Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Α' ανταπόκριση

2/7/2019

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται ξανά –πού αλλού;- πάνω στη σέλα της μοτοσυκλέτας του (στον προκειμένη παρίπτωση ένα Honda CB500Χ), αναζητώντας προορισμούς άγνωστους και ιδιαίτερους. Αυτή τη φορά περιπλανιέται στην Κεντρική Ασία, ακολουθώντας τα βήματα του Έλληνα εξερευνητή, Παναγιώτη Ποταγού!
"Πάνε πολλά χρόνια από τότε που μου χάρισαν ένα βιβλίο με την βιογραφία του διάσημου Έλληνα εξερευνητή των νεότερων χρόνων Παναγιώτη Ποταγού. Ιατρός από την Βυτίνα (Αρκάς όπως κι εγώ), ο Ποταγός είχε κάνει εκπληκτικές -για την εποχή του- περιηγήσεις στην Ασία και στην Αφρική.
Θέλοντας να αποδώσω έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον Βυτιναίο εξερευνητή, αφιέρωσα σ’ αυτόν τον σύγχρονο Οδυσσέα το ταξίδι μου στην Κεντρική Ασία. Ως αφετηρία μου έθεσα φυσικά την γενέτειρά του, την ελατοσκέπαστη Βυτίνα, ενώ μπροστά στην προτομή του Ποταγού (δεσπόζει στην κεντρική πλατεία της Βυτίνας) με αποχαιρέτησε ο πρόεδρος της κοινότητας Βυτίνας κ. Φώτης Κατσούλιας.

Περίπου 11.000 χλμ. είχε να καλύψει η λευκή Honda CB500X στο κεντροασιατικό οδοιπορικό της. Το χρονικό διάστημα του ταξιδιού θα ήταν 40 ημέρες και η διαδρομή είχε από όλα τα καλά: βουνά, στέπες, ερήμους, ορεινά περάσματα, παραλίες, θάλασσες…
Για ακόμα μια φορά, η Τουρκία αποτέλεσε τον αρχικό "διάδρομό" μου προς την Ανατολή. Στα 1500 χιλιόμετρα επί τουρκικού εδάφους, δυο μνημειακά αξιοθέατα (ένα ιστορικό και ένα θρησκευτικό) δέχτηκαν την επίσκεψή μου. Ο αρχαιολογικός χώρος των Σάρδεων στην Μικρά Ασία και η Μονή της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα του μακρινού Πόντου. Δέος και σεβασμός…

Η παραθαλάσσια πόλη Batumi με καλωσόρισε στην Γεωργία και με χάιδεψε απαλά στο πρόσωπο με την αλμύρα του Εύξεινου Πόντου (Μαύρη Θάλασσα). Πιο βόρεια, η ιστορική πολιτεία Mtskheta με ξενάγησε στις μεσαιωνικές πετρόκτιστες εκκλησίες της, ενώ ένας ορεινός παράδεισος με περίμενε στον καταπράσινο Καύκασο, όταν οδήγησα την μοτοσυκλέτα μου πάνω στην ανηφορική διαδρομή του “Military Road”, τον ορεσίβιο οδικό άξονα που ενώνει την Γεωργία με την Ρωσία.

Ήταν υποχρέωσή απέναντι στην Ιστορία να επισκεφθώ στην Ρωσία τις δυο πολύπαθες πόλεις Grozny και Volgograd (ex-Stalingrad), οι οποίες γνώρισαν την καταστροφή του πολέμου μέσα στον 20ο αιώνα. Στην αναγεννημένη πρωτεύουσα της Τσετσενίας Grozny, τίποτα δεν θύμιζε τις πολύχρονες πολεμικές επιχειρήσεις (1990-2000) που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των Ρώσων και των Τσετσένων αυτονομιστών. Ένα αίσθημα ηρεμίας και ασφάλειας με ακολουθούσε παντού, ενώ το ισλαμικό στοιχείο ήταν κυρίαρχο σε όλες τις εκφάνσεις της τοπικής καθημερινότητας.

Στο Volgograd βρέθηκα στο τεράστιο άγαλμα Kuran Kurgan (Μητέρα Πατρίδα), που βιγλίζει την πόλη του Βόλγα και είναι αφιερωμένο στην μάχη του Στάλινγκραντ και στους ηρωικούς κατοίκους και υπερασπιστές του. Περίπου 1.000.000 Ρώσοι σκοτώθηκαν στην διάρκεια της πολύμηνης πολιορκίας του Στάλινγκραντ κατά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο.
Και μετά την σύντομη παραμονή μου στην Ρωσία του Πούτιν, έστριψα το τιμόνι της μοτοσυκλέτας ανατολικά και εισέβαλα στο γειτονικό Καζακστάν, την πύλη της Κεντρικής Ασίας…"

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο photo gallery

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

13/7/2022

Εντάξει λοιπόν, ευτύχησα να τερματίσω στο Dakar! Τώρα όμως είχα την επιστροφή για Ελλάδα. Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν φυσικά τα πρώτα 1100 χλμ., ως τα σύνορα του Μαρόκου. Τα μπρος πίσω και πάμε!

Η διαδρομή μέσα στην Σενεγάλη κύλησε δίχως απρόοπτα ή προβλήματα. Σε αντίθεση με την Μαυριτανία που -από το πρώτο ως το τελευταίο χιλιόμετρο- έβριζα θεούς και δαιμόνους. Στα σύνορα ταλαιπωρήθηκα αφάνταστα από τους τελωνιακούς, οι οποίοι μου απόσπασαν εκβιαστικά 150 Ευρώ για να μου ολοκληρώσουν τις γραφειοκρατικές διατυπώσεις εισόδου.

Στην πρωτεύουσα Nouakchott, παραλίγο να παίξω ξύλο με τους ντόπιους στο μοναδικό πρατήριο της πρωτεύουσας που διέθετε βενζίνη -καμία διάθεση εξυπηρέτησης ή διευκόλυνσης απέναντι στον ξένο οδοιπόρο. Αναγκάστηκα τελικά να απευθυνθώ στη μαύρη αγορά, γεμίζοντας το ντεπόζιτο της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500 σε διπλάσια τιμή (2,6 Ευρώ/λτ).

Τέλος, στα σύνορα Μαυριτανίας–Μαρόκου, ο φρουρός στην συνοριακή μπάρα μού πήρε το διαβατήριο και το έδωσε αυθαίρετα σ’ έναν δικό του διεκπεραιωτή. Άλλος μεγάλος καυγάς και εκνευρισμός για να πάρω πίσω το διαβατήριο και να κάνω μόνος μου τις γραφειοκρατικές διαδικασίες εξόδου από την χώρα. Αι σιχτίρ…

Και τώρα Μαρόκο, χαλαρά! Στα πρώτα 1.450 χλμ., από τα σύνορα ως την πόλη Agadir, η διαδρομή που ακολούθησα ήταν η ίδια που είχα κάνει (δίπλα στο απέραντο γαλάζιο του Ατλαντικού). Από την Agadir συνέχισα την παράκτια πορεία μου μέχρι την κοντινή πόλη Essaouira (169 χλμ.), ενώ στη συνέχεια στράφηκα νοτιοανατολικά, στην ενδοχώρα του Μαρόκου. Εδώ με καρτερούσε η έρημο Σαχάρα.

Η πρώτη στάση έγινε στη κοκκινωπή Marrakech, μια πόλη με πλούσια, μακραίωνη πολιτιστική παράδοση και ιστορία, που εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει μια μοναδική και απαράμιλλη εμπειρία ζωής για τον επισκέπτη που θα την τιμήσει με την παρουσία του. Η κεντρική πλατεία Djemma el Fna, το τζαμί Koutoubia, το παλάτια el–Badi και οι ανθοστόλιστοι κήποι Menara δέχτηκαν την επίσκεψή μου, ενώ στους παρακείμενους σκεπαστούς δρομίσκους βόρεια της Djemma el Fna, απλώνονταν τα δαιδαλώδη όρια της αραβικής αγοράς (σουκς), που συνιστούσε μια διαδρομή στο χρόνο και μια εικαστική αναζήτηση με χρώμα και όνειρο αφρο–αραβικό.

Για να ταξιδέψω κατόπιν στην τοποθεσία Ait Ben Haddou (190 χλμ. νότια της Marrakech), διέσχισα την οροσειρά του Άτλαντα. Μια υπέροχη ορεινή διαδρομή «ανέβασε» στα ύψη την αδρεναλίνη μου και την μαύρη μοτοσυκλέτα στο ορεινό πέρασμα Col du Tichka (2.260).

Ο λόγος που ήθελα να βρεθώ στην Ait Ben Haddou ήταν η επιθυμία μου να δω το ομώνυμο κασμπάχ (κάστρο), το πιο φημισμένο και αντιπροσωπευτικό του Μαρόκου. Και πραγματικά, η μετάβασή μου στα όρια του συγκεκριμένου κασμπάχ, μού αποκάλυψε έναν ιδιότυπο παραμυθένιο οικισμό της ερήμου που παρέπεμπε σε κάστρο βιβλικών χρόνων. Ήταν μια εντυπωσιακή αρχιτεκτονική μαρτυρία μέσα στην αγκαλιά της ερήμου, που έχει αποτελέσει το κινηματογραφικό σκηνικό για πολλές ταινίες.

Τον επίλογο της περιπλάνησης μου στην μαροκινό νότο «έγραψε» η φιδίσια διαδρομή του φαραγγιού Dades (150 χλμ. ανατολικά της πόλης Ouarzazate), που κατά γενική ομολογία είναι ένας από τους θεαματικούς δρόμους της χώρας.