Τίτλοι τέλους για τον Andrea Iannone: 4 χρόνια αποκλεισμός!

Ουσιαστικά τελειώνει η καριέρα του Ιταλού
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/11/2020

Μόλις πριν από λίγο ανακοινώθηκε από το CAS, όπου είχαν προσφύγει τόσο ο Iannone όσο και ο παγκόσμιος οργανισμός για τον έλεγχο του ντόπινγκ (WADA), η απόφαση για τις ξεχωριστές εφέσεις που είχαν καταθέσει οι δύο αντίδικοι.

Να θυμίσουμε ότι αρχικά, μετά την ακροαματική διαδικασία για την υπόθεση ντόπινγκ που κατηγορούνταν ο Ιταλός αναβάτης, είχε εκδοθεί απόφαση στις 31 Μαρτίου του 2020 από το Πειθαρχικό Δικαστήριο της FIM, για αποκλεισμό του Andrea Iannone για 18 μήνες. Εναντίον αυτής απόφασης κατέθεσε έφεση ο Iannone με σκοπό την μείωσή της, αλλά και η WADA που θεώρησε πολύ μικρή την ποινή και ζήτησε να του επιβληθεί το ανώτατο όριο των τεσσάρων ετών αποκλεισμού.

Το CAS στην απόφασή του αναφέρει ότι δεν κάνει δεκτή την ένσταση του Andrea Iannone και κάνει δεκτή την ένσταση που κατέθεσε η WADA. Ως εκ τούτου, η ποινή που επιβλήθηκε ακυρώνεται και αντικαθίσταται από την ακόλουθη ποινή που επιβάλλει το CAS: Τέσσερα χρόνια αποκλεισμός με ισχύ από τις 17 Δεκεμβρίου 2019 και αφαίρεση όλων των βαθμών που κέρδισε ο Ιταλός από την 1η Νοεμβρίου του 2019, με ταυτόχρονη αφαίρεση και τον αντίστοιχων τροπαίων, όπως μετάλλια, βραβεία και βαθμοί.

Στην ανακοίνωση του CAS αναφέρεται επίσης όλο το ιστορικό, από τον έλεγχο που διεξήχθη μετά τον αγώνα της Sepang, όπου βρέθηκε θετικός σε παράνομες ουσίες αναβολικών, μέχρι την εξήγηση που έδωσε ο Iannone σχετικά με την τροφική δηλητηρίαση, αλλά και την απαίτηση της WADA για επιβολή αυστηρότερη ποινής.

Σύμφωνα με το ανακοινωθέν του CAS, ο Iannone δεν κατάφερε να αποδείξει τον συγκεκριμένο τύπο κρέατος που έφαγε και που ισχυρίστηκε ότι προκάλεσε την δηλητηρίαση, αλλά και την προέλευσή του. Επιπλέον, αναφέρει πως ούτε ο Ιταλός αλλά ούτε και το επιτελείο των ειδικών που τον συνόδευε, δεν απέδειξαν ότι υπήρχε μόλυνση με ντροστανολόνη στο κρέας.

Πάντα σύμφωνα με την αιτιολόγηση της απόφασης του CAS, ο Iannone ολοκλήρωσε την ακροαματική διαδικασία με δηλώσεις περί αθωότητάς του, καθαρού ιστορικού του και της έλλειψης κινήτρου για μια τέτοια ενέργεια. Παρ' όλα αυτά δεν κατάφερε να αποδείξει ούτε και την μη πρόθεσή του για ντοπάρισμα (γεγονός που του απέφερε μικρότερη ποινή διάρκειας δύο ετών), με το CAS να θεωρεί ότι το ντοπάρισμά του έγινε σκόπιμα, επιβάλλοντάς του την μέγιστη ποινή που προβλέπεται για ανάλογες περιπτώσεις.

Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι η αγωνιστική καριέρα του Andrea Iannone τελειώνει και μάλιστα με ένα εξαιρετικά άσχημο τρόπο για έναν αναβάτη της κλάσης και του βεληνεκούς του, αμαυρώνοντας και την μέχρι τώρα πορεία του. Από εδώ κι έπειτα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και το πώς θα κινηθεί η Aprilia, η οποία μέχρι στιγμής δήλωνε πως θα περίμενε την τελική απόφαση για τον Ιταλό αναβάτη.

 

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.