"2 generations' ride"

Δύο γενιές στην ίδια σέλα

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

2/4/2018

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης είναι ένας από τους πλέον γνωστούς αρθρογράφους ταξιδιωτικών με μοτοσυκλέτα, και κάθε τάξίδι του είναι και μία πρόκληση για το αδύνατο. Μακριά από συμβατικούς προορισμούς που τους συνδυάζει με… αντισυμβατικές μοτοσυκλέτες, τα ταξίδια του Μητσάκη έχουν πάντα κάτι ιδιαίτερο να μεταφέρουν. Τώρα, το νέο του project δεν θα μπορούσε να μην ακολουθήσει την συγκεκριμένη φιλοσοφία, με ένα concept που δεν έχει να κάνει τόσο με τον προορισμό ή με το τι μοτοσυκλέτα θα επιλέξει για να το κάνει, αλλά με τη σύνθεση του ταξιδιού. Όπως θα διαβάσετε παρακάτω στην παρουσίαση του ταξιδιού αυτού από τον ίδιο τον Κωνσταντίνο Μητσάκη, πρόκειται για ένα "βάπτισμα του πυρός" και τη μεταλαμπάδευση της εμπειρίας στην επόμενη γενιά:

"Την συναρπαστική ιστορία δρόμου "2 generations' ride" ετοιμάζονται να ζήσουν πατέρας και γιός, ταξιδεύοντας μαζί για 20 μέρες στην σέλα μιας Honda CRF 1000 Africa Twin. Ο γνωστός ταξιδευτής Κωνσταντίνος Μητσάκης ξεκινά στις 2/4/2018 ένα ιδιαίτερο οδοιπορικό 5.400 χιλιομέτρων σε τέσσερεις ευρωπαϊκές χώρες (Ιταλία, Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία), με συνεπιβάτη την καλύτερη παρέα, τον 11χρονο γιο του Γιώργο.
Οι δύο δίτροχοι περιηγητές της Γηραιάς ηπείρου θα επιδιώξουν να μοιραστούν μοναδικές ταξιδιωτικές εμπειρίες, αναζητώντας την περιπέτεια στο όνειρο, στο απρόβλεπτο, στην ίδια την ζωή. Οδοιπόροι-αναζητητές στην ίδια σέλα, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης κι ο μικρός Γιώργος σκοπεύουν να περιπλανηθούν σε ευρωπαϊκές γειτονιέςς, να επισκεφθούν διάσημα ιστορικά-μνημειακά αξιοθέατα της ηπείρου μας και να γνωρίσουν τις φυσικές ομορφιές του κάθε τόπου.

“Ταξιδέψτε πάνω στην σέλα μιας μοτοσυκλέτας και όχι μέσα από την εικονική πραγματικότητα μιας οθόνης. Αναζητήστε βιώματα ρεαλιστικά και συναισθήματα αληθινά…”. Αυτό το μήνυμα θέλει να στείλει ο μικρός μοτοσυκλετιστής μέσα από το οδοιπορικό "2 generations' ride". Αποδέκτες του η νέα γενιά, και όχι μόνο…
ο ταξίδι "2 generations' ride" τυγχάνει της ευγενικής χορηγίας των εταιριών “Honda – Αφοι Σαρακάκη Α.E.B.M.E”, “Superfast Ferries” / “ANEK Lines”, “Daqinese” / “AGV” και “photoagora.gr”.

Ετικέτες

Honda CRF1000L

https://bit.ly/MOTO_670

Ταξιδιωτικά άρθρα

Επικαιρότητα

Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Β' ανταπόκριση

Πάνω στο δρόμο του μεταξιού

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

8/7/2019

Η διάσχιση του Καζακστάν με την λευκή Honda CB500X στην διαδρομή Oral – Aktobe – Aral – Shymkent (2.150 χλμ) αποδείχθηκε η πιο ανιαρή και μονότονη αποστολή του ταξιδιού. Στέπες, καμήλες, άμμος, ευθεία και μοναξιά, πρωταγωνίστησαν για τρεις μέρες στην ζωή μου…
Το Ουζμπεκιστάν ήταν η δεύτερη κεντροασιατική χώρα που με υποδέχθηκε. Η πρωτεύουσα Τασκένδη, μόλις 20 χιλιόμετρα από τα σύνορα με το Καζακστάν, με κοίμισε στην αστική της αγκαλιά για δυο μέρες, μου πρόσφερε μια ευχάριστη περιπλάνηση σε ενδιαφέροντα μουσεία (Μουσείο Ταμερλάνου), βαθύσκιωτα πάρκα και μεγάλες πλατείες, ενώ οι καλοσυνάτοι κάτοικοί της με καλωσόρισαν στην πόλη τους μ’ ένα διάπλατο χαμόγελο.

Μόλις 280 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τασκένδης, κυκλωμένη από καταπράσινα χωράφια με βαμβάκι, αντίκρισα την Σαμαρκάνδη, το "Γαλάζιο Μαργαριτάρι της Κεντρικής Ασίας", που υπήρξε μια από τις σημαντικότερες πόλεις στην διαδρομή του μεταξένιου δρόμου, από την μακρινή Κίνα στην Δύση.
Στο διάβα των αιώνων, τις πύλες της κεντροασιατικής πολιτείας πέρασαν αμέτρητα εμπορικά καραβάνια, σκονισμένοι ταξιδιώτες και αδίστακτοι εισβολείς. Η απόφαση του Ταμερλάνου να επιλέξει την Σαμαρκάνδη για πρωτεύουσα της κοσμοκρατορίας του, μοιραία της χάρισε μια περίοπτη θέση στο πάνθεον των πιο ένδοξων πόλεων του κόσμου.

Με σημείο αναφοράς την διάσημη πλατεία Regastan, η παλαιά πόλη της Σαμαρκάνδης ήταν γεμάτη με πανύψηλα μνημεία, που με εντυπωσίασαν κυρίως με τους γαλάζιους τρούλους τους. Μαυσωλεία και τζαμιά τα περισσότερα, αποτελούσαν την μακροσκελή λίστα των μοναδικών κτισμάτων της μαγευτικής Σαμαρκάνδης.
Δεν χρειάστηκε να οδηγήσω περισσότερα από 270 χιλιόμετρα για να φτάσω κατόπιν στην Μπουχάρα, που καμαρώνει σήμερα για τα διάσημα χαλιά της, όπως φυσικά και για τα 140 διατηρημένα μεσαιωνικά κτίσματα που υπάρχουν στα όρια της παλαιάς πόλης.
Η Μπουχάρα, το "δεύτερο ανατολίτικο θαύμα", όπως περιγραφόταν από τους ποιητές της Ανατολής, έφτασε στο απόγειο της δόξας της κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους (12ο–16ο αιώνα), όταν εξελίχθηκε σ’ έναν από τους σημαντικότερους εμπορικούς σταθμούς πάνω στο Δρόμο του Μεταξιού.

Η Μπουχάρα, διαθέτοντας ένα μοναδικό σκηνικό εποχής, μού πρόσφερε στο ακέραιο την αίσθηση μιας αυθεντικής ανατολίτικης πολιτείας της μεσαιωνικής περιόδου. Αλλά και οι κάτοικοί της, απλοί και καλοσυνάτοι, σε αρκετές περιπτώσεις με κάλεσαν σπίτι τους για να πιούμε μαζί ένα φλιτζάνι τσάι και να μου διηγηθούν μια ιστορία για ένα τζαμί ή ένα κάστρο, για ένα μύθο ή έναν τρομερό πολεμιστή της μυθικής Μπουχάρα… Γιατί να αρνηθώ άλλωστε; Επειδή δεν μιλούσα ουζμπέκικα;