUL TT Assen, θα μείνει στην ιστορία. Και παρόλο που το κλίμα στις κερκίδες ήταν πολύ ενθουσιώδες στην αρχή, εξαιτίας της πορείας του Rossi και πολύ μουδιασμένο μετά την πτώση του, ήταν ένα επεισοδιακό τριήμερο, που θα συζητιέται για καιρό, εξαιτίας των εξελίξεων που έφερε!

Επόμενος αγώνας στο Sachsenring, που το MOTO και η MOTUL θα παρακολουθήσουν ξανά μαζί, με την συντροφιά ενός τυχερού αναγνώστη! Μείνετε συντονισμένοι για την μεγάλη κλήρωση!

 

 

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.