“Δρόμος ειρήνης 2018”: Κορέα

Με άρωμα Ελλάδας!
3/8/2018

Η αλήθεια είναι πως η Νότια Κορέα δεν συμπεριλαμβανόταν στον αρχικό σχεδιασμό του “Δρόμος ειρήνης 2018”. Ίσως γιατί δεν είχα αντιληφθεί την δυνατότητα που υπήρχε να αποβιβαστώ στη Νότια Κορέα και μετά από μια βδομάδα να συνεχίσω με το επόμενο πλοίο για Ιαπωνία. Όταν όμως έπεσε στην αντίληψή μου αυτή η εναλλακτική πρόταση για την Κορεατική χερσόνησο, μεμιάς αναφώνησα: “τώρα θα γίνει της Κορέας”. Και πραγματικά, έγινε…


Το επιτελικό σχέδιο απόβασης της μαύρης Honda CRF 250 Rally στη Νότια Κορέα προέβλεπε μια κυκλική διαδρομή περίπου 1.200 χλμ. (με αφετηρία και τερματισμό το λιμάνι Donghae) και περιήγηση στις δυο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, την πρωτεύουσα Seoul και την Busan.
Εξαιτίας του γεγονότος πως στη Νότια Κορέα απαγορεύεται η κυκλοφορία όλων των μοτοσυκλετών στους αυτοκινητοδρόμους (Expressway), υποχρεώθηκα να οδηγώ στο πολυσύχναστο εθνικό και επαρχιακό δίκτυο, μ’ ότι αυτό συνεπάγεται σε χρόνο και ταλαιπωρία. Με μέση ωριαία ταχύτητα 50km/h, καθημερινά βρισκόμουν για πολλές ώρες στην σέλα της μοτοσυκλέτας. Δεν πειράζει…


Αυτό που με εντυπωσίασε ιδιαίτερα ήταν η μοτοσυκλετιστική αλληλεγγύη και αποδοχή που έτυχα από τους ντόπιους δικυκλιστές. Η γνωριμία μου με τον Kim (κάτοχος μιας Suzuki V-Strom 650) και τον Paul (κάτοχος μιας BMW F800) ήταν οι πιο δυνατές και αξέχαστες αναμνήσεις που είχα από τους Νοτιοκορεάτες bikers…
Στα μάτια μου, η πρωτεύουσα Seoul δικαιολόγησε απόλυτα τον τίτλο μιας λαμπερής ασιατικής μεγαλούπολης. Κι αυτό, χάρη στα επιβλητικά αυτοκρατορικά παλάτια, τους πάμπολλους βουδιστικούς ναούς, την έντονη νυχτερινή ζωή, την καθαριότητα, την οργάνωση και τον κοσμοπολιτισμός της.


Καθοδόν για την Busan (450 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Seoul) αντάμωσα τον Paul, έναν διαδικτυακό φίλο που με περίμενε στην πόλη του. Παρέα με τον ευδιάθετο Paul συνταξιδέψαμε για 150 χιλιόμετρα μέχρι την Busan. Το φαγητό, ο καφές και η βενζίνη, όλα κερασμένα από τον συνάδελφο Paul!
Άρωμα Ελλάδας στην Busan… Περιπλανήθηκα στα στενά σοκάκια της ποικιλόχρωμης συνοικίας Gamcheon Village, την οποία οι ντόπιοι ονομάζουν χαρακτηριστικά “Σαντορίνη της Κορέας”. Επίσης, δεν παρέλειψα να επισκεφθώ ένα δημόσιο πάρκο της κωμόπολης Okpo Dong (62 χλμ. νοτιοδυτικά της Busan), όπου υπάρχει μια μεταλλική στήλη με γραμμένο τον ελληνικό εθνικό ύμνο.


Το απόγευμα της έκτης μέρας στην Νότια Κορέα επέστρεφα και πάλι στην Donghae. Ο χρόνος μου στην Κορεατική χερσόνησος είχε σχεδόν τελειώσει, αφού το επόμενο μεσημέρι μπαρκάριζα για Ιαπωνία. Εκεί, στην απέναντι ακτή θα ξεκινούσε το τελευταίο etap του “ Δρόμος ειρήνης 2018”…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

Ταξίδι "SYM 2 Nordkapp" – A' ανταπόκριση

Κάθε χιλιόμετρο και Ιστορία
8/7/2021

Η τελευταία φορά που ταξίδεψα στο ακρωτήριο Nordkapp της Νορβηγίας ήταν το 2019, όταν στο βορειότερο ακρωτήριο της Ευρώπης έφτασα με τον γιο μου Γιώργο στην πίσω σέλα μιας Honda CRF1000L Africa Twin. Δυο χρόνια αργότερα, με τελικό προορισμό και πάλι το Nordkapp, κάθισα στην σέλα ενός σκούτερ SYM HD 300 και με συνεπιβάτη την μοναξιά ξεκίνησα ένα ανατρεπτικό δίτροχο οδοιπορικό προς την βόρεια εσχατιά της Ευρώπης

Στο πρώτο σκέλος του ταξιδιού διέσχισα οκτώ χώρες (Βόρεια Μακεδονία, Σερβία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Πολωνία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία), καταγράφοντας περίπου 3.600 χλμ., τόσο σε αυτοκινητοδρόμους, όσο και σε επαρχιακούς οδικούς άξονες. Παραδόξως, σε κανένα σύνορο δεν μου ζητήθηκε κάποιο έγγραφο (πιστοποιητικό εμβολιασμού ή αρνητικό τεστ PCR) σχετικό με τον covid-19. Πέρασα "αεροπορία" όλα τα σύνορα…

Οι εμπειρίες και παραστάσεις των πρώτων αυτών χιλιομέτρων υπήρξαν πολλές και συναρπαστικές. Αξέχαστη μού έμεινε η κεντρική πλατεία των Σκοπίων, που χαρακτηριζόταν από ένα αρχιτεκτονικό αχταρμά, με πομπώδης αγάλματα, κτίρια "σοβιετικού σουρεαλισμού", μοντέρνες κατασκευές και αρχαιοελληνικές κολώνες. Στο γειτονικό Βελιγράδι γνώρισα την ζεστή φιλοξενία του επιστήθιου φίλου Marko και της αξιολάτρευτης οικογένειάς του, ενώ στην Βουδαπέστη περπάτησα δίπλα στις όχθες του Δούναβη και αφέθηκα στην διαχρονική γοητεία της κοσμοπολίτικης ουγγρικής πρωτεύουσας.

Από το σύντομο πέρασμά μου μέσα από την Σλοβακία εντυπωσιάστηκα από την εκπληκτική φύση των ορέων Τάτρα. Παρόμοιο ήταν το "φυσικό" σκηνικό και στην νότια Πολωνία, εκεί όπου η Κρακοβία μού διηγήθηκε την χιλιόχρονη Ιστορία της χάρη στα αυθεντικά γοτθικά και αναγεννησιακά κτίσματά της –όλη η πόλη ήταν ένα μοναδικό μνημείο μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής. Και φυσικά, δεν μπορούσα να μην επισκεφθώ κατόπιν την Βαρσοβία, μια πόλη που ισοπεδώθηκε ολοκληρωτικά από τους Γερμανούς στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και η οποία κατάφερε να αναγεννηθεί –κυριολεκτικά– μέσα από τις στάχτες της.

Οι Βαλτικές χώρες (Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία) αποτέλεσαν από μόνες τους μια ξεχωριστή θεματική-ταξιδιωτική ενότητα. Οι τρεις πρώην δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, με το βλέμμα πλέον στραμμένο στο ευρωπαϊκό μέλλον, αποδείχθηκαν η ευχάριστη έκπληξη αυτής της πρώτης διαδρομής. Οι δυο γοητευτικές πρωτεύουσες (Ρίγα, Ταλίν) και οι ζεστοί άνθρωποί της μού άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.

Κι από το Ταλίν (μετά από ένα δίωρο ακτοπλοϊκό δρομολόγιο) αποβιβάστηκα στο Ελσίνκι της Φιλανδίας, Σκανδιναβία σου έρχομαι. Με αφετηρία την φιλανδική πρωτεύουσα, το ακούραστο SYM HD300 απείχε μόλις 1.500 χλμ. από το ακρωτήριο Nordkapp.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Πατήστε στο gallery για να δείτε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι