Nicky Hayden (1981-2017)

"Ο πρωταθλητής της καρδιάς μας"
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

23/5/2017

Την Δευτέρα 22 Μαΐου έφυγε από τη ζωή, μετά από δύσκολη και άνιση μάχη με τα τραύματά του, ένας από τους πλέον αγαπητούς αναβάτες παγκοσμίως. Ο Nicky Hayden μπορεί να μην στηθεί ξανά στη σχάρα εκκίνησης στους αγώνες WSBK –όπου συμμετείχε στην εργοστασιακή ομάδα της Honda- ή των MotoGP –όπου είχε μπει το όνομά του στη λίστα των Παγκόσμιων Πρωταθλητών ως ο τελευταίος Αμερικανός αναβάτης που κατάφερε κάτι τέτοιο- αλλά το σίγουρο είναι ότι θα βρίσκεται πάντα στην καρδιά των συναθλητών του και των ανθρώπων που αγαπούν τους αγώνες.

Γιατί ο Nicky ήταν ένας από τους λόγους που μας έκαναν να αγαπάμε το σπορ. Ήταν ένας αναβάτης προικισμένος και ταλαντούχος ο οποίος ποτέ δεν είχε δημιουργήσει αντιπαλότητες και έχθρες, ακόμη και όταν έφτασε στην διεκδίκηση του παγκοσμίου πρωταθλήματος το 2006. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Rossi: Nicky ήταν ένα από τους καλύτερους φίλους που είχα στα paddock. Ήμασταν team mates την rookie χρονιά του το 2003, τότε που πήρα τον τίτλο κι αυτός ανέβηκε για πρώτη φορά στο βάθρο. Ύστερα από λίγα χρόνια παλέψαμε για τον τίτλο μέχρι τον τελευταίο αγώνα της Valencia, όπου δυστυχώς για μένα κέρδισε και στέφθηκε αυτός πρωταθλητής. Μετά τον τερματισμό σφίξαμε τα χέρια και με αγκάλιασε. Ερχόταν συχνά στο ράντσο για προπόνηση και προσπαθούσα να "κλέψω" μερικά από τα μυστικά του όταν ήμασταν μαζί στην πίστα, γιατί ήταν ένας από τους γρηγορότερους αναβάτες στον κόσμο στο flat track. Αυτό όμως που δεν θα ξεχάσω ποτέ ως η ωραιότερη ανάμνησή μου από τον Nicky, ήταν όταν το 2015 στην Valencia έχασα τον τίτλο στον τελευταίο αγώνα και στον γύρο μετά τον τερματισμό ήρθε και μου έσφιξε το χέρι. Εγώ έχασα το πρωτάθλημα κι εκείνος αποχαιρετούσε τα MotoGP. Το βλέμμα του μέσα από το κράνος που ήταν γεμάτο υποστήριξη προς εμένα, είναι μια από τις ελάχιστες ευχάριστες αναμνήσεις από εκείνη τη μέρα."

Ο Hayden ανατράφηκε μέσα σε μια οικογένεια με αγωνιστική παράδοση. Τόσο ο πατέρας του Earl όσο και η μητέρα του Rose, έτρεχαν παλιότερα σε αγώνες, ενώ και τα αδέρφια του, ο μεγαλύτερος Tommy και ο νεότερος Roger Lee, ανήκουν στην ελίτ των κορυφαίων αναβατών στην Αμερική, στα AMA Flat Track και ΑΜΑ National Road Racing πρωταθλήματα. Μάλιστα οι τρεις του έγραψαν ιστορία το 2002, όταν όλα τα αδέρφια κατέλαβαν τις θέσεις του βάθρου στο ΤΤ Dirt Track Grand National (ο Nicky είχε κερδίσει, ο Tommy τερμάτισε δεύτερος και ο Roger Lee τρίτος).

Εκείνη τη χρονιά επίσης, ο Nicky έγινε και ο νεότερος αναβάτης που κέρδισε το πρωτάθλημα ΑΜΑ Superbike και την επόμενη χρονιά ξεκίνησε την καριέρα του στα MotoGP, ως αναβάτης της εργοστασιακής ομάδας της Honda. Την πρώτη του κιόλας χρονιά κατάφερε να ανέβει στο βάθρο και το 2005 πήρε την πρώτη του νίκη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, στον αγώνα μάλιστα της πατρίδας του στην Laguna Seca.

Το 2006, σε ένα από τα πιο συγκλονιστικά πρωταθλήματα, ο Hayden πήρε στο νήμα τον τίτλο από τον Rossi, όντας και ο τελευταίος Αμερικάνος που πήρε το στέμμα μέχρι σήμερα, ενώ ταυτόχρονα ανακηρύχθηκε και ως ένας από τους πιο δημοφιλής αναβάτες της πατρίδας του όλων των εποχών, με το σύνθημα: "ο πρωταθλητής της καρδιάς μας". Το 2015, ο Hayden έφυγε από τα MotoGP και τιμήθηκε από την Dorna με τον τίτλο του MotoGP Legend, για να συνεχίσει την καριέρα του στα WSBK όπου συμμετείχε ως αναβάτης της Honda, παίρνοντας και μια νίκη στην Sepang πέρσι. Μέσα στα 13 χρόνια πορείας στα MotoGP, ο Hayden ανέβηκε 28 φορές στο βάθρο, εκ των οποίων τις τρεις στο ψηλότερο σκαλί, ενώ είχε κερδίσει και πέντε pole positions.

Κατά την διάρκεια της βράβευσής του ως MotoGP Legend, ο Carmelo Ezpeleta είπε πως "το βραβείο το δίνουμε με μεγάλη χαρά στον Nicky, όχι μόνο γιατί είναι πρωταθλητής ή γιατί είναι ένας από τους αναβάτες με τις περισσότερες εκκινήσεις στην κορυφαία κατηγορία, αλλά και λόγω της εξαιρετικής του συμπεριφοράς όλα αυτά τα χρόνια, για τον αθλητικό του πνεύμα και για την φιλικότητα που τον διακρίνει."

Ο Chris Jonnum, ο συγγραφέας του βιβλίου που εκδόθηκε το 2007 με θέμα τα αδέρφια Hayden και την πορεία μέχρι τα MotoGP, έθεσε ίσως με τον καλύτερο τρόπο το τι σημαίνει το όνομα του Hayden στους φίλους των αγώνων σε παγκόσμιο επίπεδο. Έγραψε, πως αν ζητήσεις από οποιονδήποτε το όνομα ενός Αμερικάνου αναβάτη, όλοι θα απαντήσουν "Nicky Hayden".

Πέρα από τα αγωνιστικά του κατορθώματα, ο κόσμος τον αγάπησε και τον θαύμασε εξαιτίας της προσωπικότητάς του. Η αυθεντικότητά του και ο τρόπος που σε έκανε αμέσως να νιώθεις ως ο καλύτερος φίλος του ήταν πραγματικά μοναδικός. Ο Nicky ήταν το αλάτι της γης.

Το παρακάτω βίντεο είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής στην σύντομη αλλά τόσο επιτυχημένη πορεία του Nicky στους αγώνες

Ετικέτες

Motul WSBK & MotoGP – Το θρυλικό Assen θα συνεχίσει να γράφει ιστορία

Παραμένει ως γύρος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, μέχρι και το 2031 τουλάχιστον
motomagMotul WSBK – Το θρυλικό Assen θα συνεχίσει να γράφει ιστορία
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

2/5/2024

Τα Motul WSBK ανακοίνωσαν την ανανέωση του συμβολαίου με την θρυλική πίστα του Assen, η οποία θα συνεχίσει να αποτελεί μέρος του προγράμματος τουλάχιστον μέχρι και το 2031, ενώ αντίστοιχη επέκταση θα ισχύσει και στα MotoGP.

Μετά την ολοκλήρωση του ολλανδικού γύρου για το 2024, η πίστα TT του Assen και τα Motul WSBK, όπου έδωσαν το παρόν 56.734 θεατές κατά την διάρκεια του τριημέρου, οι δύο πλευρές ανακοίνωσαν την συνέχιση της συνεργασίας τους. Εξασφαλίζεται έτσι, ότι o “Καθεδρικός Ναός της Ταχύτητας”, ο οποίος μετρά ήδη πάνω από 30 χρόνια συνεχούς παρουσίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK, θα συνεχίσει να γράφει την δική του ιστορία.

Η πίστα του Assen φιλοξενεί τα Motul WSBK από το 1992, με την μόνη χρονιά που δεν έλαβε χώρα αγώνας εκεί να είναι το 2020, που ο COVID είχε επιβάλει τους δικούς του κανόνες. Αποτελεί μάλιστα την έδρα μερικών εκ των αναβατών που αυτή τη στιγμή αγωνίζονται στην μεγάλη κατηγορία, όπως των Michael van der Mark και Jeffrey Buis, αλλά και ανερχόμενων ταλέντων όπως οι Loris Veneman και Glenn van Straalen. Ο τελευταίος μάλιστα, σημείωσε φέτος την πρώτη του νίκη στην κατηγορία WSSP.

Η ανανέωση αυτή, αφορά και τα MotoGP, για τα οποία η πίστα TT αποτελεί έναν κομβικό σταθμό στην ιστορία τους, από το 1949 όταν ο θεσμός ξεκίνησε την πορεία του, με μόνη χρονιά που τα εργοστασιακά πρωτότυπα δεν ταξίδεψαν μέχρι εκεί να είναι… καλά το μαντέψατε, το 2020. Αρχικά, οι αναβάτες των GP αγωνίζονταν στους δημόσιους δρόμους της ολλανδικής πόλης, στην ίδια χάραξη που χρησιμοποιούνταν ήδη από το 1926 για το Ολλανδικό TT. Το 1955 ήταν η χρονιά που η πίστα θα έπαιρνε εν μέρει την μορφή που γνωρίζουμε σήμερα, κρατώντας ένα τμήμα από τον δημόσιο δρόμο, δίνοντας όμως χώρο για πτώσεις.

Από τότε, πέρασαν τόνοι νερού από το αυλάκι, που το μετέτρεψαν σε ποτάμι. Όσες, όμως, αλλαγές και να έχουν γίνει στην πάροδο των χρόνων, ο “Καθεδρικός της Ταχύτητας” παραμένει ένας ιστορικός σταθμός για το Παγκόσμιο στερέωμα των αγώνων μοτοσυκλέτας, έχοντας γράψει τα δικά του ξεχωριστά κιτάπια, στις χρυσές σελίδες του αθλήματος.

Ετικέτες